Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Maciej Bernhardt
Źródło: http://histmag.org/?author=163
4
7,2/10
Urodzony: 16.01.1923
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,2/10średnia ocena książek autora
36 przeczytało książki autora
96 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Z Miodowej na Bracką. Opowieść powstańca warszawskiego. Część II
Maciej Bernhardt
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2015
Z Miodowej na Bracką. Opowieść powstańca warszawskiego. Część druga
Maciej Bernhardt
7,1 z 13 ocen
38 czytelników 2 opinie
2012
Z Miodowej na Bracką. Opowieść powstańca warszawskiego
Maciej Bernhardt
7,4 z 31 ocen
108 czytelników 6 opinii
2009
Samochodowe silniki spalinowe dziś i jutro
Maciej Bernhardt, Stefan Wiśniewski
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1967
Najnowsze opinie o książkach autora
Z Miodowej na Bracką. Opowieść powstańca warszawskiego Maciej Bernhardt
7,4
Niezykłe wspomnienia uczestnika powstania warszawskiego zebrane w formie opowieści o życiu przed wojną oraz o okrutnym czasie okupacji. Nie zawieraja one ścisłych danych o wyposażeniu, planach akcji itd. Jest to raczej relacja, jaką otrzymalibyśmy od kochanego dziadka, który czasem już zapomina jak to było.
Wzruszające, ciepłe, ale pełne odwagi i wiary w zwycięstwo.
Z Miodowej na Bracką. Opowieść powstańca warszawskiego Maciej Bernhardt
7,4
Z trudem przebrnęłam przez pierwsze strony wspomnień, bo autor dość szczegółowo opisuje w nich np rozkład własnego mieszkania (lustro znajduje się na tej ścianie, stół stoi tu, a przy nim tyle i tyle krzeseł),co nie bardzo mnie interesowało jako niezwiązane z tematem powstania. Dalej natomiast Bernhardt snuje subiektywną opowieść o czasach wojennych. Wspomnienia te spisane są prostym językiem, za pomocą krótkich zdań.
Autor wielokrotnie zaznacza, że dane wydarzenie tak pamięta, ale nie jest pewien czy czegoś nie przeinaczył, zacierają mu się w pamięci nazwiska, pozostają natomiast ludzie i to, co dla niego zrobili. Szczerze mówi o tym kogo cenił, a kto jest dla niego wrogiem czy po prostu człowiekiem bez honoru.
Warto przeczytać ze względu na to subiektywne spojrzenie i szczerość autora.