Rewelacyjna, trzyma w napięciu i mega wciągająca. Do tego zdecydowanie zwroty akcji które zaskakują. Zdecydowanie polecam

Rewelacyjna, trzyma w napięciu i mega wciągająca. Do tego zdecydowanie zwroty akcji które zaskakują. Zdecydowanie polecam

Mam mieszane uczucia do tej książki,połowa książki,to po prostu nuda,niepotrzebne rozwlekanie tematu po tytułem kocha,nie kocha,ufa mi czy nie ufa,czy ja go kocham czy też nie.Natomiast póżniej,to co narbadziej kocham,smoki,wiverny bitwy.Akcja przyśpiesza niesamowicie.Zakończenie zaś palce lizać.Jak dla mnie nie będzie to ksiażka do której jeszcze wrócę,ale 3 tom przeczytam.

Mam mieszane uczucia do tej książki,połowa książki,to po prostu nuda,niepotrzebne rozwlekanie tematu po tytułem kocha,nie kocha,ufa mi czy nie ufa,czy ja go kocham czy też nie.Natomiast póżniej,to co narbadziej kocham,smoki,wiverny bitwy.Akcja przyśpiesza niesamowicie.Zakończenie zaś palce lizać.Jak dla mnie nie będzie to ksiażka do której jeszcze wrócę,ale 3 tom przeczytam.

Pierwsza część podobała mi się trochę bardziej. Miałam wrażenie, że momentami akcja stała w miejscu. Zdecydowanie książkę można byłoby podzielić na dwie części lub troszkę skrócić, by nadać dynamiki.
Całokształt bardzo mi się podobał, a zakończenie było zaskakujące.

Pierwsza część podobała mi się trochę bardziej. Miałam wrażenie, że momentami akcja stała w miejscu. Zdecydowanie książkę można byłoby podzielić na dwie części lub troszkę skrócić, by nadać dynamiki.
Całokształt bardzo mi się podobał, a zakończenie było zaskakujące.

Dawno nie czytałam książki tom 1 i kontynuacji tom 2 właściwie jedna po drugiej i chyba rozumiem potrzebę oczekiwania na dalszą część (masz czas ochłonąć po pierwszej części i chyba odpocząć od bohaterów, teraz trochę tego zabrakło i niestety się troszkę pod koniec męczyłam).
Ale ogólnie akcja nie zwalnia, jest zdecydowanie większe pole do popisu dla autorki bo wyciąga nas poza akademię jeźdźców smoków co daje jej możliwość kreowania świata (miejscami tego właściwe brakuje, takiego głębszego spojrzenia na ten wymyślony kontynent). Smoki nadal pozostają najciekawszymi bohaterami i mają najlepsze teksty. Miejscami zwłaszcza w dialogach boleśnie czuję się że czyta się literaturę młodzieżową - ale akcja, pomysł i smok Violet rekompensują całkiem miło. Sama relacja głównych bohaterów miejscami się nie do końca trzyma sensu (niby się kłócą, niby kochają, mają jakieś dziwne pretensje o zaufanie kiedy właściwe świat się im wali spod nóg i wszystkim grozi niebezpieczeństwo). Miejscami ich relacja jest niekonsekwentna ale to tylko dlatego że się czepiam bo Violet mnie wkurza, a Xanden sam nie wie czy chce być miłym misiem czy ostrym skur... (to chyba się nazywa choroba dwubiegunowa).
Nadal najbardziej broni się POMYSŁ, świat i SMOKI !

Dawno nie czytałam książki tom 1 i kontynuacji tom 2 właściwie jedna po drugiej i chyba rozumiem potrzebę oczekiwania na dalszą część (masz czas ochłonąć po pierwszej części i chyba odpocząć od bohaterów, teraz trochę tego zabrakło i niestety się troszkę pod koniec męczyłam).
Ale ogólnie akcja nie zwalnia, jest zdecydowanie większe pole do popisu dla autorki bo wyciąga...

Dawno żadna książka tak mnie nie wciągnęła.

Dawno żadna książka tak mnie nie wciągnęła.

Swietna książka

Swietna książka

Powiem szczerze, że mam mieszane uczucia co do tej książki.
Jak pierwsza część mnie zachwyciła, bohaterzy porwali a przez książkę przeszłam bardzo szybko, tak tu mi czegoś zabrakło.
Pomimo tego, iż książka ma 700 stron, czułam że przez dobrą połowę nic się nie działo.
No uważam, że ta książka była stanowczo za długa, porównując ilość stron z ilością akcji na niej opisanych.
Mimo tego, że przez środek książki trochę się wynudziałam, zakończenie drugiego tomu mnie zaciekawiło i na pewno sięgnę po 3 tom.

Powiem szczerze, że mam mieszane uczucia co do tej książki.
Jak pierwsza część mnie zachwyciła, bohaterzy porwali a przez książkę przeszłam bardzo szybko, tak tu mi czegoś zabrakło.
Pomimo tego, iż książka ma 700 stron, czułam że przez dobrą połowę nic się nie działo.
No uważam, że ta książka była stanowczo za długa, porównując ilość stron z ilością akcji na niej...

Przyszedł czas na powrót do Uczelni Wojskowej Basgiath. Drugi rok, nowe umiejętności, coraz większe wymagania i przerażające w skutkach oczekiwania. Smoki, jeźdźcy, walka o życie i tajemnice, które nigdy nie miały zostać odkryte.

„W trakcie pierwszego roku część z nas traci życie. W trakcie drugiego reszta traci człowieczeństwo" - Xaden Riorson.

Nie spodziewałam się tego co mnie czekało. Myślałam, że przeczytam, fajnie spędzę czas i książka się skończy. Książka się skończyła, ale ja nie mogę wyjść z szoku. Ciągle myślę, ciągle analizuję.
Nie ukrywam, że pierwsza połowa książki była dobrze napisana, wciągająca, po prostu fajna. Czytałam z przyjemnością i dobrze się bawiłam. W pewnym momencie fabuła ruszyła z kopyta a emocje zaczęły przejmować kontrolę. To był ten moment kiedy chciałam mocniej, więcej. Czytałam w każdej możliwej sekundzie dnia i nocy. Strony uciekały a ja nie wiedziałam czy chce już poznać zakończenie, czy jednak nie chcę się rozstawać na tak długo z bohaterami. Nastał koniec, ostatnie strony a moje serce zostało złamane i to dwukrotnie.

Zakończenie jest wręcz niemożliwe. Nie da się pojąć rozumem tego co się tam wydarzyło. Nie wyobrażam sobie czasu, który musimy czekać, aby poznać dalsze losy bohaterów.

Na koniec wspomnę, że bardzo polubiłam styl autorki. Poznałam autorkę w różnej odsłonie od fantastyki po romans i za każdym razem jestem bardzo miło zaskoczona. Lekkości, spójność, barwność opisów, niebanalne dialogi. Rebecca Yarros ma prawdziwy talent.

A jeżeli miałabym się czepiać. To jakoś relacja głównych bohaterów bardziej podobała mi się w pierwszej części. Tak tylko wspomnę.😉

Czwarte Skrzydło a może Żelazny Płomień? Która część jest Waszym zdaniem lepsza?

Przyszedł czas na powrót do Uczelni Wojskowej Basgiath. Drugi rok, nowe umiejętności, coraz większe wymagania i przerażające w skutkach oczekiwania. Smoki, jeźdźcy, walka o życie i tajemnice, które nigdy nie miały zostać odkryte.

„W trakcie pierwszego roku część z nas traci życie. W trakcie drugiego reszta traci człowieczeństwo" - Xaden Riorson.

Nie spodziewałam się tego...

Pierwszy tom przeczytałam z ciekawości, reklama dźwignia handlu;) a w przypadku „Czwartego skrzydła” dźwigni było sporo! Czytało się łatwo, przyjemnie i gdy przymknęłam oko na wszystkie mankamenty fabuły, dotarłam do zakończenia, które miło mnie zaskoczyło. Sięgnęłam wiec po tom drugi, pięknie wydany, kuszący wieloma takimi zaskoczeniami jak w pierwszej części … ale niestety autorka nie udźwignęła ciężaru oczekiwań. Tych niedociągnięć i bzdur jest już tak dużo, ze trudno brnie sie przez te 700str. Jest nudno, powtarzanie, a rozmowy głównych bohaterów tak bardzo irytują, ze już wolałabym by zjadły ich wiwerny. Ku mojemu przerażeniu tych tomów ma być conajmniej 5!!! Ja nie kupię następnych nawet dla pięknie barwionych brzegów …

Pierwszy tom przeczytałam z ciekawości, reklama dźwignia handlu;) a w przypadku „Czwartego skrzydła” dźwigni było sporo! Czytało się łatwo, przyjemnie i gdy przymknęłam oko na wszystkie mankamenty fabuły, dotarłam do zakończenia, które miło mnie zaskoczyło. Sięgnęłam wiec po tom drugi, pięknie wydany, kuszący wieloma takimi zaskoczeniami jak w pierwszej części … ale...

9,5 gwiazdek dla Xadena, 7 dla Violet.

Xaden wali tekstami jak z psychoterapii dla par, co mnie bardzo zaskoczyło i chyba nie spotkałam się jeszcze w romantasy z motywem, w którym to napalona główna bohaterka jest gaszona przez swojego love interest w taki sposób, że chodzę po ścianach. Violet przy Xadenie to dziecko, które dopiero wychodzi z mgły i zaczyna dostrzegać zarysy rzeczywistości, zaś on... zdecydowanie jest kandydatem na jednego z najlepszych loverboyów książkowych :)

9,5 gwiazdek dla Xadena, 7 dla Violet.

Xaden wali tekstami jak z psychoterapii dla par, co mnie bardzo zaskoczyło i chyba nie spotkałam się jeszcze w romantasy z motywem, w którym to napalona główna bohaterka jest gaszona przez swojego love interest w taki sposób, że chodzę po ścianach. Violet przy Xadenie to dziecko, które dopiero wychodzi z mgły i zaczyna dostrzegać...