Grzeczna dziewczynka, zepsuta krew

Po pierwszej części spodziewałam się trochę czegoś innego, ale nie zmienia to faktu że to była rewelacyjna książka.
Zabrakło mi trochę tego i tamtego a na koniec wszystko działo się trochę szybko. I wątek romantyczny słaby, nie byłoby źle gdyby zostali przyjaciółmi.

Po pierwszej części spodziewałam się trochę czegoś innego, ale nie zmienia to faktu że to była rewelacyjna książka.
Zabrakło mi trochę tego i tamtego a na koniec wszystko działo się trochę szybko. I wątek romantyczny słaby, nie byłoby źle gdyby zostali przyjaciółmi.

Obiecywała sobie, że z tym skończy. Że zostawi wszystko, co się wydarzyło, w przeszłości. Nie zajmie się już rozwiązywaniem żadnej kryminalnej zagadki. Los jednak potrafi być przewrotny. Pippa Fitz-Amobi powraca, gdy słuch po bliskiej jej osobie ginie…

Tym razem dziewczyna ma ułatwiony dostęp do informacji – prowadzi popularny podcast, może nagłośnić sprawę, jest duża szansa że ktoś jej odbiorców będzie coś wiedzieć… Liczyłam więc, że – dla równowagi – będzie jej trudniej rozwiązać zagadkę. I nie zawiodłam się – tożsamość porywacza poznajemy dopiero na ostatnich stronach.

Ta sprawa jest tylko pozornie podobna do poprzedniej. Tym razem nie chodzi jedynie o rozwiązanie tajemnicy z przeszłości; od umiejętności Pip zależy czy zaginiony zostanie znaleziony żywy.
I o ile śledztwo jest nowe, to pewne wątki z pierwszej części są kontynuowane. Jak rozwinie się relacja bohaterki z Ravim? Co stanie się z Maxem Hastingsem? Czy ci, którzy mówią, że sprawiedliwość zawsze triumfuje, i tym razem będą mieli rację?

“Grzeczna dziewczynka, zepsuta krew” to niezbity dowód na to, że autorka jest mistrzynią budowania odpowiedniej atmosfery. Historia porywa i trzyma w napięciu od pierwszych stron do samego końca.
Zagadka zaginięcia przeplata się z drugą – sprzed lat – która wykreowana jest na autentyczną. Holly Jackson już w pierwszym tomie pokazała, że potrafi bardzo wiarygodnie mieszać rzeczywistość z wymyśloną przez siebie fabułą. Zarówno miasteczko, w którym dzieje się akcja, jak i “prawdziwa” zbrodnia, są bardzo realistyczne i przemyślane. Mogę się założyć, że nie jestem jedyną osobą, która, próbowała sprawdzać lokalizację Little Kilton na mapie czy szukać czegoś więcej o Młodym Brunswicku.

Przy tym śledztwie nie określono ściśle zamkniętego grona podejrzanych – a przynajmniej Pip nie podaje nam go na tacy. Sprawcą może być każdy mieszkaniec Little Kilton, zarówno z tych, których poznaliśmy, jak i ktoś wcześniej niewspomniany. Nie sprawia to jednak, że nie możemy wysnuć żadnych własnych podejrzeń. Chyba każdy w końcu skusi się i ustali swój typ sprawcy.

Osobiście uwielbiam antagonistów, którzy z początku wydają się najmilszymi osobami pod słońcem. Tak się składa, że “Grzeczna dziewczynka, zepsuta krew” również serwuje nam ten motyw. Ów wątek jest tak dobrze napisany, że aż do końca nie udało mi się przewidzieć jego przebiegu. Bohaterowie wręcz zamieniają się rolami. Czarne przenika w białe, białe w czarne, świat rozlewa się odcieniami szarości, pokazując że żaden człowiek nie jest w pełni zły ani w pełni dobry. Nawet najbardziej – wydawałoby się – niewinne postaci mogą porwać się do niekoniecznie moralnych czynów. Zaskakują. Zadziwiają. Zostawiają z pytaniem: “dlaczego?”.

Sama konstrukcja powieści jest nieco inna niż w “Przewodniku…”.. O ile pierwszy tom dzieli się – po prostu – na ponumerowane rozdziały, przeplatane wstawkami z dziennika projektu, to w drugim podkreślone są poszczególne dni. Ten zabieg sprawia, że napięcie przy kolejnych upływających chwilach staje się coraz większe i czytelnicy mogą je odczuwać razem z główną bohaterką. W końcu wiadomo, że pierwsze 48 godzin od zaginięcia jest kluczowe, a część tego czasu zdążyliśmy już bezpowrotnie stracić…

Najlepiej jest czytać kolejne książki od razu po sobie, bez większej przerwy. Na początku “GDZK” pojawia się dużo imion, dużo nazwisk, o których po paru tygodniach przerwy między czytaniem poszczególnych części po prostu się zapomina. Dla mnie powrót do Little Kilton po dwóch miesiącach był nieco dezorientujący. Za wiele wspomnianych postaci naraz – podczas rozpoczynającego powieść dużego zgromadzenia ludzi – sprawiło, że wgryzienie się w uniwersum na nowo trochę mi zajęło.

“Grzeczna dziewczynka, zepsuta krew” świetnie pokazuje, że nie należy oceniać książki po okładce – albo człowieka po szufladce, w której wcześniej umieściło go społeczeństwo. Oprócz drugiego dna, powieść ta zapewnia przede wszystkim mnóstwo rozrywki. Drugi tom jest według mnie o wiele lepszy od pierwszego, także jeśli początek historii Pip nie wciągnął Was za bardzo – nie zniechęcajcie się. Dopiero będzie się działo!

Obiecywała sobie, że z tym skończy. Że zostawi wszystko, co się wydarzyło, w przeszłości. Nie zajmie się już rozwiązywaniem żadnej kryminalnej zagadki. Los jednak potrafi być przewrotny. Pippa Fitz-Amobi powraca, gdy słuch po bliskiej jej osobie ginie…

Tym razem dziewczyna ma ułatwiony dostęp do informacji – prowadzi popularny podcast, może nagłośnić sprawę, jest duża...

Pippa Fitz - Amobi gdy coś sobie zaplanuje nie ma żadnej siły, która by ją odwiodła od tego. Andie Bell pięć lat temu została zamordowana przez swojego chłopaka Sala Singha. Ona to TA dziewczyna, lubiana ładna i popularna. On złoty chłopak z wielką przyszłością. Jednak gdy chłopak popełnia samobójstwo, wszyscy uznają to za przyznanie się do winy, a fakt że dowody wskazują na niego, sprawa wydaje się jasna.

Jednak Pippa pięć lat po tych wydarzeniach wciąż jest zdania, że coś się w tej historii nie zgadza i postanawia, że rozwiąże sprawę śmierci Andie Bell jako szkolny projekt końcowy.

Tak poznaje Raviego młodszego brata Sala, który towarzyszy jej na kartach całej trylogii, jako wsparcie i kompan we wszystkim co się jej od tamtej pory wydarzy. Pokochałam tych dwoje razem i szczerze mówiąc oni razem byli jednym z powodów dlaczego tak bardzo pokochałam te książki.

Oczywiście tym co było najlepsze to historia kryminalna. To jak wszystko się łączy, w spójną całość to jest po prostu istny geniusz. Napięcie momentami nawet strach to był wierny towarzysz tej historii, bo wow autorka wie co robi, a ja w wielu momentach zbierałam szczękę z podłogi z tego jak wiele tropów mieliśmy od początku a wydawały się mało potrzebnymi faktami.

Konstrukcje tych książek były świetne, bohaterowie genialni a motyw z podkastem strzałem w dziesiątkę. Za drugim razem ta historia była jeszcze lepsza bo widziałam więcej znaków i tego co nadchodzi, czyli duże zmiany charakterów i postrzegania moralności bohaterów.

Świetna historia i niestety tak wybitna, że żaden kryminał młodzieży nie dorasta jej do pięt, bo przecież napisała to cudo Holly Jackson, której pióro pokochałam.

Pippa Fitz - Amobi gdy coś sobie zaplanuje nie ma żadnej siły, która by ją odwiodła od tego. Andie Bell pięć lat temu została zamordowana przez swojego chłopaka Sala Singha. Ona to TA dziewczyna, lubiana ładna i popularna. On złoty chłopak z wielką przyszłością. Jednak gdy chłopak popełnia samobójstwo, wszyscy uznają to za przyznanie się do winy, a fakt że dowody wskazują...

Kolejna część "Przewodnika po zbrodni według grzecznej dziewczynki" była po prostu rozbrajająca. Bałam się, że będzie to kontynuacja na siłę, bo przecież cała sprawa z Andie została rozwiązana w pierwszej części. Nic bardziej mylnego.

Na Pip czeka nowa sprawa do zbadania, natomiast stara nadal pozostawia swoje ślady i ją prześladuje. Książka według mnie jest kontynuacją idealną, ten sam humor, wątki płyną naturalnie, główni bohaterowie są ci sami, ale nie nudni.

Jak w pierwszej części, humor powoduje u mnie śmianie się na głos, chociaż jest go trochę mniej, fabuła ciekawy, a zbrodnia totalnie wciąga.

Bardzo polecam przeczytać tę serię, nie tylko młodzieży, ale również młodym dorosłym, ponieważ ja bawiłam się przy tej książce świetnie.

Kolejna część "Przewodnika po zbrodni według grzecznej dziewczynki" była po prostu rozbrajająca. Bałam się, że będzie to kontynuacja na siłę, bo przecież cała sprawa z Andie została rozwiązana w pierwszej części. Nic bardziej mylnego.

Na Pip czeka nowa sprawa do zbadania, natomiast stara nadal pozostawia swoje ślady i ją prześladuje. Książka według mnie jest kontynuacją...

Kolejna świetna książka tej autorki. Bardzo podobała mi się ta historia, po raz kolejny odkrywamy zagadkę razem z bohaterką i nie mamy tutaj motywu "detektywa wszystkowiedzącego geniusza", ale zwykła dziewczynę, która wie tyle co my.
Była mniej intrygująca niż 1 część, ale nadal to świetna książka która wciąga bez reszty.

Kolejna świetna książka tej autorki. Bardzo podobała mi się ta historia, po raz kolejny odkrywamy zagadkę razem z bohaterką i nie mamy tutaj motywu "detektywa wszystkowiedzącego geniusza", ale zwykła dziewczynę, która wie tyle co my.
Była mniej intrygująca niż 1 część, ale nadal to świetna książka która wciąga bez reszty.

Druga część „przewodnika” podobała mi się nawet bardziej niż pierwsza. Pip nabrała wprawy w swoim fachu. Pomimo zarzekania się, że nie podejmie się więcej żadnego śledztwa, jak mogłaby odmówić, gdy policja umywa ręce? W na pozór spokojnym miasteczku znów mamy tajemnice, które rozwiązać może tylko nasza młoda bohaterka!

Druga część „przewodnika” podobała mi się nawet bardziej niż pierwsza. Pip nabrała wprawy w swoim fachu. Pomimo zarzekania się, że nie podejmie się więcej żadnego śledztwa, jak mogłaby odmówić, gdy policja umywa ręce? W na pozór spokojnym miasteczku znów mamy tajemnice, które rozwiązać może tylko nasza młoda bohaterka!

kocham. to było genialne (we love we stan Pip Fitz Amobi <3333)

kocham. to było genialne (we love we stan Pip Fitz Amobi <3333)

najlepsza z serii

najlepsza z serii

Bardzo odrywająca od wszystkiego historia, kryminał, bardzo starannie wymyślone, ale też bliskie realizmowi. Wszystkie problemy nastolatków i wchodzących w życie dorosłych, zanurzenie w media społecznościowe i wygenerowane z tym problemy - bardzo realne. Z drugiej strony zajmująca część kryminalna.

Bardzo odrywająca od wszystkiego historia, kryminał, bardzo starannie wymyślone, ale też bliskie realizmowi. Wszystkie problemy nastolatków i wchodzących w życie dorosłych, zanurzenie w media społecznościowe i wygenerowane z tym problemy - bardzo realne. Z drugiej strony zajmująca część kryminalna.

W porównaniu do pierwszej części ten tom był nieco naciągany...

W porównaniu do pierwszej części ten tom był nieco naciągany...