Wolne

Zbiór wywiadów z bardzo mądrymi i ciekawymi kobietami. Jedne bardziej popularne, drugie mniej, ale wszystkie łączy jakaś zadziwiająca historia. Trochę o holokauście, PRL-u i sztuce.
Bardzo polecam.

Zbiór wywiadów z bardzo mądrymi i ciekawymi kobietami. Jedne bardziej popularne, drugie mniej, ale wszystkie łączy jakaś zadziwiająca historia. Trochę o holokauście, PRL-u i sztuce.
Bardzo polecam.

Tytułowa kwestia wolności jest w książce raczej umowna, co nie przeszkadza czytać wywiadów Grzeli z przyjemnością i satysfakcją. Wszystkie rozmówczynie są interesujące, jednak największe wrażenie zrobiła na mnie opowieść Aliny Świdowskiej o matce, Adinie Blady-Szwajger. Zaskoczył mnie wywiad z Teresą Nawrot, byłą współpracownicą Grotowskiego, ciekawie było dowiedzieć się czegoś więcej o Wandzie Wiłkomirskiej oraz Irenie Rybczyńskiej-Holland.

Tytułowa kwestia wolności jest w książce raczej umowna, co nie przeszkadza czytać wywiadów Grzeli z przyjemnością i satysfakcją. Wszystkie rozmówczynie są interesujące, jednak największe wrażenie zrobiła na mnie opowieść Aliny Świdowskiej o matce, Adinie Blady-Szwajger. Zaskoczył mnie wywiad z Teresą Nawrot, byłą współpracownicą Grotowskiego, ciekawie było dowiedzieć się...

Zapis rozmów z kilkunastoma kobietami, które zasłużły się dla wolności. Wolnośc ma tutaj wielorakie znaczenia, albo chodzi o suwerenność artystyczną, albo o niezawisłość sumienia, albo o niezłomną postawę podczas zawieruchy wojennej, okupacji, prześladowań żydów. Wśród rozmówczyń mamy Julię hartwig, A Szejnert Blady, Henrykę Krzywonos, Hannę Krall, Magdalenę Łazarkiewicz, Agnieszkę Holland i Krystynę Chiger. Najczęściej przewijają się pytania o motywacje, o okoliczności wydarzeń historycznych, o źródła inspiracji dla twórczości. A Szejnert zasłynęła z występów u Grotowskiego i monodramów o Holokauście, Henryka Krzywonos to legenda strajków na Wybrzeżu i solidarnościowa działaczka. Kobiety te pokazują, że warto walczyć o wolność w życiu, wolność artystycznego wyrazu, wolność słowa i ocalenie pamięci. Miejscami te dialogi są takie intymne, obnażają zakątki kobiecej duszy, są zapiskami które zmuszają do refleksji. Można się wiele dowiedzieć o kulisach historii, o osobach, które wywarły wpływ na te niezależne i wyzwolone niewiasty. Dobry reportaż o nietuzinkowych przedstawicielkach płci pięknej, o krętych ścieżkach ich życia, o dokonywanych przez nie wyborach. Niektóre z nich to postacie kontrowersyjne, lewicujące i odżegnujące się od światopoglądu religijnego. Jeśli chcecie poznać inne punkty widzenia, wejść w polemikę z ciekawymi ludźmi, to sięgnijcie po tę lekturę.

Zapis rozmów z kilkunastoma kobietami, które zasłużły się dla wolności. Wolnośc ma tutaj wielorakie znaczenia, albo chodzi o suwerenność artystyczną, albo o niezawisłość sumienia, albo o niezłomną postawę podczas zawieruchy wojennej, okupacji, prześladowań żydów. Wśród rozmówczyń mamy Julię hartwig, A Szejnert Blady, Henrykę Krzywonos, Hannę Krall, Magdalenę Łazarkiewicz,...

Bardzo interesujący zapis rozmów z kobietami, które dzięki sile charakteru znalazły swoją indywidualną ścieżkę w życiu. Wywiady - fragmenty wspomnień - rzucające ciekawe światło na biografie portretowanych kobiet. Bohaterki są wolne ponieważ potrafią docenić swoją wolność, potrafią dbać o wartości, które są dla nich ważne, myślą niezależnie, nie poddają się życiowym trudnościom.

Warto zaznaczyć, że każdy wywiad to niezwykła i inspirująca osobna historia. Pan Remigiusz Grzela z ogromnym wyczuciem, wrażliwością i szczerym zainteresowaniem zadaje pytania i potrafi wydobyć na światło dzienne niezwykłe, nieznane szczegóły i świetne anegdoty. Charakter rozmów świadczy także o zaufaniu jakim obdarzyły go rozmówczynie.

Dla mnie bardzo ciekawe były także planowe powroty do niektórych rozmów i do wybranych tematów. Dzięki decyzji autora o opublikowaniu fragmentów wywiadów zarejestrowanych w różnych okresach, nabrały one jeszcze szerszej perspektywy, pojawił się jeszcze inny wymiar - czasu - wzbogacający obraz.

Sam autor napisał we wstępie, że "To książka o wolności i o ucieczce do niej." To chyba wątek wspólny dla wszystkich historii.

Czyta się szybko i z zainteresowaniem. Bardzo fajna książka :)

Bardzo interesujący zapis rozmów z kobietami, które dzięki sile charakteru znalazły swoją indywidualną ścieżkę w życiu. Wywiady - fragmenty wspomnień - rzucające ciekawe światło na biografie portretowanych kobiet. Bohaterki są wolne ponieważ potrafią docenić swoją wolność, potrafią dbać o wartości, które są dla nich ważne, myślą niezależnie, nie poddają się życiowym...

Są pewne siebie, spełnione i pogodzone. Ale nie zawsze tak było. Córka lekarki z getta, była więźniarka obozu w Auschwitz, znana dziennikarka czy ta, od której zaczęły się strajki w Gdańsku to kobiety, które wybrały wolność. „Wolne” to dwanaście poruszających rozmów o tym, jak nie zatracić siebie w świecie, w którym dla indywidualności nie ma zbyt wiele miejsca.

Remigiusz Grzela materiał do swojej książki zbierał przez wiele lat. O wywiady nierzadko starał się przez długi czas, czasem przeprowadzał z jedną osobą kilka rozmów. Z tak bogatego tekstu stworzył książkę o kobietach, które wolność mają we krwi. O kobietach, których historia i dokonania wywarły duży wpływ na losy ludzi i krajów, ale przede wszystkim o kobietach, które wybrały własną drogę w życiu, niepozbawioną kolein i nieszczęścia, ale przede wszystkim konsekwentną. To rozmowy niezwykle poruszające, budzące najgłębsze emocje i pozwalające nabrać dystansu do własnego życia.

Rozmowy Grzeli przeprowadzane są bez pośpiechu. Oddaje swoim bohaterkom głos, nie ponagla ich, rozumie jak trudne są to wyznania. Aż boli cisza, która zapada między pytaniem i odpowiedzią; czujemy dystans, który powoli przeradza się w zaufanie by na końcu poczuć ulgę – że już wiemy, że rozumiemy, że wszystko, co miało zostać, zostało powiedziane. A po tym jest już tylko spokój.

Rozmowy Remigiusza Grzeli dobrze wpisują się w ideę cyklu, która pokazuje świat widziany oczami kobiet – tych wydaje się słabszych i „mniej równych” połówek świata. Odkrywamy, że wszyscy jesteśmy skonstruowani wedle tych samych prawideł – największą rolę w naszym życiu odgrywają emocje, które mają wpływ na nasze decyzje a w konsekwencji na to, czy możemy o sobie mówić w kontekście wolności. Nie tylko wolności „od” ale przede wszystkim wolności „do” – do wyznaczenia własnego przepisu na życie.

Są pewne siebie, spełnione i pogodzone. Ale nie zawsze tak było. Córka lekarki z getta, była więźniarka obozu w Auschwitz, znana dziennikarka czy ta, od której zaczęły się strajki w Gdańsku to kobiety, które wybrały wolność. „Wolne” to dwanaście poruszających rozmów o tym, jak nie zatracić siebie w świecie, w którym dla indywidualności nie ma zbyt wiele miejsca.

Remigiusz...

Bohaterki wywiadów, a jest ich rożnej objętości dwanaście, są uwikłane w większości w bycie figurami kobiet silnych i niezależnych. Tylko jedna z nich nie jest obarczona pośrednio lub bezpośrednio traumą wojny, natomiast przez dekadę trawili ją mężczyźni i teatr. Tylko jedna z nich wydaje się być duszą spokojną, niedrgającą, a jest to poetka. Tylko jedna z nich szczerze opowiada, tak jak i robiła to grając monodram na scenie o tym jak jej matka, bohaterka i legenda nie sprawdzała się w jednej "prostej" roli. Większość z nich mówi jednak wspólnym głosem, niemalże jednakowym o walce, o wojnie, o obserwowaniu świata, i o mężczyznach, którzy raczej nie stawali na wysokości zadania przez wrażliwość, nałogi i inne kobiety. Opowiadają też o pokorze swojej, a także tych, które je tworzyły: matkach i babkach. Kobiety przecież są nośnikami tradycji, bo przecież one organizują życie rodzinne, więc czemu nie społeczne.

Historie piękne i niesamowite, tekst pana Remigiusza Grzeli trochę mniej. W rolach głównych niby opowieści: Julii Hartwig, Henryki Krzywonos, Aliny Świdowskiej, Zofii Posmysz, Teresy Torańskiej, Wandy Wiłkomirskiej, Teresy Nawrot, Hanny Krall, Krystyny Chiger, Ireny Rybczyńskiej-Holland, Agnieszki Holland i jej siostry Magdaleny Łazarkiewicz.

bookish.blog.pl

Bohaterki wywiadów, a jest ich rożnej objętości dwanaście, są uwikłane w większości w bycie figurami kobiet silnych i niezależnych. Tylko jedna z nich nie jest obarczona pośrednio lub bezpośrednio traumą wojny, natomiast przez dekadę trawili ją mężczyźni i teatr. Tylko jedna z nich wydaje się być duszą spokojną, niedrgającą, a jest to poetka. Tylko jedna z nich szczerze...