Sięgnąłem zauroczony powieścią "Dziewczyna z pociągu". No i mocne rozczarowanie niestety

Sięgnąłem zauroczony powieścią "Dziewczyna z pociągu". No i mocne rozczarowanie niestety

Książka wpadła mi w oko dość dawno. Szukając inspiracji na przesłuchanie kolejnej książki przejrzałem pólkę "chcę przeczytać" i postanowiłęm w końcu przesłuchać tą książkę.
Produkcja, wykonanie audiobooka jest ciekawsze niż sama treść. W zasadzie wersja którą słuchałem to słuchowisko, nagrane przez wielu różnych lektorów, niektórych znam już z innych książek. Nie często trafiam na angielskie produkcje słuchowiskowe, tym razem akurat taka się trafiła. Słuchało mi się dobrze, chociaż treść aż tak bardzo mnie nie portwała, jak na mój gust była przeciętna.
Na poczatku dowiadujemy się o śmierci młodej kobiety która ginie w dość dziwnych, niewyjaśnionych okolicznościach. Po kolei autor przedstawia nam wpisy z blogów, mediów społecznościowych czy też korespondencji mailowej osób związanych z ofiarą. W ten oto oryginalny sposób krok po kroku poznajemy postać ofiary, okoliczności jej śmierci oraz ewentualnych sprawców.
Jak wspomniałem, wykonanie słuchowiskowe bardzo mi się podobało. Duża ilość dobrych, brytyjskich lektorów. Z drugiej treść, fabuła, w porządku, ale nie aż tak porywająca jak na mój gust. Mimo to nie żałuję, że sięgnąłem po tą pozycję.

Książka wpadła mi w oko dość dawno. Szukając inspiracji na przesłuchanie kolejnej książki przejrzałem pólkę "chcę przeczytać" i postanowiłęm w końcu przesłuchać tą książkę.
Produkcja, wykonanie audiobooka jest ciekawsze niż sama treść. W zasadzie wersja którą słuchałem to słuchowisko, nagrane przez wielu różnych lektorów, niektórych znam już z innych książek. Nie często...

trochę szmira, a jednak przeczytałam...

trochę szmira, a jednak przeczytałam...

KAŻDY MA SWOJĄ PRAWDĘ

Alice Salmon to młoda dziennikarka, która właśnie jest u progu swojej kariery. Ukochana córka i dziewczyna, a wcześniej utalentowana studentka uniwersytetu w Southampton,. Miłośniczka zarówno literatury, alkoholu, jak i późnych powrotów z imprez. Pewnego poranka jej ciało zostaje wyłowione z rzeki. Policja utrzymuje, że doszło do tragicznego wypadku. Ale czy aby na pewno?

Już sięgając po ten „thriller” nie spodziewałam się fajerwerków. W Internecie znalazłam wiele negatywnych opinii na temat tej książki, również oceny czytelników Lubimy czytać były zaskakująco niskie. Mimo wszystko zdecydowałam się dać jej szansę myśląc sobie „przecież nie może być tak źle”. A jednak może. I nawet było.

„Alice była fantastyczna w komunikowaniu się. Postanowiłem pozwolić jej mówić we własnym imieniu. Jak z niezwykłą przenikliwością ujął to jeden z moich byłych współpracowników: <pozwól jej być własną historią>.”

Od pierwszych stron poznajemy historię Alice, podążając przez jej młodość, zamiłowanie do literatury, czas studiów i ówczesnych wybryków, czy też wejście w prawdziwą dorosłość. Historię dziewczyny składamy z jej pamiętników, z jej wpisów w Internecie, wysłanych wiadomości, jak również z maili jej przyjaciół czy ukochanych, z korespondencji starego profesora czy też jej matki. Chyba w zamierzeniu miało to zapewnić czytelnikowi szerszą perspektywę, ale chyba nie do końca się udało. Narratorzy okazali się w moim mniemaniu równie irytujący, szczególnie nie mogłam znieść wywodów starszego nauczyciela, który w przydługich listach skupia się tylko i wyłącznie na sobie. Wszystko zieje tutaj po prostu nudą. Nie, nie przesłyszeliście – książka okazała się niesamowicie nieciekawa, tak nieciekawa, jak to tylko możliwe. Brakowało tutaj akcji, jakiejkolwiek akcji, namiastki grozy czy strachu. Brakowało też porządku, bo z przeróżnych wiadomości wcale nie układał się ciąg przyczynowo- skutkowy, a jedynie zamęt i mętlik. Brakowało też postaci, które są charyzmatyczne. Tutaj jedynie Alice można przypisać jakieś cechy osobowości, reszta z bohaterów wydaje się papierowa, poskładana na szybko i to bez odpowiedniego kleju. Muszę powiedzieć, że czytałam tą książkę w głównej mierze dlatego, że już zaczęłam. Nie mam w zwyczaju odkładać nieskończonych pozycji, co często kończy się marnotrawstwem mojego czasu.

„Prawda o dziewczynie” nie ma nic wspólnego z „elektryzującym thrillerem”, jak nazywa książkę dumny napis na okładce. Szczerze mogę powiedzieć, że żałuję czasu spędzonego na jej lekturze, ale powtarzam sobie, że raz za czasu trzeba sięgnąć po marną opowieść, żeby docenić te naprawdę dobre.

www.carolinelivre.pl

KAŻDY MA SWOJĄ PRAWDĘ

Alice Salmon to młoda dziennikarka, która właśnie jest u progu swojej kariery. Ukochana córka i dziewczyna, a wcześniej utalentowana studentka uniwersytetu w Southampton,. Miłośniczka zarówno literatury, alkoholu, jak i późnych powrotów z imprez. Pewnego poranka jej ciało zostaje wyłowione z rzeki. Policja utrzymuje, że doszło do tragicznego wypadku....

Jestem rozczarowana. Wymęczyłam tę książkę. Bardzo chciałam ją przeczytać i naprawdę pokładałam w niej nadzieję. Sposób narracji ogromnie drażniący, bohaterowie wybitnie antypatyczni, ciężko było kogokolwiek obdarzyć sympatią. Kto przyczynił się do śmierci głównej bohaterki domyśliłam się w połowie. Powód przez który to stało, był zaskoczeniem - bo był tak słaby. Autor tak mocno chciał zaskoczyć czytelnika, że przedobrzył.

Jestem rozczarowana. Wymęczyłam tę książkę. Bardzo chciałam ją przeczytać i naprawdę pokładałam w niej nadzieję. Sposób narracji ogromnie drażniący, bohaterowie wybitnie antypatyczni, ciężko było kogokolwiek obdarzyć sympatią. Kto przyczynił się do śmierci głównej bohaterki domyśliłam się w połowie. Powód przez który to stało, był zaskoczeniem - bo był tak słaby. Autor tak...

Niestety książka nie skradła mojego serca. Czuję się rozczarowana, a słowa na końcu okładki "Elektryzujący thriller", kompletnie tu nie pasują... czytanie mnie męczyło, a dodatkowo nie odczułam jakichkolwiek silnych emocji czy napięcia w lekturze.

Niestety książka nie skradła mojego serca. Czuję się rozczarowana, a słowa na końcu okładki "Elektryzujący thriller", kompletnie tu nie pasują... czytanie mnie męczyło, a dodatkowo nie odczułam jakichkolwiek silnych emocji czy napięcia w lekturze.

Kryminał inny niż te, które do tej pory czytałam. Składa się z esemesów, maili, listów, artykułów z prasy, wywiadów i wspomnień osób, które znały dziewczynę. To wszystko gromadzi i składa do kupy profesor z uczelni, na której kiedyś studiowała. Prowadzi swoje indywidualne śledztwo, zamierza dojść do prawdy jak ona zginęła, a jedocześnie na podstawie zgromadzonej dokumentacji chce wydać książkę. Całość ciekawa, choć miejscami się ciągnie. Za to finał zaskakujący.

Kryminał inny niż te, które do tej pory czytałam. Składa się z esemesów, maili, listów, artykułów z prasy, wywiadów i wspomnień osób, które znały dziewczynę. To wszystko gromadzi i składa do kupy profesor z uczelni, na której kiedyś studiowała. Prowadzi swoje indywidualne śledztwo, zamierza dojść do prawdy jak ona zginęła, a jedocześnie na podstawie zgromadzonej...

Mam podobne zdanie.
czuję się rozczarowana
Elektryzujący? Oj wszystko tylko nie to

Mam podobne zdanie.
czuję się rozczarowana
Elektryzujący? Oj wszystko tylko nie to

Bardzo ciekawa i trzymajaca w napieciu ksiazka. Kiedy juz wiesz kto jest morderca okazuje sie, że jednak nie. Nie jestem fanką kryminałów, ale ta mnie całkowicie wciągnęła.

Bardzo ciekawa i trzymajaca w napieciu ksiazka. Kiedy juz wiesz kto jest morderca okazuje sie, że jednak nie. Nie jestem fanką kryminałów, ale ta mnie całkowicie wciągnęła.

Mam niemiłe wrażenie, że ta książka powstała po prostu na fali domestic noir o "dziewczynach".
Nie zaangażowała mnie. Nie potrzebowałam jej przeczytać. I domyśliłam się prędko, kto, dlaczego i jak.
I wcale mnie to nie obeszło.

Mam niemiłe wrażenie, że ta książka powstała po prostu na fali domestic noir o "dziewczynach".
Nie zaangażowała mnie. Nie potrzebowałam jej przeczytać. I domyśliłam się prędko, kto, dlaczego i jak.
I wcale mnie to nie obeszło.