Do gwiazd

„Do gwiazd” Brandona Sandersona opowiada historię Spensy - młodej dziewczyny mieszkającej na planecie nieustannie atakowanej przez obcych. Aby przetrwać jej pobratymcy muszą szkolić kolejnych pilotów do walki z Krellami. Marzeniem Spensy jest kroczyć śladami swojego ojca i zostać jedną z nich. Jednak po pewnych wydarzeniach przez które na jej ojca spadła wielka niesława, władza nie chce dopuścić Spensy do latania.

Jako, że znam tego autora zazwyczaj z powieści fantastycznych, bałam się sięgać po jego książkę z gatunku science fiction. Cieszę się jednak, że to zrobiłam, bo zabawa i radość jaką mi sprawiła były ogromne!

Jest to powieść wypełniona akcją zawierająca jedne z moich ulubionych motywów literackich (motyw akademii czy found family). Poznajemy także całą masę ciekawych i dobrze wykreowanych bohaterów, z których każdy doświadczył w życiu wiele. Żaden z nich nie jest idealny i zmuszeni sią nieustannie uczyć się na swoich błędach i doskonalić. Na dodatek żyją oni w brutalnym i okrutnym świecie, nad którym wisi ciągłe zagrożenie ze strony obcej rasy.

Autor powoli odkrywa przed nami kolejne sekrety, a akcja z każdą stroną nabiera tempa, aż przychodzi taki moment, że nie sposób oderwać się od lektury. Czytając o zmaganiach młodych pilotów, sama czułam się tak, jakbym razem z nimi próbowała nauczyć się tej trudnej sztuki. Jednocześnie kibicowałam głównej bohaterce, żeby i jej udało się spełnić swoje marzenie i szybować pośród gwiazd. Była to dla mnie naprawdę świetna przygoda!

Jeśli lubicie powieści nieco bardziej młodzieżowe i macie ochotę na sporą dawkę rozrywki, rzućcie okiem na „Do gwiazd” Brandona Sandersona.

„Do gwiazd” Brandona Sandersona opowiada historię Spensy - młodej dziewczyny mieszkającej na planecie nieustannie atakowanej przez obcych. Aby przetrwać jej pobratymcy muszą szkolić kolejnych pilotów do walki z Krellami. Marzeniem Spensy jest kroczyć śladami swojego ojca i zostać jedną z nich. Jednak po pewnych wydarzeniach przez które na jej ojca spadła wielka niesława,...

Jakby tylko Spensa nie była taka super hiper, to może czytałoby się to lepiej. Sam pomysł fajny, ale jakoś pobieżnie liźnięty.

Jakby tylko Spensa nie była taka super hiper, to może czytałoby się to lepiej. Sam pomysł fajny, ale jakoś pobieżnie liźnięty.

Piękna historia o odwadze. Niesamowicie wciąga!

Postacie są niezwykle prawdziwe, z krwi i kości. Główna bohaterka, mimo że "pyskata", to nie jest przesadzona. Wiemy z czego wynikają jej zachowania i widzimy jak pod wpływem doświadczeń zmienia się, dorasta.

Zakończenie mnie troszkę zawiodło. Sam nie wiem czemu, ale zamykając ksiązkę czułem niedosyt. Nie zmienia to faktu, że z przyjemnością siegnę po kolejne części serii.

Piękna historia o odwadze. Niesamowicie wciąga!

Postacie są niezwykle prawdziwe, z krwi i kości. Główna bohaterka, mimo że "pyskata", to nie jest przesadzona. Wiemy z czego wynikają jej zachowania i widzimy jak pod wpływem doświadczeń zmienia się, dorasta.

Zakończenie mnie troszkę zawiodło. Sam nie wiem czemu, ale zamykając ksiązkę czułem niedosyt. Nie zmienia to faktu,...

Ktoś już lepiej ocenił

Ktoś już lepiej ocenił

Lubię takiego Sandersona, historia ciekawa i złożona, relacje między postaciami głębokie, czuć emocje i klimat, świetnie mi się czytało, żałowałem tylko jednego - strasznie szybko uciekały kartki. Włączył się mi się ogromny apetyt na poznanie dalszej historii.

Lubię takiego Sandersona, historia ciekawa i złożona, relacje między postaciami głębokie, czuć emocje i klimat, świetnie mi się czytało, żałowałem tylko jednego - strasznie szybko uciekały kartki. Włączył się mi się ogromny apetyt na poznanie dalszej historii.

Ciekawe postacie - historia wciąga

Ciekawe postacie - historia wciąga

,,Do gwiazd" nie jest dziełem wybitnym. Jest to dobra książka z dość ciekawymi bohaterami, co nie powinno dziwić, zważywszy na to, kto jest jej autorem. Brandon Sanderson przyzwyczaił do pisania długich i przemyślanych powieści fantasy, jednakże w mieszance gatunku literatury młodzieżowej z sf chyba nie odnajduje się najlepiej.
Pierwsze co wyraźnie rzuca mi się w oczy to podobieństwo do ,, Gry Endera", gdzie główny bohater również uczęszcza do szkoły w świecie, w którym planetę najeżdżają obcy. Obecność pokładowej SI na statku głównej bohaterki przywołuje z kolei na myśl serię Expeditionary Force. Tam również pomaga ona załodze dzięki wiedzy wykraczającej poza ludzkie rozumienie ( być może akurat ten wątek nie jest zaczerpnięty z tej serii, gdyż jest on dość popularny w tego typu literaturze). Niemniej fabułą książki nie wyróżnia się na tle innych, podobnych powieści, do czego autor przyzwyczaił, zwłaszcza cyklem Archiwum burzowego światła.
Dużym plusem są bohaterowie. Sanderson od zawsze umiał rozpisać ciekawe postaci, często żonglując różnymi punktami widzenia. Jednak w tym przypadku mamy do czynienia tylko z jedną, główną bohaterką. Spensa idealnie wpisuje się w trend silnych, niezależnych protagonistek i stanowi mocny punkt historii. Mnie natomiast bardziej fascynują tajemnice związane z bohaterami drugoplanowymi. Cobb, Jorgen, a szczególnie Żelazna Dama są postaciami intrygującymi i czekam na rozwój ich relacji z główną bohaterką.
Po pierwszym tomie nie jestem w stanie wiele powiedzieć o głównej intrydze sagi. Wzbudza to jednocześnie moją fascynację, bo czyta się to szybko i przyjemnie, jak i frustrację, gdyż oczekiwałem więcej odpowiedzi. Na pewno jednak sięgnę po następny tom.

,,Do gwiazd" nie jest dziełem wybitnym. Jest to dobra książka z dość ciekawymi bohaterami, co nie powinno dziwić, zważywszy na to, kto jest jej autorem. Brandon Sanderson przyzwyczaił do pisania długich i przemyślanych powieści fantasy, jednakże w mieszance gatunku literatury młodzieżowej z sf chyba nie odnajduje się najlepiej.
Pierwsze co wyraźnie rzuca mi się w oczy to...

I takie książki chcę czytać.

Główna bohaterka nie jest najlepsza we wszystkim, popełnia błędy, nie jest też cudem urody 11/10, ma cel w życiu (racjonalny) i chcę go zrealizować.

W moim odczuciu obecnie w literaturze nastąpił wyraźny przesyt bohaterami typu "Mary Sue". Postać Spensy stara się uciec od tego stereotypu i dzięki czemu czytając czułem powiew świeżości.

Ponieważ to jest książka młodzieżowa (może dla tej starszej) to zabawa jest przednia. Pomimo pewnych uproszczeń i nieścisłości to jednak plusy przesłaniają minusy.

I takie książki chcę czytać.

Główna bohaterka nie jest najlepsza we wszystkim, popełnia błędy, nie jest też cudem urody 11/10, ma cel w życiu (racjonalny) i chcę go zrealizować.

W moim odczuciu obecnie w literaturze nastąpił wyraźny przesyt bohaterami typu "Mary Sue". Postać Spensy stara się uciec od tego stereotypu i dzięki czemu czytając czułem powiew świeżości....

Każdego kto spodziewał się nowego Cosmete spotka rozczarowanie ale nie nastawionych na nic konkretnego - lekka, młodzieżowa przygodówka z potencjałem na ciąg dalszy

Każdego kto spodziewał się nowego Cosmete spotka rozczarowanie ale nie nastawionych na nic konkretnego - lekka, młodzieżowa przygodówka z potencjałem na ciąg dalszy

18% Opowieść o rozkapryszonej dziewczynce, która nie przyjmuje do wiadomości, iż nie jest najlepsza. Pomimo iż ma opanowaną jedynie teorię.

18% Opowieść o rozkapryszonej dziewczynce, która nie przyjmuje do wiadomości, iż nie jest najlepsza. Pomimo iż ma opanowaną jedynie teorię.