Uważam, że świat jest podzielony pomiędzy dwa rodzaje ludzi. Pierwszą grupę tworzą ludzie przekonani, że urodzili się, aby być szczęśliwymi....
Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążka: najlepszy prezent na Dzień Matki. Przegląd ofertLubimyCzytać3
- ArtykułyAutor „Taśm rodzinnych” wraca z powieścią idealną na nadchodzące lato. Czytamy „Znaki zodiaku”LubimyCzytać1
- ArtykułyPolski reżyser zekranizuje powieść brytyjskiego laureata Bookera o rosyjskim kompozytorzeAnna Sierant2
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Czartoryska. Historia o marzycielce“ Moniki RaspenLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andriej Tarkowski
5
8,1/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,1/10średnia ocena książek autora
164 przeczytało książki autora
398 chce przeczytać książki autora
6fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Tarkovsky: Films, Stills, Polaroids & Writings
Andriej Tarkowski, Hans-Joachim Schlegel
9,0 z 1 ocen
10 czytelników 0 opinii
2019
Kwartalnik Filmowy 9-10 1995
Andriej Tarkowski, Dariusz Czaja
7,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1995
Kompleks Tołstoja : myśli o życiu, sztuce i filmie
Andriej Tarkowski
7,5 z 30 ocen
111 czytelników 1 opinia
1989
Rublow: nowela filmowa
Andriej Tarkowski, Andrzej Konczałowski
8,0 z 5 ocen
19 czytelników 0 opinii
1976
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Może rzeczywisty sens naszej działalności zawiera się właśnie w niedorzecznym i bezsensownym akcie twórczym, w tworzeniu dzieł sztuki. Może ...
Może rzeczywisty sens naszej działalności zawiera się właśnie w niedorzecznym i bezsensownym akcie twórczym, w tworzeniu dzieł sztuki. Może fakt stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boże znajduje swój wyraz w uczynieniu go zdolnym do twórczości.
7 osób to lubiMam silnie rozwiniętą pamięć emocjonalną. Bardziej pamiętam stany psychologiczne niż ludzi, spotkania, wydarzenia.
4 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Czas utrwalony Andriej Tarkowski
7,9
Książka zmotywowała mnie do obejrzenia kilku obrazów, wszystkim dobrze już znanego reżysera. Niekiedy raził mnie jej nadmierny, bezkompromisowy idealizm, który lepiej wyraża się w postaci obrazów na ekranie, niż w formie teoretycznych dywagacji. Fantazje autora rekompensuje dążenie do uchwycenia bezpośredniego doświadczenia oraz zbijanie wszelkich pytań o symbolikę w jego filmach:
„Bardzo trudno było mi wyjaśnić osobom, które obejrzały Zwierciadło, że w filmie, oprócz pragnienia wyrażenia prawdy, nie ma innego ukrytego, zaszyfrowanego sensu”.
Tarkowski stara się scharakteryzować estetykę sztuki filmowej nadając jej ontologicznego kształtu. Pojęciem wiodącym w jego teorii jest czas filmowy wyznaczony przez rytm poszczególnych ujęć zamkniętych w ściśle określonej przestrzeni (montaż pełni drugorzędne znaczenie). W ten sposób kino zbliża się do życia, jest „realnością emocjonalną”. Nie jestem teoretykiem filmowym, ale świadomość artysty jest w tym wypadku zdumiewająca. Cześć omawiająca strukturę obrazu filmowego to najmocniejsza strona książki.
W zakończeniu autor pozwala sobie na ocenę kondycji duchowej ludzki, która, jak pewnie nikogo nie zaskoczy, znajduję się obecnie w kryzysie. Zagrożeniem dla jednostki jest wszechobecny materializm. Mamy tu do czynienia z chrystusową rolą artysty, który wskazuję zagubionym jednostkom właściwy kierunek rozwoju. Wydaję mi się, że to nieco przestarzała idea zabarwiona megalomanią autora. Tarkowski zapomina, że pełny rozrost duchowy możliwy jest w optymalnych warunkach materialnych.
Podsumowując – rosyjski reżyser to o wiele lepszy autor przenikliwych obrazów filmowych, niż teoretyk. Niektóre, toporne fragmenty zostają jednak usprawiedliwiona imponującą świadomością artystyczną Andrieja Tarkowskiego.
Czas utrwalony Andriej Tarkowski
7,9
Dla fanów Andrieja Tarkowskiego must have. Z tej autorskiej książki wyłania się obraz nieco narcystycznego, bezkompromisowego i, być może właśnie dlatego, genialnego reżysera. Reżysera - artysty, dla którego film jest prawdziwą sztuką i, który sprzeciwia się, tak powszechnej, komercjalizacji tej dziedziny sztuki. Reżysera, który wierzy w widza, który pozwala widzowi na własną interpretację, a zwłaszcza na emocjonalnie indywidualny odbiór dzieła. Tarkowski cenił sobie bliski kontakt z aktorami, ale także ze swoimi fanami, których listy czytywał nieraz ze smutkiem, nieraz z zaskoczeniem, ale zawsze z zainteresowaniem. Dziwiło go, że ludzie doszukują się symboli i metafor w scenach, których realizacja koncentrowała się na realizmie tak w zewnętrznym, jak i wewnętrznym świecie bohaterów. Te zabawne nieporozumienia z cyklu "co autor miał na myśli" Tarkowski trafnie podsumowuje w ten sposób: "Ze szczególnym upodobaniem byłem na przykład pytany o znaczenie deszczu. Dlaczego pojawia się w każdym filmie, dlaczego powtarzają się obrazy wiatru, ognia, wody? Pytania tego rodzaju wprawiają mnie w zakłopotanie... Mógłbym powiedzieć, że opady są charakterystyczną cechą przyrody (...) należą do środowiska naturalnego, w którym żyjemy, są prawdą życia. Dlatego dziwi mnie fakt, że ludzie nie rozkoszują się przyrodą przedstawioną na ekranie w sposób nieobojętny, lecz szukają w niej jakiegoś ukrytego sensu. W deszczu można oczywiście widzieć jedynie oznakę złej pogody, podczas gdy ja wykorzystuję go w pewien sposób jako środowisko estetyzujące, w które zostaje wprowadzona akcja filmu. Jednak nie oznacza to wcale, na miły Bóg, że przyroda w moich filmach ma cokolwiek symbolizować. W filmach komercyjnych pogoda zazwyczaj w ogóle nie istnieje."
Tarkowski niektóre tematy rozwleka, ale to po to, by zostać jak najlepiej zrozumianym. I myślę, że mu się to udało - poznajemy nie tylko jego warsztat pracy, ale też jego samego jako Człowieka.
Polecam!