Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna i przerażająca opowieść.

Piękna i przerażająca opowieść.

Sądzę że można było lepiej wykorzystać potencjał tej książki. Szybko się ją czyta i jest nawet wciągająca ale raczej szybko ją również zapomnę, żaden z bohaterów mnie szczególnie nie porwał, mimo wykorzystania wszelkich sztuczek typu śmierć, choroba itp.

Sądzę że można było lepiej wykorzystać potencjał tej książki. Szybko się ją czyta i jest nawet wciągająca ale raczej szybko ją również zapomnę, żaden z bohaterów mnie szczególnie nie porwał, mimo wykorzystania wszelkich sztuczek typu śmierć, choroba itp.

Jeszcze gorszy bełkot niż część pierwsza "Jesień". Dałam spokój mniej więcej w 3/4 książki, już mi było szkoda tego poziomu marnowania czasu.

Jeszcze gorszy bełkot niż część pierwsza "Jesień". Dałam spokój mniej więcej w 3/4 książki, już mi było szkoda tego poziomu marnowania czasu.

Łatwo się to czyta i nawet przyjemnie, ale zapewne też łatwo o tej książce zapomnę. Czuję jakbym tą historię poznała tylko bardzo powierzchownie.

Łatwo się to czyta i nawet przyjemnie, ale zapewne też łatwo o tej książce zapomnę. Czuję jakbym tą historię poznała tylko bardzo powierzchownie.

Sięgnęłam po nią aby spróbować chociaż zrozumieć co kieruje ludźmi, którzy ryzykują wszystko dla spełnienia własnych marzeń.
Niestety nadal nie rozumiem, książka przedstawia dla mnie obraz ludzi do bólu samolubnych i roszczeniowych. Obiektywnie: jeśli powodem podjęcia takiego ryzyka jest jedynie rywalizacja i "odczucia duchowe" to ja bym tego nie nazwała odwagą.
Dziękuję autorom za szczere opisanie zdarzeń a nie wybielanie na siłę zmarłych.

Sięgnęłam po nią aby spróbować chociaż zrozumieć co kieruje ludźmi, którzy ryzykują wszystko dla spełnienia własnych marzeń.
Niestety nadal nie rozumiem, książka przedstawia dla mnie obraz ludzi do bólu samolubnych i roszczeniowych. Obiektywnie: jeśli powodem podjęcia takiego ryzyka jest jedynie rywalizacja i "odczucia duchowe" to ja bym tego nie nazwała odwagą.
Dziękuję...

Książka bardzo męcząca fabularnie, ciężar uzależnienia i jego wpływu na całe otoczenie głównego bohatera czuć w każdym słowie, co w zasadzie można odnotować na korzyść książki ale dla mnie było to zbyt obrzydliwe. Czuję się trochę jakbym została zmuszona do przyjrzenia się makarbycznemu wypadkowi samochodowemu. Bez happy endu.

Książka bardzo męcząca fabularnie, ciężar uzależnienia i jego wpływu na całe otoczenie głównego bohatera czuć w każdym słowie, co w zasadzie można odnotować na korzyść książki ale dla mnie było to zbyt obrzydliwe. Czuję się trochę jakbym została zmuszona do przyjrzenia się makarbycznemu wypadkowi samochodowemu. Bez happy endu.

Przestać się tłumaczyć a zamiast tego być dumnym z własnego ateizmu: oto przesłanie tej wybitnej pozycji. Dlaczego? Bo to dowód własnego rozumu i siły wyrwania się z hipokryzji wiary.

Przestać się tłumaczyć a zamiast tego być dumnym z własnego ateizmu: oto przesłanie tej wybitnej pozycji. Dlaczego? Bo to dowód własnego rozumu i siły wyrwania się z hipokryzji wiary.

Niezwykle czyta się książkę, która tak wciągająco potrafi przedstawić bieg myśli bohaterów - zgodnie z powiedzeniem, że prawda nie istnieje, jedynie jej wersje. To książka, do której postaram się wrócić, w meandrach tych samych imion można się niestety pogubić.

Niezwykle czyta się książkę, która tak wciągająco potrafi przedstawić bieg myśli bohaterów - zgodnie z powiedzeniem, że prawda nie istnieje, jedynie jej wersje. To książka, do której postaram się wrócić, w meandrach tych samych imion można się niestety pogubić.