Rzeczywiście krótko i być może dlatego, ostatecznie dość wtórnie i skrótowo, ma się poczucie czytając Pikettego, że to już było, to się już mówiło (i to łatwiejszym językiem). Oczywiście wykresy i tabele oraz absurdalna ilość przypisów nadaje całości charakteru bardziej naukowego, ale to nie ratuje książki, która jest pomiędzy dwoma światami - naukowym i popularny.

Rzeczywiście krótko i być może dlatego, ostatecznie dość wtórnie i skrótowo, ma się poczucie czytając Pikettego, że to już było, to się już mówiło (i to łatwiejszym językiem). Oczywiście wykresy i tabele oraz absurdalna ilość przypisów nadaje całości charakteru bardziej naukowego, ale to nie ratuje książki, która jest pomiędzy dwoma światami - naukowym i popularny.

Niezła pierwsza część, przedstawiająca zjawisko równości (a raczej nierówności) w ujęciu historycznym (z jednoczesnym zastrzeżeniem, że Piketty lubi sobie tu i ówdzie podciągnąć dane pod założoną tezę). Druga część, zawierająca proponowane rozwiązania, trąci w znacznym stopniu utopią, aczkolwiek i tutaj znajdziemy kilka interesujących uwag.

Niezła pierwsza część, przedstawiająca zjawisko równości (a raczej nierówności) w ujęciu historycznym (z jednoczesnym zastrzeżeniem, że Piketty lubi sobie tu i ówdzie podciągnąć dane pod założoną tezę). Druga część, zawierająca proponowane rozwiązania, trąci w znacznym stopniu utopią, aczkolwiek i tutaj znajdziemy kilka interesujących uwag.

Thomas Piketty potrafi opowiadać o złożonych zagadnieniach wartkim językiem, dzięki czemu ryzyko ziewania podczas lektury książki o społeczno – gospodarczych przeobrażeniach jest niewielkie. Tytułowa równość zawiera się w pojęciu własności, której zawirowania historycznie ostatnich stuleci nie pozbawiły nienaruszalnego charakteru, a co stanowi przeszkodę na drodze ku całkowitemu rozmontowaniu światowego układu geopolitycznego. System zabezpieczenia społecznego, progresywność podatków, przyznanie kobietom praw wyborczych i wiele innych zdobyczy poprzednich pokoleń to nadal kropla w morzu potrzeb, choć zdaniem autora wspomniana kropla drąży skałę, wobec czego istnieje szansa na pozytywny obrót spraw w przyszłości. Pozostając przy tym, co napisane i zaproponowane odbiorcy, zwraca uwagę ograniczenie światowych przeobrażeń do Stanów Zjednoczonych Ameryki, Wielkiej Brytanii oraz Europy Zachodniej. Inne obszary, społeczeństwa, państwa i struktury nie doczekały się właściwego omówienia w „Krótkiej historii równości”. Wspomniane zawężenie stwarza podstawy do przypuszczeń o marginalnym znaczeniu reszty świata w tworzeniu obecnych realiów społeczno – gospodarczych, z czym nie można się zgodzić. Współczesność to efekt działań oraz zaniechań o globalnym charakterze. Zgadzam się z wieloma poglądami autora, zwłaszcza z ideą ogólnej poprawy sytuacji najbiedniejszych. Niemniej, mając na uwadze nieustanne wzbranianie się światowych mocarstw przed rezygnacją z niewielkiej części swych bogactw na rzecz państw ubogich, skłaniam się ku twierdzeniu o utopijności, a zarazem iluzoryczności równości, o jakiej szumnie wypowiadają się międzynarodowi liderzy, którzy nie dostrzegają albo udają, że nie widzą najbardziej palących problemów obecnej rzeczywistości.

Thomas Piketty potrafi opowiadać o złożonych zagadnieniach wartkim językiem, dzięki czemu ryzyko ziewania podczas lektury książki o społeczno – gospodarczych przeobrażeniach jest niewielkie. Tytułowa równość zawiera się w pojęciu własności, której zawirowania historycznie ostatnich stuleci nie pozbawiły nienaruszalnego charakteru, a co stanowi przeszkodę na drodze ku...