Przerwane milczenie część 2

Wspaniały, sielankowy obraz angielskiej prowincji, odmalowany w tak przemawiający do wyobraźni sposób, że odżywają marzenia o ujrzeniu kiedyś na własne oczy przywoływanego już w „Tajemniczym ogrodzie” F.H. Burnett magicznego i urokliwego Yorkshire… Grupa wiernych z pozoru przyjaciół, która spędza wiele wspólnych chwil w przyciągającej jak magnes posiadłości Stanbury.
Wymarzone okoliczności przyrody, a jednocześnie towarzyszący nam podskórny niepokój, który odczuwamy coraz silniej w miarę dalszego zagłębiania się w lekturę.

Autorka sprawnie odmalowuje portret psychologiczny swoich bohaterów, a czytelnik zaczyna gubić się w kolejnych domysłach dotyczących motywacji i winy głównych bohaterów. Tragiczne losy wszystkich osób powiązanych ze sobą różnymi nićmi zależności, ponura tajemnica łącząca trzech mężczyzn, która przygniata swoim brzemieniem szczególnie Aleksandra… W końcu zaś okrutna zbrodnia, która wymyka się wszelkim próbom znalezienia „racjonalnego” motywu, który popchnął sprawcę do uczynienia tak desperackiego i bezwzględnego kroku.

To wszystko sprawia, że książkę dobrze się czyta, chociaż nie znajdziemy tu wartkiej akcji, a momentami niektóre opisy i dialogi wydają się być zwyczajnie nużące. Pozycja skierowana raczej do miłośników powieści psychologicznej niż typowego kryminału.

Wspaniały, sielankowy obraz angielskiej prowincji, odmalowany w tak przemawiający do wyobraźni sposób, że odżywają marzenia o ujrzeniu kiedyś na własne oczy przywoływanego już w „Tajemniczym ogrodzie” F.H. Burnett magicznego i urokliwego Yorkshire… Grupa wiernych z pozoru przyjaciół, która spędza wiele wspólnych chwil w przyciągającej jak magnes posiadłości Stanbury.
...

Stanbury "wieś, która nie jest zaznaczona na prawie żadnej mapie świata". Idylliczne widoki, piękna posiadłość i spotkanie przyjaciół. Majowe spotkanie w angielskiej odsłonie trzech małżeństw z Niemiec. Mężczyźni to przyjaciele z lat szkolnych, Jessica jest nowo poślubioną żoną Aleksandra. Nie do końca odnajduje się w tej pozornej harmonii.

Od początku jesteśmy wciągnięci w sekrety, napięte relacje, zależności.
Zaczyna się dość sentymentalnie ale potem emocje budzą zbrodnicze instynkty.
Psychologiczna rozgrywka z dramatycznym przebiegiem. Ta powieść ma troszkę lat i to się odczuwa ale świetne pióro autorki i wiwisekcja przyjaciół są bardzo wciągające. Tu się wiele dzieje na poziomie emocji, toksycznych relacji, zatruwających doznań.
Zagrożenie, lęk, niepewność to namiastka uczuć, które eskalują wśród bohaterów.
Jeśli lubicie książki, w których bohaterami są społeczne i indywidualne emocje, różne stany wewnętrznych doświadczeń i doznań w grupie zależnych od siebie ludzi ta pozycja powinna Was usatysfakcjonować.

Stanbury "wieś, która nie jest zaznaczona na prawie żadnej mapie świata". Idylliczne widoki, piękna posiadłość i spotkanie przyjaciół. Majowe spotkanie w angielskiej odsłonie trzech małżeństw z Niemiec. Mężczyźni to przyjaciele z lat szkolnych, Jessica jest nowo poślubioną żoną Aleksandra. Nie do końca odnajduje się w tej pozornej harmonii.

Od początku jesteśmy wciągnięci...

Grupa przyjaciół z Niemiec znających się od lat , co roku przyjeżdżają na wielkanocne ferie do niewielkiej angielskiej miejscowości Stanbury. Jedyną osobą z zewnątrz jest Jessica, nowa żona Aleksandra. Pewnego dnia wracając że spaceru odkrywa makabryczną zbrodnię.
Tej książki zdecydowanie nie można nazwać kryminałem. Bardziej jest to dramat psychologiczny. Ale muszę przyznać, że dawno nie miałam do czynienia z tyloma antypatycznymi postaciami w jednej powieści. Wydaje się, że każde z nich zasłużyło na to, co ich spotkało. I tak naprawdę każdy miał motyw do popełnienia zbrodni. Powieść jest zbyt rozwleczona, po prostu dla mnie nudna. Jeśli ktoś spidziewa się tu wartkiej akci, to niestety nie doczeka się jej.

Grupa przyjaciół z Niemiec znających się od lat , co roku przyjeżdżają na wielkanocne ferie do niewielkiej angielskiej miejscowości Stanbury. Jedyną osobą z zewnątrz jest Jessica, nowa żona Aleksandra. Pewnego dnia wracając że spaceru odkrywa makabryczną zbrodnię.
Tej książki zdecydowanie nie można nazwać kryminałem. Bardziej jest to dramat psychologiczny. Ale muszę...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Charlotte Link i na pewno nieostanie. Dobrze zarysowane postaci, ciekawy wątek i osadzenie fabuły w angielskiej wsi.
Pozycja skłaniająca do refleksji nad tym, czym jest przyjaźń i czy osoby, które nazywamy mianem przyjaciół rzeczywiście nimi są? Oraz do czego może doprowadzić toksyczna miłość.
Dodatkowo tajemnice bohaterów nadają charakteru całości.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Charlotte Link i na pewno nieostanie. Dobrze zarysowane postaci, ciekawy wątek i osadzenie fabuły w angielskiej wsi.
Pozycja skłaniająca do refleksji nad tym, czym jest przyjaźń i czy osoby, które nazywamy mianem przyjaciół rzeczywiście nimi są? Oraz do czego może doprowadzić toksyczna miłość.
Dodatkowo tajemnice bohaterów nadają...

Nie sądziłam, że kolejna książka Pani Link będzie nudniejsza od poprzedniej...
Muszę zrobić sobie przerwę od tfurczości pisarki, bo fakt, że mam na półce 11 jej wyrobów... nieco mnie załamuje...
Odradzam.

Nie sądziłam, że kolejna książka Pani Link będzie nudniejsza od poprzedniej...
Muszę zrobić sobie przerwę od tfurczości pisarki, bo fakt, że mam na półce 11 jej wyrobów... nieco mnie załamuje...
Odradzam.

To moja najmniej lubiana książka autorki. Pomysł był świetny, klimat został odpowiednio stworzony ale czegoś tu jednak zabrakło... Niemniej jednak czytało się ją i tak dobrze i była wciągająca.

To moja najmniej lubiana książka autorki. Pomysł był świetny, klimat został odpowiednio stworzony ale czegoś tu jednak zabrakło... Niemniej jednak czytało się ją i tak dobrze i była wciągająca.

Jak zwykle u Charlotte Link - dużo, dużo psychologii, może nieco za dużo, szczególnie na końcówce.
Grupa przyjaciół z Niemiec każdego roku spotyka się w angielskim Stanbury, w pięknej, ogromnej posiadłości. Jej właścicielka - Patricia - jest despotyczną, autorytarną, wstrętną perfekcjonistką. Otoczenie jednak znosi jej zachowanie, ponieważ po 1. inni są niewiele lepsi, po 2. lubią luksus, po 3. wykorzystują znajomość do własnych celów.
Jedyną osobą z zewnątrz jest Jessica, druga żona Aleksandra. Po przyjeździe do Stanbury odkrywa, że wszyscy, w tym jej mąż, zachowują się w sposób dziwaczny, często nieakceptowalny społecznie. Jednak kiedy dochodzi do przerażającej zbrodni, Jessica nie może pojąć, kto, mimo swoich wad, byłby zdolny do takiego bestialstwa. Policja obarcza winą mieszkańców Stanbury albo kogoś z zewnątrz i tak na zmianę.
W kryminale można znaleźć wiwisekcję współczesnych małżeństw, jest ona - moim zdaniem - przerażająco prawdziwa i smutna.
Nieco rozczarowała mnie końcówka - według mnie rozwlekła. Ogólnie jednak polecam.

Jak zwykle u Charlotte Link - dużo, dużo psychologii, może nieco za dużo, szczególnie na końcówce.
Grupa przyjaciół z Niemiec każdego roku spotyka się w angielskim Stanbury, w pięknej, ogromnej posiadłości. Jej właścicielka - Patricia - jest despotyczną, autorytarną, wstrętną perfekcjonistką. Otoczenie jednak znosi jej zachowanie, ponieważ po 1. inni są niewiele lepsi, po...

Wreszcie dobra książka!
Mam, w ciągu ostatnich 2-3 tygodni, kilka rozpoczętych, wręcz rozgrzebanych kryminałów autorów z różnych krajów - i ni cholery nie mogę ich dokończyć (bo męczą i nudzą) - a tu wreszcie coś wciągającego i interesującego :).
Ciekawa historia, choć to nie kryminał. Tzn. nie ma tu na pierwszym miejscu śledztwa policyjnego, z użyciem wszelkich możliwych technik.
Jest za to opowieść o pewnej, dosyć zwartej grupie ludzi, satelitach orbitujących wokół tej zwartej grupy i motywacjach, które ten układ utrzymują.
Właściwie jest to thriller opowiadający o manipulacjach ludźmi, które źle się kończą*.
Na początku jest wprowadzenie w toksyczny układ (ale nie wyjaśniające wszystkiego),potworna zbrodnia i następnie próba wytłumaczenia wszystkich aspektów tego, co się stało.
I to wszystko całkiem dobrze gra.
Jednak, według mnie, w tym opisie pozostają słabe punkty, czyli osoby:
1. Geraldine. Mało wiarygodna postać. Jak to możliwe, że kobieta o takim potencjale życiowym tak się ubabrała? I tak nic nie rozumiała i nie uczyła się z tego, co się wokół niej dzieje? Nie twierdzę, że to niemożliwe. Brakuje jakiegoś przekonującego uzasadnienia.
2. Phillipa. Całkiem niezły portret psychologiczny. Wciąż jednak nie do końca wiarygodny, żeby zrozumieć aż tak silną potrzebę autodestrukcji.
3. Ricardy. No, tu jest naprawdę niedobrze.
Rozumiem zaburzenia w odbiorze rzeczywistości przez "zdradzoną" nastolatkę, jednak na miejscu jej nowych współmieszkańców bałabym się z nią przebywać w jednym miejscu. Oczywiście, nie chodzi o fantazje na temat śmierci znajomych jej ojca. To jest wytłumaczalne.
Chodzi o wyrachowany sposób traktowania przez nią matki w tygodniach po tragedii. Przyglądanie się jej cierpieniu. sterowanie jej reakcjami na własne zachowanie... wypisz-wymaluj Tim w stosunku do Evelin.
Keith i jego rodzina naprawdę powinni się mieć na baczności, bo pomysł, że bezwarunkowa miłość i ciężka praca na farmie wystarczy, by Ricarda zyskała poczucie bezpieczeństwa, cel w życiu i zaczęła sensownie funkcjonować, wydaje mi się zbyt optymistyczny. Nie do końca wygląda mi ona na zrozpaczoną dziewczynę, złaknioną poczucia bezpieczeństwa i przynależności. Wygląda raczej na to, że tylko czeka, aby ktoś nie spełnił jej oczekiwań, a zniszczy go na zimno. Ale mogę się mylić.

Fakt, że chciało mi się snuć takie pogłębione analizy, świadczy o dużym wrażeniu, jakie ta książka na mnie wywarła. Tego oczekuję od literatury.
Dobra robota :)
Poprzednio czytałam tej Autorki "Wielbiciel" - nie podobała mi się wcale. Cieszę się, że mimo to, sięgnęłam po inne pozycje.

*moim zdaniem motto tej książki powinno brzmieć: możesz wkurzać żonę tylko do pewnego momentu ;)

Wreszcie dobra książka!
Mam, w ciągu ostatnich 2-3 tygodni, kilka rozpoczętych, wręcz rozgrzebanych kryminałów autorów z różnych krajów - i ni cholery nie mogę ich dokończyć (bo męczą i nudzą) - a tu wreszcie coś wciągającego i interesującego :).
Ciekawa historia, choć to nie kryminał. Tzn. nie ma tu na pierwszym miejscu śledztwa policyjnego, z użyciem wszelkich możliwych...

Zdecydowanie to nie kryminał, lecz powieść psychologiczna. Książka naprawdę dobra - byłaby świetna, gdyby była o połowę krótsza. Nie spodziewałam się wartkiej akcji, ale rozwleczone opisy prostych czynności i banalnych rozmów, sprawiały, że liczyłam strony do końca. Kilka razy myślałam, że książka już zmierza ku zakończeniu.

Zdecydowanie to nie kryminał, lecz powieść psychologiczna. Książka naprawdę dobra - byłaby świetna, gdyby była o połowę krótsza. Nie spodziewałam się wartkiej akcji, ale rozwleczone opisy prostych czynności i banalnych rozmów, sprawiały, że liczyłam strony do końca. Kilka razy myślałam, że książka już zmierza ku zakończeniu.

Historia grupy przyjaciół spędzających wielkanoc na angielskiej prowincji. Powtarzalny motyw niemieckich turystów w odludnym angielskim pustkowiu. Jednak to nie lokalna tajemnica jest powodem tragedii która się zdarza lecz powikłanie relacje przyjaciół i ich tajemnice z przeszłości. Ofiar nie jest specjalnie szkoda, bo wcześniej dają sie poznać jako osobowości antypatyczne i psychopatyczne (moze oprócz dzieci). Niestety postaci zbudowane sa
schematycznie, rozwiązanie zagadki jest od pewnego momentu przewidywalne choć motywy są dość nieprzekonujące. Z zalet: szybko sie czyta i wciąga. Z wad: niechlujny styl, toporne postacie

Historia grupy przyjaciół spędzających wielkanoc na angielskiej prowincji. Powtarzalny motyw niemieckich turystów w odludnym angielskim pustkowiu. Jednak to nie lokalna tajemnica jest powodem tragedii która się zdarza lecz powikłanie relacje przyjaciół i ich tajemnice z przeszłości. Ofiar nie jest specjalnie szkoda, bo wcześniej dają sie poznać jako osobowości antypatyczne...