My, skrajnie otyli

Mialam nadzieje, ze po tej lekturze moja empatia do osob skrajnie otylych wzrosnie. Chyba nie do konca sie to udalo. Ze wzgledu na zawartosc i wywiady ze specjalistami uwazam, ze jest to swietna ksiazka dla osob i rodzin, ktore mierza sie z tym problemem.

Mialam nadzieje, ze po tej lekturze moja empatia do osob skrajnie otylych wzrosnie. Chyba nie do konca sie to udalo. Ze wzgledu na zawartosc i wywiady ze specjalistami uwazam, ze jest to swietna ksiazka dla osob i rodzin, ktore mierza sie z tym problemem.

Ebook w abonamencie legimi.
Autorka zajmuje się tu szczególną grupą ludzi z nadwagą, tych z otyłością olbrzymią i skrajnie olbrzymią. Olbrzymia zaczyna się w zależności od wzrostu już od ok. 110-120 kg. A są pacjenci, którzy ważą ponad 350 kg.
Magdalena Gajda, dziennikarka, sama walczyła z nadwagą. Dzięki dwom operacjom bariatrycznym zeszła ze 152 kg do 55 kg. Z góry trzeba powiedzieć, że operacje nie rozwiązują problemu, bo obojętnie, jaki typ operacji przeprowadzono, żołądek jest elastyczny i da się na nowo rozepchnać. Poza tym brakuje w tym reportażu całkowicie informacji o życiu po operacji. Tylko w jednej historii wspomniano, że pacjent wrócił ze szpitala z taką ilością suplementów, że zajęły dwie szafki. No cóż, jeżeli zmiejszy się drastycznie ilość pożywienia, to brakujące mineraly i witaminy trzeba uzupełniać tabletkami, czasami do końca życia. Nie ma też mowy o negatywnych skutkach tych operacji, pewnie, żeby nie odstraszać potencjalnych kandydatów. W sumie ci pacjenci mają wybór między dżumą a cholerą, bo albo umrzesz od skutków otyłości i chorób z niej wynikających albo będziesz cierpiał na dolegliwości pooperacyjne, chociaż te nie każdy ma.
W Polsce ciągle jeszcze ani alkoholizmu ani nadwagi nie traktuje się jak chorób, które należy leczyć i odpowiedzialnością za nie obarcza się w 100 % chorego.
Zirytowało mnie to, że u jednej z bohaterek, młodej dziewczyny, już w wieku 11 lat zdiagnozowano insulinooporność, ale nic z tym nie zrobiono. Dziś wiadomo, że nadmiar insuliny w organizmie uniemożliwia zmniejszenie wagi ciała poprzez ograniczenie ilości jedzenia i sport. Insulinooporność można się dorobić przez niewłaściwy styl odżywiania albo odziedziczyć po przodkach i w niesprzyjających układach te geny uaktywnić. U kobiet bardzo często zdarza się to pod wpływem zmian hormonalnych w ciąży albo po wejściu w klimakterium. Dlatego zniesmaczyły mnie wypowiedzi prof. dr. hab. n.med. Magdaleny Olszaneckiej-Glinianowicz, która całkowicie lekceważy przyczyny genetyczne i hormonalne. Wg niej przyczyną tycia kobiet po ciąży są czynniki środowiskowe. Wg mnie myli też przyczyny ze skutkami, bo uważa, że otyłość jest przyczyną zakłóceń gospodarki hormonalnej jak Hashimoto czy zespół Cushinga. Przeczą jednak temu liczne przykłady szczupłych pacjentów. Podobało mi się u niej kompleksowe podejście do leczenia otyłości, tzn. konieczność włączenia do terapii psychologów i psychiatrów. Zastanawiam się, ile kosztuje leczenie w jej prywatnym Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej "Linia" Centrum Leczenia Zaburzeń Metabolicznych w Katowicach.
Zaskoczeniem było dla mnie, że pewne choroby, leki czy operacje na niektórych rejonach mózgu powodują stałe, nie do opanowania, uczucie głodu.
Mimo medycznego zawodu nie wiedziałam o tym.
Książka warta przeczytania, polecam. Za ważny społecznie temat – dziesięć gwiazdek.

Ebook w abonamencie legimi.
Autorka zajmuje się tu szczególną grupą ludzi z nadwagą, tych z otyłością olbrzymią i skrajnie olbrzymią. Olbrzymia zaczyna się w zależności od wzrostu już od ok. 110-120 kg. A są pacjenci, którzy ważą ponad 350 kg.
Magdalena Gajda, dziennikarka, sama walczyła z nadwagą. Dzięki dwom operacjom bariatrycznym zeszła ze 152 kg do 55 kg. Z góry trzeba...

Zapraszam na recenzje :)

Zapraszam na recenzje :)

Ciekawa pozycja opisująca realia życia osób otyłych. Autorka wzbudza zaufanie i gwarantuje rzetelne podejście do tematu ponieważ sama była osobą z takimi problemami. Kompleksowo omawia wszelkie aspekty takiej sytuacji, od społecznych po medyczne a także związane z problemami dnia codziennego( brak możliwości wyjścia z mieszkania, kłopot z najprostszymi czynnościami itp). W książce zawarto kilkanaście historii ludzi skrajnie otyłych, poszczególne rozdziały uzupełnione są o opisy historii osób , które niosą pomoc oraz udzielają się we wszelkich organizacjach skupiających się na tej grupie społecznej.
Ciekawe informacje, realne historie życia prawdziwych autentycznych postaci. Polecam

Ciekawa pozycja opisująca realia życia osób otyłych. Autorka wzbudza zaufanie i gwarantuje rzetelne podejście do tematu ponieważ sama była osobą z takimi problemami. Kompleksowo omawia wszelkie aspekty takiej sytuacji, od społecznych po medyczne a także związane z problemami dnia codziennego( brak możliwości wyjścia z mieszkania, kłopot z najprostszymi czynnościami itp). W...

Interesująca książka poruszająca bardzo nietypowy problem nadwagi skrajnej oraz jak sytuacja wygląda w naszym nieszczęsnym kraju dla takich ludzi. Można dużo się nauczyć, przede wszystkim jak wiele różnych czynników wpływa na wagę i problem ze zrzuceniem kilogramów (ilość snu, hormony, stres, depresja oraz te bardziej oczywiste). Jakim cudem w ogóle w szkołach się nie uczy dzieci o żywieniu, zeby już od najmłodszych lat były bardziej świadome i nabywały zdrowe nauków, nie powielały błędów żywieniowych swoich rodziców? Wielkie nieporozumienie...
Cieszy mnie, że wypowiedzieli się także specjaliści od dietetyki i psychologii, którzy są kluczowi w całym procesie, nie mniej ważni niż sam gastrolog.
Ciekawie było się dowiedzieć co jest głównym motywatorem dla osób otyłych, aby przekonały się do leczenia. Biorąc pod uwagę, że coraz więcej osób ma problem nadwagi skrajnej (około 8 mln) a nadwaga ogólnie dotyczy PONAD połowy całego społeczeństwa polskiego (sic!)stąd też sądzę, że warto wiedzieć o jak najwięcej, by zarówno móc pomóc innym jak i sobie, oraz traktować ludzi z szacunkiem.
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu RM.

Interesująca książka poruszająca bardzo nietypowy problem nadwagi skrajnej oraz jak sytuacja wygląda w naszym nieszczęsnym kraju dla takich ludzi. Można dużo się nauczyć, przede wszystkim jak wiele różnych czynników wpływa na wagę i problem ze zrzuceniem kilogramów (ilość snu, hormony, stres, depresja oraz te bardziej oczywiste). Jakim cudem w ogóle w szkołach się nie uczy...

Tytuł książki "My, skrajnie otyli" już na wstępie wzbudza mieszane uczucia. Dla niektórych może brzmieć prowokacyjnie, dla innych intrygująco. Osobiście czułem się nieco niezręcznie, trzymając ją w ręku, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że moje BMI mieści się w normie i nigdy nie miałem problemów z nadwagą. Jednakże, po głębszym zanurzeniu się w treść, zrozumiałem, że tytuł ma swoje uzasadnienie - autorka, będąc osobą skrajnie otyłą, Społeczną Rzeczniczką Praw Osób Chorych na Otyłość, miała odpowiednią perspektywę spojrzenia i doświadczenie, którym chciała podzielić się z czytelnikami.

Książka składa się z reportaży, wywiadów oraz kilku przedruków artykułów prasowych. Czytelnik ma okazję poznać różne punkty widzenia dotyczące otyłości - nie tylko osób zmagających się z nią, ale także ich najbliższych oraz profesjonalistów z branży medycznej. Autorce udaje się rzetelnie przedstawić różnorodne problemy, z jakimi zmagają się osoby otyłe, oraz ukazać ich codzienność funkcjonowania.

Jednym z głównych tematów poruszanych w książce jest problem służby zdrowia, która często nie jest dostosowana do potrzeb osób otyłych. Opieka medyczna nad nimi wymaga specjalistycznej wiedzy oraz wyposażenia, które nie zawsze jest dostępne. Pozostaje poszukiwanie w innych placówkach. Pomimo starań lekarzy i personelu medycznego, pomoc czasami nadchodzi zbyt późno lub jest niewystarczająca. Książka szczegółowo opisuje te trudności, co może być edukacyjne dla osób spoza świata medycyny, jak i inspirujące dla tych pracujących w tej branży, aby dążyć do poprawy sytuacji.

Niektóre rozdziały książki poruszają tematy bardziej techniczne i medyczne, co dla mnie było mniej interesujące. Jednakże większość treści czyta się z ciekawością i empatią, szczególnie dla tych, którzy nie mieli wcześniej okazji zastanowić się nad problemami osób otyłych, mimo że spotykamy się z takimi osobami na co dzień.

Książka rozwiewa stereotypy związane z otyłością i pokazuje, że np. prosta dieta MŻ ("mniej żreć") jest niewystarczająca a wręcz szkodliwa. Ukazuje, że otyłość to nie tylko kwestia wyboru czy braku samodyscypliny, ale przede wszystkim choroba, która wymaga zrozumienia i wsparcia. Moim zdaniem książka osiągnęła swój cel i zmieniła moje spojrzenie na osoby otyłe.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu RM.

Tytuł książki "My, skrajnie otyli" już na wstępie wzbudza mieszane uczucia. Dla niektórych może brzmieć prowokacyjnie, dla innych intrygująco. Osobiście czułem się nieco niezręcznie, trzymając ją w ręku, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że moje BMI mieści się w normie i nigdy nie miałem problemów z nadwagą. Jednakże, po głębszym zanurzeniu się w treść, zrozumiałem, że tytuł ma...