Nieskrępowana dusza

Ma dla mnie dużą wartość, ale poradnik to to nie jest. Można było usunąć ciągle powtarzania i niektóre przykłady, które nic nie wyjaśniały. Dodatkowo czasami trąciło hipokryzją.
Mimo to wyniosłam z niej kilka ważnych lekcji i częściowo zmieniła mój obraz rzeczywistości.

Ma dla mnie dużą wartość, ale poradnik to to nie jest. Można było usunąć ciągle powtarzania i niektóre przykłady, które nic nie wyjaśniały. Dodatkowo czasami trąciło hipokryzją.
Mimo to wyniosłam z niej kilka ważnych lekcji i częściowo zmieniła mój obraz rzeczywistości.

Pierwsza połowa książki to mam wrażenie powtarzanie na okrągło „bądź obserwatorem swoich emocji”, może nie czytałem zbyt uważnie, ale takie odniosłem wrażenie, końcowe rozdziały znacznie lepsze w moim odczuciu.
Mocno działa na wyobraźnie rozdział „kontemplowanie śmierci” przypomina jak kruche jest zjawisko zwane życiem, możemy planować coś na lata do przodu jednocześnie odkładając tak wiele pragnień na później, później które może już jutro nie nadejść...
Jak dla mnie mało odkrywcza, może dlatego że od kiedy pamiętam moje podejście do życia jest stoickie, ma to swoje plusy, ale i minusy.

Pierwsza połowa książki to mam wrażenie powtarzanie na okrągło „bądź obserwatorem swoich emocji”, może nie czytałem zbyt uważnie, ale takie odniosłem wrażenie, końcowe rozdziały znacznie lepsze w moim odczuciu.
Mocno działa na wyobraźnie rozdział „kontemplowanie śmierci” przypomina jak kruche jest zjawisko zwane życiem, możemy planować coś na lata do przodu jednocześnie...

Bardzo ogólna i mało konkretnych przykładów. Dużo powtórzeń tej samej myśli innymi zdaniami, kluczenia naokoło jakiegoś tematu, by na koniec dostać poradę w stylu: "uwolnij energię, nie trzymaj jej w sobie".
Ale... jako zachęcenie do pracy nad sobą, jako lektura uzupełniająca (przy czymś konkretniejszym z psychologii) może być. Dużo wzniosłych słów i może kogoś skłonić do działania, a to już coś ;)

Bardzo ogólna i mało konkretnych przykładów. Dużo powtórzeń tej samej myśli innymi zdaniami, kluczenia naokoło jakiegoś tematu, by na koniec dostać poradę w stylu: "uwolnij energię, nie trzymaj jej w sobie".
Ale... jako zachęcenie do pracy nad sobą, jako lektura uzupełniająca (przy czymś konkretniejszym z psychologii) może być. Dużo wzniosłych słów i może kogoś skłonić do...

Nie dokończyłam jeszcze książki (jestem po połowie - jeśli coś się zmieni, poprawię tę opinię),ale mam potrzebę napisania dotychczasowych wrażeń. Po wzięciu się za książkę, bo polecił mi ją internet, liczyłam na coś naprawdę niesamowitego i zwalającego z nóg. BookTok obiecał, że książka kompletnie zmieni mi światopogląd. Wspomnę, że klimaty samoświadomości, medytacji, minfulness, jogi nie są mi obce, więc książka nie przedstawiała mi niezrozumianych koncepcji. Ale... no, to nie to. Według mnie autor za bardzo leje wolę. Ciężko mi się skupić przy tej lekturze, kiedy kolejne i kolejne zdania brzmią tak samo. Często posługuje się zbyt ogólnymi ogółami, wspomina o "uwalnianiu energii" i "otwieraniu serca". Nie za bardzo podeszły mi rady w stylu "jeśli się martwisz, to po prostu uwolnij energię". W miarę czytania liczyłam na coraz więcej konkretów, jednak boję się, że do końca książki narracja będzie podobna. Czuję, że męczę tę książkę, chociaż daję jej kolejne i kolejne szanse. Nie zamykam się na nią. Ale oczekuję więcej. Dużo w niej filozofii mindfulness rozwleczonej na wiele stron. Trochę stoicyzmu (w przypadku stoicyzmu książka "Sztuka życia według stoików" zdecydowanie lepiej się sprawdza. Jest naprawdę świetna i bardzo praktyczna). Trochę duchowości, która mnie osobiście nie za bardzo przekonuje, ale też nie krytykuję tę książki stricte z uwagi na to duchowe podejście. Bardziej, bo jest taka... nijaka. Język prosty, ale potok słów irytujący. Rady sensowne, ale jednocześnie bardzo mało konkretne i przyprawione niejasnymi mantrami o "uwalnianiu energii", "otwieraniu serca", "wytrwaniu w szczęściu". Liczyłam jednak na coś więcej niż takie oświecone sentencje. Może książka ta jest lepsza, ciekawsza, bardziej pomocna osobom, które nigdy nie miały styczności z filozofią mindfulness, wschodnimi religiami, etc. Z drugiej jednak strony czy czytelnik, który nie zna takich koncepcji będzie potrafił zastosować mało sprecyzowane rady? Bo czytając radę "uwolnij energię" nasuwa mi się pytanie "no ale jak?". Przeczytawszy połowę książki i tylko domyślam się, jak to zrobić. Rozumiem, że to bardziej duchowe i mentalne doświadczenie, ale sama ta fraza nie jest dla mnie czymś wystarczającym i satysfakcjonującym. Czymś, z czym czułabym się pewnie po lekturze tej książki. Jest to jakaś idea, która nie jest zbyt dobrze sprecyzowana i na którą odpowiedzi nie uzyskałam w tej książce, tylko potrafiłam pozbierać z innych źródeł, z którymi miałam do czynienia wcześniej - ćwiczeń mindfulness, ćwiczeń jogi, medytacji kierowanej, stoicyzmu. Zastanawiam się, czy moja opinia zmieni się po dokończeniu książki, ale póki co nie jestem ustasyfakcjonowana.
Jeśli jesteś osobą bardziej konkretną, która oczekuje sprecyzowanych rad, więcej przykładów z życia, to nie wiem, czy jest to dobra pozycja dla Ciebie.

Nie dokończyłam jeszcze książki (jestem po połowie - jeśli coś się zmieni, poprawię tę opinię),ale mam potrzebę napisania dotychczasowych wrażeń. Po wzięciu się za książkę, bo polecił mi ją internet, liczyłam na coś naprawdę niesamowitego i zwalającego z nóg. BookTok obiecał, że książka kompletnie zmieni mi światopogląd. Wspomnę, że klimaty samoświadomości, medytacji,...

Książka przypominała mi bardzo moją ukochaną ,,Potęgę terażniejszości" więc poruszone w niej koncepty nie były nowe, ale jednak zauważyłam, że potrzebuję je sobie często przypominać. Dobrze było znowu zagłębić się w tą prostą, a jednocześnie wcale nie taką łatwą do wdrożenia filozofię aby po prostu uspokoić umysł i odciąć się od ciągłych, niepotrzebnych rozmyślań poprzez przybranie pozycji obserwarota, świadka zdarzeń.

Słowa Michaela Singera po prostu uspokajają. Można zdystansować się od uciążliwych problemów dnia codziennego, spojrzeć na nie z innej perspektywy jako coś błahego co nasz umysł niepotrzebnie mieli w kółko.

,,Kiedy tak naprawdę ostatni raz nic cię nie trapiło? Przed obecnym kłopotem miałeś inne zmartwienie. Prawdziwie mądry człowiek ma świadomość, że gdy znika obecny dyskomfort, szybko pojawia się kolejny."

Spodobał mi się koncept otwierania serca i tego żeby praktykować nawet nie samo otwieranie, ale nie zamykanie go. To nasza decyzja.

,,Jeśli kochasz życie, nic nie powinno cię zamykać. Nic nie jest warte tego, abyś zamykał serce."

,,Bez względu na okoliczności próbuj otwierać serce i pozwalaj odchodzić zbytecznym energiom. Dzięki temu serce oczyści się, a ty nie zaznasz więcej upadku."

Singer porusza też ważną kwestię odpuszczania przeszłych smutków, swobodnego przepływu emocji. Zachęca do zderzania się z sytuacjami, które przypominają nam trudne wydarzenia z przeszłości, pozwoleniu sobie na przeżycie emocji tj. smutek czy złość, ale potem uśmiechnięcie się, odpuszczenie. Sprawdziłam to na własnej skórze, jadąc ze znajomymi w miejscu, które wcześniej kojarzyło mi się tylo z zakończonym niedawno związkiem. Bałam się, że będzie to trudne (w sumie było),ale jednak na koniec potrafiłam spojrzeć na miejsce z uśmiechem. Zmieniłam jego znaczenie w mojej głowie. Od tej pory nie uciekam przed smutnymi skojarzeniami, bo żeby się z czymś rozstać trzeba się z tym spotkać.

,,Czasem kwestie, które cię blokują, podnoszą głowę, domagając się uwagi. Odpuść. Pozwól im odejść. Nawet jeśli w międzyczasie pojawi się ból. Dopuść go do siebie, a również przeminie. Jeśli naprawdę poszukujesz prawdy, nauczysz się odpuszczać, za każdym razem. To początek, a zarazem koniec ścieżki do wolności. Po prostu wyrażasz zgodę na odchodzenie wewnętrznych obciążeń."

Dla mnie książka jest piękna, terapeutyczna. Będę do niej wracać.

Książka przypominała mi bardzo moją ukochaną ,,Potęgę terażniejszości" więc poruszone w niej koncepty nie były nowe, ale jednak zauważyłam, że potrzebuję je sobie często przypominać. Dobrze było znowu zagłębić się w tą prostą, a jednocześnie wcale nie taką łatwą do wdrożenia filozofię aby po prostu uspokoić umysł i odciąć się od ciągłych, niepotrzebnych rozmyślań poprzez...

Jedna z lepszych książek jakie wpadły w moje ręce. Dotyka tematu duchowości nieprzypisanej żadnej konkretnej religii, a także funkcjonowania umysłu. Gdyby takie książki były omawiane podczas lekcji religii, świat byłby lepszy, a przede wszystkim bardziej zrozumiały.

Jedna z lepszych książek jakie wpadły w moje ręce. Dotyka tematu duchowości nieprzypisanej żadnej konkretnej religii, a także funkcjonowania umysłu. Gdyby takie książki były omawiane podczas lekcji religii, świat byłby lepszy, a przede wszystkim bardziej zrozumiały.

Uwielbiam tą książkę... Uwielbiam! Odpływam za każdym razem kiedy zaczynam ją czytać. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu! Wciąga... Bardzo... Język jakim jest napisana sprawia, że chce się więcej i więcej... Treść również. Ile nowego można się z niej dowiedzieć o samym sobie! Uświadamia ile czeka nas jeszcze pracy nad samym sobą by stać się człowiekiem wolnym od dręczących nas barier, od myśli, emocji związanych z przeszłością... Jeśli chcesz "dysponować wolnością, która umożliwi ci coraz głębsze poznawanie fundamentalnego "ja" - Czystej Świadomości" sięgnij po tą książkę od razu. Kto z nas nie chciałby żyć bez blokad? Kto nie chciałby "iść przez życie z umysłem nieskrępowanym przez wewnętrzne problemy"?
Po prostu musicie przeczytać tą książkę!!!!! I pamiętajcie ->
"Uwalnianie siebie od zbędnych energii udoskonala osobowość".
@galaktyka_wydawnictwo oby więcej tak wspaniałych książek 💪🏻💪🏻💪🏻👌🏻

Uwielbiam tą książkę... Uwielbiam! Odpływam za każdym razem kiedy zaczynam ją czytać. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu! Wciąga... Bardzo... Język jakim jest napisana sprawia, że chce się więcej i więcej... Treść również. Ile nowego można się z niej dowiedzieć o samym sobie! Uświadamia ile czeka nas jeszcze pracy nad samym sobą by stać się człowiekiem wolnym od...

Bardzo piękna książka. Pokazująca splątanie człowieka w dzisiejszym świecie. Uwikłanie w stresy, emocje. Pozwala nabrać właściwej perspektywy - obserwatora zdarzeń. Zachęca do poszukiwania własnego ja - nie umysłu, rozumu, myśli i emocji, którymi się otaczamy i nazywamy sobą. Pcha nas do samego rdzenia, do świadomości. Pokazuje skrajności, w które często zdarza nam się wpadać i uczy, jak odnajdować środek, tao, harmonię. Wspaniała książka, na pewno przeczytam ją jeszcze nie raz.

Bardzo piękna książka. Pokazująca splątanie człowieka w dzisiejszym świecie. Uwikłanie w stresy, emocje. Pozwala nabrać właściwej perspektywy - obserwatora zdarzeń. Zachęca do poszukiwania własnego ja - nie umysłu, rozumu, myśli i emocji, którymi się otaczamy i nazywamy sobą. Pcha nas do samego rdzenia, do świadomości. Pokazuje skrajności, w które często zdarza nam się...