Bez litości

Raczej dramat obyczajowy, aniżeli dreszczowiec. Oczywiście wątek kryminalny jest wiodący, tylko służy zasadniczo jako pretekst do poruszenia ważkich i trudnych tematów kazirodztwa, jego utajonej skali w społeczeństwie, wpływu na psychikę dziecka, a przede wszystkim na jego orientację seksualną, pojmowanie roli seksu w relacjach międzyludzkich, potrzebach seksualnych. Autor poświęca temu mnóstwo czasu, do tego stopnia, że beletrystyka zamienia się momentami w literaturę problemową z pogranicza psychiatrii.
Całościowo, jako rozrywka, powieść się nie klei. Długie dysputy problemowe pomiędzy bohaterami nużą czytelnika szukającego rozrywki. Suspens kuleje od pierwszych stron, powieść początkowo wciąga i intryguje, potem robi się nudnawo, bohaterowie (zwłaszcza antagoniści) w swych skrzywieniach seksualnych średnio przekonują, a do tego autor mocno na siłę i nieudolnie próbuje budować napięcie w oparciu o twist przewidywalny najpóźniej w połowie opowieści.
Duży plus za podjęcie i niezłe pociągnięcie trudnych tematów społecznych, za wykonanie trzy na szynach.

Raczej dramat obyczajowy, aniżeli dreszczowiec. Oczywiście wątek kryminalny jest wiodący, tylko służy zasadniczo jako pretekst do poruszenia ważkich i trudnych tematów kazirodztwa, jego utajonej skali w społeczeństwie, wpływu na psychikę dziecka, a przede wszystkim na jego orientację seksualną, pojmowanie roli seksu w relacjach międzyludzkich, potrzebach seksualnych. Autor...