(ur. 1986) poetka, prozaiczka. Jedna z redaktorek Babińca Literackiego. Autorka tomu Cud i Anomalia, (Brzeg 2017) nagrodzonego Złotą Różą za najciekawszą i najbardziej obiecującą książkę poetycką roku. Laureatka Nagrody XIX Światowego Dnia Poezji UNESCO. Mieszka w Częstochowie.
Kasiu, dokonałaś niemożliwego. Twoja książka jako pierwsza w życiu "czyta mi się" sama. Z dykcją, na głosy, pauzami i miejscem na oddech. No i jest jeszcze wizualizacja, normalnie, centralnie "widzę" jakbym zza kulis oglądała teatr, bądź scenę z filmu.
Już łapie się na tym, że chcę, na pewno chcę, wrócić do początku i zaraz po zamknięciu ostatnich słów, zacząć od nowa.
Nie mam jednego, prostego określenia dla Fragmentów. Bo są fragmentami, delikatnie zszywanymi na okrętkę, tak, że powstaje wcale wcale szal, który w jednym miejscu jest miły jak futro młodego kota, piórka kurczaczka, w innym znów, gryzie jak czysta wełna na spoconym karku.
Zrobiłaś taką książkę, którą nie wiedziałam, że potrzebuję.
Dzięki
Wiola Pawlak
To nie jest słodka książeczka, którą babcia Krysia będzie czytać przy podwieczorku, sącząc przy tym kawusię z filiżaneczki. "Fragmenty" są szorstkie i niekomfortowe, wymagają skupienia i przyjęcia emocji. Narratorki kolejnych opowiadań przenikają się z ich bohaterkami, zlewają się bądź oddzielają wyraźną granicą, łączą je zaś doświadczenia - ból, utrata, wstyd, upokorzenie, lęk. Historie wgryzają się w umysł i ciało, przy odchodzeniu wyrywając z nich kawałki mięsa. Czerwonego jak słowo matematyka. Albo matka.