Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę mogłabym opisać jednym młodzieżowym słowem: CRINGE...

"Nutria i Nerwus" to świetny przykład przestarzałych wzorców damsko-męskich i warto ją przeczytać, żeby zobaczyć, że (na szczęście) świat się zmienia...

Warto przyjrzeć się poniższym negatywnym zjawiskom:
- wmawianie przez rodzinę, że Natalia jest niedojdą (w co główna bohaterka tej części Jeżycjady sama zaczyna wierzyć i tłumaczyć swoje zachowania)
- negatywne podejście do wyrażania emocji - scena w Parku Sołackim i odmawianie sobie przez Nutrię prawa do gniewu i złości są tego najlepszym przykładem
- robienie wielu rzeczy wbrew sobie - wyjazd nad morze z siostrzenicami, w której uczucia bohaterki nie są brane na poważnie
- kwestie związku z Tuniem - nie ważne, jaki on jest i jak traktuje Natalię, ważne, że małżeństwo będzie wspaniałe a Natalia się dostosuje
- normalizowanie przemocy - bo czym innym jest przykucie się kajdankami do zupełnie obcej osoby i grożenie jej
- romantyzowanie - znaczną część książki można ironicznie podsumować słowami "łobuz kocha najbardziej"
- bezstresowe wychowanie dzieci - Laura to najbardziej wyrachowana i wredna postać w całej serii o Borejkach...

Książkę mogłabym opisać jednym młodzieżowym słowem: CRINGE...

"Nutria i Nerwus" to świetny przykład przestarzałych wzorców damsko-męskich i warto ją przeczytać, żeby zobaczyć, że (na szczęście) świat się zmienia...

Warto przyjrzeć się poniższym negatywnym zjawiskom:
- wmawianie przez rodzinę, że Natalia jest niedojdą (w co główna bohaterka tej części Jeżycjady sama...

Biorąc do ręki dość duże tomiszcze, czytelnik ma nadzieję na bardzo rozbudowane wątki i liczne podania... Niestety w tym przypadku dość mocno się zawiedzie...

Wstęp książki jest mocno rozrośnięty i skupiony na określeniu metodyki opracowania. Byłoby to nawet ciekawe, gdyby nie zawiły język i styl, który skutecznie blokuje czytelnika-amatora...
Następnie autor przechodzi do przedstawienia kolejnych legend. Wartość stanowi bardzo jasno określona kolejność przytaczania poszczególnych podań. Minusem jest natomiast brak wyraźnego rozróżnienia podania i komentarza do niego - moim zdaniem zmiana druku na mniejszy nie jest aż tak czytelna i można zgubić się, czy autor najpierw komentuje, czy też przytacza czyjąś legendę.
W zakończeniu widoczny brak jest wyraźnej puenty. Niby znajduje się tam kilka zdań podsumowania, niby teksty zostają zwieńczone klamrą, ale brakuje w tym konkretów.

Podsumowując: książka warta przeczytania dla legend, natomiast część "komentatorska" wymagałaby sporego dopracowania.

Biorąc do ręki dość duże tomiszcze, czytelnik ma nadzieję na bardzo rozbudowane wątki i liczne podania... Niestety w tym przypadku dość mocno się zawiedzie...

Wstęp książki jest mocno rozrośnięty i skupiony na określeniu metodyki opracowania. Byłoby to nawet ciekawe, gdyby nie zawiły język i styl, który skutecznie blokuje czytelnika-amatora...
Następnie autor przechodzi do...

Jeśli szukasz sensacji, wątków spiskowych i teorii o tym, co wydarzyło się w 1959 r. na Uralu... to ta książka może mijać się z Twoimi celami.

Przyznam, że sama spodziewałam się dotarcia do ukrytych wątków czy nowej (i kolejnej) teorii na temat tego, co stało się z grupą Diatłowa. Przeczytałam natomiast świetny reportaż, który nie tylko nie wyjaśnił, ale przede wszystkim - skutecznie skłonił do refleksji.

Książka opiera się na faktach - opisie biografii uczestników feralnej wyprawy, kontekście, czyli miejscu i czasach, w których doszło do zdarzenia. Warto podkreślić, że w każdym rozdziale kryje się zawoalowana sugestia kolejnych hipotez - od katastrofy naturalnej i niedoświadczenia turystów, poprzez możliwy konflikt lub morderstwo, po działania związane z "wielkimi wydarzeniami" i jedną z ukrytych tragedii zimnej wojny...

Wszystko jest spójne, łączy się w całość i pokazuje, że nie każda z tych opcji jest równie prawdopodobna, nie czyni jednak tego w sposób natarczywy.

Polecam każdemu, kto nie szuka tylko true crime, ale lubi rozmyślać i poszerzać horyzonty.

Jeśli szukasz sensacji, wątków spiskowych i teorii o tym, co wydarzyło się w 1959 r. na Uralu... to ta książka może mijać się z Twoimi celami.

Przyznam, że sama spodziewałam się dotarcia do ukrytych wątków czy nowej (i kolejnej) teorii na temat tego, co stało się z grupą Diatłowa. Przeczytałam natomiast świetny reportaż, który nie tylko nie wyjaśnił, ale przede wszystkim -...