Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można paść ze śmiechu, a jednocześnie płakać nad ludzką ułomnością. Myślę, że to dzieło ponadczasowe, gdyż na każdym kroku można spotkać takie Dulskie, które to komuś prawią morały, a same są nie lepsze. Zakłamanie ludzkie jest tak powszechne - było, jest i będzie. No bo "co ludzie powiedzą?!" Jest to utwór na tyle krótki, że każdy powinien się z nim zapoznać i najlepiej - wyciągnąć odpowiednie wnioski.

Można paść ze śmiechu, a jednocześnie płakać nad ludzką ułomnością. Myślę, że to dzieło ponadczasowe, gdyż na każdym kroku można spotkać takie Dulskie, które to komuś prawią morały, a same są nie lepsze. Zakłamanie ludzkie jest tak powszechne - było, jest i będzie. No bo "co ludzie powiedzą?!" Jest to utwór na tyle krótki, że każdy powinien się z nim zapoznać i najlepiej -...

Jak już niektóym wiadomo, jak posiadam jakąś książkę w wersji papierowej i udaje mi się znaleźć audiobooka, to lecę potem na dwa fronty, w zależności od możliwości.
Szczerze przyznam, że nie chciałabym żyć w czasach opisywanych przez Austen. Żal mi bohaterów i tego, że ich życie toczyło się wokół poszukiwań męża z braku laku jakiegokolwiek, byle tylko uniknąć staropanieństwa.
Moją ulubioną postacią był pan Bennet i chyba tylko on. Wszystkie te niedomówienia, plotki, łatwowierność...
Zdecydowanie bardziej do gustu przypadł mi audiobook, bo sama książka ciężko wchodziła, głównie ze względu na język.
Co nie zmienia faktu, że autorka na tamte czasy, wykazała się dużym talentem - dlatego gwiazdka więcej.

Jak już niektóym wiadomo, jak posiadam jakąś książkę w wersji papierowej i udaje mi się znaleźć audiobooka, to lecę potem na dwa fronty, w zależności od możliwości.
Szczerze przyznam, że nie chciałabym żyć w czasach opisywanych przez Austen. Żal mi bohaterów i tego, że ich życie toczyło się wokół poszukiwań męża z braku laku jakiegokolwiek, byle tylko uniknąć...

Daję 4 tylko dlatego, że było to moje drugie spotkanie z panią Gabrielą, pierwszą książką jaką czytałam byłam zachwycona, lubię jej osobę w mediach społecznościowych i mam nadzieję, że kolejna książa po jaką sięgnę, będzie inna niż TO, bo TO było... nie wiem sama - słabe.
Czułam się, jakby całość pisała trzynastolatka (nie ujmując trzynastolatkom), a żeby "dzieło" było bardziej ambitne, to powplatała tam "mądre" cytaty psychologów i innych filozofów.
Takie to było chaotyczne, nijakie, nudne. Postacie płytkie, stereotypowe (domyślam się, że może celowo, ale bez przesady); te angielskie wstawki takie puste typu "dżizas!, oł noł, noł łej", jeszcze po co ta autoreklama? Wystarczyło o tym w podziękowaniach. Strasznie mnie to zmęczyło, ale dotrwałam do końca. Po drugą część nie sięgnę na pewno i mam nadzieję, że książki, które posiadam, były warte swojej ceny.
Po "Zostań moim aniołem" jestem absolutnie zaskoczona taką płycizną. Przykro mi.

Daję 4 tylko dlatego, że było to moje drugie spotkanie z panią Gabrielą, pierwszą książką jaką czytałam byłam zachwycona, lubię jej osobę w mediach społecznościowych i mam nadzieję, że kolejna książa po jaką sięgnę, będzie inna niż TO, bo TO było... nie wiem sama - słabe.
Czułam się, jakby całość pisała trzynastolatka (nie ujmując trzynastolatkom), a żeby "dzieło" było...

Tutaj chyba już przyzwyczaiłam się do stylu pisarki i było mi łatwiej. Intrygująca postać Lucki, którego poznajemy w pierwszej części. Fajnie przemyślany temat, wciągająca bardziej niż pierwsza część. Również dostajemy w pakiecie pikantny romas. Lubię takie połączenia.

Tutaj chyba już przyzwyczaiłam się do stylu pisarki i było mi łatwiej. Intrygująca postać Lucki, którego poznajemy w pierwszej części. Fajnie przemyślany temat, wciągająca bardziej niż pierwsza część. Również dostajemy w pakiecie pikantny romas. Lubię takie połączenia.

W tym przypadku im dalej w las, tym lepiej :D Przemyślana, bardzo przemyślana - nie wiem czy intryga to odpowiednie słowo - ale na pewno całość. Fajna trylogia, gdzie możemy ruszyć głową, dostać smaczków w bonusie i świetnie się bawić. Krótko, zwięźle i na temat. Co prawda końcówki można się domyślić, ale nie psuje to naszej zabawy.
Ostatnia część podobała mi się najbardziej i serdecznie polecam całość.

W tym przypadku im dalej w las, tym lepiej :D Przemyślana, bardzo przemyślana - nie wiem czy intryga to odpowiednie słowo - ale na pewno całość. Fajna trylogia, gdzie możemy ruszyć głową, dostać smaczków w bonusie i świetnie się bawić. Krótko, zwięźle i na temat. Co prawda końcówki można się domyślić, ale nie psuje to naszej zabawy.
Ostatnia część podobała mi się...

Miło było czytać książkę, gdzie miejsca akcji były w okolicy, niedaleko której mieszkam. Fajne uczucie :) Na początku trudno było mi się przyzwyczaić do adwokackiego slangu. Nie słucham ani rapu, ani hip-hopu i może też dlatego drażniło mnie "porozumiewanie się" bohaterów, za pomocą cytatów z tychże dzieł.
Fajny romas w tle, dość pikantny - ostrzeżenie dla wrażliwych :P
Dla mnie? Fajna, zgrabna pozycja na pogodne dni.

Miło było czytać książkę, gdzie miejsca akcji były w okolicy, niedaleko której mieszkam. Fajne uczucie :) Na początku trudno było mi się przyzwyczaić do adwokackiego slangu. Nie słucham ani rapu, ani hip-hopu i może też dlatego drażniło mnie "porozumiewanie się" bohaterów, za pomocą cytatów z tychże dzieł.
Fajny romas w tle, dość pikantny - ostrzeżenie dla wrażliwych :P
Dla...

Zdecydowanie "Zapomniany ogród" i "Strażnik tajemnic" były lepsze.
Pomimo zawiłości, części rzeczy można było się domyślić już w połowie książki, jednak najważniejsza zagadka mnie zaskoczyła, chociaż wiele wskazówek było na wyciągnięcie ręki i wszysztko wskoczyło na swoje miejsce.
Wiele wątków było rozpoczętych, ale autorce udało się je wszystkie podomykać.
Książka o tym, że winy i tajemnice przeszłości mogą nas dopaść nawet po wielu latach.

Zdecydowanie "Zapomniany ogród" i "Strażnik tajemnic" były lepsze.
Pomimo zawiłości, części rzeczy można było się domyślić już w połowie książki, jednak najważniejsza zagadka mnie zaskoczyła, chociaż wiele wskazówek było na wyciągnięcie ręki i wszysztko wskoczyło na swoje miejsce.
Wiele wątków było rozpoczętych, ale autorce udało się je wszystkie podomykać.
Książka o tym,...

Nie tak dobra jak poprzednie, które czytałam, ale morał jest. Niektórych rzeczy można było łatwo się domyślić, jednak koniec zaskakuje.
Przede wszystkim, jest to książka bardzo smutna.
I o tym, jak nieumiejętność przyznania się do pewnych rzeczy, brak porozumienia i domysły mogą zaważyć na czyimś życiu - dosłownie.
Tak jak zakończenie robi wrażenie, tak całość była poprostu zwyczajna.

Nie tak dobra jak poprzednie, które czytałam, ale morał jest. Niektórych rzeczy można było łatwo się domyślić, jednak koniec zaskakuje.
Przede wszystkim, jest to książka bardzo smutna.
I o tym, jak nieumiejętność przyznania się do pewnych rzeczy, brak porozumienia i domysły mogą zaważyć na czyimś życiu - dosłownie.
Tak jak zakończenie robi wrażenie, tak całość była poprostu...

Chciałam opiniować książki dopiero po skończeniu całości, ale zmieniłam zdanie. Póki co, ta część podobała mi się najbardziej.
Jestem fanką Regisa i Milvy i kocham oboje miłością wielką. Nie wiem, czy przeoczyłam w poprzednich częściach, czy akurat tutaj zwróciłam większą uwagę na rozmyślania i dyskusje na tematy jakże dotyczące współczesności, ale cudownie wplecione w treść książki, takie jak nałogi czy kwestia aborcji. Uwielbiam sposób, w jaki autor je przekazuje czytelnikom. Po tej części jestem przekonana, że chciałabym poznać pana Sapkowskiego osobiście.

Chciałam opiniować książki dopiero po skończeniu całości, ale zmieniłam zdanie. Póki co, ta część podobała mi się najbardziej.
Jestem fanką Regisa i Milvy i kocham oboje miłością wielką. Nie wiem, czy przeoczyłam w poprzednich częściach, czy akurat tutaj zwróciłam większą uwagę na rozmyślania i dyskusje na tematy jakże dotyczące współczesności, ale cudownie wplecione w...

Dałabym 7,5, bo jak na razie podobała mi się najmniej, ale polubiłam autora, więc niech będzie.
Trochę za dużo jak dla mnie politycznych dyskusji, co momentami mnie nudziło. Irytująca Ciri.

Dałabym 7,5, bo jak na razie podobała mi się najmniej, ale polubiłam autora, więc niech będzie.
Trochę za dużo jak dla mnie politycznych dyskusji, co momentami mnie nudziło. Irytująca Ciri.

Zupełnie nie dziwię się, że czarodziejki darzą Geralta swoimi uczuciami oraz że jest on obiektem pożądania wielu, ponieważ sama do nich dołączyłam ha ha :D
W ogóle sama nie wiem czemu, zaczynając Wiedźmina, nie wiedziałam czego się spodziewać. Ogólnie nie lubię książek ani wojennych, ani politycznych, a tutaj jest to i to, ale napisane w taki sposób (słucham na zmianę z czytaniem - nagrane cudownie i fantastycznie), że nie można się oderwać.

Zupełnie nie dziwię się, że czarodziejki darzą Geralta swoimi uczuciami oraz że jest on obiektem pożądania wielu, ponieważ sama do nich dołączyłam ha ha :D
W ogóle sama nie wiem czemu, zaczynając Wiedźmina, nie wiedziałam czego się spodziewać. Ogólnie nie lubię książek ani wojennych, ani politycznych, a tutaj jest to i to, ale napisane w taki sposób (słucham na zmianę z...

Tę część zaczęłam jako audiobook i przepadłam. Jestem wniebowzięta! Rewelacyjne wykonanie!
Nie wiem jak inni czytelnicy, ale Yennefer nie jest moją ulubienicą.
Świat stworzony przez pana Sapkowskiego nie umywa się do serialowego.
Popełniłam straszny błąd, zaczynając serial równo z książkami. Oczywiście serial przerwałam.
Ciężko opiniować tak popularny cykl. Często zdarza się, że coś jest przereklamowane, mimo to staje się hitem. W tym przypadku jest wręcz przeciwnie.

Tę część zaczęłam jako audiobook i przepadłam. Jestem wniebowzięta! Rewelacyjne wykonanie!
Nie wiem jak inni czytelnicy, ale Yennefer nie jest moją ulubienicą.
Świat stworzony przez pana Sapkowskiego nie umywa się do serialowego.
Popełniłam straszny błąd, zaczynając serial równo z książkami. Oczywiście serial przerwałam.
Ciężko opiniować tak popularny cykl. Często zdarza...

1. REM-X - 8/10 - motyw zaburzeń psychicznych połączonych z wierzeniami słowiańskimi. Bardzo interesujące; jak scenariusz do filmu.

2. Sezon na nowożeńców - 6/10 - trochę komediowe, nie najgorsze. Logiczne zakończenie.

3. Kukuk - 8/10 - początek był straszny - w sensie nie podobały mi się zdania, określenia - wręcz paplanina, ale całe opowiadanie spójne, logiczne, ciekawe i smutne.

4. Maliny na śniegu - 9/10 - chyba najlepsze. Opowidanie o małżeństwie i toksycznej relacji - pozornej zależności od drugiego człowieka i przemocy psychicznej.

5. Dziecina się kwili... - 7/10 - skojarzyło mi się z Wiedźminem. Całkiem przyjemne, z tajemnicą w tle.

6. Noc nas tu zastanie - 8/10 - czytałam już wcześniej, dlatego tutaj pominęłam, ale daję taką samą ocenę. Bardzo mi się podobało. Jest ten dreszcz emocji.

7. Iskra niebieska - 5/10 - to było dla mnie ciężkie. Jakieś takie rozwleczone, wydawało mi się mało spójne i chaotyczne. Dziwne relacje bohaterów. Nie moja historia.

8. Wiedźmi kamień - 5/10 - początek wydał się obiecujący, zakończenie dla mnie bez sensu.

9. Noc Kupały (...) - 4/10 - to to w ogóle było dla mnie głupie. Chaos totalny i nic z tego nie rozumiałam. Zakończenie jakby urwane w połowie? Nie wiem, dla mnie nie było tu zakończenia wcale. Jezu i każdy miał nazwisko zaczynające się na tą samą literę co imię - jakie to było wkurzające.

10. Na kwiatu urok - 4/10 - im dalej w las tym gorzej.

Ogólna ocena książki to średnia wszystkich ocen.
Warto po nią sięgnąć dla sześciu pierwszych opowiadań, reszta to dla mnie strata czasu.

1. REM-X - 8/10 - motyw zaburzeń psychicznych połączonych z wierzeniami słowiańskimi. Bardzo interesujące; jak scenariusz do filmu.

2. Sezon na nowożeńców - 6/10 - trochę komediowe, nie najgorsze. Logiczne zakończenie.

3. Kukuk - 8/10 - początek był straszny - w sensie nie podobały mi się zdania, określenia - wręcz paplanina, ale całe opowiadanie spójne, logiczne, ciekawe...

Zdecydowanie pani Kasia mogłaby iść w horrory :) Świetne opowiadanie sprawiające, że wyobraźnia pracuje. Siąść i połknąć na raz. Czułam napięcie razem z bohaterami i przemierzałam ścieżki idąc obok.
Jestem zachywcona postacią Lelenia i miałam ciary jak odzywał się głosem ofiar.
Zakończenie w moim stylu - logiczne i bez dziwactw.
Smacznego ;P

Zdecydowanie pani Kasia mogłaby iść w horrory :) Świetne opowiadanie sprawiające, że wyobraźnia pracuje. Siąść i połknąć na raz. Czułam napięcie razem z bohaterami i przemierzałam ścieżki idąc obok.
Jestem zachywcona postacią Lelenia i miałam ciary jak odzywał się głosem ofiar.
Zakończenie w moim stylu - logiczne i bez dziwactw.
Smacznego ;P

Jeśli chodzi o tytuł, to spodziewałam się więcej samego Mszczuja i moim zdaniem było go w treści za mało. Odniosłam wrażanie, że troszkę był zignorowany, tak jak ignorowała go Jaga.
Cała reszta była tak intrygująca i wciągająca, że "o ja nie mogę!"
Opis orszaku Dziada Mroza dosłownie mroził krew w żyłach.
Kocham tę serię i błagam o ekranizację. Ale nie po łebkach, tylko konkretnie!
Przepraszam, ale Gosia przy Jadze to ciepła klucha.
Mam nadzieję, że pomysły się nie skończą i Kwiat Paproci zostanie z nami jeszcze długo.

Jeśli chodzi o tytuł, to spodziewałam się więcej samego Mszczuja i moim zdaniem było go w treści za mało. Odniosłam wrażanie, że troszkę był zignorowany, tak jak ignorowała go Jaga.
Cała reszta była tak intrygująca i wciągająca, że "o ja nie mogę!"
Opis orszaku Dziada Mroza dosłownie mroził krew w żyłach.
Kocham tę serię i błagam o ekranizację. Ale nie po łebkach, tylko...