Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fanką "Silva Rerum" jestem od momentu, gdy siedząc w Radiu Kraków natrafiłam na egzemplarz recenzencki. Już po pierwszych stronach zakochałam się w tej powieści i jej bohaterach. Jak chyba większość tu osób na 3 tom czekałam z wytęsknieniem, a gdy tylko nadszedł dzień premiery przeszłam pół księgarni w mieście by go "już mieć"...No i jak? Niestety zawiodłam się...Myślę, że jest to książka najsłabsza z całego cyklu. A w czym te słabości? Po pierwsze główny bohater. Kiedyś usłyszałam takie złośliwe porównanie, że najbardziej nudnymi ludźmi są księgowi i taką nudną postacią jest główny bohater. Nie dość, że wydawał mi się nudny to jeszcze bardzo irytował mnie jego stosunek do kobiet. Okey ja wiem jak to w tamtych czasach wyglądało, ale stosunek Piotra Antoniego do kobiecych bohaterek, przekłada się na ich odbiór. One są zwyczajnie...nudne...Nudne, płaskie, bez wyrazu...Gdzie ta wspaniała Urszula? Gdzie Anna Katarzyna, która w 2 tomie mnie totalnie zaskoczyła? Jedynie jest Teodora, dziewczynka, która w poprzednim tomie przybiła gwoździami buty Szewda i momenty, gdy ona pojawia się na kartach 3 tomu były dla mnie ciekawe. Tak samo jak młoda piękna i widmowa żydóweczka...ale reszta? Niestety...Brakowało mi też w tym tomie narracji bohaterów 2 planu, tak jak to było wcześniej... No i niestety cała historia wiała dla mnie przeraźliwą nudą. Brakowało mi tych rozpasanych barokowych zmysłów, perwersji...a cała misja Piotra Antoniego przeszła totalnie dla mnie nie zauważona... Nie jest to książka zła, bo zdarzają się w niej fragmenty, które czytałam z wypiekami na twarzy, ale w większości mnie męczyła...Brakowało mi duchów z Milkont...Brakowało mi tych wielobarwnych postaci 2 planu, brakowało mi większej łączności z poprzednimi tomami. Ja wiem, że to nowe pokolenie, nowy świat, ale jednak 3 tom Silvy nie jest do końca tym, czego się spodziewałam...I przez to mam problem z oceną tej książki. Waham się pomiędzy 6 a 7...Niby bardziej czuje, że 6, ale 7 daje ze względu na sentyment...Chociaż trochę boje się ostatniego tomu tej opowieści...

Fanką "Silva Rerum" jestem od momentu, gdy siedząc w Radiu Kraków natrafiłam na egzemplarz recenzencki. Już po pierwszych stronach zakochałam się w tej powieści i jej bohaterach. Jak chyba większość tu osób na 3 tom czekałam z wytęsknieniem, a gdy tylko nadszedł dzień premiery przeszłam pół księgarni w mieście by go "już mieć"...No i jak? Niestety zawiodłam się...Myślę, że...

Najgorsze w tej książce jest to, że wygląda to jak bezczelne spisanie z innych - np. niedawno wydanych książek o Kantorze....WSTYD!!!

Najgorsze w tej książce jest to, że wygląda to jak bezczelne spisanie z innych - np. niedawno wydanych książek o Kantorze....WSTYD!!!

Niestety rozczarowanie...Ady praktycznie nie ma w tej książce...I zabrzmie może jak stereotypowa feministka, ale widać że autorem jest facet...W tej książce brakuje subtelności, próby wejścia w skórę bohaterki...jej przemyśleń uczuć i fascynacji...Za dużo tu o Babbaga rozumiem że ich przyjaźń była ważna i inspirująca, ale ten ciężar narracji można było rozłożyć inaczej...Ada czeka wciąż na biografię w stylu "Buntowniczej"Charlotte Gordon!

Niestety rozczarowanie...Ady praktycznie nie ma w tej książce...I zabrzmie może jak stereotypowa feministka, ale widać że autorem jest facet...W tej książce brakuje subtelności, próby wejścia w skórę bohaterki...jej przemyśleń uczuć i fascynacji...Za dużo tu o Babbaga rozumiem że ich przyjaźń była ważna i inspirująca, ale ten ciężar narracji można było rozłożyć...