Ariol. Wszyscy jesteśmy osiołkami

Przy pierwszych stronach miałam sceptyczne nastawienie. Jakieś to takie było… no nawet słowa nie mam. Ale potem się rozkręciło i koniec końców dobrze się bawiłam przy tym tomie. Dzieci jak dzieci, swoje zwariowane pomysły i bujną wyobraźnię mają. Kto nie był taki kiedyś. Myślę, że z czasem sięgnę po kolejne części. :D

Przy pierwszych stronach miałam sceptyczne nastawienie. Jakieś to takie było… no nawet słowa nie mam. Ale potem się rozkręciło i koniec końców dobrze się bawiłam przy tym tomie. Dzieci jak dzieci, swoje zwariowane pomysły i bujną wyobraźnię mają. Kto nie był taki kiedyś. Myślę, że z czasem sięgnę po kolejne części. :D

Pierwszy tom przygód Ariola, w którym, jak słusznie zauważył mój młody czytelnik, autorzy dopiero uczyli się, jak chcą, żeby wyglądali ich bohaterowie. Gdy przyjrzycie się następnym, od razu zrozumiecie co mam na myśli. A akcja spytacie? Charakterystyczna dla przygód małego osiołka. Trochę drak w szkole, trochę przepychanek z rodzicami. Ot, taki standard znany z „Ptysia i Billa” czy „Sisters”. Oczywiście, postaci inne, problemy też mają jedyne w swoim rodzaju rozwiązania, a jednak ciężko domagać się odkrywczości od komiksu opisującego życie dzieciaków. To i w „Mafaldzie” było, i w „Fistaszkach”. Na plus Ariolowi trzeba przyznać, że nie udziwnia, nie filozofuje, tylko po prostu jest dzieciakiem. Polecam.

Pierwszy tom przygód Ariola, w którym, jak słusznie zauważył mój młody czytelnik, autorzy dopiero uczyli się, jak chcą, żeby wyglądali ich bohaterowie. Gdy przyjrzycie się następnym, od razu zrozumiecie co mam na myśli. A akcja spytacie? Charakterystyczna dla przygód małego osiołka. Trochę drak w szkole, trochę przepychanek z rodzicami. Ot, taki standard znany z „Ptysia i...

Zabawne przygody osiołka i jego kolegów. Są psoty ze sztucznymi wymiotami, jest i obiekt wdychania Ariola, jest nawet ślepe zakochanie ale tym razem do Ariola, które ten odrzuca, bo jednak woli inną. Jest i wielka przyjaźń wprawdzie z kolegą, z którym czasem nawet dochodzi do rękoczynów, ale jest zaufanie, radość i zabawa.

Fajnie jest się "utopić" w dziecięcym świecie i ówczesnych problemach. Każdy z nas to przeżywał, a forma komiksu wzrusza i dodatkowo bawi.

Zabawne przygody osiołka i jego kolegów. Są psoty ze sztucznymi wymiotami, jest i obiekt wdychania Ariola, jest nawet ślepe zakochanie ale tym razem do Ariola, które ten odrzuca, bo jednak woli inną. Jest i wielka przyjaźń wprawdzie z kolegą, z którym czasem nawet dochodzi do rękoczynów, ale jest zaufanie, radość i zabawa.

Fajnie jest się "utopić" w dziecięcym świecie i...

Śmieszne i dobrze ilustrowane komiksy

Śmieszne i dobrze ilustrowane komiksy

Nie przepadam za komiksami. W dzieciństwie też ich nie lubiłam. Moja Siedmiolatka nie miała z tym gatunkiem zbytnio do czynienia, aż do chwili gdy poznała serię o Ariolu... Wprawdzie zaczynała przygodę od tomu drugiego, ale po tym jak się w niej zakochała szybko nadrobiła straty i w chwili obecnej zna już niemal na pamięć wszystkie trzy obecne już na rynku wydawniczym tomy. Dziś Patrycja zachęci Was do rozpoczęcia przygody z Ariolem a niebawem zaprosimy na recenzje kolejnych tomów.

Uwaga! Nietypowy pomysł na recenzję :)

Jako, że osobiście nie czytałam Ariola, znam go, bo przeczytała mi córka (dawniej było 'poczytaj mi mamo' a teraz jest 'poczytam ci mamo':)),ale to nie to samo, dlatego postanowiłam że tym razem recenzja będzie inna - przeprowadziłam z Siedmiolatką wywiad :) Nie tylko odpowiedziała na moje pytania, ale samodzielnie te odpowiedzi tutaj wpisała :D



ejotek: Kim jest Ariol?
Patrycja: Ariol jest niebieskim osłem.

ejotek: Jaki jest Ariol?
Patrycja: Ariol jest zabawny i psotny.

ejotek: Czy Ariol jest przedszkolakiem?
Patrycja: Nie, Ariol chodzi do szkoły.

ejotek: Co robi po lekcjach?
Patrycja: Idzie do domu.

ejotek: A kim są jego przyjaciele?
Patrycja: Najlepsi to Petula i Ramono.

ejotek: A to też osiołki?
Patrycja: Nie, to byk i świnia.

ejotek: Jaka przygoda Ariola najbardziej Cię rozśmieszyła?
Patrycja: Rozdział opowiadający o przezwisku Petuli.

ejotek: Jak ono brzmiało?
Patrycja: Czuprynka

ejotek: Były też smutne wydarzenia? Opisz jedno
Patrycja: Tak, jak budzili Ariola.

ejotek: A dlaczego to budzenie było smutne?
Patrycja: Bo było mu zimno.

ejotek: Jak oceniasz długość rozdziałów? Czy ruchliwy siedmiolatek jest w stanie wysiedzieć bez znudzenia podczas jednego?
Patrycja: Oczywiście! To są mini-rozdzialiki!

ejotek: Czy ta książeczka czegoś ważnego uczy małych czytelników?
Patrycja: Tak, trzeba pomagać innym, należy uważać na żarty.

ejotek: To Twoje pierwsze spotkanie z komiksem - podoba Ci się taka forma książki?
Patrycja: Tak, komiks jest SUPER wyjątkowy!

ejotek: Bohaterami są tylko i wyłącznie zwierzęta, które mówią i śpiewają. Czy to nie dziwne, że nie są to ludzie?
Patrycja: Bardzo dziwne,ale mi się to podoba.

ejotek: Bohaterowie są na ilustracjach dość... nieładni. Podoba Ci się taki styl ilustratora?
Patrycja: Tak.

ejotek: Co w tej książeczce sprawiło, że czytałaś ją tak wiele razy?
Patrycja: Po prostu dużo przygód Ariola i kolegów.

ejotek: Bardzo dziękuję za odpowiedzi.
Patrycja: Dziękuję za wywiad



Mam nadzieję, że przybliżyłyśmy Wam świat Ariola i chętnie sięgniecie po ten tom a potem... po kolejne :)

https://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2017/12/emmanuel-guibert-ariol-wszyscy-jestesmy.html

Nie przepadam za komiksami. W dzieciństwie też ich nie lubiłam. Moja Siedmiolatka nie miała z tym gatunkiem zbytnio do czynienia, aż do chwili gdy poznała serię o Ariolu... Wprawdzie zaczynała przygodę od tomu drugiego, ale po tym jak się w niej zakochała szybko nadrobiła straty i w chwili obecnej zna już niemal na pamięć wszystkie trzy obecne już na rynku wydawniczym tomy....

W czasach mojego dzieciństwa królowały komiksy z Tytusem a potem wkroczył disneyowski Kaczor Donald. Wielokrotnie wertowane obrazkowe historie, znane praktycznie na pamięć, wciąż bawiły. Jeśli szukacie czegoś na miarę współczesnego Papcia Chmiela, to z radością podsuwam Wam propozycję od Wydawnictwa Adamada – "Ariola".
Tytułowy bohater jest... osłem. W sensie gatunku, nie rozgarnięcia. To typowy uczeń, który pasjonuje się superbohaterami, zabawą i unikaniem nauki. Ma najlepszego przyjaciela, który średnio przejmuje się higieną oraz obiekt westchnień – Petulę. No i oczywiście mnóstwo niesamowitych perypetii!


Życiowe problemy Ariola i jego kolegów zdecydowanie przypadną do gustu młodym czytelnikom i nie zgorszą ich rodziców. Można powiedzieć, że bohater komiksu to bardzo typowy chłopiec, a jego perypetie są bliskie niejednemu z nas. Śmieszą, ale niosą też kilka sympatycznych przesłanek nadmiernie nie moralizując. To z pewnością lekka i przyjemna rozrywka dla dzieci w wieku 7-10 lat, przede wszystkim dla fanów komiksu, ale nie tylko.


Jako mama wyłapałam kilka "smaczków", które nieźle mnie rozbawiły i nawet jeśli umkną dzieciakom to im specjalnie nie zaszkodzi, a jeśli wyczują sarkazm to brawa dla nich. W komiksie "Ariol. Wszyscy jesteśmy osiołkami" nie znajdziecie brutalnych scen ani infantylnych postaci. Mi bohaterowie przypominali faktycznie uwielbiany przeze mnie cykl "Tytus, Romek i Atomek". Podobieństwem jest zbliżony wiek bohaterów, ich zabawne przygody i wielka szczerość wyrażanych opinii. Jeśli Wasze dzieci chcą miło spędzić parę chwil podrzućcie im "Ariola". Z pewnością ta lekka i zabawna pozycja poprawi humory, gdy nie można wyjść na dwór z powodu pogody albo gdy ulubiona gra się zacięła ;)

Sporym atutem są ciekawe i dość proste ilustracje, bez nadmiaru rozpraszających uwagę elementów. Te historie nie są "przerysowane" i forma nie zagłusza treści a doskonale z nią współgra. Proste opowieści ubrane w proste obrazki przemawiają do wyobraźni młodocianych czytelników lepiej niż przeładowane szczegółami pozycje. U mnie "Ariol" wędruje pomiędzy dziesięcioletnim synem a siedmioletnią córką pozostając w ciągłej eksploatacji.

W czasach mojego dzieciństwa królowały komiksy z Tytusem a potem wkroczył disneyowski Kaczor Donald. Wielokrotnie wertowane obrazkowe historie, znane praktycznie na pamięć, wciąż bawiły. Jeśli szukacie czegoś na miarę współczesnego Papcia Chmiela, to z radością podsuwam Wam propozycję od Wydawnictwa Adamada – "Ariola".
Tytułowy bohater jest... osłem. W sensie gatunku, nie...

AR I OL RAJT?

„Ariol”, francuska seria komiksowa, zadebiutowała na rynku w roku 2000. Od tamtej pory doczekała się 11 albumów (według drugiego wydania, które stało się podstawą polskiej edycji) oraz serialu telewizyjnego zamkniętego na 13 epizodach. Niedawno, dzięki wydawnictwu Adamada komiks trafił także do rąk czytelników mieszkających nad Wisłą. Skierowany głównie do dzieci, zawiera w sobie wiele elementów, które przypadną do gustu również dorosłym odbiorcom (i które nie są raczej przeznaczone dla najmłodszych),poprawia humor i ma swój urok. Czy do końca spełniony?

Całość mojej recenzji na portalu Sztukater https://sztukater.pl/komiksy/item/19804-just-a-donkey-like-you-and-me.html

AR I OL RAJT?

„Ariol”, francuska seria komiksowa, zadebiutowała na rynku w roku 2000. Od tamtej pory doczekała się 11 albumów (według drugiego wydania, które stało się podstawą polskiej edycji) oraz serialu telewizyjnego zamkniętego na 13 epizodach. Niedawno, dzięki wydawnictwu Adamada komiks trafił także do rąk czytelników mieszkających nad Wisłą. Skierowany głównie do...

Recenzja, jak zawsze, na moim blogu - zapraszam :)
http://magicznyswiatksiazki.pl/ariol-wszyscy-jestesmy-osiolkami-emmanuel-guibert/

Recenzja, jak zawsze, na moim blogu - zapraszam :)
http://magicznyswiatksiazki.pl/ariol-wszyscy-jestesmy-osiolkami-emmanuel-guibert/

lekkie, fajne, dobre

lekkie, fajne, dobre

Nie do końca rozumiem fenomen Ariela - a jestem mocno komiksowa. Łagodna, familijna opowiastka, kilka razy podniosłam kąciki ust w górę i tyle. Dzieciom się w miarę podobało ale jednak przegrywa ze Spidermanem czy Fistaszkami.

Nie do końca rozumiem fenomen Ariela - a jestem mocno komiksowa. Łagodna, familijna opowiastka, kilka razy podniosłam kąciki ust w górę i tyle. Dzieciom się w miarę podobało ale jednak przegrywa ze Spidermanem czy Fistaszkami.