Moje córki krowy

Takie czytadełko, jak chwilowo potrzeba przerywnika. Plus, że człowiek nie grzęźnie w tym jak w mokrej zaspie, tylko kartka leci za kartką.
Być może minusem było to, że najpierw obejrzałam film (który oceniam, w porównaniu do książki, bardzo dobrze),a później przeczytałam książkę. W filmie postaci nabrały specyficznego, świetnego kolorytu dzięki aktorom odgrywającym główne role, genialnym aktorom - Dziędziel, Muskała, Dorociński i jedna z lepszych, moim zdaniem, aktorek w tym kraju - Kulesza. Przeczytali scenariusz i swoją osobowością tchnęli życie w postaci. Bo w książce? No tak sobie to zostało napisane takim lejąco - naiwnym, rzewnym stylem dla licealistek. Może jestem za stara już na tego typu literaturę. Sięgnęłam bardziej z ciekawości, jak książka ma się do filmu i vice versa.
Nie wrócę do niej na pewno, w porównaniu do filmu.

Takie czytadełko, jak chwilowo potrzeba przerywnika. Plus, że człowiek nie grzęźnie w tym jak w mokrej zaspie, tylko kartka leci za kartką.
Być może minusem było to, że najpierw obejrzałam film (który oceniam, w porównaniu do książki, bardzo dobrze),a później przeczytałam książkę. W filmie postaci nabrały specyficznego, świetnego kolorytu dzięki aktorom odgrywającym...

Prawdziwa bez upiększeń historia, pierwsze obejrzałam film i szczerze to tak nie do końca wiedziałam jaki on miał sens. Książka godna polecenia

Prawdziwa bez upiększeń historia, pierwsze obejrzałam film i szczerze to tak nie do końca wiedziałam jaki on miał sens. Książka godna polecenia

Dwie siostry o odmiennych charakterach łączy choroba rodziców. Czy będą potrafiły się dogadać w obliczu takich wydarzeń?
Piękna ,życiowa historia opowiadana z perspektywy obu bohaterek. Polecam

Dwie siostry o odmiennych charakterach łączy choroba rodziców. Czy będą potrafiły się dogadać w obliczu takich wydarzeń?
Piękna ,życiowa historia opowiadana z perspektywy obu bohaterek. Polecam

Bardzo fajna, lekko się czyta, trochę zabawna i trochę smutna, do pośmiania się oraz do płaczu, po prostu dla każdego

Bardzo fajna, lekko się czyta, trochę zabawna i trochę smutna, do pośmiania się oraz do płaczu, po prostu dla każdego

Oryginalna historia rodziny i choroby opowiedziana bez upiększania.

Oryginalna historia rodziny i choroby opowiedziana bez upiększania.

Piękna historia o relacjach międzyludzkich i rodzinnych

Piękna historia o relacjach międzyludzkich i rodzinnych

Doszłam do jakiejś 100 strony, ale czytanie szło mi wyjątkowo opornie. Nie jest to mój styl, jakoś trudno mi się utożsamić z bohaterami. Obie siostry strasznie irytujące i często zachowujące się nad wyraz dziecinnie jak na swój wiek. Historia mnie nie wzruszyła jak i nie rozbawiła. Wszystko na jakimś wyjątkowo niskim poziomie. Przerost formy nad treścią.

Doszłam do jakiejś 100 strony, ale czytanie szło mi wyjątkowo opornie. Nie jest to mój styl, jakoś trudno mi się utożsamić z bohaterami. Obie siostry strasznie irytujące i często zachowujące się nad wyraz dziecinnie jak na swój wiek. Historia mnie nie wzruszyła jak i nie rozbawiła. Wszystko na jakimś wyjątkowo niskim poziomie. Przerost formy nad treścią.

Miłość (brak),choroby, śmierć, zagubienie, chaos życia w biegu, według jakichś powszechnych wzorców i chciejstw, potrzeba bliskości - ciężkie tematy podane w formie złagodzonej przez obśmiewanie, próby autoironii, dystansowania się. Może trochę spłycone, trochę za bardzo powierzchownie potraktowane, albo za dużo tych trudnych tematów w jednej niewielkiej objętościowo książeczce.
No chyba, że film był pierwszy (nie wiedziałam i nie widziałam) to by tłumaczyło takie "scenariuszowe" podejście. Obraz miał szansę dopowiedzieć to na co w tekście nie wystarczyło miejsca.
Myślę, że dla wielu osób to może być ważna lektura.

Miłość (brak),choroby, śmierć, zagubienie, chaos życia w biegu, według jakichś powszechnych wzorców i chciejstw, potrzeba bliskości - ciężkie tematy podane w formie złagodzonej przez obśmiewanie, próby autoironii, dystansowania się. Może trochę spłycone, trochę za bardzo powierzchownie potraktowane, albo za dużo tych trudnych tematów w jednej niewielkiej objętościowo...

Przeczytane tak ze 133 strony, nie licząc dedykacji i cytatu. naprawdę miałam ambicję, żeby w całości... "to jest książka z XXI wieku..." "no sześć czy pięć może wyjdzie...". "no, mojej mamie film się podobał to przeczytam". te panie z bardzo ładnym uzębieniem wcale nie wyglądają jak ordynatorka z psychiatryka...



No wszystko jasne, ale dlaczemu nie "Moje córki buty"?

Jusz tszeba było w to mućki angażować?



Ta książka nigdy nie została napisana. Żaden człowiek tego nigdy nie zrobił. #namałypaluszek?



powińńam sobie zrobić córkę (miejsce urodzenia, uwaga słowo-klucz, war-sza-wa),kilka dyplomów, wkręcić się w "świat robienia filmów" i moje żyće będzie utorowane różami? a może wystarczy zostać profesorką, np. na takim ujocie, rzucać cytatami w stylu: "ona pisze w celach terapeutycznych, jest lesbijką, nie używa elektryczności" + artykuły i książki BARDZOMĄDREIWAŻNETEMATYPERSONYNAJWIĘKSZEZNAJWIĘKSZYCHnoiczasemjakieśtakiefikuśnemodnymodły?

To sobie popisałam. Dobrze wiedzieć, że świat stoi otworem.



Książkę na szczęście tylko pożyczyłam. Nie wiem, co bym musiała z nią zrobić. (chyba powinnam zacząć prowadzić fanpejcz dot. "literatury" XXI w. myślicie, że dużo płacą? <z uwagi na ryzyko zawodowe, wymogi sprzętowe, etc...?>).

Przeczytane tak ze 133 strony, nie licząc dedykacji i cytatu. naprawdę miałam ambicję, żeby w całości... "to jest książka z XXI wieku..." "no sześć czy pięć może wyjdzie...". "no, mojej mamie film się podobał to przeczytam". te panie z bardzo ładnym uzębieniem wcale nie wyglądają jak ordynatorka z psychiatryka...



No wszystko jasne, ale dlaczemu nie "Moje córki...

To jeden z nielicznych przypadków gdy film jest o niebo lepszy niż książka

To jeden z nielicznych przypadków gdy film jest o niebo lepszy niż książka