Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wielka euforia po otrzymaniu tegoż planera zamieniła się na wielkie rozczarowanie.
Co mnie doprowadza do szału:
- 37 stron notesu + kilka kolorowanek
- 28 stron zwykłego planera tygodniowego,
- 23 strony na dodawanie recenzji, co daje miejsce na 46 książek WHAT? WHAAAAAAAAAAT?
- Wyzwanie na początku planera jest na 100 przeczytanych książek w rok. To gdzie ja mam te recenzje i notatki robić do 100 książek?

Co jest fajne:
+ Zabawy w Bingo
+ Lista 100 klasyków do przeczytania
+ Miejsce na polecajki
+ Przyjemny design

Te plusy to są takie pierdołki a jak się okazuje nie ma najważniejszego czyli miejsca na notatki dotyczące książek... Co się tutaj stało?

Wielka euforia po otrzymaniu tegoż planera zamieniła się na wielkie rozczarowanie.
Co mnie doprowadza do szału:
- 37 stron notesu + kilka kolorowanek
- 28 stron zwykłego planera tygodniowego,
- 23 strony na dodawanie recenzji, co daje miejsce na 46 książek WHAT? WHAAAAAAAAAAT?
- Wyzwanie na początku planera jest na 100 przeczytanych książek w rok. To gdzie ja mam te...

Zbiór krótkich opowiadań w stylu Zafona. Część opowiadań nawiązuje do zaginionego pamiętnika Davida Martina. Dowiadujemy się nieco więcej na temat dzieciństwa Davida ale nie tylko. W książce czytamy opowieści w klimacie magii, miłości, morderstwa. Najbardziej podobało mi się opowiadanie o życiu płatnego mordercy. Ale uważam, że to nie jest to co seria CMENTARZA ZAPOMNIANYCH KSIĄŻEK. To tylko słaba namiastka bez rozwinięcia i wciągania w historię. Średnio polecam.

Zbiór krótkich opowiadań w stylu Zafona. Część opowiadań nawiązuje do zaginionego pamiętnika Davida Martina. Dowiadujemy się nieco więcej na temat dzieciństwa Davida ale nie tylko. W książce czytamy opowieści w klimacie magii, miłości, morderstwa. Najbardziej podobało mi się opowiadanie o życiu płatnego mordercy. Ale uważam, że to nie jest to co seria CMENTARZA ZAPOMNIANYCH...

Męczyłam tę książkę i zmęczyć nie mogłam. Nudziarstwo straszne. Czytamy pamiętniczek pary a później samego Pana, który podróżuje po dziwacznych miejscach z takim zamierzeniem, a później jest rozczarowany razem ze swoją dziewczyną, że są dziwne. Pojawiają się opowiastki z problemami jak u małych dzieci. Stambułu nie polecają, bo trafili akurat na protest na ulicy. Liberland na Bałkanach u chorej psychicznie społeczności również ich zaskoczył. Samo podsumowanie było podkreślone staropolskim powiedzeniem – wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. Jeśli ktoś, podobnie jak ja, nastawił się na książkę o podróżach, to może się rozczarować. To życiowa opowieść Pana Adama Fletchera. Nie polecam

Męczyłam tę książkę i zmęczyć nie mogłam. Nudziarstwo straszne. Czytamy pamiętniczek pary a później samego Pana, który podróżuje po dziwacznych miejscach z takim zamierzeniem, a później jest rozczarowany razem ze swoją dziewczyną, że są dziwne. Pojawiają się opowiastki z problemami jak u małych dzieci. Stambułu nie polecają, bo trafili akurat na protest na ulicy. Liberland...