Dom na skraju lasu

Lektura jako przerywnik, lekko się czytało i miło jeśli się mieszka w tym mieście.

Lektura jako przerywnik, lekko się czytało i miło jeśli się mieszka w tym mieście.

Nie zachwyciła mnie lektura tej książki.
Nie tego oczekiwałam.
Nie zostanie ona na dłużej w mojej głowie.
Polecam ją tym, którzy chcą poznać, lub przypomnieć sobie, czasy rozwijania się i działania władzy komunistycznej oraz tym, którym jest bliska Łódź i jej okolice.

Nie zachwyciła mnie lektura tej książki.
Nie tego oczekiwałam.
Nie zostanie ona na dłużej w mojej głowie.
Polecam ją tym, którzy chcą poznać, lub przypomnieć sobie, czasy rozwijania się i działania władzy komunistycznej oraz tym, którym jest bliska Łódź i jej okolice.

Przyjemna książka na raz do której już się raczej nie wraca. Miło poczytać o swoim rodzinnym mieście, zobaczyć jak dużą metamorfozę przeszło przez tyle lat.

Przyjemna książka na raz do której już się raczej nie wraca. Miło poczytać o swoim rodzinnym mieście, zobaczyć jak dużą metamorfozę przeszło przez tyle lat.

Przeczytałam ale jakoś za bardzo mnie nie wciągnęła. Trochę historii trochę współczesności jest jakaś akcja. Można przeczytać ale to jakoś nie mój typ.

Przeczytałam ale jakoś za bardzo mnie nie wciągnęła. Trochę historii trochę współczesności jest jakaś akcja. Można przeczytać ale to jakoś nie mój typ.

Drugi tom z serii "Dorota Wiśniewska".
Nie lubię powieści o czasach twardego komunizmu...
Jednak dałam się przekonać autorce i przyznam, że historia ma to
" coś". Dorota otrzymuje zlecenie od bogatego biznesmena, ma opracować dokument(a później napisać książkę) o willach znajdujących się na obrzeżach Łodzi. Dziewczyna jest zachwycona, ale na jaw wychodzi, że badania odkrywają "drugie dno" , a nawet grzęzawisko w sprawie, która sięga dalej niż przypuszczała.
Ciężkie czasy, trudne wybory, niebezpieczni ludzie...Pojawienie się Basi- dziewczynki z sierocińca powoduje "efekt motyla", czyli lawinę zdarzeń, których nie można zatrzymać, a które pośrednio mają wpływ na przyszłe pokolenie...Nawet na Dorotę...
Ciężki temat opleciony w pajęczynkę nadziei, że może być dobrze i czasem pozory mylą.

Drugi tom z serii "Dorota Wiśniewska".
Nie lubię powieści o czasach twardego komunizmu...
Jednak dałam się przekonać autorce i przyznam, że historia ma to
" coś". Dorota otrzymuje zlecenie od bogatego biznesmena, ma opracować dokument(a później napisać książkę) o willach znajdujących się na obrzeżach Łodzi. Dziewczyna jest zachwycona, ale na jaw wychodzi, że badania...

Lekka i niezobowiązująca, a jednocześnie z morałem i charakterem. Dla fanów historii powojennej Polski jak znalazł.

8/77/2023

Lekka i niezobowiązująca, a jednocześnie z morałem i charakterem. Dla fanów historii powojennej Polski jak znalazł.

8/77/2023

Świetna powieść 👍

Świetna powieść 👍

Poruszająca powieść obyczajowa z obszernym tłem historycznym. Fabuła prowadzona dwutorowo nadaje tej historii wyjątkowego klimatu. Autorka wiernie oddaje atmosferę powojennych czasów i okresu, gdy w Polsce kształtował się socjalizm, a żeby przetrwać, wielu ludzi musiało dokonywać wyborów niekoniecznie zgodnych z ich sumieniem. Wspaniała kreacja bohaterów o różnorodnych charakterach, odmiennych doświadczeniach, pragnieniach i tęsknotach. Świetnie pokazana złożoność relacji społecznych i rodzinnych - zarówno kiedyś, jak i w obecnych czasach. Miłość, oddanie, nadzieja, pogoń za szczęściem i lepszą przyszłością, trudne wybory - to esencja tej historii. Zdecydowanie polecam!

Poruszająca powieść obyczajowa z obszernym tłem historycznym. Fabuła prowadzona dwutorowo nadaje tej historii wyjątkowego klimatu. Autorka wiernie oddaje atmosferę powojennych czasów i okresu, gdy w Polsce kształtował się socjalizm, a żeby przetrwać, wielu ludzi musiało dokonywać wyborów niekoniecznie zgodnych z ich sumieniem. Wspaniała kreacja bohaterów o różnorodnych...

Intrygujący tytuł, piękna okładka i historia z nieoczywistym zakończeniem: tak pokrótce można opisać „Dom na skraju lasu” Natalii A. Bieniek, który jest drugim tomem potyczek Doroty Wiśniewskiej z wielokulturową i peerelowską historią Łodzi.
Powieść jest napisana tak, że można po nią sięgnąć bez znajomości słabego „Domu sekretów” i w ogóle nie zorientować się, że stanowi ona część cyklu. Akcja skupia się wokół zlecenia, jakie otrzymuje dr Wiśniewska od Maxa Langera, niemieckiego biznesmana polskiego pochodzenia, który aby odnaleźć żonę musi odkryć powody jej wieloletniej i destrukcyjnej obsesji na punkcie jednej z łódzkich wilii i tragicznych wydarzeń, które miały w niej miejsce pod koniec lat 40. XX w. Zadanie to nie należy do najłatwiejszych, ponieważ nie tylko ociera się o utajnione dokumenty SB, ale również związane jest z dziadkami bohaterki. To, co odkrywa Dorota, jest nie tylko zaskakujące, ale i bardzo niepokojące, bo pokazujące działania aparatu władzy wobec obywateli. Absolutnie każdy aspekt życia podlegał inwigilacji, a do propagowania jedynie słusznej ideologii wykorzystywano wszystkie możliwe środki. W celu siania komunistycznej propagandy posługiwano się często i bez skrępowania dziećmi i ich placami plastycznymi, które stanowiły żelazny punkt działalności specjalnie powołanych komórek. Każdy uczeń czy wychowanek placówki opiekuńczej miał za zadanie tworzyć rysunki na wybrany, związany z chwaleniem socjalizmu i ganieniem kapitalizmu, a tych, którzy wykazywali jakikolwiek talent w kierunku artystycznym, otaczano szczególną „opieką”. Do władzy dochodzili ludzie, którzy nie mieli ani odpowiedniego przygotowania, ani tym bardziej predyspozycji, a których głównym celem, bez względu na cenę, było wdrapywanie się na coraz wyższy stopień chybotliwej drabiny przywilejów. Droga na szczyt była trudna i wyboista: nie tylko wymagała bezwzględnego podporządkowania, ale i wykonywania zadań pozbawiających człowieczeństwa i często niemających nic wspólnego z logiką. Przykładem jest choćby to, co spotkało Michalinę Starską, główną bohaterkę historycznej osi czasu powieści. Kobieta, aby jeszcze lepiej wykonywać powierzone jej obowiązki w wydziale propagandy, przygarnia jedną z sierot wojennych. Nie liczy się dla niej dobro dziecka tylko prace plastyczne, które zostaną przez nie wykonane. A gdy przekonuje się, że życie rodzinne jest tym, co naprawdę przynosi jej satysfakcje, zderza się ze ścianą niechęci i falą donosów pisanych przez współpracowników. Ta, która zrobiła coś dobrego, zaczęła być karana. Absurd, który był cechą szczególną życia w czasach komunizmu, a którego początki autorka opisała w tej powieści w bardzo zajmujący i przemyślany sposób.
„Dom na skraju lasu” jest historią bardzo dobrze napisaną: wciąga, daje do myślenia i zaskakuje rozwiązaniem. Żadne z początkowych założeń czytelnika nie sprawdza się, co dodatkowo wpływa na jej literacką atrakcyjność. Każdy, który lubi historie z zagadkami PRL-u w tle, powinien po nią sięgnąć.

Intrygujący tytuł, piękna okładka i historia z nieoczywistym zakończeniem: tak pokrótce można opisać „Dom na skraju lasu” Natalii A. Bieniek, który jest drugim tomem potyczek Doroty Wiśniewskiej z wielokulturową i peerelowską historią Łodzi.
Powieść jest napisana tak, że można po nią sięgnąć bez znajomości słabego „Domu sekretów” i w ogóle nie zorientować się, że stanowi...

"Dom na skraju lasu" to książka z prawdziwym tłem historycznym oraz wydarzeniami politycznymi minionych lat.
Jeśli historie zmyślone przez autorów bazują na prawdziwych wydarzeniach dla mnie jest to na plus i chętnie sięgam po takie książki.

Max Langer to bogaty, szwajcarski profesor polskiego pochodzenia, który przyjeżdża do Polski, aby odkryć jaką tajemnicę kryje przeszłość jego żony Christine.
Wiele tyle, że wiąże się to z pewną willą pod Łodzią, w której w 1946 roku doszło do zbrodni.
Zleca sprawę Dorocie Wiśniewskiej, której przekazuje dokumenty dotyczące willi pod Łodzią.
Dla Doroty to jak wygrać na loterii, ponieważ zawsze marzyła o napisaniu powieści, a ta historia wydaje się być do tego idealna.
Niestety nie wszystko idzie po jej myśli, a skrywane tajemnice prowadzą również do jej rodzinnego domu.
"Dom na skraju lasu" był moim pierwszym spotkaniem z piórem autorki. Początkowo nie mogłam wczuć się w tą historię, ciężko mi się ją czytało. Na szczęście im dalej tym lepiej. Powoli zaczęłam przesiąkać historią, a ta robiła się coraz bardziej ciekawa.
Tajemnica rodzinna, morderstwo, nierozliczona przeszłość to wszystko złożyło się na ciekawą w historię, której zakończenie było sprytnie wymyślone.
Jeśli szukacie spokojnej powieści obyczajowej z ciekawym wątkiem to myślę, że ta powinna Wam się spodobać.

"Dom na skraju lasu" to książka z prawdziwym tłem historycznym oraz wydarzeniami politycznymi minionych lat.
Jeśli historie zmyślone przez autorów bazują na prawdziwych wydarzeniach dla mnie jest to na plus i chętnie sięgam po takie książki.

Max Langer to bogaty, szwajcarski profesor polskiego pochodzenia, który przyjeżdża do Polski, aby odkryć jaką tajemnicę kryje...