Śmierć Doktora Wyspy

Gene Wolfe jest autorem, którego znam za sprawą opowiadań i cyklu Księga nowego słońca jaki kiedyś przeczytałem. Niezwykłe pomysły łączą się z plastycznością opisów i świetnie zarysowanymi postaciami. Kiedy kiedyś zobaczyłem zbiór opowiadań tegoż autora postanowiłem przeczytać i tak stało się niedawno.

Śmierć Doktora Wyspy - opowieść o przemianie bohatera i jego przygodach w drodze do celu. Zaczynając czytać zostajemy wciągnięci w stworzony świat, gdzie wszystko wydaje się możliwe. Jednak później okazuje się, że bohaterowie stają przed wyborami i konsekwencjami jakie niosą. Świetnie wypada tutaj opis świata, który był plastyczny i ciekawy. Obrazowość i lekkość w jego tworzeniu współgrał z nakreślonymi postaciami i ich przygodami. Otrzymane zakończenie jest pewną furtką do rozwinięcia pomysłu w większą całość zapowiadającą się ciekawie. Takie miałem wrażenie po lekturze. Opowiadanie niezwykle obrazowe, plastyczne, nie pozbawione szczegółów jakie poznajemy podczas toczących się wydarzeń i wciągające mimo wszystko.
Pierzaste tygrysy - opowieści o wizycie w ośrodku, gdzie badane są pozostałości i legendy dotyczące dawnych ich mieszkańców. Pomysł na krótką historie bardzo dobry i przyznaje, że podobało mi się tutaj wszystko w miarę poznawania i rozwoju opowieści. Motyw z wyginięciem związanym z legendą był dobrym nośnikiem do stworzenia fantastycznej historii z końcówką zawierającą lekki ładunek grozy. Wszystko opisane plastycznie, nie pozbawione klimatu i wciągające.
Wyspa Doktora Śmierci i inne opowiadania - kolejne opowiadanie jest klimatyczną opowieścią o bohaterce czytającej książkę, która działa na wyobraźnie. Przeplatanie rzeczywistości z książkowymi przygodami bohaterów było dobrym pomysłem, który zaowocował świetnym klimatem i skrywaną tajemnicą. Samo zakończenie nie wyjaśnia wszystkiego, ale ma swój wydźwięk i niedopowiedzenie. Autor potrafił w sposób obrazowy i klimatyczny przedstawić swoją opowieść wciągając czytelnika od samego początku. Bardzo dobrze wypadają przygody bohaterki. Wnoszą wiele do samego opowiadania i tworzą niezwykły klimat dziecięcej wyobraźni przenoszącej nie tylko ją, ale także nas w bajkowy świat za sprawą książki. Historia niezwykła, ciekawa, wciągająca, którą czyta się z zainteresowaniem z dobrym zakończeniem.
Pieśń łowców - najdłuższe opowiadanie ze zbioru, które zabiera nas w podróż z bohaterem po świecie po części postapokaliptycznym, mrocznym i niebezpiecznym. Podzielona na konkretne dni, gdzie poznajemy jego przygody i niebezpieczeństwa na jakie natrafił. Można rzec, że jest to opowieść drogi i odkrywania świata jaki stworzył autor. Podróżując po nim bohater spotyka dziwne istoty, pozostałości dawnej świetności i brutalne prawa jakie tutaj rządzą. Jednak kolejny dzień zawsze przynosi coś nowego i ciekawego do poznania w czasie czytania. Nie ukrywam, że opowiadanie podobało mi się i było najlepszym ze zbioru jakie dostałem. Dłuższe, bardziej rozbudowane ze świetnie stworzonym światem i ciekawymi bohaterami. Po przeczytaniu chciałem znów zagłębić się w kolejne przygody bohatera. Zakończenie jest niezwykłe, krótkie i ciekawe. Dlatego tak podobało mi się, bo zawiera pierwiastek niedopowiedzenia.
Wojna pod choinką - krótka przewrotna historia o zabawkach i dorastaniu. Dobrze napisana, z lekkim humorem i czyta się lekko oraz przyjemnie.
Marionetki - wizyta bohatera na planecie jest pretekstem do zabawnej historii, w której nie wiadomo co jest prawdą, a co iluzją. Tytułowy pomysł z marionetkami jest dobrze wykorzystany i ciekawy. Chociaż jest to krótkie opowiadania, to podobało mi się i samo zakończenie było dobre.
Jak przegrałem drugą wojnę światową i pomogłem powstrzymać niemiecką inwazję - kolejne lekko zabawna opowieść o grze w jaką gra bohater z innymi. Napisane lekko i przyjemnie z wciągającą historia, przy której bawiłem się dobrze.
Siedem amerykańskich nocy - historia bohatera, który przybywa do Ameryki osadzona w fantastycznych klimatach, ale także nie pozbawiona romantycznego tła. Kolejne dłuższe opowiadanie ze zbioru, które wraz z rozwojem akcji pozwala nam poznać świat w jakim bohater przebywa. Pełnym niespodzianek, zagrożeń i przygód. Pomysł na nie świetny i dobrze wykonany. Obrazowość opowiadania wraz z przygodami bohatera tworzy dobrą, niezwykłą i wciągającą historie.
Na pierwszej linii - ostatnie krótkie opowiadanie związane jest z konfliktem pomiędzy różnymi frakcjami. Dobra opowieść, lekka w odbiorze i wciągająca.

Książka Śmierć Doktora Wyspy jest zbiorem opowiadań, po który chciałem już wcześniej sięgnąć i udało mi się teraz. Gnany ciekawością i pewnymi oczekiwaniami chciałem dostać wciągające i pełne przygód historie. Autor potrafi jak nikt oddać plastyczność swojego stworzonego świata po przez opisy i poznawanie jego wraz z rozwojem wydarzeń. W obrazowy sposób przedstawia kolejne perypetie bohaterów, którzy zostają wrzuceni w wir zdarzeń, a my wraz z nimi. Pomysłowość i szczegółowość w opisywaniu wraz ze stworzonymi postaciami dopełniają reszty. Fantastyka miesza się z przygodą, nieraz zabarwioną grozą lub romantycznymi przypominającymi baśnie historiami. Każde tutaj opowiadanie jest na swój sposób ciekawe i wciągające. Dostajemy kilka długich i krótkich opowieści stworzonych przez autora. Nie brakuje w nich klimatu, lekkości i pomysłowości. Bohaterowie zostają nakreśleni w sposób ciekawy i potrafią zainteresować.

Książka Śmierć Doktora Wyspy jest zbiorem różnych opowiadań, gdzie lekkie zabawne historie mieszają się z poważnymi opowiadaniami. Gene Wolfe potrafi wyczarować niezwykłe światy w sposób sugestywny i wyjątkowy. Każdy z nich ma w sobie coś zajmującego i przykuwającego uwagę. Dopracowane, przemyślane i wciągające od samego początku. Tak samo ma się z bohaterami, którzy mają własne problemy i dylematy jakie poznajemy w czasie czytania. Sięgając po zbiór opowiadań Śmierć Doktora Wyspy po części spodziewałem się co mogę po nim oczekiwać, bo już wcześniej czytałem opowiadania i książki jakie napisał. W tym przypadku dostałem ciekawy zbiór opowiadań, który mnie wciągnął od samego początku mimo moich pewnych obaw. Czasami brakowało mi pochylenia się nad problemami bohaterów, bo nieraz wydawały się przedstawione na szybko i nie wzbudzały większych emocji. Jednak mimo wszystko każde opowiadanie zostało przemyślane, napisane sugestywnie, plastycznie i obrazowo. Wciągnęły mnie od samego początku i dobrze bawiłem się podczas czytania. Akcje wielu z nich mimo opisów zostały poprowadzone szybko i ciągle cały czas coś dzieje się. Dlatego nie nudziłem się podczas czytania. Przy książce spędziłem miło czas i nie żałuje sięgnięcia po nią. Zbiór opowiadań Śmierć Doktora Wyspy jest ciekawą i wciągającą książką, która sprawiła, że dobrze bawiłem się, przeżyłem wiele przygód i poznałem niezwykłe światy wyobraźni Gene Wolfa. Spotkanie z autorem mogę zaliczyć do udanych i bardzo dobrych. Dlatego na pewno sięgnę kiedyś jeszcze po inne jego książki.

Gene Wolfe jest autorem, którego znam za sprawą opowiadań i cyklu Księga nowego słońca jaki kiedyś przeczytałem. Niezwykłe pomysły łączą się z plastycznością opisów i świetnie zarysowanymi postaciami. Kiedy kiedyś zobaczyłem zbiór opowiadań tegoż autora postanowiłem przeczytać i tak stało się niedawno.

Śmierć Doktora Wyspy - opowieść o przemianie bohatera i jego...

Zbiór wyjątkowych opowiadań, które na pewno nie znikną z pamięci od razu po przeczytaniu.
Jednak mam zawsze problem z ocenianiem książek tego autora. Światy wykreowane przez Wolfe'a są wyjątkowe, niebanalne i sugestywne, ale również często odpychające.
Wolfe pisze dopracowanym językiem i widać że wszystko jest głęboko przemyślane, zarówno bohaterowie jak i fabuła, tyle że często nie potrafię utożsamić się z tymi bohaterami, wczuć w ich emocje i problemy.
Omawiany zbiór opowiadań to kolejna pozycja tego autora, która mnie nie wciągnęła i nie oderwała od rzeczywistości w zadowalającym stopniu. Znowu waham się z liczbą gwiazdek, gdyż warsztat pisarski i pomysłowość oceniam na minimum 8, ale moja przyjemność z lektury jest tylko przeciętna. Mimo to polecam, warto zapoznać się z twórczością Wolfe'a i wyrobić sobie własne zdanie, nie będzie to czas stracony.

Zbiór wyjątkowych opowiadań, które na pewno nie znikną z pamięci od razu po przeczytaniu.
Jednak mam zawsze problem z ocenianiem książek tego autora. Światy wykreowane przez Wolfe'a są wyjątkowe, niebanalne i sugestywne, ale również często odpychające.
Wolfe pisze dopracowanym językiem i widać że wszystko jest głęboko przemyślane, zarówno bohaterowie jak i fabuła, tyle że...

Tak się robi fantastykę.

Tak się robi fantastykę.

Zupełnie mnie nie porwał ten zbiór opowiadań. Może i te krótkie historie są bardzo plastyczne, może się je nieźle czyta, ale to nie mój klimat.

Zupełnie mnie nie porwał ten zbiór opowiadań. Może i te krótkie historie są bardzo plastyczne, może się je nieźle czyta, ale to nie mój klimat.