Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Lucy i Morze" wywołuje głębokie emocje, dotyka trudnych momentów życiowych bohaterów, dostarczając zarazem nadziei i refleksji. Tematy życia, rodziny, relacji oraz osobistego rozwoju, jakie porusza autorka, skłaniają do intensywnych przemyśleń nad własnym życiem.

"Lucy i Morze" wywołuje głębokie emocje, dotyka trudnych momentów życiowych bohaterów, dostarczając zarazem nadziei i refleksji. Tematy życia, rodziny, relacji oraz osobistego rozwoju, jakie porusza autorka, skłaniają do intensywnych przemyśleń nad własnym życiem.

7,5/10
Antyfanka opowiadań się zgłasza :D Nie spodziewałam się, że tak mi się spodobają. Dużą część mam w planie przeczytać jeszcze raz. Nie wszystkie teksty mnie kupiły, jednak większość jest wspaniała. Są tu takie opowiadania, które trzymają w napięciu, co jest niespotykane przy krótkiej formie literackiej. Są też zaskakujące, intrygujące, nieoczywiste, a przede wszystkim z głębią, które zmuszają do refleksji nad sensem egzystencji, come on! To było coś! ❤️❌️🤖 Nie zabrakło też tekstów komicznych, pełnych satyry - te akurat podobały mi się najmniej. Zbiór jest bardzo różnorodny i to może wielu zniechęcić, nie mniej jednak dla niżej wymienionych opowiadań polecam po niego sięgnąć.

Najlepsze opowiadania:
☕️🏘🐮 MECHY - odjechane sci-fi z dużą dozą humoru, wartką akcją i świetnym zwrotem akcji.
🚂🧧🦊 UDANYCH ŁOWÓW - najbardziej ujmujące, klimatyczne i baśniowe opowiadanie z całego zbioru. Chińska mitologia pomieszana ze steampunkiem.
🐱🧛🏻‍♂️💀 WYSYSACZ DUSZ - jednym słowem: groteskowe :D
🌙🐟🚗 RYBIA NOC - bardzo kameralne, nostalgiczne i wzruszające.

7,5/10
Antyfanka opowiadań się zgłasza :D Nie spodziewałam się, że tak mi się spodobają. Dużą część mam w planie przeczytać jeszcze raz. Nie wszystkie teksty mnie kupiły, jednak większość jest wspaniała. Są tu takie opowiadania, które trzymają w napięciu, co jest niespotykane przy krótkiej formie literackiej. Są też zaskakujące, intrygujące, nieoczywiste, a przede wszystkim...

"Cały czas mam wątpliwości. Jak już wspomniałem, chociaż relacjonuję to, co widzę, nie jestem człowiekiem, który bezgranicznie wierzy w zjawiska paranormalne. Łatwo uwierzyć, choćby na chwilę, kiedy dotyka się nieznanego - w tych krótkich momentach, kiedy faktycznie zdarzają się rzeczy, których nie sposób wytłumaczyć"

Powiedziałabym, że to książka raczej o ludziach, niż demonach, w końcu to reportaż, choć momentami wydawało mi się że czytam fikcję. Wiadomo, że opętania/egzorcyzmy są mocno związane z Kościołem, jednak po książkę śmiało może sięgnąć osoba niezainteresowana religią, również bezwyznaniowiec. Autor nikomu niczego nie narzuca, w co ma wierzyć, a w co nie. Znalazły się tu wspomnienia księży, egzorcystów świeckich, niepełnosprawnych, alkoholików, wiedźm, słowian, zwyczajnych ludzi... Pełen wachlarz ciekawych osobowości. I choć nie każda z tych historii była tak samo absorbująca, to jednak większość okazała się ciekawa. Autor tak operuje słowem, że po prostu nie można się oderwać od lektury. Spodziewałam się dużego rozczarowania, a jestem pod wrażeniem.

"Kino pokazuje opętania jako lewitowanie, chodzenie po suficie, drgawki. Te manifestacje muszą tak wyglądać, bo kino nie jest w stanie przekazać prawdziwej natury tych zjawisk"

Polecam przeczytać, choćby po to, by poznać inny kąt widzenia, niż nasz własny.

"Cały czas mam wątpliwości. Jak już wspomniałem, chociaż relacjonuję to, co widzę, nie jestem człowiekiem, który bezgranicznie wierzy w zjawiska paranormalne. Łatwo uwierzyć, choćby na chwilę, kiedy dotyka się nieznanego - w tych krótkich momentach, kiedy faktycznie zdarzają się rzeczy, których nie sposób wytłumaczyć"

Powiedziałabym, że to książka raczej o ludziach, niż...