Marek Edelman. Życie. Po prostu

Bardzo ciekawy wywiad warto przeczytać

Bardzo ciekawy wywiad warto przeczytać

W jednej z firm, w której kiedyś pracowałem, wynajmowaliśmy kilka nieruchomości, między innymi od funduszu powierniczego, którym kierował pan M. Mieliśmy umowy na wiele, wiele lat ale zmieniły się warunki rynkowe i nasi szefowie postanowili próbować renegocjować wszystkie umowy. Robione to było trochę marudzeniem, trochę jakimś nęceniem ale często też swego rodzaju szantażem "bo możemy rozwiązać umowę". No i wszędzie udało się coś ugrać, za wyjątkiem funduszu pana M. gdzie nie udało się nic.

Gdyby nasi szefowi zadali sobie trud, żeby poznać biografię pana M. to może by się inaczej przygotowali i może ni byliby zaskoczeni. Okazało się, że pan M., mający już ponad 80 lat, był polskim Żydem, który przeżył getto jako bardzo młody chłopak, stracił tam całą najbliższą rodzinę a po wojnie "goły" wyjechał z Polski, trafił finalnie do USA i w ciągu 50 lat doszedł do kierowania funduszem powierniczym o wartości ponad miliard dolarów. Człowiek, który przeżył to nie mógł być miękki i nie da się go postraszyć byle czym.

Przypomniałem sobie o panu M. kiedy czytałem tę biografię - czy coś w rodzaju biografii bo to jest raczej zbiór wspomnień Marka Edelmana lub wspomnień o Marku Edelmanie. To nie jest słaby człowiek. Nie da się go łatwo przestraszyć. Do tego stopnia, że mnie, którego życie było wręcz bajkowe w zestawieniu z losem jednego z dowódców powstania w Gettcie, bardzo trudno jest zrozumieć niektóre jego decyzje. Szczególnie ten fragment, kiedy Edelman wysyła na zachód żonę i dzieci, po tym jak Gomułka wraz z dużą częścią społeczeństwa przypomniał Żydom, że "Polska dla Polaków". Wysyła rodzinę ale sam zostaje na miejscu. Bo decyzje jego jako dowódcy grupy z kwietnia i maja 1943 roku w ogóle trudno jest próbować oceniać z naszych pozycji - to byłoby po prostu śmieszne.

Książka ma takie oznaczenie na okładce "Autorytety". Może to jest część serii biografii? W każdym razie termin "autorytet" pasuje do Edelmana jak do mało kogo z naszej historii najnowszej. Można było, oczywiście, z wieloma jego poglądami czy działaniami się nie zgadzać, ale trudno znaleźć w jego życiu jakąś poważną "skuchę". A do tego miał wyjątkowy dar mówienia prosto i szczerze. W teorii wygląda to tak, że mówić prosto i szczerze powinno był łatwo. A mało kto potrafi. On potrafił.

W jednej z firm, w której kiedyś pracowałem, wynajmowaliśmy kilka nieruchomości, między innymi od funduszu powierniczego, którym kierował pan M. Mieliśmy umowy na wiele, wiele lat ale zmieniły się warunki rynkowe i nasi szefowie postanowili próbować renegocjować wszystkie umowy. Robione to było trochę marudzeniem, trochę jakimś nęceniem ale często też swego rodzaju...

Mega kozacka książka, mega opisy i opowieści. Dla mnie bomba!!!

Mega kozacka książka, mega opisy i opowieści. Dla mnie bomba!!!

Największy obok Jana Karskiego bohater światowego formatu związany z moim rodzinnym miastem. Niektórzy bywają bohaterami w jakiejś jednej sytuacji, a Pan Marek Edelman był nim przez całe życie. Przez całe życie zawsze gotowy do walki w obronie słabszych.

Największy obok Jana Karskiego bohater światowego formatu związany z moim rodzinnym miastem. Niektórzy bywają bohaterami w jakiejś jednej sytuacji, a Pan Marek Edelman był nim przez całe życie. Przez całe życie zawsze gotowy do walki w obronie słabszych.

Jedna z kilku książek pisanych wspólnie przez Burnetkę i Beresia. Pamiętam bardzo dobrą Kapuściński: Nie ogarniam świata czy też Tischner. Życie w opowieściach. Książka o Edelmanie jest próbą pokazania całościowej biografii niezwykłego człowieka, który z wspomnianą niezwykłością nie chce mieć nic wspólnego. Z każdej niemal jego wypowiedzi prześwituje przekonanie, że wszystko co robił było naturalne, konieczne, może nawet zwyczajne. Daleki jest od wielkich słów, a wielkie sprawy, historię tłumaczy prosto, swobodnie. Wielokrotnie denerwuje go pompatyczne, górnolotne podejście interlokutorów kierujących rozmową, dla których jego historia wymaga szacunku i powagi. Potrafi być w swoich wypowiedziach dosadny, nerwowy. Jego cięty język wzbudza kontrowersje, powoduje, że prócz zastępów zwolenników i sympatyków, ma też wielu antagonistów.
Czytając Marek Edelman. Życie. Po prostu ma się wrażenie, że to biografia wielu osób: Bund, powstanie w getcie, powstanie warszawskie, KOR, Solidarność, internowania, pomoc prześladowanym, Okrągły Stół, a do tego praktyka lekarska, sukcesy i odwaga w budowaniu polskiej w kardiochirurgii. Pełen przekrój przez polską historię XX wieku. To musi wzbudzać poważanie dla bohatera, ale też szacunek dla Burnetki i Beresia, którzy zdecydowali się, wręcz odważyli się napisać biografię Edelmana. Wywiązali się z tego zadania naprawdę bez zarzutu.

buchbuchbicher.blogspot.com

Jedna z kilku książek pisanych wspólnie przez Burnetkę i Beresia. Pamiętam bardzo dobrą Kapuściński: Nie ogarniam świata czy też Tischner. Życie w opowieściach. Książka o Edelmanie jest próbą pokazania całościowej biografii niezwykłego człowieka, który z wspomnianą niezwykłością nie chce mieć nic wspólnego. Z każdej niemal jego wypowiedzi prześwituje przekonanie, że...

Nie jest to typowa biografia, co na początku było dla mnie trochę irytujące. Dużo w niej opowieści o getcie, roku ’68, opozycji PRL-owskiej. Dlatego momentami czułem się trochę rozczarowany, bo te tematy dla większości zainteresowanych są znane i oczywiste. Sam Edelman zrobił na mnie ogromne wrażenie przez mocno lekceważący stosunek do samego siebie i swojej biografii. Natomiast największym pozytywnym zaskoczeniem były dla mnie informacje o działalności Edelmana w wolnej Polsce (Kosowo, Czeczenia, historia z Romami itd.). Podsumowując książka, może taka sobie, ale warto przeczytać, by uświadomić sobie, że Edelman Wielkim Człowiekiem był.

Nie jest to typowa biografia, co na początku było dla mnie trochę irytujące. Dużo w niej opowieści o getcie, roku ’68, opozycji PRL-owskiej. Dlatego momentami czułem się trochę rozczarowany, bo te tematy dla większości zainteresowanych są znane i oczywiste. Sam Edelman zrobił na mnie ogromne wrażenie przez mocno lekceważący stosunek do samego siebie i swojej biografii....

Jakoś mało Marka Edelmana w tej biografii Marka Edelmana. Jest za to dużo wszystkiego: faktów, wydarzeń historycznych, nazwisk, spraw, cytatów. Duet Bereś/ Burnetko tak dobrze chcieli wykonać swoje zadanie, że, moim zdaniem, nieco przedobrzyli. Rozumiem, że dla wyeksponowania postaci trzeba naświetlić tło, ale wolałabym, żeby główny reflektor skierowany był na Marka Edelmana. I tylko na niego. Bo Edelman to Edelman. I był tylko jeden taki na całym świecie. Jak powiedział o nim Havel „był ucieleśnieniem tego, co w Polsce najlepsze“. Wielki, choć pewnie okropnie by się zżymał słysząc taką opinię. Najlepsze w tej książce są cytaty z wypowiedzi Edelmana (no ale do tego nie potrzeba całej reszty w postaci książki ;).
„Wolność to także zasada: nie czyń drugiemu co tobie niemiłe i pamiętaj, że drugi człowiek jest tyle samo wart co ty. Wolno mu myśleć inaczej, a ty musisz się z tym pogodzić. Ale jeżeli krzywdzi się drugiego, to jest to niedpouszczalne i karalne. Zasadniczą wartością jest życie ludzkie i godność człowieka. Nie wolno godzić się, by krzywdzono kogoś fizycznie albo poniewierano jego godność.“
Albo:
„Musicie pamiętać, że 90% tego, jaki świat jest nie zależy od pana Hitlera, od pana Stalina, tylko zależy od każdego obywatela“.
Krótko i na temat.

Jakoś mało Marka Edelmana w tej biografii Marka Edelmana. Jest za to dużo wszystkiego: faktów, wydarzeń historycznych, nazwisk, spraw, cytatów. Duet Bereś/ Burnetko tak dobrze chcieli wykonać swoje zadanie, że, moim zdaniem, nieco przedobrzyli. Rozumiem, że dla wyeksponowania postaci trzeba naświetlić tło, ale wolałabym, żeby główny reflektor skierowany był na Marka...

Czytałem tę książke bezpośrednio po "Poza granicą solidarności" Ewy Kurek, aby poznać problematykę polsko-żydowską widzianą z drugiej strony. Bardzo dobra książka, pokazuje między innymi różnice w mentalności Polakó i Żydów.

Czytałem tę książke bezpośrednio po "Poza granicą solidarności" Ewy Kurek, aby poznać problematykę polsko-żydowską widzianą z drugiej strony. Bardzo dobra książka, pokazuje między innymi różnice w mentalności Polakó i Żydów.

Jeśli ktoś lubi biografię, to polecam!

Jeśli ktoś lubi biografię, to polecam!

Świetna!

Świetna!