Gdyby nie film prawdopodobnie nie wiedziałabym o istnieniu tej książki.
Nie wiem jak wy, ale ja wolę najpierw przeczytać, a później obejrzeć ekranizację danej powieści i tym razem jest podobnie, jednak jestem jeszcze przed seansem.
Różnica wieku to nie jest mój ulubiony wątek w romansach, ale byłam ciekawa jak zostanie to tutaj przedstawione, szczególnie, że to kobieta jest starsza, a to się raczej rzadziej pojawia w książkach + mamy tutaj wątek sławy czyli innymi słowami pogwałcenie prywatności w najwyższej możliwej formie.
Niech was nie zwiedzie ocena 6, ponieważ ta książka zawiodła mnie, ale zawiodła mnie w jakiś taki subtelny sposób, który trochę trudno jest opisać słowami, po przeczytaniu ostatniego zdania westchnęłam i pomyślałam sobie a jednak..to już. Kolejna książka ze zmarnowanym potencjałem, ale zmarnowanym w sposób nie budzący złości, ale żal i to duży. Jednak zacznijmy od początku, wiedziałam, że różnica wieku będzie tutaj stanowiła fundament związku między trzydziestodziewięcioletnią Solène, a dwudziestoletnim Hayes'em, ale mam wrażenie, że nie udało się autorce tego dobrze przedstawić, były momenty kiedy tej różnicy nie było w ogóle czuć, a były takie i to głównie przez myśli głównej bohaterki, że dla mnie to było po prostu niesmaczne. Ba! Dodam nawet, że dla mnie o wiele dojrzalszy był mimo wszystko Hayes, Solène się miotała, jej decyzje, zachowanie były trochę naiwne, sprawiała wrażenie jakby według niej fakt, że jest po rozwodzie i ma nastoletnią córkę już stanowił o tym, że jest kobietą dojrzałą, a jest to najgłupszy wniosek, do którego można dojść. Do tego zaznaczanie tej różnicy prawie na każdej stronie było męczące, pokazanie sławy również miało swoje wady i znów zachowanie Solène, przecież jak ciągle podkreślała miała już swoje lata, więc fakt, że jej sławnemu chłopakowi ktoś zrobił zdjęcie z ukrycia nie powinno być wielkim zaskoczeniem. Podobało mi się nawiązanie do sztuki, zaangażowanie Hayesa w poznanie Solène, wątkami zasługującymi na rozwinięcie były: temat niewidzialności kobiet w średnim wieku, podejście nastolatek do idoli, jak sława wpływa na młodych ludzi i mogłabym tak wymieniać..
Szczerze mówiąc miałam nadzieję na fajny romans z przemyconymi poważnymi tematami, a niestety The Idea of You za bardzo otarło się o erotyk i szczerze mówiąc można było odczuć, że relacja głównych bohaterów opierała się tylko na współżyciu, a przecież nie tak miało być. W pewniej chwili złapałam się na tym, że się nudzę, że tak naprawdę w tej książce nic się nie dzieje..
Daję 6, ale ta ocena 'dobra' nie jest dla tej książki, jest dla mojego wyobrażenia o niej, dla jej potencjału.
Podobno film różni się od książki i mam nadzieję, że tak właśnie jest, a ekranizacja mnie nie zawiedzie.

NA DOLE COŚ CO MOŻE UCHODZIĆ ZA SPOILER, WIĘC JAK KTOŚ JESZCZE NIE CZYTAŁ TO NIECH SOBIE DARUJE PRZEWIJANIE ;-)







Zakończenie jasno pokazało, że Solène po prostu wykorzystała młodego chłopaka, może wydawało jej się, że go kochała, ale moim zdaniem ona miała ewidentnie mommy issues.

Gdyby nie film prawdopodobnie nie wiedziałabym o istnieniu tej książki.
Nie wiem jak wy, ale ja wolę najpierw przeczytać, a później obejrzeć ekranizację danej powieści i tym razem jest podobnie, jednak jestem jeszcze przed seansem.
Różnica wieku to nie jest mój ulubiony wątek w romansach, ale byłam ciekawa jak zostanie to tutaj przedstawione, szczególnie, że to kobieta...

I znowu muszę to napisać - książka lepsza od filmu! Ależ się z tego cieszę :)
Mam zasadę, której nie wiem dlaczego, ale nadal się trzymam - najpierw książka, później film. Była to bardzo dobra decyzja.
Historia ciekawa. Z pewnością inna, od tych, które czytam na co dzień. Czyta się szybko. Fajni bohaterzy. Czuć chemię. Jest miłość.
Jestem niepoprawną romantyczką, a więc szczerze szkoda, że ich historia właśnie tak się kończy. Smuteczek :)
Lecz daję polecajkę!
6/10.

I znowu muszę to napisać - książka lepsza od filmu! Ależ się z tego cieszę :)
Mam zasadę, której nie wiem dlaczego, ale nadal się trzymam - najpierw książka, później film. Była to bardzo dobra decyzja.
Historia ciekawa. Z pewnością inna, od tych, które czytam na co dzień. Czyta się szybko. Fajni bohaterzy. Czuć chemię. Jest miłość.
Jestem niepoprawną romantyczką, a więc...

Książka, niestety, wypada słabiej niż film. Albo inaczej – ekranizacja stara się naprawić problemy papierowego pierwowzoru.
Moim zdaniem niepotrzebnie zrobiono z tego erotyk: można było trzymać się kwestii różnicy wieku, dylematów, na ile jest to prawdziwa miłość, a na ile mommy issue lub chęć podbudowania swojego ego (a są tam wzmianki o niewidzialności kobiet po czterdziestce, można było ten temat pociągnąć). No ale nie, robimy erotyk, przez poboczne rozmyślania bohaterów robią z nich tylko irytujące postaci.
Zrobiłam porównanie książki z filmem, analizę tego tytułu jako fanfiction o Harrym Stylesie i One Direction, no i trochę rozmyślań o związkach z dużą różnicą wieku:

Książka, niestety, wypada słabiej niż film. Albo inaczej – ekranizacja stara się naprawić problemy papierowego pierwowzoru.
Moim zdaniem niepotrzebnie zrobiono z tego erotyk: można było trzymać się kwestii różnicy wieku, dylematów, na ile jest to prawdziwa miłość, a na ile mommy issue lub chęć podbudowania swojego ego (a są tam wzmianki o niewidzialności kobiet po...

"Na samą myśl o Tobie" to historia romansu czterdziestoletniej kobiety z dwudziestoletnim chłopakiem, który jest gwiazdą muzyki pop. To, co podobało mi się w tej powieści to fakt, jak autorka pokazała rodzące się uczucie, pomimo wielu przeciwności. Wzajemne przyciąganie najpierw tylko fizyczne, zostaje powoli zastąpione potrzebą bycia ze sobą, rozmów, dalekich podróży, by choć na chwilę być ze sobą. Solène i Hayes praktycznie każdego dnia musieli walczyć o swoje uczucie, nie tylko z milionowym tłumem fanek, ale także z obiekcjami najbliższych. Czy książka kończy happy endem? Musicie przeczytać sami.
Nie mogę uznać tej książki za powieść, która wybija się ponad innymi, ale odnalazłam w niej swego rodzaju ciekawość i chęć poznania tej historii do końca. Nie zawiodłam się.

"Na samą myśl o Tobie" to historia romansu czterdziestoletniej kobiety z dwudziestoletnim chłopakiem, który jest gwiazdą muzyki pop. To, co podobało mi się w tej powieści to fakt, jak autorka pokazała rodzące się uczucie, pomimo wielu przeciwności. Wzajemne przyciąganie najpierw tylko fizyczne, zostaje powoli zastąpione potrzebą bycia ze sobą, rozmów, dalekich podróży, by...

Cóż to była za lektura.
Jestem tą książką oczarowana.
Autorka poruszyła tu bardzo ważny temat jakim jest różnica wieku.
Pewnie myślicie sobie teraz "ooo różnica wieku, też mi coś, już nie jedną książkę z takim wątkiem czytałem/ czytałam" i tak, ja również, ale wyjątkowość tej książki polega na tym, że w tej historii to kobieta jest starsza.
Główna bohaterka 39-letnia Solène ma romans z 20-letnim chłopakiem z bardzo popularnego boysbandu.
.
Trzeba przyznać, że autorka idealnie pokazała jakie podejście ma społeczeństwo do kobiety, która jest starsza od mężczyzny.
Główna bohaterka byłam krytykowana, zastraszana, wyśmiewana, natomiast kiedy to mężczyzna wiąże się z dużo młodszą od siebie partnerką wtedy dla innych wszystko jest w jak najlepszym porządku.
.
Książka jest bardzo wartościowa. Dokładnie pokazuje z czym musi zmagać się kobieta, która pokochała młodszego mężczyznę.
.
Nie wspomniałam nic o głównym bohaterze, który jest hmmm cudowny.
Na końcu książki umieszczony został fragment mówiący, że my czytelniczki tak jak Solène zatracimy się w Hayesie oraz, że każda z nas powinna poznać tę historię by dać się jej ponieść i spędzić wieczór z głównym bohaterem i to jest szczera prawda.
W Hayesie idzie się zakochać.
Książkę czyta się z szaleńczo bijącym sercem.
Polecam.

Cóż to była za lektura.
Jestem tą książką oczarowana.
Autorka poruszyła tu bardzo ważny temat jakim jest różnica wieku.
Pewnie myślicie sobie teraz "ooo różnica wieku, też mi coś, już nie jedną książkę z takim wątkiem czytałem/ czytałam" i tak, ja również, ale wyjątkowość tej książki polega na tym, że w tej historii to kobieta jest starsza.
Główna bohaterka 39-letnia...

Cała ta książka to huśtawka emocji, ale zakończenie totalnie mnie zaskoczyło.

Cała ta książka to huśtawka emocji, ale zakończenie totalnie mnie zaskoczyło.

26/2024

Mimo wszystko liczyłam na lepszy koniec historii Hayesa i Solene.

26/2024

Mimo wszystko liczyłam na lepszy koniec historii Hayesa i Solene.

Wydaje się cukierkowym romansidłem i nie jest to wysokich lotów pióro to jednak po zakończeniu płakałam razem z nimi i nie mogłam przestać. Ta książka złamała mi serce

Wydaje się cukierkowym romansidłem i nie jest to wysokich lotów pióro to jednak po zakończeniu płakałam razem z nimi i nie mogłam przestać. Ta książka złamała mi serce

Jedno wielkie nie. Bardzo mi przykro ale nie mogę skończyć tej książki. Mimo że styl pisania jest przyjemny dla oka tak sama fabuła i absurdalne sytuacje nie do czytania.

Jedno wielkie nie. Bardzo mi przykro ale nie mogę skończyć tej książki. Mimo że styl pisania jest przyjemny dla oka tak sama fabuła i absurdalne sytuacje nie do czytania.

Historia byłaby całkiem w porządku, gdyby utrzymywała językowy poziom. Jednak przy scenach erotycznych zniżamy się do naprawdę niskich lotów. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia, czy samej autorki.
Momentami historia się dłuży, choć ogólnie ujmując - wciąga. W zakończeniu jednak czegoś mi zabrakło. Czytałam do 3 w nocy, czekając na to "bardzo dobre zakończenie", o którym ktoś poniżej wspominał, i kiedy przerzuciłam ostatnią stronę - ogarnęło mnie jednak rozczarowanie.
P.S. Anne Hathaway jest bardzo dobrze dobraną aktorką do roli Sol w ekranizacji. Obejrzę.

Historia byłaby całkiem w porządku, gdyby utrzymywała językowy poziom. Jednak przy scenach erotycznych zniżamy się do naprawdę niskich lotów. Nie wiem czy to kwestia tłumaczenia, czy samej autorki.
Momentami historia się dłuży, choć ogólnie ujmując - wciąga. W zakończeniu jednak czegoś mi zabrakło. Czytałam do 3 w nocy, czekając na to "bardzo dobre zakończenie", o którym...