Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyznam szczerze, że książki Jodie Picoult bardzo lubię i zawsze są dla mnie synonimem jakości. Doceniam tutaj twist i zaskoczenie w połowie książki, dla mnie to było wielkie wow. Ale ogólnie odniosłam wrażenie, że książka jest dość chaotyczna, a Diana, jako główna bohaterka, niesamowicie wręcz irytująca i nie wiadomo czego chcąca od życia. Ostatecznie skończyłam ją z dużym poczuciem niedosytu. Myślałam, że to będzie dużo lepsza książka. Jednak poza wspomnianym przeze mnie genialnym twistem, poczułam duże rozczarowanie.

Przyznam szczerze, że książki Jodie Picoult bardzo lubię i zawsze są dla mnie synonimem jakości. Doceniam tutaj twist i zaskoczenie w połowie książki, dla mnie to było wielkie wow. Ale ogólnie odniosłam wrażenie, że książka jest dość chaotyczna, a Diana, jako główna bohaterka, niesamowicie...

Rozwiń

Zwiń

Przyznaję, ciężko jest powiedzieć o czym jest ta książka. Akcja toczy się bardzo, bardzo powoli, ale w zasadzie to nie zmierza do niczego. Całkowicie brakuje tutaj emocji. Nie wiem na czym miałyby tytułowe cuda. Znam dużo więcej książek, o lekkiej, świątecznej tematyce, które potrafią wciągnąć i zainteresować czytelnika.
Mamy tutaj Maćka, który chce się zaręczyć, ale wciąż ma problemy. Mamy Monikę która sprzedaje perfumy, Anię w ciąży, która nie ma co z sobą zrobić na Święta. Akcja zmierza donikąd i nic nie wnosi.

Przyznaję, ciężko jest powiedzieć o czym jest ta książka. Akcja toczy się bardzo, bardzo powoli, ale w zasadzie to nie zmierza do niczego. Całkowicie brakuje tutaj emocji. Nie wiem na czym miałyby tytułowe cuda. Znam dużo więcej książek, o lekkiej, świątecznej tematyce, które potrafią wcią...

Rozwiń

Zwiń

Kiedy tajni agenci idą na emeryturę, mogą albo zacząć uprawiać ogródki, albo założyć Klub Martini. Tyle, że zamiast popijać drinki, przyjdzie im rozwikłać ważną sprawę, ochronić swoją koleżankę i zapomnieć o spokoju.
Fajnie się czytało.

Kiedy tajni agenci idą na emeryturę, mogą albo zacząć uprawiać ogródki, albo założyć Klub Martini. Tyle, że zamiast popijać drinki, przyjdzie im rozwikłać ważną sprawę, ochronić swoją koleżankę i zapomnieć o spokoju.
Fajnie się czytało.

Wydawałoby się, że Elle jest typową kobietą z klasy średniej. wyższej. Pracuje na uczelni, ma męża dziennikarza i trójkę dzieci. Razem z matką przyjeżdżają do Papierowego Pałacu, swojego letniego domku, gdzie co roku spędzają lato. Jest poranek i zostaniemy z Elle przez całą dobę. Poznamy jej teraźniejszość, rozterki i poznamy przeszłość, która czai się za Elle, i nie pozwala jej swobodnie cieszyć tym co dziś.
To rodzinny dramat z wątkiem kryminalnym. Ciemna przeszłość, dramat dziecka, przemilczane dramaty i ogrom smutku.
To książka, która podejmuje wiele trudnych tematów. Naprawdę poruszająca, świetnie napisana. Wciągająca i na długo zostająca w pamięci.

Wydawałoby się, że Elle jest typową kobietą z klasy średniej. wyższej. Pracuje na uczelni, ma męża dziennikarza i trójkę dzieci. Razem z matką przyjeżdżają do Papierowego Pałacu, swojego letniego domku, gdzie co roku spędzają lato. Jest poranek i zostaniemy z Elle przez całą dobę. Poznamy...

Rozwiń

Zwiń

Czy książka mistrzyni Agathy Christie mogłaby mnie rozczarować? Oczywiście, że nie. Od początku do samego końca to prawdziwy klasyk gatunku. Po prostu mistrzowski kryminał, napisany tak, że właściwie to sam się czyta.

Czy książka mistrzyni Agathy Christie mogłaby mnie rozczarować? Oczywiście, że nie. Od początku do samego końca to prawdziwy klasyk gatunku. Po prostu mistrzowski kryminał, napisany tak, że właściwie to sam się czyta.