Gdy morze cichnie

Bardzo ciekawa fabuła.

Bardzo ciekawa fabuła.

Dość dobra książka Horsta, aczkolwiek czytałem o wiele lepsze tego autora, z tejże serii.
Mimo to, czytało się łatwo i przyjemnie, choć temat niezbyt przyjemny.
Polecam.

Dość dobra książka Horsta, aczkolwiek czytałem o wiele lepsze tego autora, z tejże serii.
Mimo to, czytało się łatwo i przyjemnie, choć temat niezbyt przyjemny.
Polecam.

Przeciętne czytadło bez polotu, zagadka średnia, rozwiązanie równie średnie.

Przeciętne czytadło bez polotu, zagadka średnia, rozwiązanie równie średnie.

Niby wszystko w tym kryminale się zgadza : dobra intryga, nieprzewidywalna zagadka, dużo się dzieje, po nitce do kłębka, ale coś mi się nie zgadza.
Trochę wieje nudą, fabuła się ciągnie, nie do końca mnie interesuje, właściwie od połowy wyczekuję końca. Główny bohater jakby nijki, nie wzbudza moich emocji, ani pozytywnych, ani negatywnych. Jest mi wszystko jedno, czy zdradzi żonę, wda się w romans z podwładną, jak powiedzie się jego córce, będzie ranny, czy nie, czy odniesie sukces. Nie ma kumpli, nie ma właściwie życia pozazawodowego, żadnej pasji, dla mnie jest mdły.

Niby wszystko w tym kryminale się zgadza : dobra intryga, nieprzewidywalna zagadka, dużo się dzieje, po nitce do kłębka, ale coś mi się nie zgadza.
Trochę wieje nudą, fabuła się ciągnie, nie do końca mnie interesuje, właściwie od połowy wyczekuję końca. Główny bohater jakby nijki, nie wzbudza moich emocji, ani pozytywnych, ani negatywnych. Jest mi wszystko jedno, czy...

Kolejny tom z WIlliamem Wistingiem, kolejna ciekawa historia, z terroryzmem w tle.

Kolejny tom z WIlliamem Wistingiem, kolejna ciekawa historia, z terroryzmem w tle.

Jak zwsze Horst czyli: rzytelnie, prawdziwe, bez żadnej ściemy i udawania.

Jak zwsze Horst czyli: rzytelnie, prawdziwe, bez żadnej ściemy i udawania.

Ostatnio czytam tę serię nałogowo. Jedna książka na jeden wieczór. Wciąga, jest zwięzła i wydaje mi się bardzo realistyczna. Takie zwykłe śledztwo. Protagonista nie jest Jamesem Bondem, a złoczyńca geniuszem zbrodni a jednak jak się zacznie czytać początkowe zdanie książki, kończy się ją czytać na ostatniej kropce.

Ostatnio czytam tę serię nałogowo. Jedna książka na jeden wieczór. Wciąga, jest zwięzła i wydaje mi się bardzo realistyczna. Takie zwykłe śledztwo. Protagonista nie jest Jamesem Bondem, a złoczyńca geniuszem zbrodni a jednak jak się zacznie czytać początkowe zdanie książki, kończy się ją czytać na ostatniej kropce.

trochę za mało na 6. Ne lubię przestępstw związanych z narkotykami i terroryzmem. To raczej książka o pracy policjanta (trochę naiwnego, popełniającego błędy) o ograniczeniach nakładanych przez wyższe instancje, o trudnościach administracyjnych niż prawdziwy kryminał.
No i od pierwszego tomu było wiadomo do czego zmierza wątek z Torunn.

trochę za mało na 6. Ne lubię przestępstw związanych z narkotykami i terroryzmem. To raczej książka o pracy policjanta (trochę naiwnego, popełniającego błędy) o ograniczeniach nakładanych przez wyższe instancje, o trudnościach administracyjnych niż prawdziwy kryminał.
No i od pierwszego tomu było wiadomo do czego zmierza wątek z Torunn.

Tak szczerze to tylko ostatnie 50stron ratuje tą książkę. Może mam po prostu pecha do norweskich autorów.

Tak szczerze to tylko ostatnie 50stron ratuje tą książkę. Może mam po prostu pecha do norweskich autorów.

Długo kolejne zdarzenia wydają się przypadkowe i żadne znajdowane dowody nie wykazują że sprawy się jakoś łączą. Prócz przeczucia Komisarza nikt nie kwapi się by traktować odrębne zdarzenia poważniej i wdrożyć duże śledztwo. Zakończenie zaskakujące i nie przypominam sobie podobnego twistu w jakimkolwiek innym kryminale.

Długo kolejne zdarzenia wydają się przypadkowe i żadne znajdowane dowody nie wykazują że sprawy się jakoś łączą. Prócz przeczucia Komisarza nikt nie kwapi się by traktować odrębne zdarzenia poważniej i wdrożyć duże śledztwo. Zakończenie zaskakujące i nie przypominam sobie podobnego twistu w jakimkolwiek innym kryminale.