Smoczy mrok

ROZCZAROWANIE. Największą wadą jest zakończenie książki. Zamiana Darkstalkera w... w zupełnie innego smoka przy użyciu jego magii animusa. Wymazali mu całą pamięć i zmienili w jedno letniego smoczka.

Oszukali go, jego własna matka, którą kochał. Byłem przekonany, że w jakimś dobrym celu Foeslayer pojawia się w 2 arcu. Że jak ją spotka, to go odmieni, przekona itd. Ale autorka postanowiła nic takiego nie zrobić. Więc w zasadzie ona jest tam zbędna. Już lepsze byłoby zabicie go niż ta zmiana. Albo po prostu zmiana w mniejszego smoka i bez mocy, ale ze swoją pamięcią. Z pewnością nie to, co wymyśliła Tui.

CAŁY 2 arc opiera się na uświadomieniu czytelnikowi poprzez bohaterów, że zmiana smoków przy użyciu magii animusa jest zła. Więc, co robią bohaterowie? Postępują jak ci źli i robią to. Najwyraźniej oni mogą i wtedy jest to dobre.

Darkstalker jest… skomplikowaną postacią. Jedni twierdzą ze złą a inni ze nie jest wcale zły. Nie uważam, że był zły. Miał trudne dzieciństwo. Nie tylko ze względu na to ze ojciec od razu po jego wykluciu się go nienawidził. Ale również inne smoki, ponieważ jego rodzice zapoczątkowali wojnę. Nie chcieli do tego doprowadzić. Również królowa chciała go zabić. I ach... ta wojna, nienawiść Lodo-Noco. Arctic i Foeslayer tylko się zakochali. Romeo i Julia trochę. Żałuję, że Arctic po wykluciu się Darskalkera nie był już sobą, takim jaki był w 4 tomie wingleta.

Darkstalker był inteligentnym smokiem i został zdradzony przez smoki, które kochał. (Chociaż mam wrażenie ze autorka w tym tomie próbowała zabrać mu tę inteligencję i zrobić głupszym.) Uważam, że zasłużył na lepszy los.
Jakby tak się zastanowić to osobowość Darka po prostu znikła. Jakby nigdy nie istniał. I zakładając, że istnieje miejsce, gdzie po śmierci trafiają smoki to Dark tam nie trafi bo... bo nie istnieje, nie spotka ani Clearsight, ani Whiteout.

Peril zabijała setki smoków na arenie, a jakoś nikt jej za to nie wini. Więc dlaczego winić Darkstalkera?

Winter. Winter został potraktowany przez autorkę w bardzo słaby sposób. Od 6 tomu było widać ze Moon x Winter są sobie przeznaczeni. To oni mieli najwięcej czasu antenowego ze sobą. Niby dla kogo Winter poświęcił swoje życie w królestwie Lodu? Tylko i wyłącznie dla brata? Nie. Oczywiście, że nie. Wiedział, że gdzieś na świecie ma smoka na którego może liczyć. Na oficjalnej stronie autorki była ankieta z kim powinna być Moon. Większość zagłosowała na Wintera.
A dlaczego wybrała Qibliego? Bo jest on wzorowany na jej synu. Tyle i aż tyle. Słabe to bardzo.

Tui powinna się skupić na aktualnych postaciach, bardziej je rozwinąć. Nie mowie o głównej 5, ale o całej reszcie. Jest ich multum. Multum postaci, które zasługują na powiedzenie o nich więcej.

ROZCZAROWANIE. Największą wadą jest zakończenie książki. Zamiana Darkstalkera w... w zupełnie innego smoka przy użyciu jego magii animusa. Wymazali mu całą pamięć i zmienili w jedno letniego smoczka.

Oszukali go, jego własna matka, którą kochał. Byłem przekonany, że w jakimś dobrym celu Foeslayer pojawia się w 2 arcu. Że jak ją spotka, to go odmieni, przekona itd. Ale...