💞 RECENZJA 💞

Tytuł: "Na Przekór Rozumowi"
Autor: Katarzyna Grabowska
Wydawnictwo: Replika
(współpraca reklamowa)

Dziś przychodzę do was z drugą częścią serii "Kolory Przyjaźni"
W tej części nasza pani adwokat Sabina Krupa postanawia zawalczyć o swoje życie. Podejmuje decyzję o rozwodzie. Wyprowadza się wraz z synem do swojej przyjaciółki Kingi. Ma już dość życia według jego zasad i przystawać na to co zaplanował dla niej mąż.

Po tym co wydarzyło się w leśnej daczy między Kingą a Dawidem, obydwoje nie mają odwagi przyznać się Sabinie co ich łączy. Obydwoje udają że nic się nie stało. Kinga boi się że przez to straci swoją przyjaciółkę. Jest rozdarta pomiędzy miłością a przyjaźnią. Postanawia skupić się na wsparciu Sabiny w trudnych dla niej chwilach.
Czy mieszkanie pod jednym dachem z synem przyjaciółki to dobre rozwiązanie? Czy Sabina będzie w końcu szczęśliwa?

"Na Przekór Rozumowi" to piękna i pełna emocji historia. Urzekła mnie niesamowicie od pierwszych stron. To książka i przyjaźni i różnych odcieniach miłości. Pani Kasia stworzył historie która obfituje w wiele niespodziewanych zwrotów akcji. Autorka doskonale umie budować napięcie. Jestem pod wielkim wrażeniem przemiany Sabiny. W końcu po dwudziestu latach małżeństwa zdobyła się na odwagę by zawalczyć o siebie i zacząć nowe życie. To historia nie tylko o miłości ale także o pragnieniach ukrytych gdzieś głęboko, gdyż to one bardzo często dają nam szczęście. Książka pokazuje nam że wiek to tylko liczba. Jak się kogoś kocha to nie liczy się upływających lat. Liczy się to,co rodzi się w sercu. Czasem mam wrażenie że nic nie dzieje od tak sobie. Wszystko jest że sobą połączone w niezwykły sposób. Coś musi się stać, aby stało się coś innego. Miłość, nawet ta wbrew rozumowi jest najpiękniejszą rzeczą jaką dano doświadczyć człowiekowi. Bo serce nigdy nie słucha rozumu.
Tak bardzo zżyłam się z bohaterami że nie mogę się doczekać kontynuacji i poznania dalszych ich losów. Polecam ❤️

💞 RECENZJA 💞

Tytuł: "Na Przekór Rozumowi"
Autor: Katarzyna Grabowska
Wydawnictwo: Replika
(współpraca reklamowa)

Dziś przychodzę do was z drugą częścią serii "Kolory Przyjaźni"
W tej części nasza pani adwokat Sabina Krupa postanawia zawalczyć o swoje życie. Podejmuje decyzję o rozwodzie. Wyprowadza się wraz z synem do swojej przyjaciółki Kingi. Ma już dość życia według...

Książki Katarzyny Grabowskiej, odkąd tylko miałam okazję poznać czytam zwykle w okolicach premiery, wiedząc, że czeka mnie mnóstwo emocji. Podobnie było z drugim tomem serii „Kolory przyjaźni”, „Na przekór rozumowi”. Po pierwszym tomie byłam bardzo ciekawa co będzie dalej z bohaterami. Dwie przyjaciółki Kinga Wojciechowska i Sabina Krupa. Już wcześniej miała okazję je poznać i dowiedzieć się jak wszystko przewraca się w ich życiu do góry nogami. Kingę zostawił niewierny Maniek, a Sabina zaczęła bliżej przyglądać się swojemu małżeństwu i życiu. Coraz dotkliwiej zaczęła odczuwać zasady wyznaczone przez męża Adriana. Ważne wydarzenia miały też miejsce w życiu ich dziewiętnastoletniego syna Dawida. I tom drugi od razu zaczyna kontynuację wydarzeń z pierwszej części. Akcja toczy się zaskakująco szybko. Pomimo, że na dalszy ciąg musiałam czekać kilka miesięcy, bardzo szybko przypomniało mi się wszystko.
Okazuje się że w „Miłości wbrew regułom” autorka tylko delikatnie zaostrzyła nasz apetyt. W „Na przekór rozumowi” zaskoczyła mnie postawa bohaterów, ponieważ miałam o nich nieco inne mniemanie. Sabina wydawała mi się taka szara, mało zdecydowana, a tu jej postawa zyskała w moich oczach. Pani adwokat postanowiła wreszcie zawalczyć o swoje życie, zamiast przystawać na to co dla niej zaplanował mąż. Bardzo ostrożnie, jednak zaczęła brać pod uwagę nowe znajomości.
Kinga, która nie czuje się w porządku wobec Sabiny, skrywając swój sekret, nie potrafi odmówić przyjęcia jej pod swój dach, w chwili, kiedy ta wraz z synem, z dnia na dzień wyprowadzają się z domu.
Dawid miota się między drogą, którą miałby kroczyć dalej z koleżanką z klasy Justyną, a kobietą, o której chociaż bardzo chce, nie może i nie potrafi zapomnieć. Samemu sobie próbuje wmówić, że kocha Justynę i to z nią chce spędzać każdą chwilę. Ta z kolei upatrzyła sobie Dawida jako drogę do celu, która zapewni jej lepsze i dostatnie życie.
A już całkowitym zaskoczenie okazał się dla mnie pan dyrektor Adrian Krupa. Niestety nic więcej nie napiszę, o nim żeby nie zdradzać fabuły.
Bardzo ważne wątki poruszone w tej historii to miłość i przyjaźń. Które uczucie jest ważniejsze? Tu z pewnością zdania będą podzielone.
Autorka, jak w większości swoich książek zabiera nas do Łodzi. Bardzo lubię, kiedy akcja książki dzieje się w tym miejscu, ponieważ mieszkam dosyć blisko i często bywam w tym wyjątkowym mieście. Zachęcam Was do przeczytania serii „Kolory przyjaźni”, której mam zaszczyt być ambasadorką. Gwarantuję, że tu cały czas coś się dzieje, a mniej więcej od połowy, nie potrafiłam odłożyć książki, dopóki nie skończyłam. Zakończenie oczywiście mnie nie usatysfakcjonowało, bo autorka tak „dołożyła do pieca” że nie wiem jak teraz żyć czekając na kolejny tom.

Książki Katarzyny Grabowskiej, odkąd tylko miałam okazję poznać czytam zwykle w okolicach premiery, wiedząc, że czeka mnie mnóstwo emocji. Podobnie było z drugim tomem serii „Kolory przyjaźni”, „Na przekór rozumowi”. Po pierwszym tomie byłam bardzo ciekawa co będzie dalej z bohaterami. Dwie przyjaciółki Kinga Wojciechowska i Sabina Krupa. Już wcześniej miała okazję je...

📚 Na przekór rozumowi Cykl Kolory Przyjaźni
✒ Katarzyna Grabowska
📓 Wydawnictwo Repilka
Współpraca barterowa

"Przyzwyczajenie i odpowiedzialność za podjętą kiedyś decyzję nie mogą zastąpić uczucia. Być razem, a jednak osobno.. Nie ma gorszej samotności, niż żyć z kimś w kłamstwie. Bo kłamstwem jest stwarzanie pozoru rodziny, gdy pomiędzy partnerami panuje arktyczny chłód..."
*****

Książki Kasi można powiedzieć czytają się same...my tylko siedzimy bądź leżymy, a treść po prostu wpływa w nas swobodnie, by nas wzruszyć, zmusić do refleksji...
Lekkie pióro sprawia też, że niestety ta wspaniała historia skończyła się zbyt szybko i znów zostawiła mnie z wielkim znakiem zapytania...
❤ Jest to drugi tom z Cyklu Kolory Przyjaźni, zaczyna się dokładnie tam, gdzie skończył się tom 1. Zastajemy Sabinę i Adriana w momencie złożenia pozwu rozwodowego przez zmęczoną i doprowadzoną do ostateczności kobietę...
❤Kinga miota się ze swoim uczuciem do Dawida, które jest zakazanym owocem i czymś, co nigdy nie powinno się zdarzyć.
❤Dawid próbuje udawać jak bardzo kocha Justynę...
❤W tym tomie o wiele bardziej rozbudowane jest tło psychologiczne bohaterów, za co ogromny plus dla Kasi! Nie mamy tu do czynienia ze złymi ludźmi, lecz pełnymi lęków, wstydu przed własną tożsamością i strachu przed tym, co powiedzą na ich decyzje inni..
Jedyną osobą, która drażni mnie niemiłosiernie jest Justyna. Pochodzi z biednej rodziny, w której jest tylko ona, matka i siostra, która skupia na sobie całą uwagę matki. Justyna czuje się gorsza, nie tylko od siostry, ale też od innych. Podchodzi do życia bardzo materialistycznie i wykorzystuje swojego chłopaka.
❤Moje ciepłe uczucia płyną do Adriana, którego nie cierpiałam w 1 części. Człowiek utkany ze sztywnych zasad, które czyniły jego życie bezpiecznym i poukładanym nagle rozsypują się wraz z odejściem żony i syna...
Jesteśmy świadkami odnajdywania trudnej drogi do prawdy o samym sobie. Scena o świętach poruszyła mnie ogromnie...nawet poleciała łza... jakże wszystko stało się jasne.
❤Sabina jest dla mnie postacią, która w sumie jest bo jest. Nie mam do niej żadnych uczuć. Troszkę nie podoba mi się to, że Dawid czuł się przez jej miłość do pracy na drugim planie. Kobieta chyba również nie traktuje syna zgodnie z jego wiekiem..
❤Kinga cierpi i to czuć. Ja cierpiałam razem z nią, mając niejednokrotnie ochotę krzyczeć, aby w końcu Dawid pozbył się tej przylepy Justyny i przestał udawać....
❤Uwielbiam postać sąsiada Kingi, Pana Stefana. Uśmiech nie schodzi mi z ust, gdy starszy Pan wkracza na scenę.
❤Możemy też lepiej poznać matkę Justyny, i samą Justynę.
❤To jest historia, którą pokocha się całym sercem. Wspaniałe opisy Łodzi, uliczek i miejsc sprawiają, że chce się tam być. Różnica wieku pomiędzy kochankami pobudza wyobraźnię. Mnóstwo pięknych cytatów, które sobie zaznaczyłam są pełne życiowych prawd. Nie ma tu słodzenia. Jest życie. Upadki i wzloty. Poszukiwanie siebie i miłości. Walka z opinią innych i strach o bycie szykanowanym.
❤Płynęłam przez lekturę, odkrywałam sekrety bohaterów, by zrozumieć ich bardziej. Odnalazłam tutaj też cząstkę samej siebie. I wierzę, że każdy z Was również odnajdzie tu kawałek własnej historii napisanej przez życie.
Polecam z całego serca.

Opis wydawcy:
Ciepła opowieść o kobietach okraszona odrobiną humoru.

Podjęcie decyzji o rozwodzie staje się początkiem zmian w życiu Sabiny Krupy. Po kolejnej kłótni z Adrianem postanawia wyprowadzić się wraz z synem z domu. Schronienie znajdują u Kingi, którą również niedawno opuścił mąż. Obie kobiety wspierają się w tych trudnych chwilach, jednak na ich przyjaźni kładzie się cień w postaci Dawida. Ani syn Krupy, ani Kinga nie mają odwagi powiedzieć Sabinie o tym, co wydarzyło się w leśnej daczy. Starają się udawać, że między nimi do niczego nie doszło, a spędzoną wspólnie noc próbują traktować jak jednorazową przygodę. Jest to jednak o tyle trudne, że teraz mieszkają pod wspólnym dachem, co wybitnie nie sprzyja zapomnieniu, tym bardziej że cały czas, coś ich ku sobie pcha.

📚 Na przekór rozumowi Cykl Kolory Przyjaźni
✒ Katarzyna Grabowska
📓 Wydawnictwo Repilka
Współpraca barterowa

"Przyzwyczajenie i odpowiedzialność za podjętą kiedyś decyzję nie mogą zastąpić uczucia. Być razem, a jednak osobno.. Nie ma gorszej samotności, niż żyć z kimś w kłamstwie. Bo kłamstwem jest stwarzanie pozoru rodziny, gdy pomiędzy partnerami panuje arktyczny...

,,To prawda, że mając coś, często nie potrafimy dostrzec prawdziwej tego wartości. Dopiero tracąc, rozumiemy, że nie docenialiśmy tego, czym obdarował nas los’’

Mimo, że pierwsza część cyklu nie zdobyła mojego serca postanowiłam sięgnąć po kontynuację. Jakiś mały chochlik szepnął mi na ucho, że warto dać drugą szansę tej historii. Czy mogę powiedzieć, że żałuję? Absolutnie. Drugi tom jest w mojej ocenie o wiele ciekawszy i w końcu udało mi się poczuć więź z bohaterami, co dla mnie jest niezwykle ważne. Wydaje mi się, że tutaj każdemu z nich autorka poświęciła nieco więcej czasu pozwalając mi lepiej ich poznać i zrozumieć.

W poprzedniej części odnosiłam wrażenie, że całość aż za bardzo skupiała się na Adrianie i jego chorych ambicjach. Teraz miałam okazję zobaczyć jego całkiem inne oblicze i szczerze mówiąc był moment, że zrobiło mi się go po prostu szkoda. Tak naprawdę okazał się niezwykle zagubionym człowiekiem, pełnym sprzeczności, który żyje w niezgodzie z samym sobą ponieważ tego oczekuje od niego otoczenie. Być może kiedyś dojrzeje do tego, że warto żyć wyłącznie dla siebie i to sprawi, że zazna w końcu szczęścia. Niemniej poczułam do niego coś na znak sympatii chociaż być może jeszcze nie do końca.

Życie Kingi było już skomplikowane, aktualnie sytuacja nieco wymknęła się jej z pod kontroli. Nie potrafi już sobie zaprzeczać, że zakochała się w mężczyźnie, na którego nie powinna w ten sposób nawet spojrzeć. Rozdarta pomiędzy miłością a przyjaźnią chciałaby znaleźć złoty środek, który obawiam się, że w tym konkretnym przypadku nie istnieje. Jakakolwiek jej decyzja sprawi komuś ucierpienie.

Sabina, jej najlepsza przyjaciółka i powierniczka zaczyna układać swoje życie na nowo. Teraz zatracona w swoim szczęściu nie zauważa co się dzieje z jej synem. A dzieje się całkiem sporo i są to sprawy, które nie koniecznie przypadną jej do gustu a z pewnością będą niemałym zaskoczeniem.

Pełna sekretów, uczuć i niewypowiedzianych na głos myśli historia, która gmatwa się coraz bardziej wraz z każdą kolejną stroną. Zakończenie to istna bomba, zrzucona na czytelnika w najgorszym możliwym momencie. Czekam na wyjaśnienia w tomie trzecim, który mam nadzieję pojawi się wkrótce.

,,To prawda, że mając coś, często nie potrafimy dostrzec prawdziwej tego wartości. Dopiero tracąc, rozumiemy, że nie docenialiśmy tego, czym obdarował nas los’’

Mimo, że pierwsza część cyklu nie zdobyła mojego serca postanowiłam sięgnąć po kontynuację. Jakiś mały chochlik szepnął mi na ucho, że warto dać drugą szansę tej historii. Czy mogę powiedzieć, że żałuję?...

Jeśli wydaje Wam się, że dylematy natury uczuciowej dotyczą tylko młodych ludzi stojących u progu dorosłości lub błąkających się po bezdrożach pierwszych miłostek, to książka Katarzyny Grabowskiej "Na przekór rozumowi" z pewnością wyprowadzi Was z tego błędu. Kobiety zwane "dojrzałymi " również przeżywają czasami uczuciowy rollercoaster.

Jak wiemy z pierwszego tomu serii "Kolory przyjaźni" Kinga niedawno rozstała się z mężem i wówczas szukała oparcia w przyjaciółce Sabinie. Ukojenie znalazła również w ramionach jej syna- Dawida, ale ten incydent mocno skomplikował sytuację całej trójki. Kinga nadal nie może sobie poukładać myśli i uczuć po nocy spędzonej z bądź co bądź chrześniakiem, który mógłby być jej synem. Sabina nic nie wie o tym co się wydarzyło, a po kolejnym spięciu z Adrianem, mężem i panem perfekcyjnym decyduje się na rozwód i ... wprowadza wraz z synem do przyjaciółki. Z tego nie może wyniknąć nic dobrego...

"Na przekór rozumowi " to zgodnie z tytułem cyklu- "Kolory przyjaźni", opowieść o fajnej, dojrzałej, kobiecej przyjaźni, która odrobinę się skomplikowała, choć jedna z pań nie jest tego do końca świadoma. Nie brakuje w niej zabawnych sytuacji, ale także momentów zaskakujących czytelnika.
Ale nie tylko o przyjaźni jest to historia. Autorka wzięła bowiem na tapet różne relacje międzyludzkie oraz zachowania, które możnaby już potraktować jako chorobliwe. Każdy kto czytał tę powieść przyzna, że zachowanie Adriana w małżeństwie jest dalekie od ideału. Mało tego... ja chętnie osobiście pogratulowałabym Sabinie tego, że wytrzymała pod jednym dachem z takim egzemplarzem ponad 20 lat.
Bardzo lekko i przyjemnie czytało mi się tę książkę, bo chyba akurat potrzebowałam odskoczni w kliamaty bardziej rozrywkowe i relakujące. "Na przekór rozumowi " idealnie wpisała się w moje potrzeby. A biorąc pod uwagę wydarzenia z ostatnich rozdziałów już nie mogę się doczekać kolejnego tomu, bo autorka nieźle tutaj zamieszała i zostawiła czytelników z niedosytem i apetytem na więcej.

Jeśli wydaje Wam się, że dylematy natury uczuciowej dotyczą tylko młodych ludzi stojących u progu dorosłości lub błąkających się po bezdrożach pierwszych miłostek, to książka Katarzyny Grabowskiej "Na przekór rozumowi" z pewnością wyprowadzi Was z tego błędu. Kobiety zwane "dojrzałymi " również przeżywają czasami uczuciowy rollercoaster.

Jak wiemy z pierwszego tomu serii...

Miłość i rozum, tak całkiem odmienne i rzadko zgodne aspekty naszego życia, które od wieków są dylematem wykorzystywanym nie tylko w książkach czy filmach, ale przede wszystkim w naszym codziennym życiu. Z jednej strony mamy serce, które kieruje się swoimi najskrytszymi pragnieniami i marzeniami. Z drugiej zaś mamy rozum, który rozkłada wszystko na czynniki pierwsze i z niesamowitą dokładnością analizuje każdy szczególik. W idealnym przypadku najpiękniejszy jest moment, gdy oboje dochodzą do porozumienia. Co natomiast w przypadku, gdy tylko jedno z nich dochodzi do głosu? Czy miłość ma szansę wygrać nad rozumem, bez ofiar? Czy rozum na tyle zdominuje, że nie dopuści do rozpadu serca?

W kontynuacji historii Sabiny i Kingi, autorka prowadzi nas przez ich kolejne perypetie i co najważniejsze przez konsekwencje, które niosą za sobą podjęte decyzje bohaterek. O tyle o ile pierwsza z nich postanawia w końcu zacząć żyć po swojemu, a nie tylko według ścisłych wytycznych swojego męża. Przekracza swoje granice, aby powrócić do samej siebie sprzed kilkunastu lat. Wyprowadza się ze swoim synem do jedynej przyjaznej jej duszy — Kingi. Ta zaś po rozstaniu z mężem i interesującym zakończeniem poprzedniego tomu coraz bardziej zatraca się w swoim bólu i żalu. Dodatkowo pewne towarzystwo w jej domu wcale jej nie pomaga. Usilnie próbuje przekonać samą siebie i co najważniejsze swoje serce, że to, co się wydarzyło, nie ma po prostu racji bytu. Adrian, zdezorientowany zmianami w swoim dotychczasowym życiu, poszukuje nowego porządku w świecie, który wydawał się niegdyś tak bardzo uporządkowany i stabilny. Nie rozumie, dlaczego Sabina postąpiła tak, a nie inaczej. Dawid zaś wszelkimi sposobami próbuje ignorować rzeczywistość i żyć tak jakby nigdy nic się nie wydarzyło. Ale czy rzeczywiście nic się nie stało? Co, jeśli w tej walce rozum zaczyna przegrywać?

Moi kochani co tu się wydarzyło! Pani Kasi ponownie się udało, wciągnąć czytelnika w wykreowane losy wszystkich bohaterów. Chciałabym podkreślić, że zdecydowanie nie jest to ani kryminał czy intrygujący thriller, który nie pozwala odłożyć książki, aż nie pozna się zakończenia. To historia dwóch kobiet, które są prawie dwie dekady po ślubie, Sabina ma prawie dorosłego syna, który lada chwilę podejdzie do jednego z najważniejszych egzaminów w życiu, a mimo to nie idzie tej opowieści odłożyć nawet na minutę. Ponownie ta lekkość, a zarazem pełna gama emocji zapisana na każdej stronie tej książki urzekła mnie niesamowicie. To wyróżnia ją na tle innych książek, jest oryginalna, a przy tym bliska do życia nas wszystkich. To, co wydarzyło się na końcu, znów wbiło mnie w fotel i tak prawdę powiedziawszy, kolejny tom chciałabym poznać dosłownie na wczoraj. Jeżeli szukacie niebanalnej historii rozgrywającej się w mojej rodzinnej Łodzi, co dodatkowo bardzo doceniam, gdzie miłość i rozum podejmują kolejną walkę, to z całą pewnością nie tylko ten tom, ale także cała seria „Kolory przyjaźni” będzie dla Was wręcz idealna. Obiecuję, że nie tylko będzie źródłem dobrej rozrywki, ale także okazją do refleksji nad własnym życiem. Ja szczerze polecam.

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję autorce.

Miłość i rozum, tak całkiem odmienne i rzadko zgodne aspekty naszego życia, które od wieków są dylematem wykorzystywanym nie tylko w książkach czy filmach, ale przede wszystkim w naszym codziennym życiu. Z jednej strony mamy serce, które kieruje się swoimi najskrytszymi pragnieniami i marzeniami. Z drugiej zaś mamy rozum, który rozkłada wszystko na czynniki pierwsze i z...

Czy miłość i rozum idą w parze?

Sabina Krupa postanowiła, że dłużej nie będzie tkwić w małżeństwie bez przyszłości. Zbyt długo żyła zamknięta w klatce przez swojego męża. Jej idealne życie wcale takie nie było... Po kolejnej awanturze postanowiła wyprowadzić się od Adriana. Niestety nie miałam pomysłu gdzie mogłaby się podziać wraz z Dawidem, ale na myśl przyszła jej Kinga. Oczywiście przyjaciółka nie odmówiła pomocy Sabinie, ale martwiła się o spotkania z Dawidem. Co innego było widywać go od czasu do czasu, a co innego mieszkać z nim pod jednym dachem...

Czy przyjaźń Sabiny i Kingi zostanie wystawiona na próbę?

Ta część zaczęła się dość niewinnie, oczywiście jeśli chodzi o Kingę i Dawida, ponieważ o Sabinie i Adrianie tego powiedzieć nie można...
Jednak wiadomo, że jeśli coś zaczyna się w ten sposób nie może się tak zakończyć. Ja wiedziałam, że Katarzyna Grabowska zaskoczy i to niejednokrotnie, ale nie sądziłam, że kontynuacja historii "Kolorów przyjaźni" będzie dosłownie tykającą bombą, która w pewnym momencie eksploduje. Tak było w przypadku bohaterów "Na przekór rozumowi". To co wydarzyło się pod koniec książki było takim, może nie tyle zaskoczeniem co niedowierzaniem i cisnęło się na usta jedno stwierdzenie, którego z pewnych względów napisać nie mogę 😅
Ja rozumiem namieszać w życiu bohaterów, ale aż tak?! 🤯

Z niecierpliwością czekam na kolejną część, ponieważ muszę, dosłownie MUSZĘ wiedzieć jak potoczą się losy bohaterów "Kolorów przyjaźni" i czy przyjaźń Sabiny i Kingi przetrwa, a przede wszystkim co będzie dalej z uczuciem Dawida do Kingi.

Polecam Wam serdecznie cykl "Kolory przyjaźni" 💙

Czy miłość i rozum idą w parze?

Sabina Krupa postanowiła, że dłużej nie będzie tkwić w małżeństwie bez przyszłości. Zbyt długo żyła zamknięta w klatce przez swojego męża. Jej idealne życie wcale takie nie było... Po kolejnej awanturze postanowiła wyprowadzić się od Adriana. Niestety nie miałam pomysłu gdzie mogłaby się podziać wraz z Dawidem, ale na myśl przyszła jej...

"Na przekór rozumowi" sam tytuł zawiera wszystko czego dotyczy książka we mnie przez cały czas buzują emocje... Smutek, wzburzenie, radość, ciągle rozmyślam - co tu się wydarzyło...? Jakbym postąpiła na miejscu głównych bohaterów? I choć rozum mówi, że te wyjście jest złe, bo będzie trzeba ponieść konsekwencje swojego czynu to serce podpowiada inaczej - pragnie tej jedynej i niepowtarzalnej miłości.

Sabina podejmuje ostateczną decyzje o rozwodzie. Nie chce tkwić w związku w którym nie jest szczęśliwa, gdzie panowały zakazy i nakazy, każda decyzja była podważana, a spontaniczność niszczona w zarodku. Szuka schronienia u swojej przyjaciółki Kingi - nie wie jednak, że kobieta ma tajemnice, która może zagrozić ich bliskim więzom.

Kinga - jedna noc, która zmienia wszystko, jej nastawienie do życia, ale i również emocje, które nie opuszczają ją, a wręcz przytłaczają. Dalej stara się wspierać swoją przyjaciółkę Sabinę, ale tworzy wokół siebie mur, bo nie wie co wybrać czy rozsądek czy miłość?

Dawid młody, ułożony mężczyzna syn Sabiny. Wie, że swoją ciężką pracą może osiągnąć wszystko na czym mu zależy. Ma swoje młodociane zapędy, ale nie potrafi zapomnieć o jednym wydarzeniu, niestety jest odrzucany, a przez to odgrywa się na innych.

Adrian przez całe swoje życie miał wszystko wywarzone, przemyślane, jego plan dnia był szczegółowo zaplanowany co do minuty, nikt nie mógł podważać jego zdania i zmieniać grafiku, bo to wpływało na jego zdrowie psychiczne jak i fizyczne. Czytając książkę z każdą kolejną stroną bardziej rozumiałam postępowania Adriana. Chciał się dopasować do społeczeństwa i nie chciał być tym innym, kozłem ofiarnym. Niestety prawdziwe oblicze wychodzi prędzej czy później. Trzeba siebie pokochać ze wszystkimi wadami i zaletami by nie krzywdzić innych.

Książkę czytałam z zapartym tchem, tak ona jest dla mnie bardzo ważna, bo główna bohaterka ma moje dane personalne i to prawda doszukuje się tych cech wspólnych choć historia nie opowiada o moich perypetiach. Czy czułam wieź w tej części? Trochę tak... Sabina kocha życie i pragnie dać wszystko co najlepsze dla swoich najbliższych, jest empatyczna, ale i potrafi tupnąć nóżką

Jestem bardzo ciekawa co wydarzy się dalej, bo ta część była bardzo nieprzewidywalna, w pewnej chwili wszystko się nawarstwiło co doprowadziło mnie do obłędu, bo podejmowane decyzje przez bohaterów były robione pod wpływem impuls co nie do końca było rozsądne. Tylko pytanie czy warto ryzykować wszystko dla miłości?

"Na przekór rozumowi" sam tytuł zawiera wszystko czego dotyczy książka we mnie przez cały czas buzują emocje... Smutek, wzburzenie, radość, ciągle rozmyślam - co tu się wydarzyło...? Jakbym postąpiła na miejscu głównych bohaterów? I choć rozum mówi, że te wyjście jest złe, bo będzie trzeba ponieść konsekwencje swojego czynu to serce podpowiada inaczej - pragnie tej jedynej...

Czekałam na ten drugi tom i to bardzo, bo rozwiązań i ciągów dalszych mogło być mnóstwo!
A jak było?
Jak w życiu.
Czyli nic nie było proste.

Przyznaję, że najbardziej porwał mnie wątek Sabiny i Adriana. Ten typ człowieka jakim był Adrian - narcyz, manipulant, dla którego najważniejszy jest wizerunek, wzbudza wiele negatywnych emocji. A zakończenie toksycznej relacji nie jest prostą sprawą nawet dla mądrej, wykształconej kobiety jaką jest Sabina, dla której jakby nie było rozwody to chleb powszedni.
Dzięki Sabinie dostajemy również wątek szkolnej miłości, która odnajduje się po latach.

Natomiast Dawid i Kinga.
Ona tuż po rozstaniu, po zdradzie. On syn jej najlepszej przyjaciółki.
I ta gorąca noc ach!
Oboje udają że nic się nie wydarzyło i oboje nie mogą zapomnieć...
I nic dziwnego, emocje między nimi, strach czy się uda, strach przed utrata przyjaźni...miotały nimi o nie pozwalały myśleć racjonalnie.
Natomiast to co autorka serwuje na końcu...
Teraz nie mogę się doczekać trzeciego tomu!
Czytajcie, bo pióro Pani Kasi jest naprawdę świetne. Dzięki temu historia płynie i ani się nie obejrzymy a to już koniec!

Czekałam na ten drugi tom i to bardzo, bo rozwiązań i ciągów dalszych mogło być mnóstwo!
A jak było?
Jak w życiu.
Czyli nic nie było proste.

Przyznaję, że najbardziej porwał mnie wątek Sabiny i Adriana. Ten typ człowieka jakim był Adrian - narcyz, manipulant, dla którego najważniejszy jest wizerunek, wzbudza wiele negatywnych emocji. A zakończenie toksycznej relacji nie...

Pełna emocji historia, która koniecznie musicie przeczytać. To książka o przyjazni i różnych odcieniach miłości. O tym, że miłość nie da się podporządkować żadnym regułom. Czy Sabina rozwiedzie się z mężem i pozwoli sobie na bycie szczęśliwą? Czy Kindze i Dawidowi uda się zapomnieć o wspólnie spędzonej nocy? Jak potoczą się ich losy? Polecam i czekam na kolejne spotkanie z bohaterami Kolorów przyjaźni.

Pełna emocji historia, która koniecznie musicie przeczytać. To książka o przyjazni i różnych odcieniach miłości. O tym, że miłość nie da się podporządkować żadnym regułom. Czy Sabina rozwiedzie się z mężem i pozwoli sobie na bycie szczęśliwą? Czy Kindze i Dawidowi uda się zapomnieć o wspólnie spędzonej nocy? Jak potoczą się ich losy? Polecam i czekam na kolejne spotkanie z...