Nie możesz mnie pocałować

Z czystym sercem mogę polecic tę książkę! Znalazłam w niej wszystko co uwielbiam w romansach.

Po pierwsze budowana relacja między bohaterami, nie było odrazu wielkiej love i seksu na 20 stronie tylko powoli się zbliżali a uczucie kiełkowało.

Po drugie motyw z różnicą wieku + aranżowane małżeństwo. Spodobało mi się ostatnio czytanie książek gdzie bohater jest sporo starszy od bohaterki. Tutaj zostało to ukazane jako małżeństwo z rozsądku. Bohater pragnie pomóc młodej dziewczynie wejść w dorosłe życie samemu dając sobie rozgrzeszenie za przeszłość, która go gryzie.

Następnie wgłębiając się w fabułę. Pokochałam postać Jude. Gość ma 34 lata, dobrze prosperujący interes, w przeszłości miał problemy, zaginęła ukochana siostra z czym się nie pogodził, wpadł w nałogi. Ale wyszedł na prostą. Ma dobre serce, pragnie pomóc młodziutkiej Skylar. Jest dla niej cudownie opiekuńczy, wspierający i kochany. Urzekła mnie jego postać i bardzo go polubiłam. Był dojrzały i Skylar mogła na nim polegać. Miała swoje problemy ze zdrowiem i matką. Lubiłam to, że mówiła mu o tym co ją smuci i jakie ma problemy gdy już go poznała.
Ta chemia między nimi rosła powoli, ukazywała się w małych rzeczach, oboje udawali przed sobą że to tylko układ a mimo to gdzieś między wierszami zdarzały się sytuacje gdzie to się łamało aż w końcu złamało. Podobał mi się ich związek,.
Oczywiście problemem w ich relacji był brak szczerości i skrywanie uczuć. Ale oboje mieli opory, brak pewności siebie. Skylar z racji młodego wieku nigdy nie była w związku a Jude mimo swojego wieku także nie był nigdy związany z nikim na poważnie więc mieli opory przed okazywaniem uczuć w obawie bycia odrzuconym.

Jedna z moich ulubionych w ostatnim czasie. I myślę że w tym gatunku zajmuje pozycje top3 mojego zestawienia.

Polecam gorąco. Top of top. Jude i Skylar zawładnęli moim sercem. Długo odkładałam tę książkę z racji jej grubości, z reguły nie czytam cegieł mających ponad 400 stron bo boje się co tam znajdę że aż tyle tego wyszło a na operę mydlaną nie mam ochoty a tu się miło zaskoczyłam jak już sięgnęłam po nią. 😉 ♥️

Z czystym sercem mogę polecic tę książkę! Znalazłam w niej wszystko co uwielbiam w romansach.

Po pierwsze budowana relacja między bohaterami, nie było odrazu wielkiej love i seksu na 20 stronie tylko powoli się zbliżali a uczucie kiełkowało.

Po drugie motyw z różnicą wieku + aranżowane małżeństwo. Spodobało mi się ostatnio czytanie książek gdzie bohater jest sporo...

!PAMIĘTAJCIE, ŻE KAŻDY MA PRAWO DO RÓŻNEGO ODBIERANIA HISTORII. KAŻDY Z NAS MA INNY GUST I TO, CO NIE PODOBAŁO SIĘ MNIE, MOŻE SPODOBAĆ SIĘ WAM. DLATEGO ZACHĘCAM WAS DO PRZECZYTANIA I WYROBIENIA SOBIE SWOJEJ OPINII!

Po książkę sięgnęłam, gdyż została mi wylosowana w jednej z akcji czytelniczej, w której biorę udział. Nie sądziłam jednak, że będzie mi tak ciężko szła. Czytałam ją długo, nie chciałam do niej wracać, ponieważ poziom zażenowania wychodził ponad skalę… Niestety… Jako okładkowka sroka pomyślałam, że okładka jest spoko (było to kilka lat temu, od tamtego momentu gust mi się zmienił o 180 stopni),opis również mi się spodobał, ale w historii coś poszło nie tak. Obiecałam sobie kończyć książki, bo może coś je uratuje - tak też postanowiłam zrobić teraz. Niestety, zawiodłam się...

W tej historii poznajemy osiemnastolatkę, która ma bardzo duże problemy i brak wsparcia od kogokolwiek. Ojciec uciekł, matka się nią nie interesuje. Przez przypadek na jej drodze pojawia się dużo starszy mężczyzna, który okazuje jej bezinteresowną pomoc i wsparcie. I tak wszystko się zaczyna… Zasada jest jedna: nie będzie całowania panny młodej.

A teraz przejdźmy do sedna…
Książka przede wszystkim wydaje mi się być za długa, po połowie zaczęła się okropnie dłużyć. Sporo wątków, pojawiających się znikąd - kończone tak szybko, jak szybko się zaczynały. Miałam wrażenie, że z czasem już autorka wymyśla cokolwiek, byle było. Wiele niedorzecznych wydarzeń, słabo uzasadnionych albo nawet w ogóle.
Ponadto nie podobał mi się brak zdecydowania głównych bohaterów. Co chwilę dywagacje, że on jest za stary dla niej, ona za młoda dla niego. Od początku do samego końca. Niestety jestem na tym etapie życia i tak doświadczona, że jakikolwiek brak konwersacji, unikanie jej, podchodzenie na zasadzie “sam/sama się domyśl” działa mi porządnie na nerwy. Tak było również w tym przypadku.
Niestety nie czułam chemii między głównymi bohaterami, nie jestem w stanie uwierzyć w ich relację. Sceny erotyczne niestety wywoływały we mnie niesmak. Być może główną rolę odgrywa tutaj tak duża różnica wieku między bohaterami - ona 18 lat, on 34. I wierzcie mi, wiem, że takie rzeczy dzieją się w prawdziwym życiu, nie żyję w bajce ani mydlanej bańce, ale po prostu moja wyobraźnia nie chciała tego widzieć. Robiła fikołka, podobnie się wywracała, jak oczy, im dalej brnęłam i czytałam.
Niestety drugie spotkanie z motywem “age gap” i drugie rozczarowanie. Albo ten motyw nie jest dla mnie albo po prostu nie trafiłam na dobrą książkę z tym motywem.
No i jeszcze wisienka na torcie - bardzo słaba korekta. Błąd na błędzie… Im bliżej końca, tym gorzej. Błędów było tylko coraz więcej, były też coraz łatwiej zauważalne… Miałam wrażenie, że ktoś już miał dość tej historii i poprawiał na odczep się - byle skończyć.

!PAMIĘTAJCIE, ŻE KAŻDY MA PRAWO DO RÓŻNEGO ODBIERANIA HISTORII. KAŻDY Z NAS MA INNY GUST I TO, CO NIE PODOBAŁO SIĘ MNIE, MOŻE SPODOBAĆ SIĘ WAM. DLATEGO ZACHĘCAM WAS DO PRZECZYTANIA I WYROBIENIA SOBIE SWOJEJ OPINII!

Po książkę sięgnęłam, gdyż została mi wylosowana w jednej z akcji czytelniczej, w której biorę udział. Nie sądziłam jednak, że będzie mi tak ciężko szła....

Aranżowane małżeństwo. Związek tylko na papierze i duża różnica wieku. Pierwsze co przychodzi nam do głowy to zmuszenie przez rodziców do takiego małżeństwa np. przez problemy w firmie, z czym musi im pomóc młoda dziewczyna wychodząca za starszego mężczyznę, którego praktycznie nie zna. To pierwsze, co pomyślimy słysząc ,,aranżowane małżeństwo’’, prawda? Ale Corian Cole przygotowała dla nas zupełnie inną historię.

Główna bohaterka Skylar, która boryka się z bardzo nietypowymi problemami chciałaby jak najszybciej skończyć liceum, kupić kampera i odjechać wraz ze swoim kotem jak najdalej od swojego dotychczasowego życia. Dziewczyna musi wchodzić do domu przez okno, nie ma dostępu do łazienki, a w dodatku ma problemy ze zdrowiem, którym nie może się zająć, ponieważ nie ma pieniędzy. Na matkę nie może liczyć, gdyż ta jedyne co robi to gromadzi coraz to większą ilość niepotrzebnych rzeczy, które zajmują już prawie cały dom, a ojciec odszedł, kiedy była dzieckiem.

Osiemnastolatce chce pomóc Jude. Mężczyzna proponuje dziewczynie, aby zostali małżeństwem przez rok, dzięki czemu będzie miała ubezpieczenie i normalne warunki do życia. Jeden warunek: żadnego całowania panny młodej. Czy to może się udać?

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła tym, że jest to inna historia, której nie spodziewałam się na początku czytania. Autorka porusza w niej problem postrzegania przez ludzi związków z różnicą wieku oraz problemy zdrowotne u głównej bohaterki, które są niecodzienne i rzadko spotykane. Problemy rodzinne, przyjaźń, która powoli przeradza się w miłość. Do tego trochę spicy scen i udawane małżeństwo, które nie do końca idzie, tak jak było to wcześniej zaplanowane. Mam nadzieję, że będzie powstawać coraz więcej książek, które poruszają inne problemy, a przy tym będzie się je łatwo i szybko czytało.

Aranżowane małżeństwo. Związek tylko na papierze i duża różnica wieku. Pierwsze co przychodzi nam do głowy to zmuszenie przez rodziców do takiego małżeństwa np. przez problemy w firmie, z czym musi im pomóc młoda dziewczyna wychodząca za starszego mężczyznę, którego praktycznie nie zna. To pierwsze, co pomyślimy słysząc ,,aranżowane małżeństwo’’, prawda? Ale Corian Cole...

Historia naszych bohaterów mnie wciągnęła. Sama historia życia bohaterki mną wstrząsnęła, że nie mogłam przestać o tym myśleć kilka dobrych chwil. Nasi bohaterzy idą na układ, który dla obojga ma jakieś znaczenie, mamy też tutaj dużą różnicę wieku, o którą w dużej mierze się rozchodzi połowa książki. Koniec końców wszystko jest happy endem.

Historia naszych bohaterów mnie wciągnęła. Sama historia życia bohaterki mną wstrząsnęła, że nie mogłam przestać o tym myśleć kilka dobrych chwil. Nasi bohaterzy idą na układ, który dla obojga ma jakieś znaczenie, mamy też tutaj dużą różnicę wieku, o którą w dużej mierze się rozchodzi połowa książki. Koniec końców wszystko jest happy endem.

Wciągająca od początku do końca. Miejscami za bardzo infantylna, cukierkowata. Czasami złość bierze jak można być tak zamkniętym w sobie by nie wypowiedzieć tego jednego słowa które zmienia wszystko. Nie mniej książkę przeczytałem jednym tchem.

Wciągająca od początku do końca. Miejscami za bardzo infantylna, cukierkowata. Czasami złość bierze jak można być tak zamkniętym w sobie by nie wypowiedzieć tego jednego słowa które zmienia wszystko. Nie mniej książkę przeczytałem jednym tchem.

Ogolnie była bardzo fajna. Dobry pomysł na fabułę. Jednak chwilami dla mnie była zbyt ckliwa i infantylna, do tego można ją było spokojnie skrócić o kilka rozdziałów które wg mnie nie wnosiły kompletnie nic do fabuły.

Ogolnie była bardzo fajna. Dobry pomysł na fabułę. Jednak chwilami dla mnie była zbyt ckliwa i infantylna, do tego można ją było spokojnie skrócić o kilka rozdziałów które wg mnie nie wnosiły kompletnie nic do fabuły.

Romanse ze sporą różnicą wieku to zdecydowanie coś co lubię czytać. Książka momentami mi się trochę dłużyła ale sama historia bardzo mi się podobała

Romanse ze sporą różnicą wieku to zdecydowanie coś co lubię czytać. Książka momentami mi się trochę dłużyła ale sama historia bardzo mi się podobała

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że bardzo udane. Bardzo lubię w książkach motyw aranżowanego małżeństwa, a tu autorka przedstawiła go bardzo dobrze. Do tego dochodzi różnica wieku co już w ogólnie sprawiło, że nie mogłam obojętnie przejść obok tej historii.

„Nie możesz mnie pocałować” to książka, którą czyta się szybko i z dużą przyjemnością. Mimo, że jest sporo powieści z taką tematyką, to podczas czytania czułam, że to coś nowego.
Trudniejsze tematy występujące w książce nadały historii realizmu i poważniejszego brzmienia co, patrząc na całokształt idealnie się wpasowało.

Jeśli jeszcze nie czytaliście tej książki to ja bardzo polecam. Myślę, że dobrze spędzicie z nią czas!

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i muszę przyznać, że bardzo udane. Bardzo lubię w książkach motyw aranżowanego małżeństwa, a tu autorka przedstawiła go bardzo dobrze. Do tego dochodzi różnica wieku co już w ogólnie sprawiło, że nie mogłam obojętnie przejść obok tej historii.

„Nie możesz mnie pocałować” to książka, którą czyta się szybko i z dużą...

Zawiodłam się. Choć początek wydawał mi się naprawdę dobrym, tak im dalej, tym standard leciał w dół. Samych bohaterów polubiłam na początku, ale z czasem ich "wahania" stawały się dla mnie męczące i irytujące. Mogło być naprawdę dużo lepiej. Nie jest to wymagająca książka, do przeczytania na wieczór. Mam wrażenie, że autorka nie do końca wiedziała jak poruszać się po pewnych tematach, i to widać.

Zawiodłam się. Choć początek wydawał mi się naprawdę dobrym, tak im dalej, tym standard leciał w dół. Samych bohaterów polubiłam na początku, ale z czasem ich "wahania" stawały się dla mnie męczące i irytujące. Mogło być naprawdę dużo lepiej. Nie jest to wymagająca książka, do przeczytania na wieczór. Mam wrażenie, że autorka nie do końca wiedziała jak poruszać się po...

“Nie możesz mnie pocałować” jest jedną z publikacji Carian Cole, w którą miałam okazję się zagłębić. Jest to też książka numer jeden, jaką przeczytałam do tej pory z serii age gap i to z tak dużą różnicą wieku. Jak dla mnie nie jest to jednak jakoś bardzo porywająca historia, bo za dużo w niej się nie dzieje. Jest może lekko nudnawa. Zdecydowanie nadająca się na wieczorne czytanie opowieści do podusi. Jeżeli macie ochotę na doznanie szaleństwa, niezwykłej i szybkiej akcji to polecam wam wziąć inną powieść do czytania niż tą. Ale wracając do tego dzieła.
Podczas czytania jej poznajemy młodą osiemnastolatkę Skylar. Boryka się ona z różnymi przeciwnościami losu jak i problemami. Takie tematy jak te, które poruszane są w tej historii, powinny być też omawiane w innych dziełach autorów. Tak by młodzi mogli zacząć zdawać sobie z nich sprawę. I zastanowić się nad tym co przeczytali i czy takie problemy występują w ich otoczeniu. I jak im można zapobiec. Czy w ogóle można.
Mamy też tutaj trzydziestoczteroletniego budowlańca, który jest jej “rycerzem na białym koniu” ratującym Skylar z wielu opresji. Mężczyzna ten też ma swoje własne problemy. Jednak po mimo wszystko decyduje się pomóc naszej bohaterce w dość nieoczywisty i niekonwencjonalny sposób. No bo zastanówmy się dziewczyny, która z was zdecydowałaby się na ślub z dużo starszym od niej facetem, którego prawie w ogóle nie zna? Brzmi to zdecydowanie na pochrzaniony i po prany pomysł. Oprócz tego, że jest to lekko nudnawa książka przez brak akcji. To moim zdaniem autorka, dość dobrze spisała tę historię do której w ogóle nie mam żadnych zastrzeżeń. Nie licząc tylko tego jednego faktu, o którym już wspominałam. W miarę szczegółowo zostały przedstawione nam problemy bohaterów co się oczywiście chwali. Bo z pewnością nie każdy skupił by na tym szczególną uwagę jedynie pobieżnie opisując je. Co zdecydowanie doceniam u autorów, którzy zagłębiają się w danym temacie aby jak najlepiej nam czytelnikom go przedstawić. Chciałabym też zwrócić waszą uwagę na okładkę. Bo to właśnie ona z początku zachęciła mnie do przeczytania książki. Na przedniej stronie obwoluty dzieła, mamy połączonych w namiętnym uścisku mężczyznę i ledwo widoczną kobietę. Zwracając szczególną uwagę możemy zauważyć, że ciało mężczyzny pokrywają liczne tatuaże, jego odkryte plecy i ramię. Dziewczyna zaś w dużym stopniu jest zasłonięta przez faceta z czego kompletnie jej nie widać. Możemy jedynie zauważyć, że ma ubrane krótkie spodenki i najprawdopodobniej czarną bluzkę. Patrząc na okładkę w oczy rzuca się nam od razu kolorowy tytuł z też jakimś białym napisem. Co jak dla mnie wyróżnia się tutaj ono na pierwszym miejscu.

“Nie możesz mnie pocałować” jest jedną z publikacji Carian Cole, w którą miałam okazję się zagłębić. Jest to też książka numer jeden, jaką przeczytałam do tej pory z serii age gap i to z tak dużą różnicą wieku. Jak dla mnie nie jest to jednak jakoś bardzo porywająca historia, bo za dużo w niej się nie dzieje. Jest może lekko nudnawa. Zdecydowanie nadająca się na wieczorne...