Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam przeczucie, że wrócę jeszcze do cyklu o Robercie Langdonie, pomimo tego, że pierwsza część, "Anioły i Demony", niezbyt mnie zachwyciła. Było to spowodowane nadmiernie nierealistycznymi zabiegami autora, które sprawiały, że można było tylko łapać się za głowę. W "Kodzie Leonarda da Vinci" jest zdecydowanie lepiej.

Dan Brown trochę stopuje i stara się nie robić z Langdona superbohatera. Oczywiście akcja cały czas nie pozwala oderwać się od książki, jest dynamicznie, zagadkowo i wciągająco. Znów mamy tutaj wiele ciekawostek historycznych, dokładne opisy dzieł sztuki i zabytkowych budynków. Nie interesuję się historią i nie mogę ocenić, ile w tej opowieści jest fikcji literackiej, ale przedstawione przez Browna teorie powodują ciarki na plecach.

Podczas czytania tej serii lubię wpisywać w wyszukiwarkę opisywane rzeczy, aby zwizualizować sobie wszystkie obrazy i budynki oraz wrócić do życiorysów postaci historycznych, takich jak tytułowy Leonardo da Vinci. To dodatkowo potęguje wrażenia i sprawia, że lektura staje się jeszcze bardziej angażująca.

Brownowi udało się utrzymać napięcie bez przekształcania Langdona w postać wręcz nieśmiertelną, co czyni tę książkę bardziej wiarygodną i przyjemniejszą w odbiorze. Dla miłośników zagadek i historii, którzy lubią dynamiczne i pełne tajemnic fabuły, "Kod Leonarda da Vinci" to lektura godna polecenia, którą błyskawicznie się pochłania.

Miałam przeczucie, że wrócę jeszcze do cyklu o Robercie Langdonie, pomimo tego, że pierwsza część, "Anioły i Demony", niezbyt mnie zachwyciła. Było to spowodowane nadmiernie nierealistycznymi zabiegami autora, które sprawiały, że można było tylko łapać się za głowę. W "Kodzi...

Rozwiń

Zwiń

"Biblioteka na Górze Opiec" autorstwa Scotta Hawkinsa to powieść, która wyróżnia się nie tylko nietypowym połączeniem gatunków, ale także dynamicznym tempem i epickim rozmachem. Od pierwszych stron czytelnik zostaje wrzucony w wir wydarzeń, które jednocześnie przerażają i intrygują.

Główną bohaterką jest Carolyn, która wraz ze swoim niezwykłym rodzeństwem jest wychowywana pod okiem enigmatycznego "Ojca". Hawkins stworzył galerię postaci, które, choć z pozoru groteskowe, wciągają czytelnika w swoją dziwaczną codzienność. Każda z postaci posiada unikalne zdolności, a ich relacje i wzajemne interakcje są źródłem zarówno humoru, jak i grozy.

Narracja książki jest pełna absurdalnych, często zabawnych, choć brutalnych scen. Hawkins umiejętnie balansuje na granicy makabry i komedii, sprawiając, że nawet najbardziej brutalne momenty mają swój niepowtarzalny urok. Właśnie ta mieszanka absurdalnego humoru i grozy nadaje powieści unikalny charakter. Zrozumienie tego świata jest jednak pewnym wyzwaniem. Nie zawsze można się domyślić, o co autorowi chodzi. Ja po przeczytaniu tej historii nadal wszystkiego nie pojęłam, ale świetnie się bawiłam.

"Biblioteka na Górze Opiec" autorstwa Scotta Hawkinsa to powieść, która wyróżnia się nie tylko nietypowym połączeniem gatunków, ale także dynamicznym tempem i epickim rozmachem. Od pierwszych stron czytelnik zostaje wrzucony w wir wydarzeń, które jednocześnie przerażają i intrygu...

Rozwiń

Zwiń

"Światło między oceanami" autorstwa M.L. Stedman to chwytająca za serce powieść, która porusza tematy związane z miłością, rodzicielstwem oraz trudami życia po wojnie. Historia zaczyna się od przedstawienia Toma Sherbourne'a, weterana wojennego, który odnajduje swoje miejsce na odosobnionej wyspie Janus Rock, pracując jako latarnik. Wkrótce w jego życiu pojawia się Isabel, kobieta, która staje się jego żoną i największą miłością.

Isabel od zawsze marzyła o dużej rodzinie, pełnej dzieci, jednak los nie jest dla niej łaskawy. Pragnienie posiadania dzieci oraz traumatyczne doświadczenia związane z ich utratą stają się centralnym motywem powieści.

Stedman w sposób cudowny kreuje nadmorski klimat, opisy morza, plaż, słońca wciągają nas w świat wyspy Janus Rock. Tło przyrody nie tylko upiększa fabułę, ale także podkreśla izolację i samotność, z jakimi zmagają się bohaterowie pozbawieni możliwości bycia rodzicami.

"Światło między oceanami" to powieść, która zmusza do refleksji nad trudnymi wyborami życiowymi i konsekwencjami, jakie one niosą. A konsekwencje w tej historii są naprawdę brutalne i rozdzierające serce. Przeplatające się w niej tematy miłości, straty i nadziei sprawiają, że jest to lektura, która pozostaje w pamięci na długo po jej przeczytaniu.

Uważam, że dzięki głębokiej warstwie emocjonalnej oraz pięknym, malowniczym opisom, książka M.L. Stedman zasługuje na uznanie. Mnie niespodziewanie zauroczyła.

"Światło między oceanami" autorstwa M.L. Stedman to chwytająca za serce powieść, która porusza tematy związane z miłością, rodzicielstwem oraz trudami życia po wojnie. Historia zaczyna się od przedstawienia Toma Sherbourne'a, weterana wojennego, który odnajduje swoje miejsce na ...

Rozwiń

Zwiń

"Widmo Brockenu" to kontynuacja przygód komisarza Wiktora Forsta, która stara się wprowadzić świeże wątki poprzez połączenie głównego bohatera z postaciami innych serii autora.

Niestety, próba ta nie do końca spełniła moje oczekiwania. Chyłka i Zordon nie pasują mi do świata komisarza, chociaż niektóre dyskusje między Osicą, a panią adwokat były nawet zabawne. Najbardziej jednak zapamiętam z tej książki dialog o in vitro w środku samego zagrożenia, który zupełnie zepsuł atmosferę i autentyczność sytuacji. Dla fanów może to być interesująca część, ale dla mnie jest ona świadectwem wypalania się pomysłów Mroza na sensowne poprowadzenie historii Forsta.

"Widmo Brockenu" to kontynuacja przygód komisarza Wiktora Forsta, która stara się wprowadzić świeże wątki poprzez połączenie głównego bohatera z postaciami innych serii autora.

Niestety, próba ta nie do końca spełniła moje oczekiwania. Chyłka i Zordon nie pasują mi do świata ko...

Rozwiń

Zwiń

Pierwszy raz przeczytałam "Lalkę" i dla mnie to powieść przede wszystkim o pieniądzach.

Powieść, która w sposób niezwykle przekonujący ukazuje świat XIX-wiecznej Warszawy, przesiąknięty pieniądzem i żądzą władzy. W centrum narracji znajdują się postacie z różnych warstw społecznych, których losy splecione są wokół motywu finansowego.

Pieniądz pełni w powieści kluczową rolę, stając się motorem napędowym dla działań bohaterów. Ich dążenie do bogactwa, manipulacje finansowe i konflikty związane z pozycją społeczną tworzą wielowątkową opowieść, która pozwala czytelnikowi zgłębić psychologię postaci oraz społeczne mechanizmy tamtych czasów.
Prus doskonale ukazuje nierówności społeczne, konflikty klasowe i wpływ pieniądza na ludzkie losy.

Wątek miłosny, choć osadzony w tak dawnych czasach, pozostaje nadzwyczaj aktualny, gdyż wiele z opisanych przez Prusa konfliktów damsko-męskich ma swoje odzwierciedlenie również w dzisiejszym społeczeństwie. To imponujące i czyni "Lalkę" lekturą nie tylko historyczną, ale i ponadczasową.

Historia ma wiele dobrze napisanych postaci, ale mnie najbardziej urzekły dyskusje między Wokulskim, a Wąsowską. Ich dialogi stanowią niezwykle błyskotliwe i głębokie refleksje na temat miłości, władzy, oraz różnic między kobietą i mężczyzną.

Bardzo mi się podobała ta lektura, nie wiem czy nadal jest obowiązkowa w szkołach, ale jeśli tak, to nie ma się czego bać.

Pierwszy raz przeczytałam "Lalkę" i dla mnie to powieść przede wszystkim o pieniądzach.

Powieść, która w sposób niezwykle przekonujący ukazuje świat XIX-wiecznej Warszawy, przesiąknięty pieniądzem i żądzą władzy. W centrum narracji znajdują się postacie z różnych warstw społecz...

Rozwiń

Zwiń

"Szczelina" Jozefa Kariki nie jest typowym horrorem.

Autor eksperymentuje, prezentując historię w formie wywiadu, co dla mnie było dość zaskakujące . Fabuła rozwija się powoli, bardzo leniwie idzie do przodu i dopiero pod sam koniec można przypomnieć sobie jaki gatunek literacki się czyta. Mimo, że długo trzeba czekać na prawdziwą grozę, narracja jest wciągająca i książkę czyta się szybko. Język jest przystępny, choć wulgarny, co może nie wszystkim odpowiadać. Ostatecznie, choć "Szczelina" nie wystraszyła mnie tak bardzo, jak można się było spodziewać, to interesująca lektura dla fanów nietypowego podejścia do gatunku horroru.

"Szczelina" Jozefa Kariki nie jest typowym horrorem.

Autor eksperymentuje, prezentując historię w formie wywiadu, co dla mnie było dość zaskakujące . Fabuła rozwija się powoli, bardzo leniwie idzie do przodu i dopiero pod sam koniec można przypomnieć sobie jaki gatunek literack...

Rozwiń

Zwiń

"Słowik" to powieść, która cieszy się dużą popularnością, jednakże moje wrażenia nie były równie entuzjastyczne. Nie mam szczęścia do historii wojennych, zwłaszcza tych, które poruszają temat obozów zagłady.

Książka przedstawia historię dwóch sióstr, których życie zostaje naznaczone przez II wojnę światową. Bohaterki wydają się być nadmiernie schematyczne. Vianne reprezentuje typ kruchej i poświęcającej się kobiety, która stara się przetrwać wojnę w zaciszu domowym, podczas gdy Isabelle to buntownicza dusza, gotowa ryzykować życiem dla walki z okupantem. Autorka porusza tematykę wojny, ale robi to w sposób wysoce instrumentalny, skupiając się raczej na romantycznym aspekcie, niż na realiach życia w czasie konfliktu. Książka od początku jest bardzo ckliwa i przerysowana, ale końcówka to dopiero wyciskacz łez, za co akurat można docenić Hannah. Mnie jednak lektura "Słowika" bardzo zawiodła.

"Słowik" to powieść, która cieszy się dużą popularnością, jednakże moje wrażenia nie były równie entuzjastyczne. Nie mam szczęścia do historii wojennych, zwłaszcza tych, które poruszają temat obozów zagłady.

Książka przedstawia historię dwóch sióstr, których życie zostaje nazna...

Rozwiń

Zwiń

"Psie Pazury" autorstwa Thomasa Savage'a to przejmujący western, który mimo uznania jako klasyka, pozostaje niezbyt popularny wśród polskich czytelników.

Historia rozwija się na ranczu dwóch braci o zupełnie różnych charakterach. Phil to zgorzkniały, lecz bystry intelektualista, podczas gdy jego brat George jest prosty, ale serdeczny i pamiętliwy. Kiedy George bierze ślub z wdową, która ma dość specyficznego syna Petera, życie Phila ulega zmianie i staje się nie do zniesienia. Książka porusza też temat stłumionego homoseksualizmu, ukrywanego w męskim, westernowym społeczeństwie. Savage szczegółowo opisuje życie na ranczu, co dostarcza czytelnikowi ciekawych informacji na temat pracy z końmi i bydłem, choć sama lektura jest raczej trudniejsza i bardziej wymagająca. Mimo to, jest to solidne studium psychologiczne postaci, choć czytelnik musi wiele rzeczy wywnioskować samodzielnie. W moich oczach nie jest to arcydzieło, ale zdecydowanie wartościowa lektura.

"Psie Pazury" autorstwa Thomasa Savage'a to przejmujący western, który mimo uznania jako klasyka, pozostaje niezbyt popularny wśród polskich czytelników.

Historia rozwija się na ranczu dwóch braci o zupełnie różnych charakterach. Phil to zgorzkniały, lecz bystry intelektualista...

Rozwiń

Zwiń

W drugiej odsłonie przygód Sherlocka Holmesa, detektywa znużonego brakiem zajęć, zaskakuje wizyta młodej kobiety z zagadką, która na początku wydaje się prosta, lecz szybko okazuje się bardziej skomplikowana.

Śledztwo stawia przed Holmesem pewne wyzwania, jednakże jego wyjątkowe umiejętności detektywistyczne, pozwalają mu jak zwykle znajdywać kolejne rozwiązania. W trakcie tego tomu mamy okazję poznać Watsona z zupełnie innej strony, bowiem wpływ wspomnianej damy pozwala mu ujawnić swoją romantyczną naturę. Chociaż rozwiązanie niekoniecznie zachwyca, książkę czyta się z podobnym zainteresowaniem co pierwszy tom. Każda strona wciąż wciąga, a akcja utrzymuje swoje tempo.

W drugiej odsłonie przygód Sherlocka Holmesa, detektywa znużonego brakiem zajęć, zaskakuje wizyta młodej kobiety z zagadką, która na początku wydaje się prosta, lecz szybko okazuje się bardziej skomplikowana.

Śledztwo stawia przed Holmesem pewne wyzwania, jednakże jego wyjątkowe umiejętn...

Rozwiń

Zwiń

Choć "Portret Doriana Graya" to klasyka literatury i zasługuje na swoją ponadczasową popularność, to mnie zbytnio nie ujęła.

Książka opiera się głównie na dialogach, które później przechodzą w długie opisy, co czasem może być dezorientujące. Bohaterowie przez długi czas debatują nad tym jak cenna jest młodość, korzystanie z życia i uleganie pożądaniu. Jest to opisywane w sposób elegancki i przez to powieść jest kopalnią cytatów. Sam Dorian jawi się oczywiście jako postać dość antypatyczna, zapatrzona w siebie i niedbająca o uczucia innych. Autor rzuca także subtelne aluzje do relacji homoseksualnych, co kiedyś mogło być kontrowersyjne, ale dziś już nie robi wrażenia. Niestety, końcówka jest dość nagła i mało satysfakcjonująca.

Choć "Portret Doriana Graya" to klasyka literatury i zasługuje na swoją ponadczasową popularność, to mnie zbytnio nie ujęła.

Książka opiera się głównie na dialogach, które później przechodzą w długie opisy, co czasem może być dezorientujące. Bohaterowie przez długi czas debatują...

Rozwiń

Zwiń