Kamieniarz

Camila Lackberg najlepsza i wspaniała!! Uwielbiam książki z serii z Fjallbacki. Każda kolejna sprawia, że coraz bardziej lubię bohaterów Erikę i Patrika, Martina, Gosta, Annikę, nawet Mellberga - komisarza całego wydziału!

Co nam przynosi "Kamieniarz"? Tyle tam się dzieje, że ho ho, ogrom wątków, ale Lackberg płynnie, po kolei przeskakuje i w ramach czasowych i w ciągu zdarzeń.

Nad ranem, rybak poławiający kraby, odnajduje ciało dziewczynki, przybyli na miejsce policjanci, rozpoznają w niej, znajomą córkę sąsiadów.

Rozpoczyna się bardzo trudne, zawiłe śledztwo, które przynosi więcej niewiadomych niż odpowiedzi. Dlaczego mała siedmioletnia Sara umarła? Kto ją zamordował?
Wyniki sekcji wykazały, że utonęła, ale nie w morzu, tylko w wannie, ponieważ w płucach znalezioną słodką wodę oraz mydło. Czy jeszcze coś znaleziono? Tak, jak najbardziej, ale wszystko dostarczą nam karty książki.

Patrik jest fantastyczny jako śledczy, robi co może, aby rozwikłać zagadkę, Marttin Molin też bardzo mu pomaga, robią wszystko aby dopaść zabójcę. Po drodze wychodzą inne pokrętne postacie i ich mroczne tajemnice.

Niclas lekarz mąż Charlotte, matki Sary, oboje rodzice stracili córkę Sarę, jakie skrywają sekrety, czy ich małżeństwo przetrwa najcięższe próby tragedii i rozpaczy. Czy będą w stanie podnieść się po tej strasznej katastrofie, nieszczęściu, które dla każdego rodzica po stracie dziecka, jest ciosem w samo serce.

Lilian i Stig - małżeństwo, teściowie Niclasa, babcia i przyszywany dziadek Sary. Czy mogli zapobiec tragedii? Dlaczego Lilian tak bardzo cieszy się z konfliktu z sąsiadem Kajem? Typowa zołzowata postać.

Kaj i Monika oraz ich syn Morgan - chłopak z autyzmem, przyznam, że w bardzo rozszerzony i ciekawy sposób, autorka opisała tę chorobę, to zjawisko, jak na tamte czasy, dopiero powoli rozpoznawano i diagnozowano Aspergera i Autyzm, ADHD. Ogromnie przejął się tym Martin Molin, jeden z policjantów, był zafascynowany postacią Morgana, bardzo chciał go poznać i tę tajemniczą dla nich chorobę, która rządzi się swoimi prawami. Jakie z tego tytułu niosły się konsekwencje i zdarzenia dla sprawy? Też ciekawy wątek.

Mellberg i jego tajemniczy list, tajemnicza postać, która go odwiedziła dając mu poczucie szczęścia i przynależności.

Erica z maleńką córeńką Mają, jej oczkiem w głowie, Maja ma dwa miesiące. Erika zmaga się z nową rolą matki, stara się przezwyciężyć każdy dzień, by Maja była bezpieczna, a przy okazji aby i Erika mogła znaleźć chwilę wytchnienia.
Jakie losy też potoczyły się siostrze Eriki - Annie i jej małych dzieci Adrianowi i Emmie, czy powrót do byłego przemocowego męża był dobrym wyborem, dowiemy się na ostatniej stronie powieści.

Dużo ciekawych wątków, a jednym z najciekawszych, jest postać Agnes, oj dawno nie "czytałam" takiej postaci! Totalna, wyrachowana, absolutnie zła, urodzona w 1904 roku. Śledzimy jej losy na przestrzeni mijających lat. Włosy się na głowie jeżyły podczas czytania kim była. Wiało chłodem na ostro!

Książka godna polecenia, przeczytania, nie dziwię się, że Camilla Lackberg zdobyła taką sławę i popularność, jej książki są naprawdę rewelacyjne! Wspaniale się czyta. Zaraz zabieram się za kolejny tom "Ofiara losu".

Miłej lektury :)

Camila Lackberg najlepsza i wspaniała!! Uwielbiam książki z serii z Fjallbacki. Każda kolejna sprawia, że coraz bardziej lubię bohaterów Erikę i Patrika, Martina, Gosta, Annikę, nawet Mellberga - komisarza całego wydziału!

Co nam przynosi "Kamieniarz"? Tyle tam się dzieje, że ho ho, ogrom wątków, ale Lackberg płynnie, po kolei przeskakuje i w ramach czasowych i w ciągu...

Całkiem dobra część, początek jak zwykle wolny, jednak potem akcja przyśpiesza i trudno się oderwać

Całkiem dobra część, początek jak zwykle wolny, jednak potem akcja przyśpiesza i trudno się oderwać

Dotychczasowe spotkania z twórczością Läckberg były na tyle dobre, że postanowiłem sięgnąć po kolejną część „Sagi o Fjällbace”. Muszę szczerze przyznać, że bardzo mi się spodobała powieść, najlepsza z przeczytanych.
Plusy:
- rozwiązanie skomplikowanej zagadki śmierci dziewczynki;
- spotkanie z bohaterami znanymi z poprzednich części Eriką, Patrykiem i innymi;
- stopniowe dawkowanie informacji, prowadzenie czytelnika do rozwiązania;
- jakim problemem jest brak porozumienie pomiędzy najbliższymi osobami;
- pokazanie do jakich makabrycznych czynów zdolni są ludzie, w tym kobiety;
- zobrazowanie jakimi problemami są depresja, otyłość, uzależnienie, ADHD;
- uzmysłowienie nam, że zła karma z przeszłości powraca z całą mocą;
- retrospekcje, powroty do przeszłości odkrywające kolejne nowe fakty;
- realistyczne pokazanie wzajemnych relacji międzyludzkich;
- bardzo dobrze nakreślona i przedstawiona warstwa obyczajowa;
- mam nadzieję, że kilka niewyjaśnionych wątków zostanie rozwiązanych w dalszych częściach;
- zaskakujące otwarte zakończenie, już mnie ciekawi co będzie dalej.
Minusy:
- trochę, za dużo tych opisów opieki Eriki nad dzieckiem, karmienia, frustracji.
Ogółem książka bardzo dobra.

Dotychczasowe spotkania z twórczością Läckberg były na tyle dobre, że postanowiłem sięgnąć po kolejną część „Sagi o Fjällbace”. Muszę szczerze przyznać, że bardzo mi się spodobała powieść, najlepsza z przeczytanych.
Plusy:
- rozwiązanie skomplikowanej zagadki śmierci dziewczynki;
- spotkanie z bohaterami znanymi z poprzednich części Eriką, Patrykiem i innymi;
- stopniowe...

Bardzo dobrze napisana cześć. Mnóstwo tropów, nieraz mylnych prowadzących do końcowego rozwiązania zagadki 'kto zabił?'. Ciekawe tło historyczne i obyczajowe.

Bardzo dobrze napisana cześć. Mnóstwo tropów, nieraz mylnych prowadzących do końcowego rozwiązania zagadki 'kto zabił?'. Ciekawe tło historyczne i obyczajowe.

Jestem świeżo po przeczytaniu. Akcja w książce
trochę się ciągnie. Może nie jest zbyt energiczna, ale bardzo wciągnęła mnie wplątana w książkę historia, która na koniec łączy się w całość. Jest to charakterystyczne u autorki i tym razem nie zawiodła :) zakończenie dość bolesne i przykre. Polecam czyta się szybko i wciąga :) chyba najlepsza część do tej pory.

Jestem świeżo po przeczytaniu. Akcja w książce
trochę się ciągnie. Może nie jest zbyt energiczna, ale bardzo wciągnęła mnie wplątana w książkę historia, która na koniec łączy się w całość. Jest to charakterystyczne u autorki i tym razem nie zawiodła :) zakończenie dość bolesne i przykre. Polecam czyta się szybko i wciąga :) chyba najlepsza część do tej pory.

Po długiej przerwie powróciłam do Fjällbanki. Wciąż uważam, tak jak po pierwszym tomie, że książki wchodzą gładko i przyjemnie, jednak z każdym kolejnym tomem dochodzę do wniosku, że uznawanie tego cyklu za kryminalny to duże niedopowiedzenie. Są to książki obyczajowe, z wątkiem kryminalnym, a nie kryminały. I ten wątek kryminalny autorce słabo wychodzi, sprawca w każdym tomie oczywisty jest od pierwszych stron, i naprawdę za każdym razem się dziwię, że policjantom tak długo schodzi złapanie go. Książki są przyjemne, ale jak chce się poczytać dobry kryminał to nie ten adres.

Po długiej przerwie powróciłam do Fjällbanki. Wciąż uważam, tak jak po pierwszym tomie, że książki wchodzą gładko i przyjemnie, jednak z każdym kolejnym tomem dochodzę do wniosku, że uznawanie tego cyklu za kryminalny to duże niedopowiedzenie. Są to książki obyczajowe, z wątkiem kryminalnym, a nie kryminały. I ten wątek kryminalny autorce słabo wychodzi, sprawca w każdym...

Po nieco słabszej, moim zdaniem drugiej części Sagi o Fjällbace, znów dałem się wciągnąć w śledzenie zmagań policjantów w wyjaśnienie kolejnej zbrodni. Muszę przyznać, że trudno się oderwać od tej historii i od razu sięgam po jej kontynuację.

Po nieco słabszej, moim zdaniem drugiej części Sagi o Fjällbace, znów dałem się wciągnąć w śledzenie zmagań policjantów w wyjaśnienie kolejnej zbrodni. Muszę przyznać, że trudno się oderwać od tej historii i od razu sięgam po jej kontynuację.

Fabuła w książkach tej autorki ma coś w sobie, że czytelnikowi ciężko jest się oderwać od czytania. Dodatkowo prowadzone są krótkie rozdziały. Czasem w innych książkach miałam tak, że czekałam do powrotu z rozdziałem o danym bohaterze - tutaj zazwyczaj interesuje mnie wszystko.
Kolejna ciekawa historia autorki opisuje zmagania śledczych, którzy zastanawiają się, co się stało z małą Sarą, która nagle zostaje znaleziona w wodzie. Podejrzanych jest sporo, ale nikt nie ma wyjątkowo dobrego motywu. W dodatku dochodzi pewna tajemnica rodziców Sary. Wszyscy jednak stawiają, że mordercą jest nie do końca uspołeczniony syn sąsiadów. Czy można spodziewać się kim jest morderca? Dla mnie nie było to takie łatwe.
Pobocznym wątkiem jest relacja głównej bohaterki z teściową, która czepia się Eriki o wychowanie córki. Cieszę się, że autorka potrafi dawać bohaterom wady i nie sprawia, że są perfekcyjni.

Fabuła w książkach tej autorki ma coś w sobie, że czytelnikowi ciężko jest się oderwać od czytania. Dodatkowo prowadzone są krótkie rozdziały. Czasem w innych książkach miałam tak, że czekałam do powrotu z rozdziałem o danym bohaterze - tutaj zazwyczaj interesuje mnie wszystko.
Kolejna ciekawa historia autorki opisuje zmagania śledczych, którzy zastanawiają się, co się...

Z każdym tomem ta saga wciąga coraz bardziej.

Z każdym tomem ta saga wciąga coraz bardziej.

Niesamowicie wciągający (nie tylko)kryminał. To już 3 części serii o Fjällbace! Mam wrażenie, że z każdą książką, rozdziałem, stroną jest coraz lepiej. Czytając tę serię, poznajemy bohaterów, zużywamy się z nimi. To jest dla mnie bardzo ważne, aby była ta relacja czytelnik-bohater. Fabuła trzyma w napięciu, każdy kolejny rozdział wzbudza większą ciekawość "co dalej". Nie chce się odrywać od lektury. Zakończenie książki nie pozwala nie sięgnąć po następną część. Uwielbiam serie, w których możemy się zatopić w jakimś świecie i nim żyć, przeżywać historie razem z bohaterami, obserwując jak zmienia się sytuacja, otoczenie, a nawet oni sami. Będę czytać dalej i polecam każdemu miłośnikowi kryminalnych historii. Seria Camilli Läckberg wydaje się być nie do pominięcia!
A co więcej, zdecydowanie zgadzam się z tekstem na okładce: "To nie tylko świetny kryminał, ale także mądra książka o ludziach i relacjach" - Sydsvenska Dagbladet.

Niesamowicie wciągający (nie tylko)kryminał. To już 3 części serii o Fjällbace! Mam wrażenie, że z każdą książką, rozdziałem, stroną jest coraz lepiej. Czytając tę serię, poznajemy bohaterów, zużywamy się z nimi. To jest dla mnie bardzo ważne, aby była ta relacja czytelnik-bohater. Fabuła trzyma w napięciu, każdy kolejny rozdział wzbudza większą ciekawość "co...