Czyściec, spotkanie.

Uff, nareszcie dobrnąłem do ostatniej strony i mogę powiedzieć, że to była droga przez mękę. Pozwólcie jednak, że uzasadnię swoją trzygwiazdkową ocenę.
Otóż książka "Czyściec - spotkanie" zapowiadała się na ciekawą i pionierską pozycję w naszym kraju ze względu na fakt, iż została napisana przez przestępcę, który skończył ze swym dotychczasowym fachem, i próbuje się nawrócić między innymi za sprawą wiary. Co więcej, miałem okazję poznać osobiście autora i wysłuchać jego historii na spotkaniu otwartym, co dodatkowo skłoniło mnie do zakupu tejże książki. Liczyłem na zdawkowy opis przestępczej działalności, na przedstawienie oblicza wojny pomiędzy Policją a bandytami, co ponadto byłoby zwięźle przeplatane procesem nawrócenia duchowego. Niestety, chociaż poniekąd zaspokoiłem swoje oczekiwania względem przestępczej części życia autora i jego pobytu w zakładach karnych, to całkowicie zawiodłem się na stylu, w jakim to przedstawił. Otóż, Gabriello True zdaje się, że posiadł ambicje pisarskie niczym Homer i swoje losy opisywał tak nieprzystępnym językiem, że z trudem zmagałem się z niektórymi rozdziałami. Spowodowane to było niezliczonymi metaforami, rozbudowanymi rozmyślaniami o charakterze egzystencjalno-filozoficznymi, jak również naszpikowanymi retrospekcjami, a całość w formie narracji pamiętnikarskiej stanowiło niezbyt udaną próbę przedstawienia świata z płaszczyzny "wnętrza" autora. Być może taki zabieg miałby rację bytu w lekturze szkolnej, która miałaby służyć poznawaniu środków stylistycznych, natomiast w książce, która ma stanowić opowieść byłego "zawodowego przestępcy" to zupełnie nie pasuje.
Fabuła jako całość jest interesująca i pokazuje jak bardzo można stać się więźniem własnego ciała poprzez uzależnienie od alkoholu. Uwidacznia problemy, z którymi musi się zmagać dziecko z rodziny alkoholowej, co przekłada się na jego całe życie i trudności w relacjach społecznych. Wreszcie przestrzega przed konsekwencjami łamania prawa, bo chociaż jest to wygodne i usłane przyjemnościami życie, to obarczone jest ciągłą walką oraz strachem przed wymiarem sprawiedliwości.

Podsumowując, ta książka nie ma szans na przebicie się na komercyjnym rynku, gdyż po pierwsze jest wydana przez mało znane wydawnictwo, po drugie jej styl jest skierowany do filozofów, a nie przeciętnych czytelników żądnych sensacji, a po trzecie autor zmarnował potencjał i skupił się na aspiracjach literackich, zamiast użyć języka, którym na co dzień posługują się przestępcy, co w moim odczuciu nadałoby tej książce ostrości i wyrazistości.
Szkoda, bo zawiłe losy tego człowieka są inspirujące i można by z tego stworzyć oryginalną powieść, a tym samym wypełnić lukę na rynku wydawniczym (w kontekście zagranicznych pozycji napisanych przez autorów - zadeklarowanych przestępców).
Ciekawość podpowiada mi, bym sięgnął po drugą część tej historii, jednakże rozsądek przypomina o fatalnym stylu pisarskim... Mając na uwadze powyższe argumenty, raczej zwycięży głos rozsądku.

Uff, nareszcie dobrnąłem do ostatniej strony i mogę powiedzieć, że to była droga przez mękę. Pozwólcie jednak, że uzasadnię swoją trzygwiazdkową ocenę.
Otóż książka "Czyściec - spotkanie" zapowiadała się na ciekawą i pionierską pozycję w naszym kraju ze względu na fakt, iż została napisana przez przestępcę, który skończył ze swym dotychczasowym fachem, i próbuje się...