Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomimo negatywnej opinii koleżanki, zachęcił mnie pomysł na tę książkę, więc i tak po nią sięgnęłam. Niestety, muszę koleżance przyznać trochę racji...

Po pierwsze, bohaterowie w tej książce są kompletnie płascy. Nie wiadomo jakie są cele postaci, do czego dążą, co ich interesuje., a ich osobowości są niemalże zbite w jedno. Przy 60% książki już zaczęłam się irytować, gdy każdy bohater po kolei okazywał się mieć cechę marudy, który nie do końca wie po co coś robi i kłóci się ze wszystkimi dookoła w każdej scenie...
Po drugie, fabuła - nie do końca wiadomo jaki jest cel tej książki. Z jednej strony chyba chodzi o polowanie na czarownice, z drugiej to polowanie jest jakieś takie rozmyte nic nie wnoszącymi pobocznymi wątkami. Obok tego, kompletny brak logiki i realizmu. Bohaterki uciekają przez las, pokazana jest przy tym każda minuta ich drogi, nie jedzą, nie piją, nie myślą o tym nawet za wiele. W rzeczywistości dawno powinny osłabnąć chociaż, a tu nic. Zrywają pokrzywę na obiad i zaraz o niej zapominają.
Po trzecie, styl autorki jest... kiepski. Czasami jest piękny, niemalże poetycki, a czasem zdaje się, jakby pisała tę książkę małolata. Sporo jest błędów i powtórzeń. Nie zawsze jasno i logicznie jest opisane co się dzieje, przez co można zgubić się w fabule. Zdania składniowo często są fatalne. No i te śmieszne niezgodności, typu: bohater myśli sobie, że nigdy nie widział takiego koloru włosów u bohaterki, po czym w tym samym zdaniu mówi o kimś z takim kolorem...

Na plus muszę przyznać, iż wydaje się, że autorka ma pojęcie o ziołach, a na początku książki można poczuć odrobinę magiczną atmosferę. Oprócz tego jednak książka nie dla mnie - wymęczyłam z trudem.

Nie polecę dalej.

Pomimo negatywnej opinii koleżanki, zachęcił mnie pomysł na tę książkę, więc i tak po nią sięgnęłam. Niestety, muszę koleżance przyznać trochę racji...

Po pierwsze, bohaterowie w tej książce są kompletnie płascy. Nie wiadomo jakie są cele postaci, do czego dążą, co ich interesuje., a ich osobowości są niemalże zbite w jedno. Przy 60% książki już zaczęłam się irytować, gdy...

Nie najlepsza w swoim gatunku i nie najlepsza spod pióra tej autorki, ale i tak przyjemnie spędziłam przy niej czas.

Nie najlepsza w swoim gatunku i nie najlepsza spod pióra tej autorki, ale i tak przyjemnie spędziłam przy niej czas.

Tyle już zostało o niej powiedziane, że ja nie powiem nic nowego.
Podobała mi się, ale jej nie pokochałam, jak na to liczyłam. Zupełnie nie pamiętam jej z dzieciństwa, więc postanowiłam powrócić do niej dziś. Skusiłam się na nią ze względu na ostatni rozgłos na jej temat i tyle kultowych cytatów. Chociaż samą Anię bardzo polubiłam to książka nie jest do końca w moim guście. Nie powiedziałabym też, że jest przeznaczona dla dzieci. Uznałabym ją za dozwoloną dzieciom, ale jednak niektóre trudne tematy jest w stanie przyswoić tylko człowiek starszy.
Nie podobało mi się to, jak goni w tej książce akcja. Wielokrotnie całe lata mijają podczas jednego zdania, a cały rozdział - praktycznie o niczym - potrafi traktować o jakiejś nic nie wnoszącej błahostce.

Nie jest to czas zmarnowany, ale sądzę, że nie sięgnę po kolejne części.

Tyle już zostało o niej powiedziane, że ja nie powiem nic nowego.
Podobała mi się, ale jej nie pokochałam, jak na to liczyłam. Zupełnie nie pamiętam jej z dzieciństwa, więc postanowiłam powrócić do niej dziś. Skusiłam się na nią ze względu na ostatni rozgłos na jej temat i tyle kultowych cytatów. Chociaż samą Anię bardzo polubiłam to książka nie jest do końca w moim...