Podziwiam profesora, choć książka ciężka jak ołów. Nie pogardziłbym wykresami, wzorami, jakimis ramkami wyjaśniającymi pojęcia, koncepty, ale pewnie nie o to chodziło. Cieszę się ze się nie poddałem w połowie, choć była pokusa.

Podziwiam profesora, choć książka ciężka jak ołów. Nie pogardziłbym wykresami, wzorami, jakimis ramkami wyjaśniającymi pojęcia, koncepty, ale pewnie nie o to chodziło. Cieszę się ze się nie poddałem w połowie, choć była pokusa.

Wszelkie publikacje popularnonaukowe prof K. Meissnera to ekstraklasa , niesamowitą sprawą jest to że taka osoba zaangażowana w projekty rangi europejskiej i światowej ma czas na próby popularyzacji swojej dziedziny wiedzy .
Przyznać trzeba że książka momentami trudna dla osób dla których byłoby to pierwsze spotkanie z p. Profesorem . Natomiast warto spróbować nawet kosztem kilkukrotnego czytania pewnych fragmentów książki . Zwłaszcza w świecie w którym "pseudoeksperci " próbują dyskutować na tematy o których nie mają zbyt wiele pojęcia jest to idealna przeciwwaga dla takich praktyk

Wszelkie publikacje popularnonaukowe prof K. Meissnera to ekstraklasa , niesamowitą sprawą jest to że taka osoba zaangażowana w projekty rangi europejskiej i światowej ma czas na próby popularyzacji swojej dziedziny wiedzy .
Przyznać trzeba że książka momentami trudna dla osób dla których byłoby to pierwsze spotkanie z p. Profesorem . Natomiast warto spróbować nawet...

Jeśli spotyka się dwóch ciekawych ludzi, intelektualistów i rozmawia o fizyce, to musi powstać rewelacyjna książka.
Dziękuję za dobry czas przy lekturze.

Jeśli spotyka się dwóch ciekawych ludzi, intelektualistów i rozmawia o fizyce, to musi powstać rewelacyjna książka.
Dziękuję za dobry czas przy lekturze.

Najlepsza polska książka popularnonaukowa

Najlepsza polska książka popularnonaukowa

Bardzo ciekawy wywiad i bardzo ciekawy człowiek.

Bardzo ciekawy wywiad i bardzo ciekawy człowiek.

Mam tu pewną zagwozdkę: kto mnie bardziej zdumiewa: naukowiec czy pytający? Naukowiec – Krzysztof A. Meissner jest umysłem na miarę światową, niewiarygodnie elastycznym, za którym nadążyć to dla mnie rzecz nieosiągalna. No i właśnie dlatego tak wbija mnie w siedzenie Jerzy Sosnowski: on nadąża!
Książka to wywiad, tylko że kto się spodziewa – jak to w wywiadach – czytadełka na wolną chwilę – ten się musi rozczarować. Skupienie, podążanie za myślą, fizyka w najczystszym wydaniu: ta ze szkoły i dużo dalej, dalej, głębiej. Rozmowa przechodzi od skali kwantowej przez problemy niemal filozoficzne konstytucji umysłu (łącznie z kwestiami świadomości) i AI aż po skalę meta – nie tylko wszechświata, jego przyszłości i przeszłości, ale i tego, co poza/ponad nim. Zaglądamy pod podszewkę zjawisk obserwowalnych na co dzień – i okazuje się, że pojęcia o strukturze materii, energii, a nawet pustki – mamy mało. Zwłaszcza my, zjadacze materialnego chleba. Bo samo wyjaśnienie nam tego, co można zobaczyć w skalach niewyobrażalnie małych i tych niewyobrażalnie wielkich – jest zadaniem dla geniusza.
Wspaniała rzecz dla tych, którzy z fizyką są za pan brat, dla pozostałych – rewelacyjna podróż przez szeroki horyzont widzenia świata. Jedna z najbardziej wymagających lektur z jakimi miałam do czynienia, a jednocześnie przegląd myśli o naszym świecie z perspektywy praw, poszukiwania pewników, odkrywania mechanizmów Bożego Planu. Taka perspektywa wykorzenia z biedniutkiego „tu i teraz”, pozwala odetchnąć „wiecznością” zjawisk, ich meta skalą.
Z całego serca polecam zarówno tym, którzy chcą poznać jeden z najwybitniejszych umysłów naszego czasu, jak i tym, którzy chcą zajrzeć do współczesnej fizyki.

Mam tu pewną zagwozdkę: kto mnie bardziej zdumiewa: naukowiec czy pytający? Naukowiec – Krzysztof A. Meissner jest umysłem na miarę światową, niewiarygodnie elastycznym, za którym nadążyć to dla mnie rzecz nieosiągalna. No i właśnie dlatego tak wbija mnie w siedzenie Jerzy Sosnowski: on nadąża!
Książka to wywiad, tylko że kto się spodziewa – jak to w wywiadach – czytadełka...

Książka ciekawa (poza niepotrzebnym wstępem i niektórymi anegdotami) lecz trudna do zrozumienia w całości. Bardzo nierówna. Czytając, odnosiłem wrażenie, że narracja co chwilę przeskakuje z poziomu na poziom. Raz tłumaczy dość elementarne tematy, a innym zakłada znajomość mocno zaawansowanych teorii i konceptów fizycznych. Może jestem za chudy w uszach

Książka ciekawa (poza niepotrzebnym wstępem i niektórymi anegdotami) lecz trudna do zrozumienia w całości. Bardzo nierówna. Czytając, odnosiłem wrażenie, że narracja co chwilę przeskakuje z poziomu na poziom. Raz tłumaczy dość elementarne tematy, a innym zakłada znajomość mocno zaawansowanych teorii i konceptów fizycznych. Może jestem za chudy w uszach

Nie sposób uniknąć tutaj odniesienia do działalności profesora Andrzeja Dragana, ponieważ obydwaj panowie pracują na tej samej uczelni zajmując się fizyką teoretyczną. I mam wrażenie że to w zasadzie wszystko co ich łączy, bo w kwestiach filozofii, wiary i wielu innych są przeciwni jak ogień i woda. Mimo tego cenię sobie działalność popularnonaukową obydwu panów, chętnie poznaję ich diametralnie różne punkty widzenia, dlatego też niecierpliwie czekałem na publikację "Fizyka w jaskini światów", spodziewając się w pewien sposób polemiki do "Kwantechizmu". Nie zawiodłem się tylko do pewnego stopnia. Do ok 1/4 książki profesor Meissner bardzo ciekawie opowiada o swoim sobistym stosunku do religii i filozofii, potem mamy dyskusję o teorii względności która już może być trudniej przyswajalna dla kogoś kto nie miał z nią wiele do czynienia, przyjęto niezbyt zrozumiałą metodę przekazu. Dalej jest niestety dużo gorzej. Kwestie mechaniki kwantowej poruszone są w wybitnie niezrozumiały dla osób bez wyższego wykształcenia kierunkowego sposób, prowadzący wywiad udaje że rozumie o czym rozmawia ale jest dla mnie całkowicie pewne że jest to rozmowa profesora Meissnera samego ze sobą. Jestem rozczarowany tą książką. Zachęcony wykładami popularnonaukowymi profesora, oczekiwałem podobnej nici porozumienia i wciągającej lektury. Dostałem coś ciężkostrawnego i momentami pomijałem całe akapity. Coś tutaj poszło nie tak.

Nie sposób uniknąć tutaj odniesienia do działalności profesora Andrzeja Dragana, ponieważ obydwaj panowie pracują na tej samej uczelni zajmując się fizyką teoretyczną. I mam wrażenie że to w zasadzie wszystko co ich łączy, bo w kwestiach filozofii, wiary i wielu innych są przeciwni jak ogień i woda. Mimo tego cenię sobie działalność popularnonaukową obydwu panów, chętnie...

Książkę tę można oceniać z dwóch perspektyw. Pierwsza to jej zawartość merytoryczna, której nic zarzucić nie można. Prof. Meissner to wszak fizyk z najwyższej półki, jeden z najlepszych współczesnych specjalistów w swojej dziedzinie. Ale z założenia autorów miała to być publikacja popularno-naukowa i z tej perspektywy książka zasługuje wg. mnie tylko na 5 gwiazdek.
Śledzę materiały prezentowane przez prof. Meissnera w przestrzeni medialnej, znam też prace popularyzujące omawiane zagadnienia prezentowane przez innych autorów. W przypadku tej konkretnej książki prof. Meissner zatracił swój niewątpliwy talent do przyswajalnego dla laików sposobu tłumaczenia zawiłości fizyki. Prezentowane treści przeznaczone są moim zdaniem w zdecydowanej większości (może z wyjątkiem opisu szczególnej teorii względności) dla studentów fizyki i/lub osób z wiedzą na poziomie wyższym niż popularna. Zainteresowany tą tematyką laik oczekuje tłumaczenia zagadnień bardziej na poziomie idei niż opisu językiem akademickiej fizyki. Bardziej przy wykorzystaniu analogii i odniesień do życia codziennego niż pojęć zaawansowanej fizyki i matematyki. Mistrzami w takim sposobie przekazywania wiedzy i prowadzenia narracji są np. Carlo Rovelli czy Brian Greene. W przypadku omawianej książki autorowi bliżej zdecydowanie do Rogera Penrose`a w jego "Drodze do rzeczywistości". Aż zadziwia, że współprowadzący rozmowę i deklarujący się jako umysł humanistyczny Jerzy Sosnowski nadąża za tokiem rozumowania i opowieścią prof. Meissnera :-).
Książkę oczywiście polecam, ale dla bardziej zaawansowanych miłośników współczesnej fizyki. Pozostaję oczywiście z wielkim szacunkiem dla Pana prof. Meissnera.

Książkę tę można oceniać z dwóch perspektyw. Pierwsza to jej zawartość merytoryczna, której nic zarzucić nie można. Prof. Meissner to wszak fizyk z najwyższej półki, jeden z najlepszych współczesnych specjalistów w swojej dziedzinie. Ale z założenia autorów miała to być publikacja popularno-naukowa i z tej perspektywy książka zasługuje wg. mnie tylko na 5 gwiazdek.
Śledzę...

Prof. Meissner to wyjątkowy talent dydaktyczny. Fragmenty dotyczące transcendencji czy religii trochę rozczarowujące ale kiedy rozmowa dotyczy fizyki (90% książki) to czyta się doskonale, wybitna książka!

Prof. Meissner to wyjątkowy talent dydaktyczny. Fragmenty dotyczące transcendencji czy religii trochę rozczarowujące ale kiedy rozmowa dotyczy fizyki (90% książki) to czyta się doskonale, wybitna książka!