24/52

Pierwsze spotkanie z Jakubem Małeckim za mną i już wiem skąd te zachwyty nad autorem. Rdza jest napisana w tak przejmujący sposób, że trudno się od niej oderwać. Potrafi wzruszać, zaskakiwać, ale i szokować. Autor opisuje z pozoru zwyczajną scenę i nagle dosłownie jednym słowem, czy zdaniem potrafi zmienić nastrój książki o 180 stopni. Z minuty na minutę wszystko przewraca do góry nogami. Mam wrażenie, że w jego książkach nie ma ani jednego zbędnego słowa. Żadnych niepotrzebnych ozdobników. Wszystko jest surowe i mocne. Wszystko jest po coś. Nie ma tu zapychaczy.

Historia dzieje się na kilku planach czasowych. Sięgamy w dal, w wojenną zawieruchę, ale też pływamy po latach 2000+. Szymek, Budzik, Tośka, to główne tryby opowieści. Każdy z nich z własną historią. Każdy inaczej poobijany przez życie. Ze swoimi demonami radzą sobie na własny sposób. Ich losy w trakcie opowieści przechodzą różne fazy, przybliżają się i oddalają. Podejmowane przez nich decyzje prowadzą ich (i nie tylko ich) w różne zakamarki życia. Nie zawsze pożądane. Im dalej w las, tym łatwiej jest zrozumieć ich myślenie i początkowo zaskakujące decyzje.

Totalnie dobra książka. Smutna i bardzo refleksyjna.
Przede mną Korowód. Już nie mogę się doczekać ♡

#jakubmałecki #rdza #literaturapiękna

24/52

Pierwsze spotkanie z Jakubem Małeckim za mną i już wiem skąd te zachwyty nad autorem. Rdza jest napisana w tak przejmujący sposób, że trudno się od niej oderwać. Potrafi wzruszać, zaskakiwać, ale i szokować. Autor opisuje z pozoru zwyczajną scenę i nagle dosłownie jednym słowem, czy zdaniem potrafi zmienić nastrój książki o 180 stopni. Z minuty na minutę wszystko...

Przeczytałam ją jednym tchem. Bardzo podobało mi się w jaki sposób autor prowadzi narracje i to że najpierw historie dzieją się jakby tak z daleka a im bardziej wgłąb książki tym bardziej odkrywamy Życie i tajemnice wszystkich mieszkańców Chojen

Przeczytałam ją jednym tchem. Bardzo podobało mi się w jaki sposób autor prowadzi narracje i to że najpierw historie dzieją się jakby tak z daleka a im bardziej wgłąb książki tym bardziej odkrywamy Życie i tajemnice wszystkich mieszkańców Chojen

Łapie za serce. Niezwykle przyjemnie napisana, mimo że sama historia nie jest ani prosta, ani przyjemna. Czuć prowincjonalny klimat, który uwielbiam.

Łapie za serce. Niezwykle przyjemnie napisana, mimo że sama historia nie jest ani prosta, ani przyjemna. Czuć prowincjonalny klimat, który uwielbiam.

Każda książka autora jest dla mnie wejściem w jakiś inny świat, który jednak jest tak znajomy i ludzki. Tym razem nie było inaczej, znowu dałam się ponieść historii pisanej z mieszanką melancholii, grozy i dojmującego bólu, a koniec końców przedstawiającą bardzo życiowe zdarzenia. Mimo tego że wszystkie jego pozycje są dokładnie takie i wzbudzają we mnie podobne palety emocji, to każda jest inna i ma niepowtarzalny klimat w który wchodzi się jak w masło.

Tym razem zapoznajemy się z historiami dwóch głównych postaci - Szymona i jego babci Tośki. Nie są to zbyt przyjemne dla czytelnika historie, obie okraszone tragediami i trudnymi wyborami, których konsekwencje oboje biorą na barki na bieżąco i na długi czas. Wydaje się, jakby reszta postaci krążyła wokół nich i chciała im za wszelką cenę, na różne sposoby przeszkadzać. A tak naprawdę widzimy zwyczajne interakcje między ludźmi i ich zmaganie się z często niełatwą codziennością. Każda z postaci ma własną historię i rozterki, które przeplatają się w przeszłości, teraźniejszości i mają wpływ na przyszłość co jest chyba najbardziej znamienne. Autor niesamowicie oddaje to, jakie znaczenie ma tak naprawdę wszystko co człowiek w swoim życiu robi, albo nie robi i jakie to może nieść ze sobą konsekwencje. Trochę to przerażające, ale pod wyjściu spod jego pióra też w pewien sposób piękne. Dodatkowo, wszystko to jest pisane w jakiś taki magiczny i wyjątkowy sposób, który spotkałam tylko u Małeckiego. Jesteśmy cały czas na granicy snu (czy też koszmaru),a bardzo realnej i dobitnej rzeczywistości, z którą niektórzy bohaterowie w ogóle nie chcą się mierzyć.

Z pewnością sięgnę po pozostałe książki autora, są absolutnie warte przeczytania. Myślę że mogą wzbudzić w czytelniku, nawet tym najbardziej zatwardziałym i zamkniętym w sobie, pewną wrażliwość na ludzkie losy. A także poniekąd zmusić do przemyśleń na temat własnego życia i to jak się ono przeplata z innymi. “Rdza” to wzruszająca i bolesna opowieść, każdy odnajdzie w niej kawałeczek siebie i to właśnie dla mnie wyznacznik literatury pięknej ;) Polecam bez wahania!

Każda książka autora jest dla mnie wejściem w jakiś inny świat, który jednak jest tak znajomy i ludzki. Tym razem nie było inaczej, znowu dałam się ponieść historii pisanej z mieszanką melancholii, grozy i dojmującego bólu, a koniec końców przedstawiającą bardzo życiowe zdarzenia. Mimo tego że wszystkie jego pozycje są dokładnie takie i wzbudzają we mnie podobne palety...

tęsknota, miłość, tragedie, wojna, trauma, chwile szczęścia i refleksji, przyjaźń i zdrada zobaczone w tej książce przez wszystkie emocje świata. Piękna.

tęsknota, miłość, tragedie, wojna, trauma, chwile szczęścia i refleksji, przyjaźń i zdrada zobaczone w tej książce przez wszystkie emocje świata. Piękna.

Polecam, aczkolwiek jak dla mnie ksiazka mega pesymistyczna.

Polecam, aczkolwiek jak dla mnie ksiazka mega pesymistyczna.

Jak zwykle się nie zawiodłem. Piękna opowieść.

Jak zwykle się nie zawiodłem. Piękna opowieść.

24/2024 moj pierwszy kontakt z twórczością Małeckiego. Polubiłam się ze sposobem pisania, historia.

24/2024 moj pierwszy kontakt z twórczością Małeckiego. Polubiłam się ze sposobem pisania, historia.

To jest na pewno dobra książka, ale zdecydowanie nie miałam ochoty na lekturę o osieroconym siedmiolatku.

To jest na pewno dobra książka, ale zdecydowanie nie miałam ochoty na lekturę o osieroconym siedmiolatku.

Rany, ale mnie zmieliła ta książka! Właśnie ją skończyłam i nawet nie wiem, co myśleć. Mam mętlik w głowie!

Samotność, strata, trauma, trudy zwykłego życia, cierpienie...

Czytając "Rdzę" już niemal od pierwszych słów miałam świeczki w oczach. To jest coś niesamowitego, żeby pisać w taki sposób! Ogromny talent... Niby zwykły tekst, zwykła historia, jak wiele innych, a od razu wzbudza w człowieku bardzo silne uczucia!

Ja już wiedziałam, że Jakub Małecki umie w takie książki, ale rany, trochę litości dla czytelników to nie zaszkodzi! Kompletnie nie spodziewałam się, że ta książka wywoła we mnie masę przeróżnych uczuć. Szczerze mówiąc, niektórych z nich nawet nie jestem w stanie nazwać, ale jedno wiem na pewno. Chyba nigdy w życiu nie przeczytałam smutniejszej książki. No ale czasami dobrze jest przeczytać coś takiego.

Niby spokojna opowieść, napisana niesamowitym językiem, a pełna wstrząsających wydarzeń! Po przeczytaniu mam wrażenie, że ta książka jest taka pełna. Niczego bym tu nie dodała i niczego mi nie brakowało!

Rany, ale mnie zmieliła ta książka! Właśnie ją skończyłam i nawet nie wiem, co myśleć. Mam mętlik w głowie!

Samotność, strata, trauma, trudy zwykłego życia, cierpienie...

Czytając "Rdzę" już niemal od pierwszych słów miałam świeczki w oczach. To jest coś niesamowitego, żeby pisać w taki sposób! Ogromny talent... Niby zwykły tekst, zwykła historia, jak wiele innych, a od...