Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka pozostawia niedosyt ze względu na powierzchowność opisów i nieco chaotyczną treść. Dobór tematyki rozdziałów jest dość różnorodny, co sprawia, że tytułowej "śmierci w górach" jest raczej niewiele, a jeżeli już się pojawia to autor przeważnie nie zagłębia się w szczegóły opisywanych wydarzeń. Rozczarowujący jest już rozdział pierwszy, poświęcony... jak się zdaje zeszłorocznej tragicznej w skutkach burzy na Giewoncie. Tymczasem więcej jest tutaj o historii postawienia krzyża na tej górze niż opisów dramatycznych wydarzeń. Kolejne rozdziały są nierówne, bywa że nie jest źle. Na plus na pewno wiele ciekawostek z historii ratownictwa, tatrzańskiej przyrody i samego Zakopanego. Generalnie, myślę, że po książkę warto sięgnąć, chociażby po to aby mieć przyczynek do indywidualnego zgłębiania w innych źródłach "liźniętych" w niej kwestii :)

Książka pozostawia niedosyt ze względu na powierzchowność opisów i nieco chaotyczną treść. Dobór tematyki rozdziałów jest dość różnorodny, co sprawia, że tytułowej "śmierci w górach" jest raczej niewiele, a jeżeli już się pojawia to autor przeważnie nie zagłębia się w szczegóły opisywanych wydarzeń. Rozczarowujący jest już rozdział pierwszy, poświęcony... jak się zdaje...

Nie jestem zawiedziony. Z tej prostej przyczyny, iż żadnych nadziei z tą książką nie wiązałem. Długo zwlekałem aby po nią sięgnąć. Sam fakt, że miałbym czytać o dorosłości moich ulubionych bohaterów z dzieciństwa i młodości był dla mnie wystarczająco zniechęcający i napawał obawami. Już epilog na końcu części siódmej był czymś strasznym i zupełnie niepotrzebnym. Ciekawość, i poczucie, że wypadałoby jednak znać tę książkę w końcu skłoniły mnie do lektury. Okazało się, że nie było tak źle jak mógłbym zakładać… co nie znaczy, że było dobrze.
Bohaterowie są wykreowani bardzo prosto, relacje miedzy nimi są schematyczne i niezbyt złożone. Dorośli Harry, Ron i Hermiona są wręcz infantylni, już nie mówiąc o tym, że straszliwie irytujący. Na plus zapisuję postać Scorpiusa. „Harry Potter i przeklęte dziecko” dużo traci, przez formę jaką nadali mu twórcy. Przez to, że to scenariusz wszystko jest takie powierzchowne i płytkie. Wątki są mało rozbudowane, nieco naciągane i często średnio logiczne.

To już nie ten magiczny i ekscytujący świat, który znamy z poprzednich - właściwych części. Co prawda w czasie lektury momentami gdzieś tam daleko pobrzmiewały echa dawnego świata i związanych z nim wspomnień i przeżyć, ale zaraz szybko były tłumione dominującą powierzchownością formy i treści. Generalnie, książkę trudno traktować jako ósmą część serii, i z takim podejściem radzę się do niej zabrać. Mimo wszystko polecam, bo myślę, że po prostu warto ją znać.

Nie jestem zawiedziony. Z tej prostej przyczyny, iż żadnych nadziei z tą książką nie wiązałem. Długo zwlekałem aby po nią sięgnąć. Sam fakt, że miałbym czytać o dorosłości moich ulubionych bohaterów z dzieciństwa i młodości był dla mnie wystarczająco zniechęcający i napawał obawami. Już epilog na końcu części siódmej był czymś strasznym i zupełnie niepotrzebnym. Ciekawość,...

Świetny reportaż. Zachowuje chronologię, jest spójny przez co pozwala przejść razem z autorem i jego rozmówcami od czasów chwilę przed wojną po okres amerykańskiej okupacji i uchwycić ewolucję nastrojów oraz postaw Irakijczyków. Autor dotarł do różnych środowisk, stykał się w zasadzie z reprezentantami wszelkich warstw społecznych i poglądów w Bagdadzie i poza nim. Stara się nie oceniać jednoznacznie amerykańskiej interwencji w Iraku, ale obraz jaki wyłania się z kart książki nie pozostawia złudzeń co do ogromu zniszczeń i cierpień oraz wszechobecnego chaosu, których ta interwencja okazała się ostatecznie bezpośrednią i pośrednią przyczyną. Książkę mogę polecić zwłaszcza tym, którym tak łatwo przychodzi ocena uciekinierów z Bliskiego Wschodu oraz pogarda i nienawiść wobec tych ludzi.

Świetny reportaż. Zachowuje chronologię, jest spójny przez co pozwala przejść razem z autorem i jego rozmówcami od czasów chwilę przed wojną po okres amerykańskiej okupacji i uchwycić ewolucję nastrojów oraz postaw Irakijczyków. Autor dotarł do różnych środowisk, stykał się w zasadzie z reprezentantami wszelkich warstw społecznych i poglądów w Bagdadzie i poza nim. Stara...