Żmijowisko

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Wojciecha Chmielarza i trudno mi sobie wyobrazić lepszy początek znajomości.

„Matki zawsze mówią, że wszystkie swoje dzieci kochają tak samo. Matki kłamią.”

Grupa wieloletnich znajomych spędza wspólnie wakacje w ustronnej wsi, otoczonej lasami i jeziorami. Wydawałoby się, że to idealna sceneria do relaksujących wieczorów przy ognisku, spuszczenia gromadzonego przez cały rok napięcia i zacieśnienia nadszarpniętych więzów rodzinnych. Ale pod powierzchnią kłębią się tłumione emocje, zadawnione urazy, ktoś kogoś zdradza, ktoś kogoś atakuje, a ostatniej nocy ginie bez śladu Ada, córka Kamili i Arka. Co się stało z dziewczyną?

Akcja „Żmijowiska” toczy się w trzech liniach czasowych, a wydarzenia poznajemy z perspektywy kilku osób, co było świetnym zabiegiem, ponieważ raz opisane wypadki nabierały zupełnie nowego wydźwięku, pokazane oczami innego bohatera. Nie ma tutaj szaleńczego tempa, ani gwałtownych zwrotów akcji, a jednak ciężko było mi się oderwać od tej liczącej ponad 450 stron lektury. Autor cudownie wszedł w głowy swoich bohaterów, uczynił ich tak naturalnymi i pełnokrwistymi, że nie można było przejść obok nich obojętnie. Te skomplikowane relacje, toksyczne zachowania, studium rozpadu rodziny, małe i większe podłości – to była naprawdę smakowita mieszanka. A do tego rzut okiem za kulisy życia „sławnych i bogatych” i pokazanie niszczącej siły przekazu medialnego.

Pomalutku, krok po kroku, autor rekonstruuje nam przebieg feralnej nocy zaginięcia Ady, po drodze dorzucając kilka dramatycznych wydarzeń. Co do samego zakończenia – bardzo nie chciałam, żeby tak się stało, ale było to również najbardziej logiczne wyjaśnienie. Dlatego skończyłam „Żmijowisko” z uczuciem dojmującego smutku, ale i z głębokim czytelniczym usatysfakcjonowaniem.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Wojciecha Chmielarza i trudno mi sobie wyobrazić lepszy początek znajomości.

„Matki zawsze mówią, że wszystkie swoje dzieci kochają tak samo. Matki kłamią.”

Grupa wieloletnich znajomych spędza wspólnie wakacje w ustronnej wsi, otoczonej lasami i jeziorami. Wydawałoby się, że to idealna sceneria do relaksujących wieczorów przy...

Świetna. Obejrzałam najpierw film a potem czytałam książkę i i jest to rewelacyjne uzupełnienie obrazu do książki.Polecam.

Świetna. Obejrzałam najpierw film a potem czytałam książkę i i jest to rewelacyjne uzupełnienie obrazu do książki.Polecam.

Książka wciąga i świetnie się ją czyta, niemniej wulgaryzmy autora nieco mnie raziły.
Zakończenie zaskakuje, choć brakowało mi jakiegoś dokończenia co stało się z resztą postaci w niedalekiej przyszłości po dowiedzeniu prawdy.

Książka wciąga i świetnie się ją czyta, niemniej wulgaryzmy autora nieco mnie raziły.
Zakończenie zaskakuje, choć brakowało mi jakiegoś dokończenia co stało się z resztą postaci w niedalekiej przyszłości po dowiedzeniu prawdy.

Spodziewałam się więcej, lepiej, z rozmachem. Bardzo długo się rozkręcała, ale finalnie warto było doczytać do końca.

Spodziewałam się więcej, lepiej, z rozmachem. Bardzo długo się rozkręcała, ale finalnie warto było doczytać do końca.

Dobre opinie oraz sam fakt wydania serialu na podstawie książki zachęciły mnie do lektury. Żałuję! Książki nie mam ochoty trzymać na swojej półce, zastanawiam się czy ją sprzedać czy wyrzucić do kosza. Wysokich ocen nie rozumiem, historia nie jest wciągająca, wulgaryzmy i obrzydliwe określenia całkowicie zniechęcające, sam poziom - wątpliwy. Jedyne wrażenie po przetrwaniu połowy książki to zażenowanie. Nie polecam.
Było to moje pierwsze spotkanie z autorem i myślę, że ostatnie.

Dobre opinie oraz sam fakt wydania serialu na podstawie książki zachęciły mnie do lektury. Żałuję! Książki nie mam ochoty trzymać na swojej półce, zastanawiam się czy ją sprzedać czy wyrzucić do kosza. Wysokich ocen nie rozumiem, historia nie jest wciągająca, wulgaryzmy i obrzydliwe określenia całkowicie zniechęcające, sam poziom - wątpliwy. Jedyne wrażenie po przetrwaniu...

Krymiał. Thriller. Ale też obyczaj, dramat. Jest tutaj tak wiele poruszonych wątków, ludzkich losów, wyborów, porażek (także życiowych),ale najważniejsze jest cały czas gdzie jest 15 letnia dziewczyna, Ada - co się z nią stało, dlaczego. Nie jest to lekka i przyjemna literatura. Poruszony temat jest trudny. Ocenę obniżyłam ze względu na użyty język, wulgaryzmy. Mimo to lubię sięgać co jakiś czas po książki Wojciecha Chmielarza. Najbardziej podobał mi się Podpalacz i powoli przymierzam się do przeczytania całego cyklu o komisarzu Jakubie Mortce.
PS Na netflixie jest serial pod tym samym tytułem - Żmijowisko - i to on właśnie zmotywował mnie żeby przeczytać książkę. Teraz mogę spokojnie obejrzeć serial.

Krymiał. Thriller. Ale też obyczaj, dramat. Jest tutaj tak wiele poruszonych wątków, ludzkich losów, wyborów, porażek (także życiowych),ale najważniejsze jest cały czas gdzie jest 15 letnia dziewczyna, Ada - co się z nią stało, dlaczego. Nie jest to lekka i przyjemna literatura. Poruszony temat jest trudny. Ocenę obniżyłam ze względu na użyty język, wulgaryzmy. Mimo to...

To taka ksiazka, z która jest się cały czas pomimo przerwy w czytaniu. Siedzi w głowie. Porusza.

To taka ksiazka, z która jest się cały czas pomimo przerwy w czytaniu. Siedzi w głowie. Porusza.

Fabuła książki skupia się wokół zaginięcia piętnastoletniej Ady Duszyńskiej, która wraz z rodzicami i ich znajomymi przyjechała do niewielkiego letniska położonego nad jeziorem we wsi Żmijowisko. To bardzo dobry thriller psychologiczny opisujący różne relacje międzyludzkie i ich wpływ na rzeczywistość. Rozbudowany i o ciekawej konstrukcji. Czytelnik jest przerzucany między trzema okresami: zeszłorocznymi wakacjami, podczas których doszło do tragedii, teraźniejszością i czasem pomiędzy. To wyjątkowo dobrze i szczegółowo skonstruowany thriller. Wszystko jest dopracowane i dopięte na ostatni guzik. To ważne, zważywszy na ilość wątków i bohaterów. Nie ma żadnych niedopowiedzeń i nieścisłości. Jest tajemnica, jest zagadka, są ludzie i każdy z nich mógłby być winny.  Na szczególną uwagę zasługują wyraziste i realistycznie wykreowane postacie, które mają różne osobowości. Każda jest kompletna. Jednych lubimy, do innych czujemy niechęć, ale nikt nie jest obojętny. Nie dostajemy od razu wszystkiego na tacy, a stopniowo poznajemy zarówno bohaterów, jak i wydarzenia. To książka dla fanów zagadek kryminalnych. Zakończenie wbiło mnie w fotel. Autor wodzi za nos czytelnika aż do samego finału, gdzie rozwikłanie zagadki może mocno zszokować. Bardzo dobrze mi się czytało tę książkę. Nie dziwi mnie, że powstała ekranizacja. "Żmijowisko" to książka o okropnej tragedii, która niszczy życie. O rodzinie, która musi stawić czoła temu, co przynosi los. O przyjaźni, która czasem może być fałszywa. O miłości, o zdradzie, o cierpieniu, a przede wszystkim o życiu.

Fabuła książki skupia się wokół zaginięcia piętnastoletniej Ady Duszyńskiej, która wraz z rodzicami i ich znajomymi przyjechała do niewielkiego letniska położonego nad jeziorem we wsi Żmijowisko. To bardzo dobry thriller psychologiczny opisujący różne relacje międzyludzkie i ich wpływ na rzeczywistość. Rozbudowany i o ciekawej konstrukcji. Czytelnik jest przerzucany między...

"Żmijowisko" to powieść Wojciecha Chmielarza, jednego z najpopularniejszych polskich autorów kryminałów. Tym razem autor przenosi nas w mroczne zakamarki Polski, gdzie dochodzi do serii brutalnych morderstw. Śledztwo w tej sprawie prowadzi ojciec dziewczynki który boryka się z własnymi demonami.
Powieść Chmielarza odznacza się charakterystycznym dla niego stylem - dynamiczną akcją, gęstym klimatem i wielopoziomową fabułą. Autor umiejętnie buduje napięcie, stopniowo odkrywając kolejne tajemnice i zaskakuje czytelnika nieoczekiwanymi zwrotami akcji.
"Żmijowisko" to nie tylko wciągająca historia kryminalna, ale również studium psychologiczne bohaterów. Chmielarz wnikliwie portretuje ich emocje, motywacje i dylematy moralne. Szczególnie interesująca jest postać Adoany.
Powieść porusza również ważne kwestie społeczne, a Chmielarz nie boi się pokazywać ciemnej strony ludzkiej natury i krytycznie patrzeć na rzeczywistość. Żmijowisko" to bez wątpienia jedna z najlepszych powieści Wojciecha Chmielarza. To wciągająca, trzymająca w napięciu lektura, która z pewnością przypadnie do gustu fanom kryminałów.
Zalety:
Dynamiczna akcja
Gęsty klimat
Wielopoziomowa fabuła
Interesujące postacie
Poruszanie ważnych kwestii społecznych
Wady:
Brak
Ocena: 10/10 :))) POLECAM

"Żmijowisko" to powieść Wojciecha Chmielarza, jednego z najpopularniejszych polskich autorów kryminałów. Tym razem autor przenosi nas w mroczne zakamarki Polski, gdzie dochodzi do serii brutalnych morderstw. Śledztwo w tej sprawie prowadzi ojciec dziewczynki który boryka się z własnymi demonami.
Powieść Chmielarza odznacza się charakterystycznym dla niego stylem -...

Trudno coś napisać. Dałabym jeszcze niższą ocenę, ale podwyższyłam za ciekawą i zaskakującą końcówkę, choć uważam, że wprawny fan zagadek mógł się domyślić zakończenia.

Na minus cała reszta, historia wlecze się niemiłosiernie, niektóre wątki mocno naciągnięte i jakieś porąbane, np. ten z Merry. Niektóre postaci fatalne, jak choćby Damian który nie posiadał własnego zdania i autor zrobił z niego niedorozwiniętego wręcz.

Po trzecie, mam wrażenie że Pan Chmielarz ma jakiś problem z męskim przyrodzeniem. Fallus na fallusie, fallisem poganiam, aż obleśnie się momentami robiło. Taki Grey dla ubogich.

Nie wiem, gdzie by można te książkę umieścić, ale gdzieś pomiędzy słabą obyczajówką, tanim pornolkiem, a próbą napisania kryminało-thrillera. Mam wrażenie, że Panu Chmielarzowi na końcu przypomniało się, że to miał być thriller z zagadką.

Trudno coś napisać. Dałabym jeszcze niższą ocenę, ale podwyższyłam za ciekawą i zaskakującą końcówkę, choć uważam, że wprawny fan zagadek mógł się domyślić zakończenia.

Na minus cała reszta, historia wlecze się niemiłosiernie, niektóre wątki mocno naciągnięte i jakieś porąbane, np. ten z Merry. Niektóre postaci fatalne, jak choćby Damian który nie posiadał własnego zdania...