Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Historynka” to książka, którą w głowie wsadziłam do kategorii „do przesłuchania przy sprzątaniu”, czyli jest lekką, niewymagającą historią, ale też bardzo przyjemną, zabawną i ciepłą, jak większość książek Montgomery.

Widzimy w niej przygody Historynki, czyli dziewczynki mającej talent do snucia opowieści i jej przyjaciół i kuzynostwa. Bardzo lubię to jak Montgomery pod płaszczykiem dziecięcych historii potrafi przemycić sporo prawd o ludzkich zachowaniach. „Historynka” nie utknie mi dłużej w pamięci, bo nie ma w sobie żadnego elementu wzruszającego, jak to mają niektóre z książek Montgomery, ale w momencie czytania sprawiła mi sporo radości.

„Historynka” to książka, którą w głowie wsadziłam do kategorii „do przesłuchania przy sprzątaniu”, czyli jest lekką, niewymagającą historią, ale też bardzo przyjemną, zabawną i ciepłą, jak większość książek Montgomery.

Widzimy w niej przygody Historynki, czyli dziewczynki mającej talent do snucia opowieści i jej przyjaciół i kuzynostwa. Bardzo lubię to jak Montgomery pod...

„Cień węża” to finałowy tom trylogii „Kroniki rodu Kane”, czy serii opartej na mitologii egipskiej autorstwa Ricka Riordana.

W tym tomie, podobnie jak w poprzednim, głównym złem jest Apopis, który chce połknąć słońce i zniszczyć świat, a rodzeństwo Kane i cały Dom Życia muszą go przed tym powstrzymać, używając wszystkich możliwych środków, nawet tych najbardziej niebezpiecznych.

Wielka, pełna emocji ostatnia bitwa w seriach fantastycznych jest czymś, co dobrze poprowadzone może wprawić mnie w zachwyt, nawet jeśli miałam zastrzeżenia do poprzednich tomów. Tutaj tego zachwytu nie ma. Wszystkie wątki się dobrze rozwiązały i naprawdę wszystko było tam poprawne, ale zabrakło tych emocji, które by sprawiły, że czytałabym ten finał z zapartym tchem. Miło będę wspominać tę serię, bo była angażująca i pokazała mi świat mitologii egipskiej w bardzo przystępny sposób, ale miłość w moim sercu zarezerwowana jest dla grecko-rzymskich klimatów Riordana.
https://www.instagram.com/p/C7eFlPltq5e/?igsh=MWdldGx5a2NlOTE2aA==

„Cień węża” to finałowy tom trylogii „Kroniki rodu Kane”, czy serii opartej na mitologii egipskiej autorstwa Ricka Riordana.

W tym tomie, podobnie jak w poprzednim, głównym złem jest Apopis, który chce połknąć słońce i zniszczyć świat, a rodzeństwo Kane i cały Dom Życia muszą go przed tym powstrzymać, używając wszystkich możliwych środków, nawet tych najbardziej...

„Cztery żywioły magii” to kolejny po „Czterech porach magii” zbiór czterech opowiadań, których autorkami są Milena Wójtowicz, Marta Kisiel, Aneta Jadowska i Magdalena Kubasiewicz. Tamten zbiór był naprawdę przyjemną lekturą, więc chętnie sięgnęłam też po ten najnowszy. W tym zbiorze każda autorka pisała fantastyczne, magiczne opowiadanie inspirowane jednym z żywiołów.

„Zawieje zamiecie” - Milena Wójtowicz

To opowiadanie, w którym wietrzyca Maja niepokoi się z powodu wielkiej wichury, która pod jej nieobecność miała miejsce w mieście. Od tamtej pory dziewczyna czuje się śledzona i już sama nie wie, czy to dzieje się naprawdę czy popada w paranoję. Bardzo przyjemne opowiadanie!

„Jak długo żyje motyl?” - Marta Kisiel

To opowiadanie jest w sumie kontynuacją tego, które było w poprzednim zbiorze opowiadań i wtedy tamto było dla mnie najsłabsze z całego zbioru i teraz to też jest. Przygody trzech nadprzyrodzonych przyjaciółek na nawiedzonym ryneczku mają spory potencjał, a jednak jakoś bardzo mnie nie porwały.

„Wspomnienie ognia” - Magdalena Kubasiewicz

Opowiadanie o serii magicznych pożarów i czarownicy, która zajmuje się gaszeniem takich właśnie pożarów, i która próbuje rozwikłać, kto tych podpaleń dokonał, ponieważ łączą się one z innymi sprzed lat, które ona również gasiła.

Świetne opowiadanie! Bardzo chętnie przeczytałabym szerszą wersję tej historii w powieści!😀

„Wnuczka morza” - Aneta Jadowska

Mara nic nie wie o swoich korzeniach. Wie tylko, że jej ojciec nie żyje, a morze przyzywa ją we snach. Po skończeniu szkoły postanawia przeprowadzić się nad morze, co jest początkiem odkrywania jej rodzinnych tajemnic.

Dość smutna, lekko baśniowa opowieść o tęsknocie i żałobie, której również należy się kontynuacja! Najlepsze opowiadanie z tego zbioru.😀

Tak krótko podsumowując - był to naprawdę przyjemny zbiór. Bardzo lubię wszystkie te autorki, bo każda na swój sposób robi naprawdę dobrą robotę i wciąga do swojego fantastycznego świata.

„Cztery żywioły magii” to kolejny po „Czterech porach magii” zbiór czterech opowiadań, których autorkami są Milena Wójtowicz, Marta Kisiel, Aneta Jadowska i Magdalena Kubasiewicz. Tamten zbiór był naprawdę przyjemną lekturą, więc chętnie sięgnęłam też po ten najnowszy. W tym zbiorze każda autorka pisała fantastyczne, magiczne opowiadanie inspirowane jednym z żywiołów....