Carrie Soto Is Back

Dawno nie zaangażowałam się w żadną książkę tak jak w "Carrie Soto powraca". W podziękowaniach autorka mówi o radości i pasji, która towarzyszyła procesowi pisania i ja jak najbardziej dałam się temu ponieść, chociaż daleko mi od tenisa. Wydaje mi się, że wielu z nas ma takiego swojego "tenisa”, tylko inaczej go postrzega, bo jako: niespełniona ambicja rodziców, pasja, której nie rozumie otoczenie, walka ze swoimi słabościami. Tu jest przedstawione to w lekki, świeży sposób, który jednak nie jest bezwartościowy i pokazuje przemianę bohaterki, którą osobiście bardzo polubiłam.

Dodatkowo w tej książce przemycone zostało wiele myśli o sukcesie. Carrie rozmyśla o tym, że zwyciężając oczekuje się od niej, że powie, że to było szczęście, a ona się temu sprzeciwia. Ona poświęca całe swoje życie, żeby zwyciężać i nie zamierza się tego wstydzić.

Na końcu muszę stwierdzić, że żałuję, że z lekturą zwlekałam prawie rok, bo jest to moja druga ulubiona książka autorki, po przeczytaniu wszystkich tytułów.

Dawno nie zaangażowałam się w żadną książkę tak jak w "Carrie Soto powraca". W podziękowaniach autorka mówi o radości i pasji, która towarzyszyła procesowi pisania i ja jak najbardziej dałam się temu ponieść, chociaż daleko mi od tenisa. Wydaje mi się, że wielu z nas ma takiego swojego "tenisa”, tylko inaczej go postrzega, bo jako: niespełniona ambicja rodziców, pasja,...

Jako fanka tenisa musiałam przeczytać książkę z takim wątkiem. Więc może trudno uwierzyć, ale... było dla mnie tego tenisa za dużo. Oczywiście, z czasem pojawiła się namiastka wątków prywatnych głównej bohaterki, ale jednak cała akcja kręcąca się wyłącznie wokół meczów i treningów mnie nudziła. Za mną kilka biografii tenisistek i tenisistów, więc gdybym chciała poczytać tylko o sporcie (choć i w nich było więcej lub mniej prywaty),to bym po taką pozycję sięgnęła. Liczyłam na lepsze całościowe przesłanie i więcej emocji (nie tych tenisowych). Dodatkowo główna bohaterka przez większość książki mnie irytowała swoją pewnością siebie i podejściem.

Jako fanka tenisa musiałam przeczytać książkę z takim wątkiem. Więc może trudno uwierzyć, ale... było dla mnie tego tenisa za dużo. Oczywiście, z czasem pojawiła się namiastka wątków prywatnych głównej bohaterki, ale jednak cała akcja kręcąca się wyłącznie wokół meczów i treningów mnie nudziła. Za mną kilka biografii tenisistek i tenisistów, więc gdybym chciała poczytać...

Nawet fakt, że autorką książki jest TJR nie zrekompensował ilości tenisa przez wielkie T

Nawet fakt, że autorką książki jest TJR nie zrekompensował ilości tenisa przez wielkie T

Jakież to było dobre!!! Już dawno nie czytałam takiej książki - lekkiej, przystępnej obyczajówki o silnej, niezależnej kobiecie. O zawziętości, upartości, chęci zwyciestwa, dążenia do celu, zatraceniu się w swojej pracy, o szukaniu tego co w życiu najważniejsze, o próbach pogodzenia się z porażkami i szukania w tych porażkach czegoś wartościowego. Postaci pięknie zbudowane, ciekawe, nawet te poboczne! Widać, że autorka miała pomysł - na wątek, na rozbudowane postaci, nie ma tu nic sztucznego, na siłę, wszystko wspaniale ze sobą współgra. Coś wspaniałego! Nie mogłam się oderwać, opisy meczów wplecione w bardzo fajny sposób [nie znam się na tenisie, ale wierzę że było to wszystko dobrze przedstawione]. Naprawdę urzekł mnie styl i pomysł autorki.

Już nie mogę się doczekać aż sięgnę po jej kolejne dzieła, a z tego co słyszalam, te wcześniejsze są jeszcze lepsze!

Jakież to było dobre!!! Już dawno nie czytałam takiej książki - lekkiej, przystępnej obyczajówki o silnej, niezależnej kobiecie. O zawziętości, upartości, chęci zwyciestwa, dążenia do celu, zatraceniu się w swojej pracy, o szukaniu tego co w życiu najważniejsze, o próbach pogodzenia się z porażkami i szukania w tych porażkach czegoś wartościowego. Postaci pięknie zbudowane,...

Jak nie przepadam za tematyką sportową w książkach, tak tą pokochałam. Leżała u mnie na półce bardzo długo i teraz zastanawiam się dlaczego tak późno się za nią wzięłam.

Obserwowanie kariery Carrie i jej zmagań z tenisem dało mi tyle frajdy. Czułam jakbym przeżywała jej złość, determinację i wszystkie emocje wraz z nią. To jak powstaje po każdej przegranej by iść dalej, by walczyć do końca.

Jej historia przekazuje bardzo dużo wartości, które powinien mieć każdy z nas. Moim zdaniem Carrie jest osobą, która pokazuję, że czasem warto zrezygnować aby wygrać. Jest wzorem aby nie popełniać jej błędów.

Jak nie przepadam za tematyką sportową w książkach, tak tą pokochałam. Leżała u mnie na półce bardzo długo i teraz zastanawiam się dlaczego tak późno się za nią wzięłam.

Obserwowanie kariery Carrie i jej zmagań z tenisem dało mi tyle frajdy. Czułam jakbym przeżywała jej złość, determinację i wszystkie emocje wraz z nią. To jak powstaje po każdej przegranej by iść dalej,...

Taylor Jenkins Reid nigdy nie zawodzi. Postacie, które kreuje pomimo, że są fikcyjne to osadzenie ich w świecie celebrytów sprawia, że mamy wrażenie jakby żyły na prawdę. Carrie Soto kiedyś była najlepszą tenisistką na świecie, po przejściu na sportową emeryturę nadal pozostaje najlepsza. Do czasu, kiedy jej tytuł zostaje zagrożony, po kilku latach postanawia wrócić na kort, żeby pokazać kto jest najlepszy. Carrie sama w sobie jest dosyć ciężką osobą,z ciężkim charakterem, którą ciężko jest lubić. Kto tanie po jej stronie w tej walce? czy ud jej się wrócić w pełnej chwale? Świetnie opowiedziana historia o życiu sportowca, o pokonywaniu własnych słabości, o ciągłym udowadnianiu, że jest się najlepszym. Cudownie się to czytało. Ta autorka trafia idealnie w mój gust czytelniczy.

Taylor Jenkins Reid nigdy nie zawodzi. Postacie, które kreuje pomimo, że są fikcyjne to osadzenie ich w świecie celebrytów sprawia, że mamy wrażenie jakby żyły na prawdę. Carrie Soto kiedyś była najlepszą tenisistką na świecie, po przejściu na sportową emeryturę nadal pozostaje najlepsza. Do czasu, kiedy jej tytuł zostaje zagrożony, po kilku latach postanawia wrócić na...

Podczas finału US Open 1994 roku, emerytowana tenisistka Carrie Soto wraz z tatą-trenerem podejmuje przełomową decyzję....zawiesza emeryturę i wraca na kort.
Po tym krótkim wstępie mamy powrót do 1955 roku i w  skrócie poznajemy od początku losy Carrie - ciężkie treningi od najmłodszych lat pod okiem ojca, jej wzrastająca pewność co do swej przyszłości...pragnienia zawodowej gry w tenisa.
Wędrujemy potem razem przez najważniejsze punkty jej kariery (kiedy to krok po kroku stawała się najbardziej utytułowaną zawodniczką),aż do momentu ogłoszenia końca kariery.
Po tym wracamy do teraźniejszości i towarzyszymy Carrie w przygotowaniach do powrotu na kort, by zdobyć jeszcze jeden tytuł wielkiego szlema...
Czy uda się to 37-letniej tenisistce? Czy jest w stanie powrócić na szczyt mimo różnicy w wieku konkurentek i zajściu znaczących zmian w stylu gry?

Książka zdecydowanie przypadnie do gustu fanom tenisa, ale myślę że każdy, nawet bez obycia z tenisowym żargonem, bez problemu się tu odnajdzie!
Mamy tutaj multum emocji podczas meczów tenisa (miałam autentyczne dreszcze czytając przebieg decydujących meczów...). Opis gry jest świetny - ogromnie dynamiczny! To jest aspekt, którego oczekiwałam siegajac po tę książkę, no i sie nie zawiodłam!💙

Sięgając po tę książke, otrzymujemy pełny świat tenisistów -  głównie fascynujący szerokopojęty backstage (wpływ prasy, treningi, emocje zawodników, psychologię gry),oczywiście uwieńczony wyjściami na kort💙
Sama trenowałam prawie 10 lat siatkówkę, wiec co nie co wiem jak to wygląda z drugiej strony😉

Czytałam już dwie książki autorki i po raz trzeci przyznaję, że pióro Taylor Jenkins Reid jest świetne! Jej książki się pochłania niewiadomo kiedy. Kreacja bohaterów i świata na najwyższym poziomie.
No i zwróćmy uwagę na różnorodność książek autorki - gwiazda kina, zespół muzyczny, tenisistka, to tylko wybrane światy o jakich Reid pisze.
Nie mogę się doczekać czytania kolejnych książek autorki, bo każda jest jedyna w swoim rodzaju!💙

Ocena:
9/10⛵

Podczas finału US Open 1994 roku, emerytowana tenisistka Carrie Soto wraz z tatą-trenerem podejmuje przełomową decyzję....zawiesza emeryturę i wraca na kort.
Po tym krótkim wstępie mamy powrót do 1955 roku i w  skrócie poznajemy od początku losy Carrie - ciężkie treningi od najmłodszych lat pod okiem ojca, jej wzrastająca pewność co do swej przyszłości...pragnienia...

Absolutnie zajmująca i ciekawa. Cudowna historia gwiazdy tenisa, która jest tak świetnie opisana, że równie dobrze mogłaby być prawdziwą osobą. Dla wszystkich fanów tenisa i nie tylko.

Absolutnie zajmująca i ciekawa. Cudowna historia gwiazdy tenisa, która jest tak świetnie opisana, że równie dobrze mogłaby być prawdziwą osobą. Dla wszystkich fanów tenisa i nie tylko.

Cudowne, cudowne, cudowne 🔥

Cudowne, cudowne, cudowne 🔥

Tenis to dla mnie czarna magia. A tytułowa Carrie Soto jest najlepszą emerytowaną zawodniczką tenisa. I chociaż połączenie ja + ta książka wydaje się być absurdalne to bawiłam się przednio. Nawet nie rozumiejąc tych wszystkich nazw, autorka sprawiła, że śledziłam poczynania zawodniczek z zapartym tchem i co najważniejsze nie nudziło mnie to! Byłam ciekawa! Jestem ciekawa. I jeszcze nie wiem na pewno, ale chyba skończy się na oglądnięciu jakiegoś tenisowego widowiska. Zdaje mi się, że Wimbledon jest jakoś początkiem wakacji, tak? 👀

Carrie Soto jest bohaterką, której raczej po prostu się nie lubi, a jednocześnie kibicuje się jej z całych sił. Jest tak samo irytująca, co wspaniała. Wyrazista, utalentowana, zdeterminowana, pełna pasji 37 letnia gwiazda tenisa, która wie czego chce (a przynajmniej w tej jednej kwestii zdaje się to wiedzieć).

Uważam, że jest to świetna książka. Genialna robota Autorko! Uroniłam łzę, uśmiałam się, pochłaniałam kolejne rozdziały z zapartym tchem. Takie książki chcę czytać, takie książki aż miło czytać.

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Nigdy nie sądziłam, że książka o tematyce, na której zupełnie się nie znam ba, której w sumie nie za bardzo rozumiem będzie w stanie tak mi się spodobać.

Tenis to dla mnie czarna magia. A tytułowa Carrie Soto jest najlepszą emerytowaną zawodniczką tenisa. I chociaż połączenie ja + ta książka wydaje się być absurdalne to bawiłam się przednio. Nawet nie rozumiejąc tych wszystkich nazw, autorka sprawiła, że śledziłam poczynania zawodniczek z zapartym tchem i co najważniejsze nie nudziło mnie to! Byłam ciekawa! Jestem ciekawa. I...