Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"W życiu najwięcej szczęścia daje poczucie sprawczości, a nieszczęścia – jego brak”. Przekona się o tym Alicja Zakliczyńska, tytułowa bohaterka „Prokuratorki”, która mierzyć się będzie nie tylko ze sprawą zabójstwa w biurze wiceministra sprawiedliwości, o dokonanie którego podejrzewany będzie syn polityka, ale także z systemem, którego jest częścią. W tej nierównej walce Alicję wspierać będzie Dorota Drecka, lekarka psychiatrii, a prywatnie jej przyjaciółka. Czy uda im się dotrzeć do prawdy? Czy znajdą w sobie dość odwagi, by doprowadzić sprawy do końca?

Ucieszył mnie fakt, że bohaterowie „Śpiewaczki”, debiutanckiej powieści Macieja Klimarczyka, powracają na kartach Jego drugiej powieści. Niektórzy, jak tytułowa prokuratorka, dostają nowy rys. Alicja Zakliczyńska, która dotąd dała się poznać jedynie na gruncie zawodowym, w „Prokuratorce” odkrywa przed czytelnikiem swoje prywatne oblicze. Ten nieoficjalny rys, zajrzenie do jej mieszkania, przyjrzenie się relacji z partnerem i rodziną, odkrycie trudnej przeszłości, pozwalają nie tyle lepiej ją poznać, co zrozumieć motywacje, sposób postępowania, a w moim przypadku – także obdarzyć ją sympatią. Powraca doktor Jan Drecki ze swoją – wynikającą z wieku i trudnych życiowych doświadczeń – mądrością, bezpośredniością i ciętym językiem, a także jego córka, Dorota, która zawodowo poszła w ślady ojca. Last but not least - powraca również Józef Janicki, aktualnie piastujący urząd wiceministra sprawiedliwości, którego nomen omen, sprawiedliwość w końcu dosięgnie. Zanim jednak się to stanie, zdoła wyrządzić jeszcze więcej zła.

„Prokuratorka” klasyfikowana jako thriller psychologiczny z wątkiem politycznym, w istocie pokazuje jak władza staje się obsesją, a moralność ustępuje miejsca politycznym ambicjom. Choć to literacka fikcja, ma zaskakująco wiele wspólnego z polityczną rzeczywistością, w której do niedawna funkcjonowaliśmy. Układy, kłamstwa, szantaże, mniej lub bardziej wyrafinowane formy manipulacji opinią publiczną. Brzmi dziwnie znajomo, prawda? Autor z psychiatrycznym zacięciem zagląda w mroczne zakamarki ludzkiej psychiki, obnaża głębię politycznych manipulacji. Pokazuje do czego zdolny jest człowiek owładnięty obsesją władzy, jak fasadowe bywa oblicze rodzin polityków, jak mało znaczy ludzkie życie i rodzicielska miłość w obliczu spadku poparcia.

Nowa powieść Macieja Klimarczyka to także obraz tego, do czego prowadzi brak poczucia sprawczości, kontroli nad własnym życiem.

Autor dotyka w „Prokuratorce” wielu istotnych problemów społecznych. Przede wszystkim normalizuje choroby i zaburzenia psychiczne. Uzmysławia, że zachorować może każdy, niezależnie od wieku, płci, wykonywanego zawodu, statusu materialnego. Zwraca uwagę na wciąż niską świadomość społeczną, pokazuje, że przypadki piętnowania i wykluczenia chorych ciągle się zdarzają, że wciąż, nawet w lekarskich kręgach, pokutuje przekonanie, że jeśli czegoś nie widać, to nie istnieje, że „psychiatria to jest szarlataneria, nie medycyna”.

Maciej Klimarczyk bezlitośnie obnaża jak w mniejszych miastach Kościół sprawuje rząd dusz. Pokazuje jak słabo zabezpieczone bywają sieci komputerowe. Interesująco prowadzi wątki dotyczące mitologii słowiańskiej, czy przybliżające kulturę kaszubską. Doceniam feminatywy, znakomicie wykreowane, silne niezależne, inteligentne postaci kobiece. Rozdział 9 – absolutny majstersztyk!

Autor "Śpiewaczki" po raz kolejny oddał w ręce czytelników angażujący, sprawnie napisany, do samego końca trzymający w napięciu thriller, który oferuje znacznie więcej niż znakomicie skonstruowaną zagadkę kryminalną. Trwam w zachwycie i najmocniej polecam.

"W życiu najwięcej szczęścia daje poczucie sprawczości, a nieszczęścia – jego brak”. Przekona się o tym Alicja Zakliczyńska, tytułowa bohaterka „Prokuratorki”, która mierzyć się będzie nie tylko ze sprawą zabójstwa w biurze wiceministra sprawiedliwości, o dokonanie którego podejrzewan...

Rozwiń

Zwiń

Dominująca, nie mająca skrupułów, dbająca o pozory matka, podporządkowany, ceniący spokój ojciec i dwóch synów, tkwiących w małżeństwach nie dających spełnienia zarówno im samym, jak i ich partnerkom. Starszy – ginekolog, nade wszystko kocha władzę i pieniądze, młodszy – cichy i potulny, pozwolił odebrać sobie prawo do szczęścia.

Jedna niechciana ciąża, jedna bezsenna noc, przypadkowe spojrzenie w okno i wzrok zatrzymany na nieznajomej dziewczynie prowadzonej przez dwóch mężczyzn do pomieszczenia gospodarczego należącego do teściów – tyle wystarczy by mozolnie budowana fasada rodzinnej idylli zaczęła pękać, kruszyć się i odpadać.

„Ludzie, którzy nie toną”, prozatorski debiut Jolanty Sak to historia o rodzinie, która na pozór idealna, za zamkniętymi drzwiami skrywa wiele mrocznych tajemnic. Kłamstwa, zdrady, przemoc, brak tolerancji, chciwość, pragnienie dominacji – zamieniają dom, który powinien stanowić azyl, w miejsce niebezpieczne, z którego chce się niezwłocznie uciec. Autorka z wprawą łącząc wątek obyczajowy z kryminalnym, dotykając trudnych tematów; handel ludźmi, aborcja, homoseksualizm, tworzy interesującą opowieść o wypaczonych relacjach i mrocznej stronie ludzkiej natury. Wartka akcja, prosty język i humor, od którego Jolanta Sak nie stroni, czynią „Ludzi, którzy nie toną” powieścią niezwykle przystępną, którą czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem, aż do zaskakującego i nieoczywistego finału.

Dominująca, nie mająca skrupułów, dbająca o pozory matka, podporządkowany, ceniący spokój ojciec i dwóch synów, tkwiących w małżeństwach nie dających spełnienia zarówno im samym, jak i ich partnerkom. Starszy – ginekolog, nade wszystko kocha władzę i pieniądze, młodszy – cichy i potulny, p...

Rozwiń

Zwiń

Nie każdy z nas doświadczył pełnego ciepła i miłości rodzinnego domu, nie dla każdego rodzina jest synonimem wsparcia i zrozumienia. Dzieciństwo Meredith Maggs, tytułowej bohaterki literackiego debiutu Claire Alexander, dalekie było od idealnych. Wychowywana w cieniu nieobecności ojca przez nieczułą, przemocową matkę, jedynie w starszej siostrze znajdowała oparcie. Do czasu...

Dorosła Meredith od ponad trzech lat nie opuściła swojego domu, bezpiecznego azylu, który stworzyła. Ukochany kot i Sadie, wieloletnia przyjaciółka, która kiedy tylko może wpada z wizytą, to jedyni towarzysze jej dobrowolnego zamknięcia. Niewymagająca praca zdalna, układanie puzzli, czytanie poezji i pieczenie ciasteczek wypełniają jej czas po brzegi. Kiedy pewnego dnia decyduje się wpuścić do swojego uporządkowanego świata wolontariusza wspierającego osoby samotne, na internetowym forum znajduje nić porozumienia z nowo poznaną dziewczyną, a do drzwi jej domu puka dawno niewidziana siostra – Mer czuje, że życie i ona sama zaczynają się zmieniać.

"Nie jesteś sama, Meredith" to poruszający, utkany z opisów codzienności i fragmentów wspomnień portret kobiety, którą doznane krzywdy, nieprzepracowane traumy i strach skłoniły do izolacji. Claire Alexander w ramach powieści obyczajowej zamknęła historię smutną i bolesną, a zarazem ciepłą i niezwykle komfortową. Lekko i z humorem, ale też z wielkim wyczuciem, wrażliwością i czułością pochyla się nad zagadnieniami traumy, depresji, braku zrozumienia, dojmującej samotności. Autorka pokazuje wielką moc międzyludzkich relacji. Pomoc i życzliwość, szczera rozmowa, bez oceniania i narzucania własnego zdania, nieoczekiwane zaproszenie na imprezę urodzinową – potrafią zdziałać cuda.

Historia Meredith, choć bardzo osobista i intymna, niesie uniwersalne i pełne nadziei przesłanie. Przepracowanie traum jest możliwe. Zrozumienie i akceptacja przeszłości pozwala otworzyć się na życie, zacząć korzystać z możliwości jakie stwarza i czerpać z niego radość.  

Jeśli lubicie mądre, wzruszające, niełatwe, ale krzepiące historie, które zostaną z Wami na dłużej – "Nie jesteś sama, Meredith" będzie znakomitym wyborem.

Przełożyła Agata Ostrowska

Nie każdy z nas doświadczył pełnego ciepła i miłości rodzinnego domu, nie dla każdego rodzina jest synonimem wsparcia i zrozumienia. Dzieciństwo Meredith Maggs, tytułowej bohaterki literackiego debiutu Claire Alexander, dalekie było od idealnych. Wychowywana w cieniu nieobecności ojca prze...

Rozwiń

Zwiń