Lakelore

1.5⭐️
Połówka za najlepszą reprezentację jaką widziałam do tej pory w książce.
Niestety, ale porównując do genialnego "Sezonu Luster" osoby autorskiej, to nie wiem co się tutaj wydarzyło...
Tytułowy podwodny świat został tak (hehe) płytko przedstawiony, że aż szkoda potencjału. Bohaterowie znajdują się w nim przez może 5 stron, a w reszcie historii służy jakimś dziwnym ożywionym z papieru fantastycznym stworom. Nie zagrało mi totalnie połączenie historii obyczajowej z wątkami fantastycznymi. Może byłoby lepiej, gdyby osoba autorska wytłumaczyła czytelnikowi jak działa to jezioro, zamiast takich onirycznych opisów smug wychodzących z jeziora.
Uważam że charaktery bohaterów nie były dobrze wykreowane, wydawali mi się najzwyczajniej nudni :(

1.5⭐️
Połówka za najlepszą reprezentację jaką widziałam do tej pory w książce.
Niestety, ale porównując do genialnego "Sezonu Luster" osoby autorskiej, to nie wiem co się tutaj wydarzyło...
Tytułowy podwodny świat został tak (hehe) płytko przedstawiony, że aż szkoda potencjału. Bohaterowie znajdują się w nim przez może 5 stron, a w reszcie historii służy jakimś dziwnym...

“Lakelore” to książka, która poruszyła moje serce i umysł. W świecie stworzonym przez osobę autorską znalazłxm nie tylko ciekawą fabułę, ale także osoby bohaterskie, z którymi mogłxm się utożsamić na wielu poziomach. Postacie niebinarne, które mają ADHD i dysleksję, wzbudziły we mnie głęboką empatię, ponieważ samx jestem osobą niebinarną z ADHD. Ich podróż przez świat pod jeziorem, zmagania z przeszłością i budowanie relacji zaskoczyły mnie swoją autentycznością i siłą. Ponadto, relacja jednej z postaci z jej starszym bratem, który był jej najlepszym przyjacielem, przywodzi mi na myśl moje własne doświadczenia. Mam brata kilkanaście lat starszego, który od zawsze był moim największym przyjacielem i wsparciem, dlatego też ta część książki szczególnie poruszyła mnie i przypomniała o ważności takich rodzinnych więzi. Czytając “Lakelore”, poczułxm się jakbym znalazłx wspólnotę, gdzie moje doświadczenia i uczucia miały miejsce. To nie tylko opowieść o świecie pod jeziorem, ale także o poszukiwaniu tożsamości, akceptacji i miłości.

“Lakelore” to książka, która poruszyła moje serce i umysł. W świecie stworzonym przez osobę autorską znalazłxm nie tylko ciekawą fabułę, ale także osoby bohaterskie, z którymi mogłxm się utożsamić na wielu poziomach. Postacie niebinarne, które mają ADHD i dysleksję, wzbudziły we mnie głęboką empatię, ponieważ samx jestem osobą niebinarną z ADHD. Ich podróż przez świat pod...

Kiedyś wszyscy mieszkający w okolicy jeziora słyszeli tajemnicze historie na temat krainy rozciągającej się pod jego wodami. Były tam tylko dwie osoby- Bastián Silvano i Lore Garcia. Bastián dorastało na krawędzi światów. Lore zobaczyło ten świat tylko raz, ale ten widok zmienił całe jedno życie. Granice zaczynają się zacierać, a świat, który istniał pod wodą, wynurza się na powierzchnię. Jeśli Batián i Lore chcą, aby ich tajemnice nimi pozostały, muszą działać razem. Jest tylko jeden problem, ostatnio rozmawiali dwa lata temu, a realizacji planu wymaga wzajemnego zaufania mimo dręczących demonów z przeszłości.

Uwielbiam wartościowe książki młodzieżowe, ta zdecydowanie zalicza się do nich. Książka o trudnej tematyce, poruszająca tematy ADHD, dysleksji oraz problemy osób niebinarnych. Książka wypełniona jest problemami, ciężkich uczuć i niesprawiedliwości. Piękne opisy przyrody, klimat tajemniczego i niebezpiecznego jeziora, które skrywa w sobie drugi świat. Tajemnicza podwodna kraina, która tylko Bastián i Lore kogo zobaczyć. To miejsce pozwala im zanurzyć i odciąć się od problemów życia. Dwie zbłąkane dusze, które w swoim towarzystwie czują zrozumienie.

Równie ważnym wątkiem książki są alebrijes, czyli kolorowe figurki zwierząt, proces tworzenia ich był bardzo terapeutyczny i niósł za sobą piękną historię. Książkę czyta się bardzo sprawnie, jest przyjemna. Rozdziały są bardzo krótkie. Tłumaczenie książki jest bardzo dobrze, zaimki określające osoby niebinarne i transpłciowe były odpowiednie. Książka jest bardzo ważna, myślę, że każda młodsza osoba powinna przeczytać tę książkę. Jest to bardzo wartościowa pozycja.

Kiedyś wszyscy mieszkający w okolicy jeziora słyszeli tajemnicze historie na temat krainy rozciągającej się pod jego wodami. Były tam tylko dwie osoby- Bastián Silvano i Lore Garcia. Bastián dorastało na krawędzi światów. Lore zobaczyło ten świat tylko raz, ale ten widok zmienił całe jedno życie. Granice zaczynają się zacierać, a świat, który istniał pod wodą, wynurza się...

do "Lakelore" podchodziłam raczej bez oczekiwań, bardziej z ciekawości. nie miałam okazji czytać pierwszej, głośnej powieści tej osoby autorskiej, ani nigdy nie czytałam książki z zaimkami innymi niż ona/jej czy ono/jego. niestety - choć to nie okazało się tak dużym utrudnieniem w czytaniu, jak się obawiałam, że może być, książka mnie sobą nie zachwyciła.

to prawda, była mądra. była wypełniona mnóstwem istotnych wartości, nauki tolerancji i działań oraz myśli osób, które ta mniej tolerancyjną część społeczeństwa uważa za "odchyły". urzekły mnie w niej magiczne opisy, gdzie zwykle nie jestem ich fanką. dogłębne wejście w umysły bohaterów, dotkniętych ADHD i dysleksją, a do tego pełne szczegółów i epitetów opisy jeziora i świata pod nim. realizm magiczny został tutaj wykorzystany wspaniale, w całej swojej krasie. wszystko było pełne kolorów, życia, blasku i pięknego chaosu. alebrijes, czyli kolorowe figurki zwierząt-hybryd odgrywały tu dużą rolę, pobudzały wyobraźnię i razem z wplatanymi hiszpańskimi słówkami przypominały mi trochę film Coco. do tego wszystkiego przepiękny wątek romantyczny, budowany powoli i stopniowo.

jednak w ogóle nie mogłam się w to wszystko wkręcić. jak na jej długość czytałam ją bardzo długo, nie zżyłam się z bohaterami, nie czułam potrzeby poznawania ich dalszych losów jak najszybciej. czasami nawet rozważałam DNF.

"Lakelore" to niezwykle ważna i otwierająca oczy powieść, która daje możliwość utożsamienia się z bohaterami, których nie ma w powieściach zbyt wiele. daje zrozumienie i otula jak kocyk. jednak to nie było to, czego oczekiwałam, to nie była moja książka i nie pozostanie w mojej pamięci na długo.

do "Lakelore" podchodziłam raczej bez oczekiwań, bardziej z ciekawości. nie miałam okazji czytać pierwszej, głośnej powieści tej osoby autorskiej, ani nigdy nie czytałam książki z zaimkami innymi niż ona/jej czy ono/jego. niestety - choć to nie okazało się tak dużym utrudnieniem w czytaniu, jak się obawiałam, że może być, książka mnie sobą nie zachwyciła.

to prawda, była...

“Lakelore” to historia dwóch osób bohaterskich, które wspólne problemy przyciągają do siebie, co prowadzi do rodzącego się między nimi uczucia. Zarówno Lore, jak i Bastian, to osoby niebinarne, dodatkowo zmagające się z ADHD i dysleksją. Mają ze sobą jednak jeszcze coś wspólnego, a mianowicie oboje mają dostęp do magicznego świata, kryjącego się pod jeziorem. Ten aspekt to bardzo ważny element książki, która utrzymana jest w konwencji literatury pięknej z dużą dozą realizmu magicznego. Świat pod jeziorem to miejsce, w którym Lore i Bastian mogą uciec od brutalnego świata zewnętrznego i utopić w nim swoje problemy. Nikt poza nimi nie dostrzega magii z jeziora Lakelore, co ma tutaj ogromny wymiar symboliczny.🙂

Znacznym atutem książki jest reprezentacja osób queer i neuroróżnorodnych, co pozwala na zetknięcie się z problemami czy przemyśleniami, z którymi większość z nas na co dzień nie ma do czynienia, a w dużej mierze nawet nigdy się z nimi nie spotkała. Pomaga to zrozumieć wymiar niebinarności czy transpłciowości, których znaczna część społeczeństwa nadal z pewnością nie rozumie. Niezrozumienie jednak nie jest niczym złym, a najważniejsza jest otwartość na drugiego człowieka i chęć jego zrozumienia, do czego z pewnością treść tej książki zachęca. Książka pokazuje również to, jak ważne w dorastaniu, a zwłaszcza osób choć odrobinę odmiennych od tak zwanej normy, jest wsparcie rodziny i przyjaciół.🫶

Dodatkowo, dzięki Lakelore możemy zaznajomić się z językiem inkluzywnym i jego formami używanymi w odniesieniu do osób niebinarnych. Tutaj chylimy czoła tłumaczce, naszej wspaniałej Kai Makowskiej, która wykonała kawał dobrej roboty, i widać to na każdej stronie książki, nie tylko w kwestii języka inkluzywnego, lecz także w pięknych, plastycznych opisach magicznego świata.🤩

Choć wielość elementów psychologicznych i duża doza realizmu magicznego mogą odrobinę przytłoczyć, to książkę zdecydowanie polecamy i zachęcamy do jej przeczytania. 😊

“Lakelore” to historia dwóch osób bohaterskich, które wspólne problemy przyciągają do siebie, co prowadzi do rodzącego się między nimi uczucia. Zarówno Lore, jak i Bastian, to osoby niebinarne, dodatkowo zmagające się z ADHD i dysleksją. Mają ze sobą jednak jeszcze coś wspólnego, a mianowicie oboje mają dostęp do magicznego świata, kryjącego się pod jeziorem. Ten aspekt to...

Po przeczytaniu tej książki Anna-Marie McLemore trafia do grona osób autorskich, których książki będę czytać w ciemno.
Takie książki chcę czytać – magiczne, przyciągająco i chwytająco za serce napisane, mieszające rzeczywistość z innym światem (w tym przypadku mamy do czynienia ze światem pod jeziorem, który łączy nasze osoby bohaterskie),z pięknymi opisami (gratulacje dla Tłumaczki),z rozbudowanymi osobami bohaterskimi (latinx, neuroróżnorodne, transpłciowe, niebinarne, queerowe) ze swoją historią i wątpliwościami. Dziękuję za takie głosy w literaturze młodzieżowej.
To inna książka niż "Sezon luster", ale równie ważna. Pokazująca osobiste przeżycia jednostek, które rozbudowują nasze postrzeganie świata. W tej książce osoba autorska szczególnie zwraca uwagę na kwestie neuroróżnorodności, ADHD i niebinarności. Mamy tu też studium emocji zarówno Bastián, jak i Lore – ich wspomnienia, sposoby na radzenie sobie ze smutkiem, gniewem, nagromadzeniem myśli. A-M McLemore używa do tego alebrijes (figurek hybrydowych zwierząt, których tradycja wywodzi się z Meksyku),więc mamy tu też elementy kultury latynoskiej, dlatego dodatkowo rozszerza nam reprezentację.
Wzruszyłxm się na niej kilka razy, bo to jest tak niewymuszenie piękna książka, że chylę czoła.
I, za osobą autorską powtórzę, osoby transpłciowe i niebinarne - jesteście (jesteśmy) piękne, osoby neuroróżnorodne - jesteście genialne.

Po przeczytaniu tej książki Anna-Marie McLemore trafia do grona osób autorskich, których książki będę czytać w ciemno.
Takie książki chcę czytać – magiczne, przyciągająco i chwytająco za serce napisane, mieszające rzeczywistość z innym światem (w tym przypadku mamy do czynienia ze światem pod jeziorem, który łączy nasze osoby bohaterskie),z pięknymi opisami (gratulacje dla...

Ta książka, to całkowicie coś innego niż czytam na codzień. Nie czytalam (albo bynajmniej nie kojarzę) książki w której perspektywa jest przez osoby niebinarne. Jednak poruszyła moje serce. Ale zacznijmy od początku. Poznajemy dwójkę niebinarnych bohaterów, dwie perspektywy, i onych problemy, onych choroby (jakimi jest dyslekcja i ADHD). Poznajemy tez świat który, jest też dla nas zagadką. Podczas tej książki też się edukujemy i dowiadujemy nowych wiadomości - sama musiałam kilka razy spojrzeć do internetu, co to alebrijes, hiperfokus i wiele innych. Zagłebiając się w świat... Po prostu łamie serce co ony przeżywały. Osoba autorska idealnie wykreowało tą historię, z przeplatającym się światem fantastycznym. Jednak końcówka - ona mnie zmiotła z planszy. Nie tylko pod względem fabularnym, jednak pod względem treści. W tej książce najbardziej odnajdą się osoby nie tylko, które mają lub mają stycznośc z osobami z ADHD, dyslekcją czy inną orientacją seksualną ale i osoby które są nękane, wyśmiewane. Na pewno znajdą tu cos dla siebie. Moje serce zostało ukojone poprzez notkę od osoby autorskiej ❤‍🩹
Ps. Mam nadzieję że w miare dobrze dalam zaimki jednak jeśli cos jednak pojawilo się zle, poprawcie mnie 😭✋

Ta książka, to całkowicie coś innego niż czytam na codzień. Nie czytalam (albo bynajmniej nie kojarzę) książki w której perspektywa jest przez osoby niebinarne. Jednak poruszyła moje serce. Ale zacznijmy od początku. Poznajemy dwójkę niebinarnych bohaterów, dwie perspektywy, i onych problemy, onych choroby (jakimi jest dyslekcja i ADHD). Poznajemy tez świat który, jest też...

🦋🍂

,,Moje złe dni są częścią mnie. I rzeczy, które tworzę, też są częścią mnie. A zwłaszcza rzeczy, które stworzyłem w złe dni, bo przypominają mi, że przekułem te złe dni w coś innego".

(fragment powieści)

°

,,Lakelore" to historia Bastián i Lore - dwójki młodych osób, które poznają się pewnego dnia nad jeziorem. Dzielą ze sobą wyjątkową chwilę, podczas której tajemniczy podwodny świat, znany tylko z lokalnych legend, zdaje się na moment dopuścić je do siebie. Gdy Bastián i Lore spotykają się po latach, okazuje się, że mroczny świat z jeziora wynurza się na powierzchnię, przynosząc demony z przeszłości, które osoby bohaterskie wolałyby zostawić za sobą.

🍃💧

Niewątpliwie mocnym puntem tej książki jest reprezentacja, dzięki której można lepiej zrozumieć osoby niebinarne oraz to, jak wygląda życie z dysleksją i ADHD. Obawiam się jednak, że o ile te cechy postaci zostały mocno pogłębione, tak reszta (cechy charakteru, codzienne życie) gdzieś przepadła. Nie zżyłam się z osobami bohaterskimi, bo prawie ich nie poznałam. Podobnie miałam z wątkiem romantycznym - niestety nie czułam go.

Bardzo podobał mi się język w tej książęce - piękny, kwiecisty i pełen barw, zwłaszcza przy opisach tajemniczego podwodnego świata. Przyznaję jednak, że czasem trudno mi było pojąć ten realizm magiczny i liczyłam na pogłębienie wątku z jeziorem.

Uważam, że dla czytelników utożsamiających się z Bastián i Lore może to być bardzo ważna lektura. Choć doceniam ją za niektóre aspekty, ciekawa reprezentacja i barwny język nie wystarczyły, żeby mnie zachwycić.

🎨🌈

🦋🍂

,,Moje złe dni są częścią mnie. I rzeczy, które tworzę, też są częścią mnie. A zwłaszcza rzeczy, które stworzyłem w złe dni, bo przypominają mi, że przekułem te złe dni w coś innego".

(fragment powieści)

°

,,Lakelore" to historia Bastián i Lore - dwójki młodych osób, które poznają się pewnego dnia nad jeziorem. Dzielą ze sobą wyjątkową chwilę, podczas której...

czytanie ,,lakelore” to była osobliwa i wartościowa podróż, podczas której zatopiłam się w pięknych słowach, zdobyłam nową wiedzę i na nowo zakochałam w realizmie magicznym🤍 ciesze się, że książki z reprezentacją osób neuroróżnorodnych coraz częściej wychodzą po polsku, zdecydowanie warta przeczytania!

czytanie ,,lakelore” to była osobliwa i wartościowa podróż, podczas której zatopiłam się w pięknych słowach, zdobyłam nową wiedzę i na nowo zakochałam w realizmie magicznym🤍 ciesze się, że książki z reprezentacją osób neuroróżnorodnych coraz częściej wychodzą po polsku, zdecydowanie warta przeczytania!

Książka porusza naprawdę ważne tematy takie jak ADHD, dysleksja czy niebinarność. Pozwala czytelnikowi lepiej poznać świat osób z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej oraz właśnie dysleksji. Uważam, że każdy powinien ją przeczytać, by lepiej zrozumieć takie osoby. Jest to bardzo wartościowa pozycja.

Książka ma przyjemny styl pisania, a dzięki temu że ma krótkie rozdziały i ciekawą fabułę, udało mi się ją skończyć dosłownie w jeden wieczór. Jest też pięknie wydana, jestem zakochana w tym jak mieni się okładka i jaką wklejkę możemy znaleźć w środku.

Bardzo podobał mi się fakt, jak płynna jest relacja Bastián i Lore, czują się przy sobie naturalnie i dobrze, powoli opowiadając o swoich doświadczeniach życiowych. Dostajemy też magiczny świat w postaci jeziora, gdzie nasi główni bohaterowie mogą zostawić swoje problemy. Jednak z czasem ich kłopoty ożywają, a światy zaczynają się przenikać. Czy wszystko wróci do porządku? Odpowiedź na to pytanie znajdziecie już w książce.❤️

Wielkie gratulacje również dla tłumaczki, bo książka jest przetłumaczona bardzo dobrze, a uważam, że w niektórych momentach mogło być to ciężkie.

Bardzo polecam wam tę pozycję, a moja ocena to 8⭐️

Dziękuję wydawnictwu Young za możliwość współpracy 🩷

Książka porusza naprawdę ważne tematy takie jak ADHD, dysleksja czy niebinarność. Pozwala czytelnikowi lepiej poznać świat osób z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej oraz właśnie dysleksji. Uważam, że każdy powinien ją przeczytać, by lepiej zrozumieć takie osoby. Jest to bardzo wartościowa pozycja.

Książka ma przyjemny styl pisania, a dzięki temu że ma krótkie...