Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lubicie czytać biografie? Ja tak, jeśli przedstawione są w interesujący dla czytelnika sposób. To zawsze dodatkowe informacje na temat ludzi, którzy zasłynęli w jakiejś dziedzinie, bądź zapoczątkowali daną dziedzinę.

Dzisiaj przedstawiam Wam postać legendy polskiego teatru i polskiej kinematografii, a mianowicie Romana Wilhelmiego, który znany jest z takich filmów jak Wojna światów- następne stulecie, Ćma czy też seriali takich jak Czterej pancerni i pies, Kariera Nikodema Dyzmy, Alternatywy 4.

Postać Romana była intrygująca, stąd też uważam, że tytuł jest bardzo trafiony. Autorka książki,, Anioł i twardziel" postanowiła odkryć i przekazać nam wszystko na temat Romana, pisząc o jego zaletach, jak też wadach. Nie była to postać bardzo lubiana w gronie pracowników czy też kolegów, ale za to za każdym razem podziwiana, gdyż talentu jemu nie brakowało. W jednym momencie pałało się do niego niechęcią, a zarazem fascynował swoją osobą. Dodatkowo przymykano oko na niektóre sprawy z nim związane, chyba wyłącznie dlatego, że był postacią oryginalną i mająca wiele do pokazania.

Autorka porusza temat jego życia rodzinnego, które nie było udane. Nawet na łożu śmierci dokonał niezrozumiałego dla wszystkich czynu.

Postać Romana stała się ponadczasowa. Minęło tyle lat, a dalej z przyjemnością ogląda się ekranizacje z jego udziałem.

Po przeczytaniu tej pozycji zdanie na temat Romana zmienia się diametralnie. Książka godna podziwu. Brawa dla autorki, że potrafiła znaleźć złoty środek tego wszystkiego i nie oceniać, a przekazywać prawdę na jego temat.

W książce są też odpowiedzi na pytania, które kierowane były do kolegów i koleżanek z nim współpracujących.

Solidna dawka informacji.

@potis.nam

Lubicie czytać biografie? Ja tak, jeśli przedstawione są w interesujący dla czytelnika sposób. To zawsze dodatkowe informacje na temat ludzi, którzy zasłynęli w jakiejś dziedzinie, bądź zapoczątkowali daną dziedzinę.

Dzisiaj przedstawiam Wam postać legendy polskiego teatru i polskiej kine...

Rozwiń Zwiń

Ostatnio wpadła w moje ręce książka, do której podszedłem z otwartym umysłem, a to głównie dlatego, że nie czytałem do tej pory jeszcze żadnej książki o tematyce LGBT.

Zaskoczyło mnie to, że autor w bardzo rozsądny sposób nakreślił problemy, z jakimi spotykają się ludzie, którzy według społeczeństwa, utartych schematów i stereotypów są inni, postrzegani jak chodzące zło tychże czasów. Wyczuwa się również przekaz w postaci własnych poglądów autora, które wplótł w fabułę.

Autor porusza w książce bardzo kontrowersyjne tematy takie jak polityka, religia, homoseksualizm. Nie brakuje tu również wątków medycznych, które uważam, są bardzo ciekawe i trafione i mogłyby być jeszcze bardziej rozwinięte. Nadają lekturze smaku i wzbudzają ciekawość. Autor nie poskąpił również zbliżeń. Jest tu ich całkiem sporo. Fabuła bardzo realna, nie jest przekoloryzowana ani odrzucająca, zwłaszcza że tematy tak jak wspomniałem wcześniej bardzo dyskusyjne.

Wraz z bohaterami odkrywamy również wiele tajemnic. Przeszłość również daje o sobie znać.

Książka ,,Reanimacja" to druga część, ale można czytać ją bez znajomości pierwszej. Należy do gatunku obyczajówek, ale ma elementy kryminału, jak dla mnie. Choćby z tego względu, że jeden z bohaterów prowadzi prywatne śledztwo na temat swojej rodziny i tajemnic z nią związanych, które dotyczą również jego samego.

Emocjonalna pozycja o walce o drugiego człowieka, ale też o walce o miłość, która do łatwych nie należy. Kontrowersyjna książka, która daje szerokie pole do dyskusji i interpretacji. Przekazuje również, jak ważne w życiu jest zrozumienie i tolerancja, a przede wszystkim akceptacja drugiego człowieka takim, jakim jest.

Myślę, że ta książka spodoba się Wam, a historia Mariusza i Artura zapadnie Wam w pamięć.

@potis.nam

Ostatnio wpadła w moje ręce książka, do której podszedłem z otwartym umysłem, a to głównie dlatego, że nie czytałem do tej pory jeszcze żadnej książki o tematyce LGBT.

Zaskoczyło mnie to, że autor w bardzo rozsądny sposób nakreślił problemy, z jakimi spotykają się ludzie, którzy według sp...

Rozwiń Zwiń

Czy interesuje Was tak samo, jak interesuje mnie, w jaki sposób działa wojsko? W co jest zaopatrzone i jak to może wyglądać od środka? Jeśli tak, to ta pozycja będzie dla Was bardzo ciekawa.
Zwracając uwagę na to, co się dzieje na świecie, myślę, że warto dowiedzieć się czegoś więcej na temat wojskowości.
Od zawsze interesowałem się tym tematem. Odwiedziłem chyba wszystkie muzea w Warszawie związane z militariami. Nasz synek od niedawna również zaczął interesować się wojskiem. Dlatego z wielką przyjemnością recenzowałem książkę „Historia wojsk pancernych” Krzysztofa Kubiaka i Łukasza Przybyło.

Autorzy prezentują wozy bojowe na polu walki-od wzmiankowanych przez Homera rydwanów i renesansowych fantazji mistrza Leonarda po bezzałogowe czołgi przyszłości.
Profesor Krzysztof Kubiak zajmuje się konfliktami zbrojnymi po 1925 roku architekturą bezpieczeństwa obszarów arktycznych i antarktycznych, szeroko rozumianą nauką. Doktor Łukasz Przybyło i jego zainteresowania badawcze obejmują historię wojen XX i XXI wieku. Autor jest również autorem książek na temat historii i teorii sztuki wojennej, artykułów naukowych oraz popularnonaukowych.
„Czołg rozumiany w kategoriach wojny, to przede wszystkim system. Właśnie w ten sposób trzeba o nim myśleć. To nie statystyki techniczno-bojowe przedstawiane w tabelach czynią z niego narzędzie wojny. Czołg nie stacza walk turniejowych na płaskim polu. Na poziomie taktycznym działa w zespole połączonych broni. Na poziomie operacyjnym – rodzajów wojsk działających w różnych domenach".

Książka jest oprawiona w twardą okładkę, solidnie wykonana. Pozycja dzieli się na 11 rozdziałów, a każdy zaskakuje nas solidną dawką wiedzy. Dodatkowo znajdziemy mnóstwo kolorowych i bardzo ciekawych zdjęć: czołgów, wozów bojowych, pojazdów, opancerzonych, ludzi pracujących przy pojazdach, broni i wiele innych związanych z wojskiem treści.
Jest to na pewno wyjątkowa książka, która będzie idealną pozycją dla fanów tej tematyki.
@potis.nam

Czy interesuje Was tak samo, jak interesuje mnie, w jaki sposób działa wojsko? W co jest zaopatrzone i jak to może wyglądać od środka? Jeśli tak, to ta pozycja będzie dla Was bardzo ciekawa.
Zwracając uwagę na to, co się dzieje na świecie, myślę, że warto dowiedzieć się czegoś więcej na te...

Rozwiń Zwiń

Od zawsze chcieliśmy mieć kawałek poletka dla siebie. Nasze marzenie wreszcie spełniliśmy. Pierwszy rok ogarnialiśmy ją i sprzątaliśmy, a w tym roku zabieramy się za nasadzenia. Stąd też książka, którą wam dzisiaj pokazuję. „Kalendarz ogrodnika” Michał Mazik, który ukazał się nakładem wydawnictwa Sbm to poradnik na cztery pory roku, w którym znajdziemy najważniejsze prace, wybór i zastosowanie roślin, dobór sprzętu, co i kiedy trzeba siać, informacje na temat nawozów zielonych i mineralnych oraz Fakty i mity ogrodowe. Dzięki tej książce możemy zaplanować swoje ogrodowe prace dokładnie miesiąc po miesiącu, aby cieszyć oko o każdej porze roku. Uważam, że takie porady eksperta są bardzo ważne, gdyż możemy uniknąć niepowodzeń marnowania czasu, pieniędzy oraz zniechęcenia się do ogrodnictwa. Książka ważnych treści zawiera również tabelki, przepiękne zdjęcia. Są też informacje na temat uprawy w szklarni.
Jest to idealna książka dla nas na ten czas.
@potis.nam

Od zawsze chcieliśmy mieć kawałek poletka dla siebie. Nasze marzenie wreszcie spełniliśmy. Pierwszy rok ogarnialiśmy ją i sprzątaliśmy, a w tym roku zabieramy się za nasadzenia. Stąd też książka, którą wam dzisiaj pokazuję. „Kalendarz ogrodnika” Michał Mazik, który ukazał się nakładem wyda...

Rozwiń Zwiń

Ta książka była dla mnie takim mocnym, rozsądnym i ciekawym przekazem. Niektóre treści w książce były jak wskazówki dotyczące życia dla czytelnika. To też pewne przesłanie, w niektórych momentach odczuwamy taki bum, przy którym w głowie rodzi się myśl ,,kurde rzeczywiście tak jest, jakie to mądre słowa autorka ukazała na kartkach papieru"
Książka jest bardzo krótka, ale można określić ją jako ,,napisana przez życie". Dlaczego piszę o tym na samym początku? Po przeczytaniu pierwsze co przyszło mi do głowy, to właśnie to, że oprócz ciekawej fabuły, mamy pewną mądrość, która zakotwicza nam się w głowie. I o dziwo na początku myślałem, że to będzie erotyk jakich wiele, z dużą ilością scen erotycznych i pożądaniem tryskającym z każdej strony, to w ostateczności doświadczyłem zdziwienia, gdyż to smaczna książka, skupiająca się na szukaniu osoby, z którą przejdzie się przez życie, która będzie naszą ostoją, z którą będziemy śmiać się i płakać i która po prostu będzie przy nas. Sceny erotyczne również są, ale smaczne i na pewno nie takie, przy których odkłada się książkę na bok, bo nie można zdzierżyć. To też książka, gdzie znajdziemy klimat podróży, którym możemy się rozkoszować i który mocno wpływa na nasz nastrój przy czytaniu.

,,Grzeszna i święta" Katarzyny Wiktorii Łuczyńskiej opowiada historię trzydziestoletniej kobiety, która ma wszystko, ale nie ma osoby, z która mogłaby dzielić życie. Samotność ukorzeniła się w jej życiu bardzo mocno, a przyjaciele to w końcu tylko przyjaciele. Choć nie powiem, przyjaciół ma jak ogień i woda. Jeden gej, drugi ksiądz.
Autorka wyraziście podkreśliła cechy swoich bohaterów. Akcja nie dłuży się, wręcz przeciwnie cały czas coś się dzieje. Za szybko skończyła mi się ta pozycja. Mam nadzieję, że będzie ciąg dalszy, bo szkoda byłoby poprzestać na tej części. Jest to debiut autorki i uważam, że bardzo udany. Poza tym uważam też, że trzeba dodać autorce skrzydeł, aby mogła rozwijać się, doskonalić i tworzyć kolejne piękne pozycje.
Polecam Wam, na mnie ta książka zrobiła ogromne wrażenie.
@potus.nam

Ta książka była dla mnie takim mocnym, rozsądnym i ciekawym przekazem. Niektóre treści w książce były jak wskazówki dotyczące życia dla czytelnika. To też pewne przesłanie, w niektórych momentach odczuwamy taki bum, przy którym w głowie rodzi się myśl ,,kurde rzeczywiście tak jest, jakie t...

Rozwiń Zwiń

Japonia — kraj kwitnącej wiśni, ale nie tylko, gdyż średniowieczna Japonia wyróżnia się również odwagą, honorem, sztukami walki, a także mitologią, która jest dość imponująca. Książka "Śpiew stali" Łukasza Konopczak zawiera w sobie połączenie wyżej wymienionych elementów i zapewnia nam fascynującą, lecz brutalną podróż, dzięki której uświadomimy sobie, jak ważny był dla naszych bohaterów Kodeks Bushido. Autor zrobił bardzo dokładny research, dzięki któremu ta książka i historia w niej zawarta stała się oryginalna i prawdziwa. Tematyka mitologii urozmaica całą fabułę. Z jednej strony odczuwamy respekt, gdyż mowa jest o bogach, którzy mają niesamowitą władzę. Z drugiej strony czujemy lekkie przerażenie, gdyż autor nie postawił żadnej granicy między światem bogów a światem ludzi. Jednym z bohaterów książki jest Susanoo, bóg piorunów, którego opętało szaleństwo po śmierci ukochanej. Jego furia stwarza niebezpieczeństwo dla obu światów, można stwierdzić, że zmierza to ku zagładzie. Susanoo robi wszystko, aby odzyskać utraconą miłość, nie patrząc na konsekwencje.
Kolejnym ważnym bohaterem jest członkini zasłużonego japońskiego rodu, czyli Kana Yamamoto, która walczy o przetrwanie swojego klanu w obliczu inwazji Mongołów.
Zarówno Susanoo, jak i Kana zawierają pakt z boginią śmierci o imieniu Izanami. Mimo iż historia toczy się na dwóch płaszczyznach, to losy bohaterów w pewnym momencie się scalają. Dużą rolę w fabule odgrywa również Junpeji, który staje się cesarzem, a zarazem człowiekiem bardzo bezwzględnym, przerażającym niedbającym o dobro drugiego człowieka.
Autor stworzył oryginalną pozycję na tle innych z gatunku fantastyki. Nie często można spotkać w książkach tak dokładne przedstawienie kultury, mitologii danego kraju. Autor poświęcił dużo czasu, aby przekazać nam to w taki sposób, żebyśmy nie mogli odłożyć książki na bok. Jest to książka, którą można nazwać takim typowym grubaskiem, bo zawiera ponad 650 stron, ale czyta się bardzo szybko. Dla mnie jedynym minusem było to, że rozdziały są po chińsku, ale w kontekście całej książki rozumiem, dlaczego autor postanowił je wyróżnić.
Dramat, jaki rozgrywa się na kartkach książki, wywołany jest spiskami, chęcią zemsty, brakiem rozsądku, rządzą władzę. Myślę, że ta książka spodoba się każdemu, gdyż czuć tutaj powiew świeżości. Polecam i czekam na kolejne pozycje.
@potis.nam

Japonia — kraj kwitnącej wiśni, ale nie tylko, gdyż średniowieczna Japonia wyróżnia się również odwagą, honorem, sztukami walki, a także mitologią, która jest dość imponująca. Książka "Śpiew stali" Łukasza Konopczak zawiera w sobie połączenie wyżej wymienionych elementów i zapewnia nam fas...

Rozwiń Zwiń

[ Reklama @dom_wydawniczy_rebis ]

Fantastyka jest gatunkiem, który uwielbiam od młodych lat i tak zostało do tej pory. Fantastyka naukowa to gatunek, który nie często czytam, a szkoda, bo nauki ścisłe są mi bliskie. Szczerze powiedziawszy, nie często chyba pojawia się nauka w fantastyce. Jak to jest?

Czytaliście inne książki z tego gatunku? Możecie mi podpowiedzieć? Chętnie przeczytam kolejne.

W tej książce znajdziemy właśnie fizykę, astrofizykę, nawet matematykę, która mimo wszystko związana jest mocno z pozostałymi. Tak czy inaczej, nie musicie się, aż tak bardzo obawiać tego, gdyż mimo iż pojęć jest pewna ilość to klimat przygód, ciekawości świata, obcych cywilizacji, relacji z obcymi, zagłady świata i tym podobne jest zachowany. Sprawia to, że w żadnym wypadku książka nie jest toporna i ciężka w odbiorze.

Fabuła jest interesująco poprowadzona, gdyż mamy tutaj dwie strefy czasowe. Nawiązanie do Rewolucji Kulturalnej w Chinach, w ogóle nawiązanie do ich kraju, którego przeszłość nie była kolorowa i to były lata 50-te. W tej części mamy również kontakt z kosmitami. Druga strefa czasowa to czasy współczesne, XXI wiek. Gra o nazwie ,,Problem trzech ciał" która jak się okazuje, tylko z pozoru jest grą, samobójstwa uczonych, prowadzenie śledztwa, naprawdę ciekawa fabuła, w której te dwie strefy czasowe mają dużo wspólnego.

Całość wprowadza nowe światło w gatunku science-fiction. Jest to taki według mnie delikatny powiew świeżości, dość trudny będzie dla niektórych, jednak wart uwagi. Biorę się za drugi tom, gdyż jestem ciekaw, jak to będzie dalej.
@potis.nam

[ Reklama @dom_wydawniczy_rebis ]

Fantastyka jest gatunkiem, który uwielbiam od młodych lat i tak zostało do tej pory. Fantastyka naukowa to gatunek, który nie często czytam, a szkoda, bo nauki ścisłe są mi bliskie. Szczerze powiedziawszy, nie często chyba pojawia się nauka w fantastyce. ...

Rozwiń Zwiń

Gen zabójcy to bardzo intrygujący tytuł. Czy człowiek posiada gen zabójcy? Czy można taki gen dziedziczyć? Wiele pytań nasuwa się w momencie, kiedy zaczniemy interpretować tytuł książki autorki Agnieszki Peszek.
Do książki podszedłem z otwartym umysłem, gdyż chciałem przekonać się, jak tytuł ma się do fabuły. Nie rozczarowałem się ani trochę, gdyż książka jest intensywnie psychologiczna. Autorka stworzyła tajemniczą i brutalną postać mordercy, która nie ogranicza się do zwykłych zabójstw bez echa. W książce jest brutalnie, zabójstwa są na oczach ludzi, z tym że morderca podchodzi do tego, ująłbym bardzo kreatywnie, nie ujawniając się, a robiąc wielkie show. Show, którego głównymi bohaterami są celebryci...
Fala zabójstw rośnie, a mierzy się z tym między innymi policjantka Dorota Czerwińska.
Autorka pokazuje, że człowiek jest istotą, która jest mocno zależna od okoliczności. Czasami doznajemy impulsu, który uruchamia w nas pewną machinę, która daje o sobie znać w różny sposób.
Pozycja ta z każdą stroną wzbudza ciekawość, gdyż wielowątkowość tej książki tutaj jest na plus. Puzzle z każdą stroną zaczynają wpadać na swoje miejsce, a my mamy coraz bardziej wyrazisty obraz fabuły, który powoli doprowadza nas do rozwiązania zagadki i daje czytelnikowi do myślenia.
Bardzo dobrze przedstawione postacie, wyraziste, emocjonalne. Duszny klimat napawa nas czasami nieokreślonym strachem. Akcja toczy się swoim tempem, z lekkością, lecz potrafi zszokować.
Polecam, książka naprawdę świetna.
@potis.nam

Gen zabójcy to bardzo intrygujący tytuł. Czy człowiek posiada gen zabójcy? Czy można taki gen dziedziczyć? Wiele pytań nasuwa się w momencie, kiedy zaczniemy interpretować tytuł książki autorki Agnieszki Peszek.
Do książki podszedłem z otwartym umysłem, gdyż chciałem przekonać się, jak tyt...

Rozwiń Zwiń

Na co dzień otaczają nas przeróżne kolory, te ciepłe jak i zimne, te radosne jak i ponure. Całe nasze życie to wielka gama barw. Ale czy wiemy jak poszczególne kolory powstają. Dzisiejsza książka to pozycja dla małych artystów. Na pewno przydatna w szkole a mianowicie dla dzieci z klas 1-3. Książka "Jak powstają kolory" Moniki Ostrowskiej to pozycja która zawiera wszystkie potrzebne informacje na temat kolorów, ich odbierania przez oko ludzkie, mieszania aby powstał inny kolor.
W książce znajdziemy przeróżne odcienie danego koloru, bo przecież czerwony może być czerwonym samym w sobie, ale także karmazynowym, bordowym, szkarłatnym. A na przykład pomarańczowy możemy określić jako miedziany albo bursztynowy. Znajdziemy tu również informacje na temat symboliki kolorów.
Ale też wiele innych bardzo ciekawych treści. Książka jest cienka ale bardzo wartościowa.
A wy jaki kolor lubicie najbardziej?
@potis.nam

Na co dzień otaczają nas przeróżne kolory, te ciepłe jak i zimne, te radosne jak i ponure. Całe nasze życie to wielka gama barw. Ale czy wiemy jak poszczególne kolory powstają. Dzisiejsza książka to pozycja dla małych artystów. Na pewno przydatna w szkole a mianowicie dla dzieci z klas 1-3...

Rozwiń Zwiń

Lubicie podróżować? Bardziej was interesuje Polska czy też wycieczki zagraniczne?
My bardzo lubimy zwiedzać, preferujemy wycieczki wycieczki po Polsce. Uważam, że Polska jest piękna i każde miasto ma w sobie coś wyjątkowego.
Jakie polskie miasto najbardziej wam się podoba?
My bardzo lubimy Wrocław, gdyż szukanie krasnali sprawia nam ogromną przyjemność.
Jesteście ciekawi Po jakich miastach podróżował samochodzik Franek?
Towarzyski samochodzik Franek tym razem przyciąga uwagę dziecka w książeczce "Poznaję Polskę". Zwiedza atrakcje nad morzem, wyrusza na Mazury, w góry i zwiedza stolicę Polski Warszawę. Jego przygoda jest ekscytująca. Dzięki tej książeczce dzieci dowiedzą się co wyróżnia różne miasta, które zwiedzał Franek. Na końcu jak zwykle kilka zadań dla dzieciaczka. Pięknie ilustrowana, przyjemna dla oka i przede wszystkim mądra.
@potis.nam

Lubicie podróżować? Bardziej was interesuje Polska czy też wycieczki zagraniczne?
My bardzo lubimy zwiedzać, preferujemy wycieczki wycieczki po Polsce. Uważam, że Polska jest piękna i każde miasto ma w sobie coś wyjątkowego.
Jakie polskie miasto najbardziej wam się podoba?
My bardzo lubi...

Rozwiń Zwiń