Mediapolis

“Media Polis” to tytuł, na który trafiłem przypadkiem na wyprzedaży za ok. 10 zł. Opis z tyłu nie był jakoś strasznie zachęcający, ale coś mnie podkusiło i wziąłem. Bardzo lubię klimaty Blade Runnera, więc muszę przyznać, iż nie zawiodłem się.

Jeśli mam być szczery, to w przeciwieństwie do Madzi, bardzo lubię twórczość naszych rodzimych polskich autorów. Dlatego też staram się podchodzić neutralnie do nawet najbardziej “niszowych” pozycji, bo może akurat się zadziwie.

Tomasz Kopecki w swojej książce prezentuje nam przyszłość, ale nie taką fajną, tylko brudną, brutalną, pełną nienawiści, tyrani, propagandy, podporządkowania i prania mózgów. Miejscem, w którym rozgrywa się cała akcja (Złota Republika),włada jej najwyższa Świetlistość, czyli Pierwszy Kapłan, któremu, jak możemy się domyśleć, podpadł nasz główny bohater Abel.

Abel nie zgadza się z poglądami, które rządzą w republice i wykonuje pewien krok, który zmienia wszystko. Pierwszy Kapłan nie toleruje żadnego sprzeciwu, co też nasz bohater odczuje dosyć intensywnie na własnej skórze. Poza wątkiem sprzeciwu przeciwko władzy, mamy także temat zaginięcia dziewczyny głównego bohatera, co także powoli z czasem nabiera tempa.

Książka jest pełna akcji, historia płynie i nie zatrzymuje się ani na moment. Świat wykreowany może kojarzyć się nam z tym znanym z wielu filmów i innych pozycji książkowych, ale został tutaj na tyle dobrze wykreowany, że chce się go poznawać coraz więcej. Zwłaszcza, to co jest za murem…

Coś co wywarło na mnie duże wrażenie, to zakończenie po którym miałem ochotę na więcej. Może to kwestia mojej bujnej wyobraźni, ale po lekturze bardzo chętnie zobaczyłbym ekranizację tej powieści lub chociaż przeczytał kontynuacje…

~ Dawid
Po więcej recenzji zapraszamy na: www.instagram.com/shaggy.books/

“Media Polis” to tytuł, na który trafiłem przypadkiem na wyprzedaży za ok. 10 zł. Opis z tyłu nie był jakoś strasznie zachęcający, ale coś mnie podkusiło i wziąłem. Bardzo lubię klimaty Blade Runnera, więc muszę przyznać, iż nie zawiodłem się.

Jeśli mam być szczery, to w przeciwieństwie do Madzi, bardzo lubię twórczość naszych rodzimych polskich autorów. Dlatego też staram...

Tomasz Kopecki przedstawia nam swoją wizję przyszłości. Akcja książki dzieje się w 2096 roku w Złotej Republice, mieście odgrodzonym od reszty świata murem. Jest to miejsce bardzo niebezpieczne, w którym nikt nie może czuć się bezpieczny. Miejscem tym zarządza Pierwszy Kaplan- Julio, wiekowy staruszek, który za sprawą pomocy ludzi zza muru podporządkował sobie całe społeczeństwo.
Główny bohater- Abel jest jednym z obywateli, który nie zgadza się z poglądami Jego Świetlistości ale próbuje nie dać się zabić i prowadzić normalne życie. Przez zupełny przypadek udaje mu się wyłączyć telewizor znajdujący się w jego mieszkaniu.( Podobne telewizory znajdują się we wszystkich mieszkaniach a ich wyłączenie było do tej pory uważane za niemożliwe.) Przez ten wyczyn Abel stał się dla Pierwszego Kapłana osobą niebezpieczną a dla ludzi zza muru bardzo cenną. Dlatego słudzy Kapłana mieli go znaleźć , złapać i dostarczyć przed oblicze Julia.
W tym samym czasie Abel poszukuje swojej dziewczyny- Anny, która zniknęła zostawiając tylko krótki list pożegnalny. Podczas jej poszukiwań udało mu się zabić trzech mężczyzn za których była wyznaczona nagroda i tak stał się człowiekiem bardzo bogatym. Niestety na niewiele mu się to zdało iż był teraz ścigany przez kilka osób, którym dał się we znaki. Za to o obecnym miejscu pobytu Anny nadal nie wiedział nic.
Akcja książki toczy się wokół Abla. Jego poszukiwań Anny, osób, które poznaje i pościgu za nim. Jest w niej dużo walki, strzelanin, tortur.
Moją uwagę zwróciły opisy skomplikowanych zabiegów przeprowadzanych na Pierwszym Kapłanie alby utrzymać go przy życiu i w dobrej formie. Kolejnym elementem dla mnie ciekawym ale też przerażającym były techniki przesłuchań jakimi posługiwali się specjaliści zza muru.
Książkę czytało się dobrze, mimo, że nie czytuję tego rodzaju książek to historia szybko mnie wciągnęła i spodobała mi się. Może za dużo w niej było jak dla mnie strzelanin a za mało właśnie takich opisów dotyczących świata zza muru. Zakończenie niestety było mało satysfakcjonujące, aż prosi się o ciąg dalszy.
Dla mnie lektura tej książki to była miła odskocznia. Nie jest to pozycja wybitna ale śmiało można po nią sięgnąć np. tak jak w moim przypadku żeby poczytać coś innego niż zazwyczaj.

Tomasz Kopecki przedstawia nam swoją wizję przyszłości. Akcja książki dzieje się w 2096 roku w Złotej Republice, mieście odgrodzonym od reszty świata murem. Jest to miejsce bardzo niebezpieczne, w którym nikt nie może czuć się bezpieczny. Miejscem tym zarządza Pierwszy Kaplan- Julio, wiekowy staruszek, który za sprawą pomocy ludzi zza muru podporządkował sobie całe...

Akurat mam chwilę i zaglądam do książek, lata temu przeczytanych, z zakreślonymi ołówkiem fragmentami tekstu...Zatem następnym w kolejności, zaraz po ,,Thorgalu'' Amelie Sarn i ,,Punkcie Wyjścia'' Kaina, jest ,,Mediopolis'' Kopeckiego - odnalezione na kiermaszu książek i czytane w małym domku w środku zimy. Pamiętam, że z przyjemnością czytało mi się tę powieść i co krok odnajdywałem nawiązania do twórczości Orwella czy P.K. Dicka.

Kreśląc poniższe notatki i refleksje słuchałem soundtracku z gry ,,Silent Hill'' i ,,Deus Ex: Human Revolution''. Zazwyczaj gdy coś piszę w tle musi lecieć muzyka... To już chyba uzależnienie, no ale mniejsza o to... Co zatem mnie ujęło w ,,Mediopolis''? Co zwróciło moją uwagę?

MIKROKOMPUTER NEUTRALIZUJĄCY STRESS
,,Kapłan nerwowo zacisnął w dłoni purpurową połę szaty. Stan podniecenia nie trwał zbyt długo. Wszyty pod skórą na karku dostojnika mikrokomputer wielkości pastylki natychmiast wysłał do mózgu sygnał neutralizujący nadmiar stresu. Starzec opadł na krzesło i westchnął ciężko'' (str. 42)

- czasem przydałby się taki neutralizator, poważnie.

NIEDOMÓWIENIA
,,Najbardziej nie cierpiał wszelkiego rodzaju niejasności i niedomówień'' (str. 44).

- Mam podobnie.

KAROSERIA
,,Karoseria samochodu była w stanie stawić czoła nawet najsilniejszej wiązce promieni ręcznego miotacza oraz kulom dowolnego kalibru'' (str. 52)

- Czy naukowcy pracują już nad tego typu innowacją?

GAZOWY NEUTRALIZATOR
,,Kapłan dyskretnie wydobył z kieszeni buteleczkę z preparatem neutralizującym działanie gazu'' (str. 54)

OBAWA O ŻYCIE PARTNERA
,,Już dawno udowodniono, że związek uczuciowy pomiędzy kobietą a mężczyzną, poparty związkiem fizycznym, wytwarza pomiędzy nimi określoną, specyficzną więź (...)Do ich małego, prywatnego świata nie ma wstępu absolutnie nikt oprócz nich samych, rozumiesz? Takiego związku nie jest w stanie zniszczyć żaden zakaz, z wyjątkiem takiego, który wyzwoli obawę o życie partnera'' (str. 60)

SZCZEKACZKA
,, Abel przyjrzał się telewizorowi(...) Był to zwykły, nieróżniący się od większości odbiornik, typowa szczekaczka wyprodukowana w celu omamienia i podporządkowania milionów ludzkich umysłów...''(str. 156)

ZAUFANIE
,,Wzajemne zaufanie to podstawa dobrej współpracy''(str. 164)

- Taka mała dygresja apropos zaufania - dlaczego poziom zaufania społecznego w Polsce stale spada? Dlaczego Polaków trawi nieufność?

PRZECZUCIA
,,Czasami miewam przeczucia. A oprócz tego staram się wyciągać wnioski''(str. 190)

- Czy wy też miewacie przeczucia - dziwne przeczucia, które czasem okazują się prawdą?

MIASTO
,,Nie wiadomo skąd wzięło się to miasto. Nie wiemy, jak wygląda ląd, na którym je zbudowano. Ktoś skrupulatnie wykasował wszelkie informacje na temat przeszłości, odebrał nam nasze prawdziwe dziedzictwo, naszą kulturę i prawdziwą historię...(...)''(str. 199)

ZIARNO NIEPOKOJU KIEŁKUJE
,,(...) a ziarno niepokoju kiełkowało, wciąż nabierając siły, obezwładniając swoją potęgę twórczy umysł, rozpaczliwie domagający się prawdy'' (str. 201)

BRZMIENIE GŁOSU
,,Zmiana brzmienia głosu przyśpiesza proces utrwalania informacji'' (str. 208)

PRZEDSTAWICIEL
,,(...) był on typowym przedstawicielem określonej warstwy społecznej, należało przypuszczać, że cechy jego charakteru są reprezentatywne dla większej grupy''( str. 210)

TELEPATIA
,,W rzeczywistości do mniej lub bardziej intensywnego kontaktu telepatycznego dochodzi podczas każdej rozmowy. Nasilenie przepływu informacji niekontrolowanych przez świadomość, zależy od bardzo wielu czynników. Głównie (...) od indywidualnej podatności''(str. 211)

NIEDOKOŃCZONE SPRAWY
,,Nie potrafię pozostawiać po sobie niedokończonych spraw'' (str. 237)

- Tak. To coś o mnie.

ŻYCIE MOŻE BYĆ PIĘKNE
,,Rozejrzyj się dookoła i zobacz, jak piękne może być życie, o ile żyje się we właściwym miejscu. Popatrz tylko!'' (str. 249)

EWOLUCJA SPOŁECZEŃSTWA
,,Ponadto z czasem tłum stawał się coraz inteligentniejszy i coraz mniej uległy...Zwykła ewolucja społeczeństwa''(str. 256)

NO POPATRZ
,,Przynajmniej co trzeci obywatel był zawsze gotowy wierzyć w to, co pompowała mu do głowy propaganda. Władze się zmieniały, ale społeczeństwo wciąż pozostawało takie samo: zawistne, zadufane w sobie(...) dające się łatwo podporządkować temu, kto miał w sobie dość sprytu i fantazji''(str. 256)

POTWÓR
,,Panował nad sobą tak długo, jak potrafił, a kiedy zabrakło mu sił, uniósł zalaną łzami twarz i wydał z siebie okrzyk, niczym bestia, w którą złe siły zmieniły pełnego uczuć człowieka, potwór zdający sobie sprawę, iż już na zawsze pozostanie potworem.''(str. 263)

RZECZYWISTOŚĆ
,,Rzeczywistość przerastała jednak jego wyobraźnię''(str. 265)


INNE - SŁOWA BODŹCE

nowe metody przesłuchiwania
laserowa piła amputacyjna
średniowieczna sala tortur
pneumatyczny dozownik
poskromić ciekawość i i poddać się biegowi wydarzeń
zaawansowane systemy stereowizyjne
mali królowie

Akurat mam chwilę i zaglądam do książek, lata temu przeczytanych, z zakreślonymi ołówkiem fragmentami tekstu...Zatem następnym w kolejności, zaraz po ,,Thorgalu'' Amelie Sarn i ,,Punkcie Wyjścia'' Kaina, jest ,,Mediopolis'' Kopeckiego - odnalezione na kiermaszu książek i czytane w małym domku w środku zimy. Pamiętam, że z przyjemnością czytało mi się tę powieść i co krok...

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2012/09/mediapolis.html

Oto wizja przyszłość przedstawiona przez Tomasza Kopeckiego w książce "Mediapolis": betonowe, mroczne miasto owładnięte przez zbrodnie, występek i społeczeństwo kierowane przez Pierwszego Kapłana za pomocą absurdalnych dekretów i telewizorów, których nie sposób wyłączyć. Na przeciw złowrogiemu systemowi staje człowiek o imieniu Abel. Historia jakich wiele. Co rusz to jakaś wizja społeczeństwa jutra przedstawia się jako istne piekło. Opis miasta także trąci myszką. W zasadzie nie różni się od innych opisów mrocznych, betonowych miast przyszłości. Książka ma jednak klimat swoisty na przykład dla serii gier komputerowych "Fallout".

Książka Kopeckiego to ciekawa pozycja, odniosłem jednak wrażenie, że w pewnym momencie autorowi przestało się chcieć ciągnąc dalej historię i zakończył ją w mało satysfakcjonujący sposób. Może jest to zapowiedzią kolejnej części, tego nie wiem. Wytrawnych fanów science fiction książka może rozczarować. Warto się zapoznać nie rozbudzając zbytnio swoich oczekiwań.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2012/09/mediapolis.html

Oto wizja przyszłość przedstawiona przez Tomasza Kopeckiego w książce "Mediapolis": betonowe, mroczne miasto owładnięte przez zbrodnie, występek i społeczeństwo kierowane przez Pierwszego Kapłana za pomocą absurdalnych dekretów i telewizorów, których nie sposób wyłączyć. Na przeciw złowrogiemu systemowi...

Spodziewałam się czegoś lepszego po okładce. Ten cały "brudny świat przyszłości" strasznie słabo przedstawiony, dopiero pod koniec się trochę rozkręciło. Momentami treść wygląda jakby nie przeszła przez korektę

Spodziewałam się czegoś lepszego po okładce. Ten cały "brudny świat przyszłości" strasznie słabo przedstawiony, dopiero pod koniec się trochę rozkręciło. Momentami treść wygląda jakby nie przeszła przez korektę

Kupiłem tą książkę kilka lat temu i jakoś omijałem sam nie wiedząc czemu. Najwyraźniej moja intuicja wiedziała co robi! Pomysł zerżnięty z Truman Show i jakoś nieudolnie przerobiony. Kompletnie mi do gustu nie przypadła ta książka i porzuciłem ją po kilkudziesięciu stronach.
Moja rada? - Omijać szerokim łukiem.

Kupiłem tą książkę kilka lat temu i jakoś omijałem sam nie wiedząc czemu. Najwyraźniej moja intuicja wiedziała co robi! Pomysł zerżnięty z Truman Show i jakoś nieudolnie przerobiony. Kompletnie mi do gustu nie przypadła ta książka i porzuciłem ją po kilkudziesięciu stronach.
Moja rada? - Omijać szerokim łukiem.

Cała problematyka socjologiczna zeszła na plan drugi. Może to i lepiej? Kiedy widzisz książkę z tak misterną i fantastyczną okładką od razu nabierasz podejrzeń. A te nasilają się kiedy tylko odwracasz i czytasz porównania do takich klasyków, jak „1984”, „Łowca androidów”, czy „V jak Vendetta”. Problematyka zdaje się oklepana, do której ciężko wnieść coś nowego, dlatego ze smutkiem muszę przyznać, że i panu Kopeckiemu się to nie udało. Może za wyjątkiem dopieszczonej postaci Pierwszego Kapłana, której dopracowanie wywarło na mnie naprawdę wielkie wrażenie.

Więcej: http://gexe.pl/ksiazki/art/1420,mediapolis

Cała problematyka socjologiczna zeszła na plan drugi. Może to i lepiej? Kiedy widzisz książkę z tak misterną i fantastyczną okładką od razu nabierasz podejrzeń. A te nasilają się kiedy tylko odwracasz i czytasz porównania do takich klasyków, jak „1984”, „Łowca androidów”, czy „V jak Vendetta”. Problematyka zdaje się oklepana, do której ciężko wnieść coś nowego, dlatego ze...

Książka nie przypadla mi specjalnie do gustu, główny bohater szczyci się super umięjętnościa, którą odkrył przypadkiem grzebiąc tam gdzie nie trzeba. Co do reszty, czułem że autor inspirował się filmem truman show. Ogólnie, da się czytać, choć wolałbym coś ciekawszego

Książka nie przypadla mi specjalnie do gustu, główny bohater szczyci się super umięjętnościa, którą odkrył przypadkiem grzebiąc tam gdzie nie trzeba. Co do reszty, czułem że autor inspirował się filmem truman show. Ogólnie, da się czytać, choć wolałbym coś ciekawszego

Po przeczytaniu pierwszego akapitu miałam wrażenie, jakby wróciły dawne koszmary. Styl jak z najgorszych lektur szkolnych, zdania przeładowane przymiotnikami, a z ich treści i tak nie dociera do czytelnika nic. Akcja mało porywająca, niezbyt oryginalny świat - po co się męczyć?

Po przeczytaniu pierwszego akapitu miałam wrażenie, jakby wróciły dawne koszmary. Styl jak z najgorszych lektur szkolnych, zdania przeładowane przymiotnikami, a z ich treści i tak nie dociera do czytelnika nic. Akcja mało porywająca, niezbyt oryginalny świat - po co się męczyć?

Fatalnie napisane...

Fatalnie napisane...