David Fisher

W zasadzie nie umiem powiedzieć, co zawiera ta książka. Z jednej strony to opo⁸wieść o bezwzględnym, ale kolorowym życiu Pablo Escobara. Z drugiej strony autor nie zna wielu szczegółów, niektóre fakty ubarwia, niektóre tezy tylko domniemywa. Często pisze, że nie wie. Nie do końca umie też określić swoją rolę w całości przedsięwzięcia. Raz przedstawia się jako księgowy, który nie miał pojęcia o działaniach wielkiego Pablo. Kiedy indziej jako pełnoprawny członek kartelu, prawa ręka Pablo, biorący udział w szalonym życiu bonzów narkotykowych. Określenie Roberto Księgowym Mafii w sumie też jest trochę na wyrost. Oczywiście przeprowadził wiele udanych transakcji prania pieniędzy, ale również wiele z nich zostało zaprzepaszczonych. A może po prostu książka to sposób na uszczknięcie choć szczypty sławy Pablo? Wylansowanie na jego „plecach” swojej osoby? Roberto zdecydowanie wybiela swój udział w przestępczej działalności brata. Kilkakrotnie podkreśla, że jego jedynym przestępstwem było nazwisko Escobar. Tak jakby w ogóle nie uczestniczył w mało chwalebnym procederze prania „kokainowych” pieniędzy kartelu. Zresztą sam czerpał z nich pełnymi garściami. Aż w końcu , odnoszę wrażenia, że książka jest po prostu sposobem na zarobienie paru groszy, po tym jak Roberto stracił cały majątek. Może też trochę sposobem autora na zwrócenie na siebie uwagi, podniesienie swojej rangi, nadanie sobie pewnego statusu bycia „kimś”. Jest to zbiór nie zawsze spójnych opowieści z życia kokainowych bonzów, głównie oparty na niejasnych, postrzępionych wspomnieniach Roberto. Język i styl nie zachwyca, co jest dość dziwne bo Roberto jest wykształconym człowiekiem. Jeśli ktoś widział Narcos, to książka nie wnosi nic nowego do historii króla kokainy.