Mam na imię Lucy

Ładnie napisane, ale trochę nie wiadomo o czym. Jak sięgniesz po nią to czyta się dobrze, ale jak się odłoży, to ciężko do niej wrócić.

Ładnie napisane, ale trochę nie wiadomo o czym. Jak sięgniesz po nią to czyta się dobrze, ale jak się odłoży, to ciężko do niej wrócić.

Pamiętacie o temacie mojego wyzwania #WyborneZaczytanie? Jeśli nie, mam dla Was idealną pozycję: książkę „Mam na imię Lucy” Elizabeth Strout.

Lucy Barton, pisarka, mama dwójki dzieci, trafia do szpitala, gdzie odwiedza ją niespodziewanie dawno niewidziana matka. Rozmowy z nią otwierają furtkę do bolesnych wspomnień o dzieciństwie: biedzie, wykluczeniu, tajemnicach. Z pozoru między matką i córką nie ma relacji, uczuć, czułości. Ale Lucy stale marzy o matczynej miłości i tej zapomnianej czułości, a matka okazuje jej tę miłość, czekając na nią w ciemnym korytarzu szpitala.

Prosta, krótka i zwięzła, pięknie czytana przez Danutę Stenkę, porusza w niezwykły sposób, ukazując trudne relacji córki z matką, ale także żony z mężem – bo co to za mąż, który w ciągu kilku miesięcy tylko raz odwiedza żonę w szpitalu.
Mnie się podobała. Bardzo Wam polecam.

Pamiętacie o temacie mojego wyzwania #WyborneZaczytanie? Jeśli nie, mam dla Was idealną pozycję: książkę „Mam na imię Lucy” Elizabeth Strout.

Lucy Barton, pisarka, mama dwójki dzieci, trafia do szpitala, gdzie odwiedza ją niespodziewanie dawno niewidziana matka. Rozmowy z nią otwierają furtkę do bolesnych wspomnień o dzieciństwie: biedzie, wykluczeniu, tajemnicach. Z...

Bardzo dobra pozycja. Świetnie opowiedziana historia Amerykanki z nizin społecznych która zostaje pisarka. A właściwie wraca do swojego życia we wspomnieniach podczas gdy przebywa w szpitalu, gdzie odwiedza ją dawno niewidziana matka. Skomplikowana relacja kobiet jest motywem przewodnim tej krótkiej opowieści. Znakomicie skonstruowana i napisana. Naprawdę warto!

Bardzo dobra pozycja. Świetnie opowiedziana historia Amerykanki z nizin społecznych która zostaje pisarka. A właściwie wraca do swojego życia we wspomnieniach podczas gdy przebywa w szpitalu, gdzie odwiedza ją dawno niewidziana matka. Skomplikowana relacja kobiet jest motywem przewodnim tej krótkiej opowieści. Znakomicie skonstruowana i napisana. Naprawdę warto!

Oszczędna w słowach opowieść o życiu tytułowej Lucy, jej traumatycznym dzieciństwie, osamotnieniu, trudnych relacjach, zerwanych więziach... W niektórych momentach przenikająca na wskroś. Polecam.

Oszczędna w słowach opowieść o życiu tytułowej Lucy, jej traumatycznym dzieciństwie, osamotnieniu, trudnych relacjach, zerwanych więziach... W niektórych momentach przenikająca na wskroś. Polecam.

Moim zdaniem mistrzostwo. Warto przeczytać.
Wróciłam do niej po 10 latach, mam dłuższy staż małżeński, starsze córki, inne zmartwienia, ta książka podoba mi się jeszcze bardziej.

Moim zdaniem mistrzostwo. Warto przeczytać.
Wróciłam do niej po 10 latach, mam dłuższy staż małżeński, starsze córki, inne zmartwienia, ta książka podoba mi się jeszcze bardziej.

Lucy wiedzie spokojne życie w Nowym Jorku. Pewnego dnia trafia do szpitala, w którym spędzi dłuższy czas. Odwiedza ją matka, z którą kobieta dawno się nie widziała. Będzie czuwała przy łóżku córki wiele dni.

Lucy ma na swoim koncie złe wspomnienia z dzieciństwa. Udało jej się wyrwać z prowincji, odnieść sukces i zostawiać przeszłość daleko za sobą. Teraz będzie musiała skonfrontować się na nowo z tym, co wyparte. Wspólne tematy dla nich obu to wspomnienia. Dla Lucy są często bolesne, bo nie chce wracać do przeszłości. Te wspólne wspomnienia jednak pomagają kobietom odbudować swoją relację. Znajdują uczucia i czułość, o których już zapomniały. Z pozoru między matką i córką nie dzieje się nic. To jest sedno. Odbudowują relacje gdzieś pomiędzy, z niedopowiedzeń i obecności.

To prosta i subtelna historia o oczywistościach, ale napisana z wdziękiem. To w tej prostocie i zwyczajności kryje się cała uroda tej książki.

Mnie nie poruszyła. Docenieniem tę serię jako całość, ale pojedyncze jej części nie wybudzają moich emocji.

Lucy wiedzie spokojne życie w Nowym Jorku. Pewnego dnia trafia do szpitala, w którym spędzi dłuższy czas. Odwiedza ją matka, z którą kobieta dawno się nie widziała. Będzie czuwała przy łóżku córki wiele dni.

Lucy ma na swoim koncie złe wspomnienia z dzieciństwa. Udało jej się wyrwać z prowincji, odnieść sukces i zostawiać przeszłość daleko za sobą. Teraz będzie musiała...

Historia Lucy, dojrzałej kobiety, pisarki, matki, żony, córki...pretekstem do wspomnień jest wizyta jej mamy przy jej szpitalnym łóżku. Mogłabym dłużej poczytać, ale powieść bardzo ciekawa.

Historia Lucy, dojrzałej kobiety, pisarki, matki, żony, córki...pretekstem do wspomnień jest wizyta jej mamy przy jej szpitalnym łóżku. Mogłabym dłużej poczytać, ale powieść bardzo ciekawa.

Czuję niedosyt po przeczytaniu książki, być może zbyt krótka, zbieranina wspomnień z trudnego dzieciństwa, trudno było mi się zaangażować czy współczuć narratorem.

Czuję niedosyt po przeczytaniu książki, być może zbyt krótka, zbieranina wspomnień z trudnego dzieciństwa, trudno było mi się zaangażować czy współczuć narratorem.

Warsztatowo bardzo dobra, problematyka niczym u Ferrante albo Ernaux. Akcja niespecjalnie mnie wciągnęła, ale doceniam kunszt, z jakim ta powieść została napisana. Trudna relacja z matką, klasowość, dziecięce rozczarowania i traumy, których nie da się przepracować, bo rodzic pochodzi z innego świata i nigdy nie zrozumie tych problemów. To po prostu dobra literatura, choć raczej nie zostanie ukochaną

Warsztatowo bardzo dobra, problematyka niczym u Ferrante albo Ernaux. Akcja niespecjalnie mnie wciągnęła, ale doceniam kunszt, z jakim ta powieść została napisana. Trudna relacja z matką, klasowość, dziecięce rozczarowania i traumy, których nie da się przepracować, bo rodzic pochodzi z innego świata i nigdy nie zrozumie tych problemów. To po prostu dobra literatura, choć...

W prosty sposób przedstawione relacje z mamą, rodziną, partnerami... prosta naracja ale relacje obciążające bohaterkę. Poruszył mnie opis spotkania z matką. Bardzo dobrze się czytało i pozostał lekki niedosyt.

W prosty sposób przedstawione relacje z mamą, rodziną, partnerami... prosta naracja ale relacje obciążające bohaterkę. Poruszył mnie opis spotkania z matką. Bardzo dobrze się czytało i pozostał lekki niedosyt.