Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak to jest z tą miłością? Czy faktycznie przychodzi nagle i niespodziewanie, dotykając dwójkę pisanych sobie ludzi? A może życie ma z góry wyznaczone cele i nie pyta nikogo o zdanie? O tym próbowała porozmawiać z nami autorka powieści "Komedia romantyczna".

Autorka zaprasza nas do świata typowej powieści obyczajowej, w której miłość odegra kluczową rolę. Jednak na samym początku dużo będziemy mówić o nieprzyjemnych aspektach tego uczucia, a także o konsekwencjach urody królującej nad osobowością. Wydaje się, że autorka usilnie starała nam się pokazać wartość człowieka ważniejszą od jego wyglądu zewnętrznego i nie zawsze ten motyw w pełni mi odpowiadał, ponieważ czasami miałam wrażenie, że jest zbyt nachalny. Z drugiej jednak strony doceniam jej inicjatywę i zaangażowanie w podjęte wartości, ponieważ miała w tym sporo racji i na swój sposób przedstawiła czytelnikowi motywy jakimi kieruje się współczesny świat. Jednocześnie powołała do życia charyzmatyczne sylwetki bohaterów, które doskonale odnalazły się w tym niesprzyjającym miłości otoczeniu i pokazała, że mimo doskonałych cech zewnętrznych nie zawsze miły charakter idzie w parze.

Sally Milz to scenarzystka komediowego show w telewizji, która widziała nie jeden udany związek. Wszystkie jednak opierały się na atrakcyjności zewnętrznej, która przyciągała dwójkę przeznaczonych sobie ludzi niczym magnes. Nabrała zatem zgorzknienia wobec otaczającego ją społeczeństwa, nastawionego na blichtr i odpowiedni wizerunek, będąc przekonaną, że dla niej nie ma już nadziei. Porzuciła poszukiwania drugiej połówki na rzeczy rozwoju kariery zawodowej, ale pewnego dnia poznała niezwykle przystojnego piosenkarza pop, z którym musiała współpracować. I tak powoli zaczęła dostrzegać zmianę reguły narzuconej samej sobie, która pokazała, że nie tylko wygląd liczy się w prawidłowej międzyludzkiej relacji.

Fabuła prowadzi nas przez zawiłą sieć problemów głównych bohaterów i pokazuje, że każdy z nas dąży do poczucia bezpieczeństwa oraz zrozumienia i akceptacji. Autorka dość mocno naciskała czytelników na wydźwięk powierzchownej otoczki, więc czasami miałam dość narzekań na zewnętrzny wygląd. Rozumiem, że osobom mniej atrakcyjnym trudno znaleźć drugą połówkę, ale jednocześnie znam wiele par dobranych pod względem osobowości i nie zgadzam się z tezą autorki. Sama książka zatem dostarczyła mi wielu skrajnych emocji, ponieważ starałam się debatować z pomysłem autorki, ale jednocześnie nie czuję się rozczarowana a jedynie odrobinę przytłoczona nastawieniem głównej bohaterki. Lubię angażować się w historię, więc uważam to za zaletę akcji, ale nie narzekałabym, gdyby Sittenfeld zdecydowała się na kilka wątków pobocznych, bardziej rozbudowujących historię i dodających jej wiarygodności.

"Komedia romantyczna" to narzekanie na otaczający nas świat, ale w sposób sarkastyczny, momentami wręcz zabawny. Jak wskazuje tytuł miałam nadzieję na zabawne romantyczne sceny, które podniosą mnie na duchu a wdałam się w mentalną przepychankę z autorką, by udowodnić jej, że świat nie jest taki okrutny jak stara się nam przekazać. Nie uważam, że to zła lektura i cieszę się, że dałam prozie autorki szansę, ale przyznaje, że nastawiłam się na coś innego. Miałam nadzieję na bardziej swobodną, zabawną i uroczą historię a otrzymałam w jakiś sposób nostalgiczne losy postaci, które była niedowartościowana. Druga połowa odwołała się na szczęście do nadziei oraz lepszego jutra co wypadło dla historii znacznie korzystniej.

Jak to jest z tą miłością? Czy faktycznie przychodzi nagle i niespodziewanie, dotykając dwójkę pisanych sobie ludzi? A może życie ma z góry wyznaczone cele i nie pyta nikogo o zdanie? O tym próbowała porozmawiać z nami autorka powieści "Komedia romantyczna".

Autorka zaprasza nas...

Rozwiń

Zwiń

Kamil Piechura otwiera przed nami drzwi do współczesnego świata, w którym technologia staje na równi z człowiekiem, przyprawia czytelnika od zawrót głowy i pokazuje, że w przyszłość może być równie intrygująca co niebezpieczna.

Autor zaprasza nas do świata klasycznego kryminału, nadaje mu także cech nietypowego thrillera oraz porusza kwestie współczesnego świata w sposób skrupulatny oraz bardzo inteligentny. Prowadzi nas przez połączenie różnych gatunków, sięga po liczne motywy i buduje wielowarstwową fabułę, która daje dosyć mocno do myślenia. Od samego początku wyczuć można mocne napięcie, które potęguje się wraz z rozwojem akcji i pobudza pewną nerwowość związaną z realnością wydarzeń. Wszystko jest bowiem w pełni wiarygodne oraz bardzo dobrze przedstawione, więc nie możemy historii zarzucić niedopracowania czy niedociągnięć. Czujemy się uczestnikami wszystkich tych wydarzeń i przekładami je na realne życie, mając gdzieś z tyłu głowy świadomość, że mogło to wydarzyć się w naszym świecie. Lub może się jeszcze wydarzyć w przyszłości.

Oliwier był przekonany, że stworzył dzieło doskonałe, które może konkurować z ludzką kreatywnością. Bawił się technologią i znał ją od podszewki a jednak nie spodziewał się, że w pewnym momencie wymknie się o nas z jego rąk. Na targach w Hanowerze miał przedstawić swoje dzieło i zaskoczyć wszystkich dookoła, ale coś poszło nie tak. W zaskakujących okolicznościach zginął jego przyjaciel a do opinii publicznej trafiło wideo, które wstrząsnęło wszystkimi obserwatorami. Rozpoczęło się zatem śledztwo, które miało uchwycić sprawcę a jednak rozwiązanie zagadki zszokowało nawet tych, którzy od początku coś podejrzewali.

Fabuła zagęszcza się wraz z rozwojem akcji. Na początku wszystko wydaje się banalnie proste i przywołuje w umyśle czytelnika schemat klasycznego kryminału. Jednak autor miał dobry pomysł na swoją książkę i w pełni go wykorzystał, powoli realizując plan współczesnych wartości połączonych z ludzkimi oczekiwaniami. Technologia odegrała tutaj kluczową rolę i powoli zaczynała wymykać się z rąk ludzi którzy nad nią panowali a dzięki temu my otrzymaliśmy nieszablonowy kryminał, w którym wszystko mogło się wydarzyć. Mrok podsycał niepewność wobec tego czy podobne wydarzenia nie przerzucą się na prawdziwe życie a zagadka towarzysząca nam na wszystkich stronach dopełniała dzieła skrajnymi emocjami. To historia opowiadająca o marzeniach, które nie zawsze realizowane są w łatwy sposób i o konsekwencjach oraz poniesionych ofiarach w zależności od zaangażowania i potrzeb.

"Era" to kryminał, któremu zdecydowanie warto dać szansę. Książka w pełni angażująca i dopracowana, wprowadzająca na scenę skrajne uczucia oraz skupiająca uwagę na wewnętrznych przeżyciach bohaterów zaangażowanych w całą sytuację. Autor wykazał się pomysłowością a także inteligencją, odwołując się do współczesnych potrzeb, których konsekwencje nie zawsze jesteśmy w stanie przewidzieć. Przyznaję, że jestem bardzo pozytywnie zaskoczona otrzymaną treścią i z przyjemnością bliżej przyjrzę się kolejnym książkom autora.

Kamil Piechura otwiera przed nami drzwi do współczesnego świata, w którym technologia staje na równi z człowiekiem, przyprawia czytelnika od zawrót głowy i pokazuje, że w przyszłość może być równie intrygująca co niebezpieczna.

Autor zaprasza nas do świata klasycznego kryminału, nadaje mu...

Rozwiń

Zwiń

Sięgając po lekturę Anny Leokadii zupełnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Nastawiona na lekką i sympatyczną opowieść młodzieżową, ostatecznie poczułam się bardzo miło zaskoczona.

Coraz częściej odchodzę od powieści młodzieżowych na rzecz bardziej dojrzałych lektur, ale w międzyczasie lubię powracać do czegoś lżejszego i historii znanych oraz lubianych. Po zapoznaniu się z opisem powieści Anny Leokadii czułam, że lektura może przypaść mi do gustu, więc niewiele myśląc dałam porwać się pomysłowej wariacji na temat życia w Pensylwanii pomiędzy wampirami. Brzmi zaskakująco? Taka jest właśnie ta książka! Przemyślana, wykorzystująca potencjał i wprowadzająca na scenę główną bohaterkę, u boku której z przyjemnością pokonywałam wszelkie przeciwności.

Czytamy o losach nastolatki Candice, która wpakowała się w nie lada kłopoty. Nie należała do grzecznych dziewczynek, więc nic dziwnego było w tym, że została wydalona z liceum w Toronto. Na szczęście jej rodzice znaleźli ultimatum w postaci szkoły w Pensylwanii. To miał być ostatni punkt zaczepienia i wstęp do zmian dla dziewczyny. Nikt nie spodziewał się, że szkoła okaże się zaskakującym miejscem, pełnym nietypowych istot oraz niezapomnianych przygód.

Zaskakująco dopracowana i ciekawie poprowadzona historia, w której wszystko może się wydarzyć. Widać subtelne inspiracje sagą Zmierzch, aczkolwiek autorka potrafiła przerobić całość na własną, indywidualną opowieść. Smaczne poczucie humoru a także w pełni wiarygodna kreacja bohaterów przełożyły się na sympatyczną opowieść od której trudno było mi się oderwać. Całość napisana z fantazją i odpowiednią dawką emocji, odrobinę podsycała niepewność w stosunku do kolejnych pojawiających się nowych tożsamości postaci a także szczegółów związanych z nietypową szkołą do której trafiła Candice. Z przyjemnością przerzucałam kolejne strony i poznawałam nowe przygody dziewczyny, bawiąc się lepiej niż dobrze w towarzystwie wampirów, czarownic oraz wszechobecnych tajemnic, które pięknie podsycały atmosferę. W to wszystko oczywiście został wpleciony subtelny wątek romantyczny, który udowodnił, że miłość pokona wszelkie granice i bariery.

Muszę przyznać, że lektura "Granite Hills tom I. Księga krwi" bardzo miło mnie zaskoczyła i cieszę się że miałam pod ręką kontynuację przygód Candice. Z przyjemnością ponownie wkroczę do świata wykreowanego przez Annę Leokadię i Wam również polecam dać szansę powyższej lekturze. To idealny czasoumilacz na leniwe popołudnie, który pobudzi naszą wyobraźnię i zaprosić do świata, w którym wszystko może się wydarzyć a pozytywne emocje otulą nas z każdej strony.

Sięgając po lekturę Anny Leokadii zupełnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Nastawiona na lekką i sympatyczną opowieść młodzieżową, ostatecznie poczułam się bardzo miło zaskoczona.

Coraz częściej odchodzę od powieści młodzieżowych na rzecz bardziej dojrzałych lektur, ale w między...

Rozwiń

Zwiń

Oto historia w fantastycznym stylu, która idealnie pokazuje jak miłość potrafi pomieszać nasze zmysły. Jeneane O'Riley wykorzystując magię i świat elfów udowadnia, że wobec tego głębokiego uczucia każdy jest równy i każdy bezradny.

Człowiek stanął na równi z magicznymi istotami i nie wiedział jak wyjść z opresji. Autorka otworzyła przed nami magiczną krainę, w której elfy miały większą władzę niż mogliśmy przypuszczać. Jednak nie potrafiły jej w pełni wykorzystać, ponieważ założyły, że świat człowieka nie jest im przychylny i zrobi wszystko, by doprowadzić do wojen. A jednak idealnie udowodniło to, że pozory potrafią mylić. O tym przeczytacie jednak sami, w lekturze, która za sprawą ciekawych opisów zaprasza nas do nowego, wykreowanego przez autorkę świata i otwiera drzwi do nietuzinkowych możliwości. Jesteście gotowi podążyć tropem głównej bohaterki?

Callie to młoda biolożka, która podąża za karierą. W poszukiwaniu konkretnego gatunku grzyba w tajemniczych okolicznościach przenosi się do świata mrocznych elfów. I tak zaczyna się historia, w której kobieta zostaje oskarżona o czyny, których się nie dopuściła a elf owiany złą sławą i gotowy do najokrutniejszych czynów, zrobi wszystko, by ukarać kobietę dla zasady. Mendax to władca cieni, mroczny elf, któremu wszystkie morderstwa uchodzą na sucho i to za jego sprawą dochodzi do mrocznych wydarzeń wokół Callie, która zaskakuje inteligencją i wykorzystywaniem naukowej wiedzy we własnej obronie. Bardzo miło zaskoczyło mnie również fakt, że na pierwszym planie nie stanęła naiwna postać robiąca maślane oczy do niebezpiecznej istoty a kobieta z krwi i kości, która miała własne zdanie i z dumą szła naprzeciw kolejnym wyzwaniom.

Muszę na początku Was przestrzec, że to historia, która rozkręca się dopiero w drugiej części. Niech Was zatem nie zrazi nużący początek, który wydaje się dłużyć i wprowadzać niepotrzebne szczegóły. Jednak im więcej stron przerzucimy, tym więcej zaczyna się dziać, akcja nabiera tempa a sylwetki bohaterów stają się bardziej rzeczywiste. Nagle świat ludzi i świat elfów zaczyna stawać przed nami w całej krasie, a niebezpieczeństwo i wielka przygoda porywają w wir niezapomnianej opowieści. Nie tylko zakazana miłość pojawi się bowiem na pierwszym planie, ale walka między dobrem a złem, opowiedzenie się po jednej ze stron, własne wybory związane z dalszą przyszłością. Autorka w dużej mierze skupia się na zmianach zachodzących w bohaterach, na ich oczekiwaniach a także konfrontacji z prozą życia, która w tym przypadku wydaje się zaskakująco niebezpieczna. Historia nabiera rozpędu w drugiej części powieści, więc patrząc z perspektywy czasu wydaje się, że kontynuacja dostarczy nam jeszcze większej ilości emocja i odpowie na wiszące w powietrzu pytania. Myślę, że to specjalny zabieg ze strony autorki, która przemyślała jak skupić na sobie uwagę czytelników, więc z przyjemnością dam szansę kolejnej książce.

"How Does It Feel?" to ciekawie przedstawiona konfrontacja świata ludzi i magicznych istot. Historia koncentrująca się wokół miłości, która wymyka się wyznaczonym granicom a także wokół oczekiwań narzuconych na nam przez społeczeństwo. Autorka pokazuje, że zawsze warto walczyć o wyznaczone sobie cele i iść pod prąd, niezależnie od tego co dyktują nam inni, ponieważ jak się okazuje, prawda może wyglądać zupełnie inaczej. Jeneane O'Riley składa na nasze dłonie zatem ciekawą lekturę fantasy, w której emocje i ciekawe sylwetki bohaterów skupiają na sobie naszą uwagę.

Oto historia w fantastycznym stylu, która idealnie pokazuje jak miłość potrafi pomieszać nasze zmysły. Jeneane O'Riley wykorzystując magię i świat elfów udowadnia, że wobec tego głębokiego uczucia każdy jest równy i każdy bezradny.

Człowiek stanął na równi z magicznymi istotami i nie wied...

Rozwiń

Zwiń

Po niezwykle udanej przygodzie z powieścią Anny Leokadii, z przyjemnością zdecydowałam się na kontynuację przygód Candice, głównej bohaterki, która znalazła się w zaskakującym miejscu. Miałam nadzieję, że autorka po raz kolejny pozytywnie mnie zaskoczy. Czy tak było w rezultacie?

I tak, i nie. Kontynuacja trzyma wysoki poziom swojej poprzedniczki i po raz kolejny wprowadza do szkoły osadzonej w Pensylwanii, do której uczęszczają nietypowe istoty, ale część druga została okrojona do jednej głównej wcześniejszych przygód. Książka liczy sobie niewiele ponad 200 stron i skupia się na losach głównej bohaterki, jednocześnie nie odnosząc się do pobocznych motywów, które w poprzednim tomie tak ładnie wypełniały dzieło. Tym razem koncentrujemy się na tym, co dzieje się tu i teraz, i to wciąż jest ciekawa wariacja na temat młodzieżowej powieści o wampirach, ale nie pogniewałabym się, gdyby autorka bardziej rozbudowała fabułę.

Po ostatnich tragicznych wydarzeniach Candice wyrusza w drogę, by pod fałszywą tożsamością znaleźć sojuszników w pomocy odwrócenia fatalnego rytuału. Wydaje się, że tylko czarownica Alyssa jest w stanie pomóc dziewczynie przywrócić poprzedni stan, ale jest nieprzychylna do współpracy. Candice będzie musiała podjąć zaskakujące kroki, by wymknąć się niebezpieczeństwu czyhającemu na nią po drodze a także podjąć nietypową walkę, która całkowicie odmieni bieg wydarzeń.

Lekka i przyjemna, ale mniej intensywna w doświadczenia niż poprzedniczka, opowiada o losach zwykłej nastolatki, która musiałam mierzyć się z niezwykłymi zdarzeniami. Historia napisana z pomysłem i odwołująca się do konkretnych emocji, odpowiednio wiarygodna, by móc zaangażować się w rozgrywane wydarzenia i trzymać kciuki za powodzenie misji głównej bohaterki. Podobnie jak w części pierwszej, tym razem z przyjemnością przerzucałam kolejne strony, ciesząc się rozwojem wypadków i zastanawiając jak dalej potoczy się akcja, ponieważ od pierwszych stron dałam się porwać przygodzi, która przywołała sentymentalne wspomnienia gatunku, który kiedyś należał do moich ulubionych. Akcja bowiem rozgrywa się na podstawie klasycznych motywów powieści paranormal fantasy, w której głębokie uczucia a także walka z niebezpieczeństwem stanowią podstawowe atuty.

"Granite Hills tom II. Księga odrodzenia" to kontynuacja utrzymana na tym samym poziomie co poprzedniczka. Jedyne zarzut jakie wobec niej ma to zbyt krótka liczba stron. Bardzo podobał mi się pomysł autorki i jej wykonanie, więc chętnie poczytałabym więcej o losach bohaterki, ale jednocześnie zaznaczam, że to co otrzymałam w pełni spełniło moje oczekiwania. To idealna lektura do zapomnienia o ciężkim dniu, która pobudza wyobraźnię i pozwala wraz z bohaterami stanąć oko w oko z zaskakującymi przeciwnościami. Idealny przerywnik pomiędzy ciężkimi lekturami, czyli historia która w pełni relaksuje.

Po niezwykle udanej przygodzie z powieścią Anny Leokadii, z przyjemnością zdecydowałam się na kontynuację przygód Candice, głównej bohaterki, która znalazła się w zaskakującym miejscu. Miałam nadzieję, że autorka po raz kolejny pozytywnie mnie zaskoczy. Czy tak było w rezultacie?

I tak, i...

Rozwiń

Zwiń

Zapowiedź książki Katarzyny Białkowskiej od początku była intrygująca, ponieważ niewiele sugerowała. Sięgając zatem po lekturę nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać, ale byłam pełna nadziei na dobry romans.

Czy w rezultacie otrzymałam to czego oczekiwałam? Z jednej strony tak, z drugiej niekoniecznie. Liczyłam bowiem na historię mocno angażującą zmysły, naciskającą na romantyczne uniesienia i z bardziej dojrzałymi bohaterami a okazało się, że przede mną powieść o nastoletnich problemach w wieku dorastania. Potrzebowałam chwili aby na nowo wdrożyć się w temat, ponieważ już jakiś czas temu porzuciłam podobne historie na rzecz bardziej dojrzałych fabuł, ale kiedy zaczęłam rozumieć bohaterów pojawiających się na pierwszym planie: wówczas historia zaczęła bardziej mi się podobać. Autorka prowadzi nas przez dość schematyczną akcję, w której koncentrujemy się wokół prywatnych dramatów głównych postaci i to jest w porządku jeśli lubicie podobne historie, ponieważ mimo niewielkiej liczby motywów dookoła akcja i tak płynie swoim równym rytmem.

Nie do końca polubiłam się z bohaterami, ponieważ miałam inne w oczekiwania wobec miłości. Oni byli nastawieni na dramaty, sekrety oraz niedomówienia, które budowały ich związek pozbawiając go szczerości i zrozumienia. Wzajemne przepychanki, odrzucania i brak akceptacji siebie, wprowadzały na scenę niepotrzebne uniesienia, ponieważ moim zdaniem można było to rozegrać dużo bardziej subtelnie. Z drugiej strony rozumiem pomysł autorki i nie neguje wykonania, ponieważ sama opowieść mimo swojej romantycznej prostoty umiliła mi czas i zbliżyła do kreacji postaci, które miały złożone charaktery i tym sposobem całość znacznie lepiej się czytało.

Skylar była zbyt zadufana w sobie. Na początku odrzucała względy swojego adoratora, ponieważ była przekonana, że zasługuje na kogoś lepszego. A przynajmniej takie odniosłam wrażenie. Nie do końca akceptowała drugą stronę, oczekując czegoś lepszego, ale jednocześnie nie dając kontrargumentów. On natomiast się nie poddawał i walczył o względy dziewczyny, która – to trzeba przyznać – charyzmatycznie wkraczała na scenę. I tak toczyła się właśnie historia, pełna wzlotów i upadków, wzajemnych emocjonalnych przepychanek i poszukiwania akceptacji, zrozumienia oraz bliskości drugiego człowieka. Na tych motywach autorka oparła swoją opowieść i to akceptuje: bowiem każdy z nas dąży do miłości oraz odnalezienia szczęśliwej drugiej połówki.

"Gra o serce" to lekka opowieść, która kiedyś najpierw pojawiła się na Wattpadzie. Dziś zamknięta w formie pełnowymiarowej powieści zdobędzie uwagę romantyczek szukających historii pełnych emocji. Muszę przyznać autorce, że pod tym aspektem spisała się na medal, ponieważ od pierwszej do ostatniej strony towarzyszyły mi różnorodne uczucia i nawet jeśli nie zawsze popierałam wybory bohaterów, to wchodziłam z nimi w interakcje i dyskutowałam jak ewentualnie mogliby postępować. To jednocześnie przemawia na korzyść historii a janie żałuję wyboru lektury, która jeśli chodzi o przedstawienie trudnej miłości spisała się całkiem nie najgorzej.

Zapowiedź książki Katarzyny Białkowskiej od początku była intrygująca, ponieważ niewiele sugerowała. Sięgając zatem po lekturę nie do końca wiedziałam czego mogę się spodziewać, ale byłam pełna nadziei na dobry romans.

Czy w rezultacie otrzymałam to czego oczekiwałam? Z jednej strony tak,...

Rozwiń

Zwiń

Pierwszy tom serii Anny Crevan bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Liczyłam na banalny romans z jednym motywem wiodącym a okazało się, że to odpowiednio zbudowana historia, która zaskakuje niemal na każdym kroku. Z przyjemnością więc zdecydowałam się na kontynuację, która miała wypełnić luki wcześniej zadanych pytaniach i muszę przyznać, że to historia, która trzyma równie wysoki poziom co poprzedniczka.

To historia zbudowana z wielu gatunków i składająca się na kilka wątków. Dopracowana, przemyślana i wykorzystująca swój potencjał, mocno bazujący na głębokich uczuciach. Czytelnik od pierwszej strony czuje się porwany w wir zaskakujących zdarzeń, podczas których wszystko może się wydarzyć. Stajemy na równi z głównymi bohaterami i wspólnie pokonujemy kolejne przeciwności, ponieważ autorka gwarantuje nam dopracowaną treść oraz wiarygodne sylwetki postaci, z którymi potrafimy się utożsamić. Mafijny romans połączony jest tutaj z powieścią kryminalną, detektywistyczną a także wartościami społecznymi, moralnymi czy obyczajowymi, zatem na pierwszym planie pojawia się wszystko co niezbędne, aby dopełnić realności oraz przekazać współczesne wartości na bazie angażującej fabuły.

Wyszło na jaw, że Joan Onari wcale nie jest tą, za którą się podaje. Kobieta musiała zatem uciekać przed przeszłością i tym co czeka na nią w przyszłości. Aktualny spokój został zburzony. Została uprowadzona a jej życie stanęło pod znakiem zapytania. Jednak agent Kazuhiro zrobił wszystko, by zdążyć przed czasem i odnaleźć ukochaną. Jego determinacja oraz nastawienie na zapewnienie bezpieczeństwa kobiecie, którą szczerze pokochał doprowadziły go do konfrontacji z niewygodnymi, nowymi faktami na temat Joan. Czy to, czego się dowiedział zmieni jego nastawienie? I czy najpotężniejsi dygnitarze japońskiej mafii pozwolą jednemu człowiekowi rozbić ich ścisłą hierarchię?

Trudno oderwać się od lektury, ponieważ chwilę wytchnienia są natychmiast rekompensowane kolejnymi zaskoczeniami. Dzieje się naprawdę dużo, wszystko wydaje się w pełni przemyślane a poprowadzona fabuła, nawet jeśli na początku wydaje się pełna niedomówień, to wraz z rozwojem wydarzeń pojawiają się kolejne odpowiedzi. Wówczas czytelnik czuje się miło zaskoczony, ponieważ wszystkie jego przepuszczenia zostają zweryfikowane na nowo a my zauważamy, że wraz z nabyciem doświadczeń, wyciągnięciem wniosków z popełnionych błędów a także ujawnieniem sekretów głęboko skrywanych od lat – bohaterowie nabierają nowych kształtów. To historia dedykowana dorosłemu czytelnikowi, rozgrywająca się na dojrzałej scenie i tym samym podnosząca swój poziom, ponieważ nabiera konkretnych kształtów, nie bawi się z czytelnikiem w półśrodki i wprowadza na scenę drastyczne momenty tylko dla wybranych.

Przyznaję, że to jedna z tegorocznych serii, która bardzo miło mnie zaskoczyła. Napisana z pomysłem i wykorzystująca swój potencjał pozwala wierzyć, że proza Anny Crevan jeszcze nie jedno ma do powiedzenia. Jeśli poszukujecie zatem mafijnego romansu z naciskiem na inne motywy, który wyróżnia się dojrzałością oraz odwołaniem do licznych scen pobocznych – oto propozycja dla Was. Osobiście jestem bardzo miło zaskoczona i cieszę się, że mafijny romans nabrał świeżość oraz oryginalności.

Pierwszy tom serii Anny Crevan bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Liczyłam na banalny romans z jednym motywem wiodącym a okazało się, że to odpowiednio zbudowana historia, która zaskakuje niemal na każdym kroku. Z przyjemnością więc zdecydowałam się na kontynuację, która miała wypełnić luki...

Rozwiń

Zwiń

Są takie książki podczas czytania których czas się na moment zatrzymuje. Bez wątpienia należy do nich proza Carley Fortune, czego idealnym przykładem jest jej najnowsza powieść. To już kolejna historia spod pióra autorki, która zaskakuje lawiną skrajnych emocji oraz dopracowaną opowieścią.

Proza pisana prawdziwym życiem, opierająca się na ludzkich doświadczeniach, świadoma, plastycznie przedstawiona a przy tym umiejętnie poprowadzona tak, by każdy odnalazł w niej coś dla siebie. Skupiamy się na kreacji bohaterów, śledzimy ich losy, podejmowane decyzje a także wyciągane wnioski z popełnionych błędów czy kształtowanie charakterów na bazie nabytych doświadczeń. Autorka nie pomija żadnych szczegółów, prowadzi nas konkretnie wyznaczoną drogą i pokazuje świat takim jakim jest on w rzeczywistości, bez ubarwień, bez kolorowania a jednak z subtelną nadzieją na lepsze jutro.

Dziesięć lat temu Will uratował Fern. Wówczas coś sobie obiecali i po latach złożona obietnica miała upomnieć się o swoje konsekwencje. On jednak nie pojawił się na miejscu umówionego spotkania, ona przyszła pełna nadziei. Zraniona do bólu postanowiła nie patrzeć wstecz i podjąć nowe wezwanie, wracając do rodzinnej miejscowości i próbując odratować podupadający pensjonat. Niespodziewanie w tym samym miejscu pojawił się także Will z nietypową propozycją. Tylko czy skrywane tajemnice i wszechobecne niedomówienia pozwolą tej dwójce nawiązać jeszcze raz nić porozumienia?

Obserwujemy jak przeszłość wpływa na teraźniejszość a podjęte decyzję niosą ze sobą długofalowe konsekwencje. Bohaterowie zagubili się gdzieś po drodze i zamiast iść do przodu wciąż patrzyli wstecz ku krótkoterminowej relacji, która miała dać im chwilę szczęścia. Obydwoje czuli do siebie wzajemne przyciąganie, ale nie potrafili tego wykorzystać, co doskonale potrafi zauważyć czytelnik postawiony z boku, nieobojętny na wszystko co dzieje się dookoła a jednak zupełnie bezradny na to, by móc popchnąć ich w końcu ku sobie. Autorka zabawiła się zatem emocjami, sprawiła że jej historia była pełna życia i intensywnych barw a losy postaci ani przez moment nie były mi obojętne, ponieważ życzyłam im jak najlepiej i miałam nadzieję, że ich los w końcu się poukłada. To prosta opowieść, mówiąca o trudach życia, o niewykorzystanych szansach a także drugich możliwościach, bazująca na prozie życia, na gatunku obyczajowym a także na romansie, który jest jedynie tłem wydarzeń.

"Spotkasz mnie nad jeziorem" to subtelna opowieść, w której każdy czyn bohaterów wydaje się mieć znaczenie. Historia przyjemna w odbiorze, niosąca nadzieję, podnosząca na duchu, nawet jeśli w początkowych rozdziałach nawiązująca do popełnionych błędów. Autorka po raz kolejny porwała mnie przejmującą historią od której nie mogłam się oderwać i która mocno wpłynęła na moją wyobraźnię a także pobudziła serce nie obojętne na wszystko co działo się dookoła. Jeśli zatem szukacie pięknej prozy obyczajowej, w której życie odgrywa kluczowe znaczenie, z całego serca polecam książki od Carley Fortune.

Są takie książki podczas czytania których czas się na moment zatrzymuje. Bez wątpienia należy do nich proza Carley Fortune, czego idealnym przykładem jest jej najnowsza powieść. To już kolejna historia spod pióra autorki, która zaskakuje lawiną skrajnych emocji oraz dopracowaną opowieścią....

Rozwiń

Zwiń

Historia o miłości pokonującej wszelkie przeciwności. Subtelna i pełna emocji, angażująca, mocno dająca do myślenia. Powieść Eweliny Dobosz chwyta ze serce nawet najbardziej wymagającego czytelnika.

Autorka zabiera nas w sam środek obyczajowej opowieści o zabarwieniu romantycznym, która opowiada o smutnej prozie życia. Na pierwszym planie stawia bowiem prywatne dramaty i demony z jakimi muszą mierzyć się bohaterowie, a także udowadnia, że nawet jeśli na co dzień się uśmiechamy, to wewnętrznie często stajemy naprzeciwko bariery nie do pokonania. Wówczas tylko zrozumienie drugiej połówki, akceptacja oraz poczucie najbliższej osoby u boku pozwalają nam złapać głębszy oddech. Nie nastawiajcie się jednak na smutną i nostalgiczną historię a na lekturę pełną nadziei, ukrytych znaczeń oraz wytyczania drogi ku lepszej przyszłości.

Na pierwszym planie stoi dwójka zagubiony bohaterów. Ania i Oliwier spotkali się zupełnie przypadkiem, na promie wycieczkowym, który był zwrotnym punktem w ich życiu. On rozstał się z partnerką, która postanowiła zakończyć ich długoletni związek. Ona szukała wytchnienia w towarzystwie mamy, która jako jedyna była jej wsparciem i zrozumieniem. Początkowo ta dwójka była sobie obca i niechętnie nastawiona do zacieśniania więzi. A jednak z czasem obydwoje poczuli coś więcej, magiczną nić przyciągania, której nie mogli zlekceważyć. Jednak powrót do Polski przywołał smutne wspomnienia i przypomniał o trudach do pokonania, które być może zaważą na ich wspólnym szczęściu.

Doskonale potrafimy zrozumieć głównych bohaterów, ponieważ problemy z jakimi się mierzą nie są nam obce. Czytamy o zwykłym życiu, o wyborach przed jakimi stajemy każdego dnia a także o walce serca z rozumem, gdy toczymy spór pomiędzy głębokim uczuciem a odnalezieniem prawdziwej siebie. W towarzystwie bohaterów spędzamy cudowne chwile, zaczynamy dostrzegać coś więcej poza otaczającymi nas problemami i dzięki plastycznemu przekazowi, wiarygodnej kreacji bohaterów a także lawinie skrajnych emocji rozumiemy, że w drodze do szczęścia najważniejsze są pojedyncze chwile, krótkie momenty, które przywołują na ustach uśmiech i udowadniają, że droga w duecie jest znacznie prostsza. Tym samym zapewniam Was, że Ewelina Dobosz składa na nasze dłonie dojrzałą i piekielnie przejmującą prozę, od której trudno się odezwać.

Po lekturze "Bądź tak po prostu" rozmyślałam o losach bohaterów na długo po zamknięciu ostatniej strony. Nie spodziewałam się, że tak mocno zżyję się z postaciami a jednak los Ani i Oliwiera ani przez moment nie był mi obojętny. Wkroczyłam do świata doskonale znanego mi z realnego życia, w którym niepowodzenia stają się drogowskazami do zmian zachodzących w dorosłym życiu.Wyjątkowa lektura zdecydowanie warta poświęconego jej czasu, która motywuje do poszukiwania lepszego jutra.

Historia o miłości pokonującej wszelkie przeciwności. Subtelna i pełna emocji, angażująca, mocno dająca do myślenia. Powieść Eweliny Dobosz chwyta ze serce nawet najbardziej wymagającego czytelnika.

Autorka zabiera nas w sam środek obyczajowej opowieści o zabarwieniu romantycznym, która o...

Rozwiń

Zwiń

Poczytne autorki powieści obyczajowych i romantycznych zebrały siły, by stworzyć kolejną powieść ze świata bridgertonów. Tym sposobem fani serii dowiedzą się co słychać u ich ulubionych bohaterów prosto z Kroniki nieocenionej lady Whistledown.

Wiem, że możecie obawiać się połączenia autorskiego stylu, ponieważ bridgertonów kojarzymy tylko z Julią Quinn, ale w tym przypadku opowiadania wypadły naprawdę dobrze i nie musicie się martwić – lektura jest dopracowana, przemyślana i utrzymana w charakterystycznym dla całej sagi klimacie. Każda z autorek spisała się na medal, wykazała się pomysłowością, charyzmą a także odpowiednio ciętym językiem charakterystycznym dla lady prowadzącej kronikę. Dzięki temu na nasze dłonie po raz kolejny złożono historię nietuzinkową i przywołującą na usta szczery uśmiech, pełną emocji oraz niuansów ze świata blichtru i elegancji.

Cztery opowiadania, cztery autorki, cztery przyjemne dla wyobraźni opowieści. Nie sposób oprzeć się ponownym informacjom związanym z losami występujących na łamach kroniki bohaterów sagi bridgertonów. Każde opowiadanie odnosi się do losów innej postaci, skupia się na innych problemach i podejmuje różne wątki a jednak zawsze nawiązują do tego samego: poszukiwania własnego miejsca w świecie, zrozumienia, akceptacji a także drugiej połówki, która nie tylko zapewni nam poczucie bezpieczeństwa, ale i pokaże jak wygląda prawdziwa, szczera miłość.

Całość zamyka się w spójną historię, połączoną pewnymi detalami. Niby czytamy o losach różnych bohaterów a jednak wyczuwalnie dążymy do jednego finału. Co wydarzy się na stronach powieści? O tym musicie przekonać się sami, ale zapewniam, że jeśli pokochaliście wcześniejsze historie ta również przypadnie Wam do gustu. Ten sam niesamowity klimat, to samopoczucie romantyzmu a także poszukiwanie miłości w świecie, w którym wydaje się, że to uczucie z góry spisane jest na straty. Łowca posagów, naiwne dziewczęta, pościgi, indywidualne dramaty a w końcu kradzieże i szukanie sprawców będą zaledwie wisienką na torcie różnorodnych motywów zamkniętych na łamach całej fabuły. Autorki łącząc siły zrobiły wszystko, aby czytelnik nie czuł się pominięty, więc od pierwszej strony czułam się zaangażowana w fabułę a stając u boku dobrze wykreowanych, złożonych sylwetek postaci, bez problemu mogłam rozłożyć ich zachowania na czynniki pierwsze. Obserwowałam zatem jak zmieniają się na przestrzeni opowiadań i jak dochodzą do konkretnych wniosków, jednocześnie kształtując swoje osobowości zależnie od potrzeby chwili.

"Lady Whistledown kontratakuje" to dodatek do serii, który śmiało możecie czytać bez znajomości wcześniejszych wydarzeń. Idealny klimat dla lektury do poczytania po ciężkim dniu, która przywołuje na twarzy szczery uśmiech i pozwala zaangażować się w historie prosto z przeszłych czasów. Piękne suknie, szlachetne charaktery a także prawdziwe oblicza ukrywane pod blichtrem i niedomówieniami, połączą się z subtelnymi sekretami a także intrygami napędzającymi akcję. Przyznaję, że dla mnie lektura okazała się w pełni trafiona jako wybór do poczytania z kubkiem gorącej herbaty w dłoni. Dla klimatu, dla przeszłości, dla pięknych strojów, szlachetnych panien i kawalerów na wydaniu – polecam.

Poczytne autorki powieści obyczajowych i romantycznych zebrały siły, by stworzyć kolejną powieść ze świata bridgertonów. Tym sposobem fani serii dowiedzą się co słychać u ich ulubionych bohaterów prosto z Kroniki nieocenionej lady Whistledown.

Wiem, że możecie obawiać się połączenia autor...

Rozwiń

Zwiń