Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za dużo, za szybko. Plasterki fabuły łyka się sprawnie, co nie sprzyja jednak rozsmakowywaniu się całością.

Za dużo, za szybko. Plasterki fabuły łyka się sprawnie, co nie sprzyja jednak rozsmakowywaniu się całością.

100 stron przeczytane i nic co by mnie zaskoczyło a tym bardziej zaciekawiło. Perypetie rodzinne redaktora, poczucie winy wobec dorosłego syna, latanina po urzędach i starych znajomych, Afryka lat 20 temu, też znamy itd. A co z regułą Hitchcoka o burzy z piorunami na otwarcie? Zamknęłam temat. Dobrze, że nie poszłam za szumem promocyjnym i nie kupiłam tej książki.

100 stron przeczytane i nic co by mnie zaskoczyło a tym bardziej zaciekawiło. Perypetie rodzinne redaktora, poczucie winy wobec dorosłego syna, latanina po urzędach i starych znajomych, Afryka lat 20 temu, też znamy itd. A co z regułą Hitchcoka o burzy z piorunami na otwarcie? Zamknęłam temat. Dobrze, że nie poszłam za szumem promocyjnym i nie kupiłam tej książki.

Czyta się bardzo dobrze. Jak po masełku. Czasem potrzebuję takich książek.

Czyta się bardzo dobrze. Jak po masełku. Czasem potrzebuję takich książek.

Tylko pozazdrościć ludziom, którzy mieli okazję znać i przyjaźnić się z poetką.

Tylko pozazdrościć ludziom, którzy mieli okazję znać i przyjaźnić się z poetką.