Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę dostałam niedawno, bo 8 grudnia i bardzo mi się podoba. Wiele razy próbowałam prowadzić pamiętnik/dziennik, ale szybko rezygnowałam - kilka dni zmęczenia i niepisania sprawiało, że rzucałam to w kąt. Ta książka daje mi łatwiejsze zadanie - odpowiedzenie na konkretne pytanie w kilku zdaniach. Proste i przyjemne. Uznałam, że jedynie przejrzę pytania i spodobały mi się, ale staram się o nich zapomnieć, by każdego dnia mieć małą niespodziankę. A na samym końcu zapisuję, co jadłam na obiad. Bo kto mi zabroni? :D

Książkę dostałam niedawno, bo 8 grudnia i bardzo mi się podoba. Wiele razy próbowałam prowadzić pamiętnik/dziennik, ale szybko rezygnowałam - kilka dni zmęczenia i niepisania sprawiało, że rzucałam to w kąt. Ta książka daje mi łatwiejsze zadanie - odpowiedzenie na konkretne pytanie w kilku zdaniach. Proste i przyjemne. Uznałam, że jedynie przejrzę pytania i spodobały mi...

Co tu dużo mówić - krótka książka, w sumie to nie jest dramatem, pomijając jedno wydarzenie, nie jest przygodówką, to nie fantasy... Zwykła powieść dla młodzieży. Jeden z większych plusów - nie przekombinowano. Nie zrobiono z bohaterki jakiejś wielce cierpiącej dziewczynki, która nigdy nie zostanie zaakceptowana przez społeczeństwo. Miała problem, rozwiązano problem. Nauczyła się żyć z synestezją, jest dobrze. Szału nie ma, ale to było miłe kilka godzin spędzone na czytaniu.

Co tu dużo mówić - krótka książka, w sumie to nie jest dramatem, pomijając jedno wydarzenie, nie jest przygodówką, to nie fantasy... Zwykła powieść dla młodzieży. Jeden z większych plusów - nie przekombinowano. Nie zrobiono z bohaterki jakiejś wielce cierpiącej dziewczynki, która nigdy nie zostanie zaakceptowana przez społeczeństwo. Miała problem, rozwiązano problem....

Przykre zakończenie, które doprowadziło mnie do płaczu, ale całość chłonęłam w krótkim czasie już chyba trzy razy. Jedna z niewielu powieści o dzieciach, czytało się bardzo przyjemnie.

Przykre zakończenie, które doprowadziło mnie do płaczu, ale całość chłonęłam w krótkim czasie już chyba trzy razy. Jedna z niewielu powieści o dzieciach, czytało się bardzo przyjemnie.