Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Część opowieści (np o Skórze czy pierwsze o pająku) bardzo mi się podobała. Część (szczególnie ostatnie długie - Dukaja) - tak sobie. Jest trochę nawiązań do sztuki Różalskiego ale nie za wiele. Generalnie na pewno warto przeczytać.

Część opowieści (np o Skórze czy pierwsze o pająku) bardzo mi się podobała. Część (szczególnie ostatnie długie - Dukaja) - tak sobie. Jest trochę nawiązań do sztuki Różalskiego ale nie za wiele. Generalnie na pewno warto przeczytać.

Sama książka w pomyśle i ogólnie wszystkim jest super. Jednakże ilość opisów chorobowych spokojnie starczyłby na osobną książkę. Ja rozumiem że autor chciał pokreślić sytuację w jakiej znajduje się narrator. Ale efektywnie - sporo stron po prostu przeskoczyłem. W filmie czegoś takiego kompletnie nie kojarzę.

Sama książka w pomyśle i ogólnie wszystkim jest super. Jednakże ilość opisów chorobowych spokojnie starczyłby na osobną książkę. Ja rozumiem że autor chciał pokreślić sytuację w jakiej znajduje się narrator. Ale efektywnie - sporo stron po prostu przeskoczyłem. W filmie czegoś takiego kompletnie nie kojarzę.

Druga część jeszcze lepsza niż znakomita - pierwsza. Tu się dzieje, oj sporo. Wciąż przed naszymi oczyma przesuwają setkami nowi bohaterowie, rody, zamki, miasta, bękarci, plotki, intrygi i zabójstwa. Wciąż wszystko jest epickie i ... olbrzymie. Rewelacja ... choć chyba trudna do ogarnięcia jeśli chcielibyśmy szczerze i wytrwale czytać każdą linijkę.

Druga część jeszcze lepsza niż znakomita - pierwsza. Tu się dzieje, oj sporo. Wciąż przed naszymi oczyma przesuwają setkami nowi bohaterowie, rody, zamki, miasta, bękarci, plotki, intrygi i zabójstwa. Wciąż wszystko jest epickie i ... olbrzymie. Rewelacja ... choć chyba trudna do ogarnięcia jeśli chcielibyśmy szczerze i wytrwale czytać każdą linijkę.